Hourani Albert - Historia Arabów.txt

(1386 KB) Pobierz
Albert Hourani
HISTORIA ARABÓW
Errata do ksiazki Alberta Houraniego Historia Arabów
JEST	POWINNO BYC	WERS OD GÓRY	WERS OD DOLU	STRONA
J	A	16	7	11
h	h	18	5	11
h	b	18	5	11
ar-Rahman Ibn CnJduo	ar-Rahman Ibn caldun	35	6	15
Al-Mukaddima	Al-Muqaddimn	35	6	15
Ibn Chaldun	Ibn Haldun	39	2	15
Al-Tarif hi Inb Chaldurt	At-Ta‘rif bi-Ibn Haldun	39	2	15
at-Tandzi	al-Tangi	39	2	15
as-sab‘al-tiwal	as- sab' al-tiwiil	33	4	26
al-Gahilijjiil	al-gahilijjyl	33	4	26
horamu	haramu		1	35
zywnosc	zywnosci		15	46
A l-Halib al-Iiagdudi	AI-Hatib al-Bagdadi		2	47
nie	te	17	17	49
Taharte	Tahar!		13	51
(905-1004)	(905-945)		4	51
delty	Delty	4		53
wiciu	wiele		8	58
. nie muzulmanami	niemuzulmanami		7	58
| (973-1057)	(973-1085)	3		62
(zm. 928)	(zm. 956)	10		65
j (973-ok. 1050)	(973-ok. 1048)	22	16	65
lli-1-Htnd	li-l-Hind		2	65
| Karaci	Kar ach i		4	69
:gmniny	gminy	13		71
isna aszarijja	isna'aszarijja		9	72
Fi 61-falsafa al-ua	Fi 51-falsafa al-uii		4	86
Sadyci	Sadydzi	8		94
(1511-1628)	(1511-1649)	8		94
Azji wewnetrznej	Azji Srodkowej	10		96
telluryjski	Tellski	19		101
Marakesz	Marrakesz	7		102
Atlas saharyjski	Atlas Saharyjski	8		108
Wysokiego Atlasu	Atlasu Wysokiego	11		108
Marakesz	Marrakesz		17	117
ad-Dina	ad-Dina	18		131
Muhaminad Ibn Abd Allah Ibn Batluta	Muhnmmnd Ibn ‘Abd Allith Ibn Batluta		4	135
Rihla	Rihla		4	135
Harb	Harb		4	135
wa-al-iichluq	wa-iil-ahlag		1	144
al-Ghazali	al-GazalT		1	150
azanu	azun	19		154
mawiawijji	manlawijji	3		161
Kajrawani	Al-Kajrawani	5		166
AJ-Munqiz	Al-Munqid		5	174
Fasl-maqal	Fast al-maqal		4	180
husajrytów	nusajrylów	l		191
Wilach ii	Woloszczyzny		4	224
Dzabal Aqhdar	Al-Dzabal Al-Achdar		15	245
’Abd ar-Rahmana al* Gabarli	’Abd ar-Rahman al- Oabarli		2	257
Inalcik	Inalcik		2	274
su’udyjskiego	saudyjskiego	6		318
fld-dikriyyat	nd-dikrayat		i	342
Zajtune	Az-Zajtune		16	387
Kairski	kairski		7	387
AJ-Baas	Baas		19	400
Hasajn	Hasan	19		412
Srodkowym	Bliskim	12		415
Sakir	Sakir	13		426
al-Azmem	Al-Azmem		4	437
Muammad	Muhnmmad		15	456
Ali Ibn al-Husayn	Ali Ibn al-Husayn		19	456
ad-dahab	ad-dahab		19	456
ZIJANIDZI	ZAJJANIDZI			460
ALGECIRHS	ALGECIRAS			462
av-Raszid	ar-Raszid	6		480
Sadyci	Sadydzi		3	481
Su’udyci	Su’udydzi	4		482
gezira	Gezira		13	487
ul-Baladuri	al-Baladuri			488
(hulba)	(hulba)		13	524
Ahmad Bey	Ahmad Bej		16	528
Sadyci	Sadydzi		5	534
Alina	Aleksandra		9	537
Albert Hourani
HISTORIA ARABÓW
Przeklad: Janusz Danecki
Wydawnictwo MARABUT Gdansk 1995
Tytul oryginalu: A HISTORY OF THE ARAB PEOPLES
Copyright © by Albert Hourani, 1991 Maps copyright © by John Flower, 1991
Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo Marabut, Gdansk 1995
Wydanie pierwsze w jezyku polskim
Redakcja: Daria Majewska
Korekta: Aleksandra Bednarska-Apa, Katarzyna Budna, Malgorzata Makowska, Aneta Zalesinska Indeks: Janusz Danecki Opracowanie graficzne: Tomasz Boguslawski
ISBN 83-85893-21-0
Wydawnictwo MARABUT
ul. Franciszka Hynka 71, 80-465 Gdansk - Zaspa, tel (0-58) 56-54-75 Sklad: Maria Chojnicka
Druk: Zaklady Graficzne im. KEN, ul. Jagiellonska 1, 85-950 Bydgoszcz
Moim wspólpracownikom i studentom z St Aniony’s College w Oxfordzie
Przedmowa
Przedmiotem tej ksiazki jest historia tych czesci swiata muzulmanskiego, gdzie od chwili powstania islamu po dzis dzien mówi sie po arabsku. Niekiedy jednak musialem wykraczac poza te ramy, na przyklad kiedy rozwazam wczesne dzieje kalifatu, imperium osmanskie oraz ekspansje handlu europejskiego i europejskiej wladzy imperialnej- Mozna by wysunac argument, ze zakres przedmiotu jest nazbyt szeroki albo tez zbyt waski, ze historia Maghrebu rózni sie od historii Bliskiego Wschodu, albo ze dzieje krajów, w których arabski jest glównym jezykiem, nie moga byc przedstawiane w izolacji od innych krajów muzulmanskich. Jednakze gdzies trzeba wytyczyc granice, i ja ja tam postanowilem wyznaczyc; czesciowo wynikalo to z niedostatków mojej wlasnej wiedzy. Chcialbym, aby niniejsza ksiazka wykazala, ze dla tych wszystkich odrebnych regionów istnieje wystarczajaca jednosc doswiadczenia historycznego, pozwalajaca rozwazac je i opisywac jako jedna calosc.
Ksiazka jest przeznaczona dla zainteresowanych, którzy podejmuja studia nad tymi zagadnieniami oraz dla osób, które chcialyby sie czegos na ich temat dowiedziec. Dla specjalistów bedzie oczywiste, ze w pracy o tak szerokim zasiegu tematycznym wiele z tego, o czym mówie, jest wynikiem badan innych. Zasadnicze fakty staralem sie podawac i interpretowac w swietle tego, co napisali moi poprzednicy. Dziela, którym cos zawdzieczam, wymienilem w bibliografii.
Pisanie ksiazki obejmujacej tak dlugi okres wymagalo podjecia decyzji dotyczacych nazw. Okreslajac poszczególne rejony geograficzne poslugiwalem sie nazwami wspólczesnych krajów, nawet jesli w przeszlosci nie byly one uzywane. Prostszym zabiegiem wydawalo sie uzywanie tych samych nazw w calej ksiazce, a nie ich zmienianie w zaleznosci od okresu historycznego. A wiec „Algieria” odnosi sie do pewnego regionu w Afryce Pólnocnej, mimo ze nazwa ta
8
Przedmowa
pojawila sie dopiero wspólczesnie. Na ogól poslugiwalem sie okresleniami znanymi tym, którzy czytaja po angielsku. Wyraz „Maghreb” jest zapewne na tyle powszechny, ze mozna sie nim poslugiwac zamiast okreslenia „pólnocno-zachodnia Afryka”. Natomiast termin „Maszrik” nie jest zbyt popularny, korzystalem wiec zamiast niego z nazwy „Bliski Wschód”1. Muzulmanskie tereny na Pólwyspie Iberyjskim nazywam Andaluzja (Al-Andalus), bo latwiej jest uzywac jednego wyrazu zamiast calej frazy. Kiedy zas posluguje sie nazwa, która dzisiaj odnosi sie do suwerennego panstwa, i stosuje ja do okresu, zanim to panstwo powstalo, chodzi mi o pewien ogólnie zdefiniowany region. Jedynie wtedy, gdy pisze o czasach najnowszych, okreslam nia terytorium zawarte w granicach danego panstwa. Na przyklad w calej niemal ksiazce termin „Syria” oznacza pewien region o wspólnym doswiadczeniu historycznym, natomiast do panstwa syryjskiego odnosi sie od momentu jego powstania po pierwszej wojnie swiatowej. Nie musze podkreslac, ze takie stosowanie nazw nie implikuje zadnych ocen politycznych dotyczacych tego, które panstwa winny istniec i jak winny przebiegac ich granice.
Glówne nazwy geograficzne, jakimi sie posluguje, znajduja sie na mapie 1.
1	Angielski termin Middle East znaczy doslownie Srodkowy Wschód; w jezyku polskim przyjelo sie uzywac jako jego odpowiednika terminu Bliski Wschód. Z kolei angielskie Near East -doslownie Bliski Wschód - raczej odpowiada polskiemu terminowi Srodkowy .Wschód i oznacza obszar wiekszy od Bliskiego Wschodu, bo obejmujacy równiez Iran, Afganistan.
Podziekowania
Chcialbym podziekowac Patrickowi Seale’owi, któiy zachecal mnie do napisania tej ksiazki i do jej opublikowania, oraz tym przyjaciolom, którzy poswiecili wiele godzin na jej czytanie, korygujac bledy i sugerujac sposób ich poprawienia: Patrycji Crone, Paulowi Dreschowi, Leili Fawaz, Cor-nellowi Fleischerowi, niezyjacemu juz Martinowi Hindsowi, Charlesowi Issa-wiemu, Tarifowi Khalidiemu, Philipowi Khoury’emu, Irze Lapidusowi, Wilfer-dowi Madelungowi, Basimowi Musallamowi, Robinowi Ostle, Rogerowi Owenowi, Michaelowi Rogersowi i Mary Wilson. Sposród nich szczególnie wiele zawdzieczam Paulowi Dreschowi, który nadzwyczaj wnikliwie, a takze z wielka wiedza sledzil mój sposób myslenia.
Inni przyjaciele i koledzy dostarczali mi potrzebnych informacji, a wsród nich: Julian Baldick, Karl Barbir, Tourkhan Gandjei, Israel Gershoni i Ve-netia Porter.
Jestem bardzo wdzieczny Elizabeth Bullock, która niezwykle umiejetnie i z wielkim oddaniem przepisywala na maszynie kolejne wersje ksiazki, a takze moim redaktorom w wydawnictwie Faber and Faber - Willowi Sulkinowi i Johnowi Bodleyowi, Johnowi Flowerowi, który wyrysowal mapy, Brendzie Thompson, która z wyczuciem i inteligentnie redagowala trudny rekopis, Bryanowi Abrahamowi, który z wielka skrupulatnoscia czytal korekty, oraz Hilary Bird, która przygotowala indeks.
Niektóre teksty z arabskiego przetlumaczylem sam, niektórych dokonali inni tlumacze, a jeszcze inne zapozyczylem z juz istniejacych tlumaczen. Dziekuje nastepujacym wydawcom za zgode na pozwolenie przedrukowania fragmentów lub wyjatków z nastepujacych ksiazek:
10
Podziekowania
Cambridge University Press za przeklady z: A. J. Arberry, Arabie Poetry, 19652 oraz Poems of al-Mutanabbi, 19673 oraz z John A. Williams, Al-Tabari: the Earfy Abbasid Empire, t. I, 19884.
Columbia University Press za fragmenty poematu Badra Szakira as-Saj-jaba, w przekladzie Christophera Middletona i Leny Jayyusi w: Salma Kha-dra Jayyusi (wyd.), Modem Arabie Poetry, Columbia University Press, Nowy Jork 1987.
Edinburgh University Press za fragment z George’a Makdisiego The Rise of Colleges, 1981.
Quartet Books za fragment z Alify Rifa’at Distant View of a Minaret, w przekladzie Denysa Johnstona-Daviesa 1983.
State University of New York Press za fragment z The History ofal-Tabari E. Yar-Shater, t. 27, The Abbasid Revolution w przekladzie J. A. Williamsa, State University of New York 19854.
Unwin Hyman Limited za cytaty z: A. J. Arbeny, The Koran Interpreted, George Allen and Unwin Limited, 19555.
Wayne State University Press za przeklad z J. Lassnera The Topography of Baghdad in the Early Middle Ages, 1970.
2	W polskim wydaniu wykorzystano tlumaczenia z: Siedem kasyd staroarabskich. Mu’allaki, PIW, Warszawa 1981, nowa wersja: Antologia poezji arabskiej, Ossolineum, w druku.
3	Wykorzystano tlumaczenia zawarte w: Klasyczna poezja arabska. Poezja epoki Abbasydów, LSW, 1987, nowa wersja: Antologia poezji arabskiej, Ossolineum, w druku.
4	Prze}, z arabskiego J. Danecki.
5	Prze!. J. Bielawski, PIW, Warszawa 1987.
Od tlumacza
W tlumaczeniu polskim cytowano istniejace przeklady dziel arabskich; jesli takich nie bylo, wówczas tlumaczylem cytowane fragmenty z oryginalu...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin