Style inwestowania.pdf

(296 KB) Pobierz
Style inwestowania
Wśród inwestujących na giełdzie można wyróżnić osoby posługujące się
różnymi stylami inwestowania. Nie ma lepszych lub gorszych stylów, każdy z
nich wymaga jednak innych predyspozycji i umiejętności.
Na współczesnym rynku kapitałowym w analizie technicznej bardzo często stosuje się
wymiennie pojęcia styl inwestycyjny i system inwestycyjnych. Tymczasem są to zupełnie dwie
zupełnie różne determinanty nierozerwalnie związane z procesem inwestycyjnym. Okazuje się
jednak, że między nimi występują wzajemne relacje. Każdy ze znanych stylów inwestycyjnych
oraz systemów transakcyjnych powinien być stosowany w ściśle określonej sytuacji rynkowej
i odpowiednim horyzoncie czasowym. Celem artykułu jest przedstawienie syntetycznego
spojrzenia na zagadnienie stylu inwestycyjnego.
Poprzez styl inwestowania rozumie się zbiór parametrów i zasad nierozerwalnie związanych z
każdą transakcją przeprowadzaną przez gracza i niezależnych od stosowanego sytemu
inwestycyjnego czy też strategii inwestora. Styl inwestycyjny jest często określany także w
literaturze przedmiotu jako dyscyplina w inwestowaniu.
Styl inwestowania jest pewną indywidualną cechą każdego gracza. Z punktu widzenia
psychologii rynków finansowych zaleca się poszczególnym inwestorom pracę nad rozwojem i
przyjęciem określonego stylu inwestowania. Rozwój określonego stylu inwestowania
przyczynia się do wyeliminowania dwu najważniejszych problemów każdego inwestora:
niepewności i niekonsekwencji.
W zależności od horyzontu czasowego wyróżnia się następujące style inwestowania:
Inwestowanie w trakcie sesji (Intraday trading) – horyzont czasowy kilkuminutowy.
Styl wykorzystuje dynamiczne fale wzrostowe trwające do 15 minut.
Inwestowanie w ciągu dnia (Day-trading) – horyzont czasowy od kilkunastu minut do
kilku godzin. Styl wykorzystuje dynamiczne fale wzrostowe trwające od 15 minut do 2
– 3 godzin.
Szybkie inwestowanie (Momentum lub velocity trading) – utrzymywanie pozycji
wynosi w tym przypadku ok. połowy dnia inwestycyjnego. Wykorzystuje się
dynamiczne zmiany ceny akcji trwające do kilku godzin.
Inwestowanie na przestrzeni kilku dni (Swing trading) – horyzont inwestycyjny od 1 do
4 dni.
Inwestowanie w krótkim okresie czasu (Position trading) – horyzont inwestycyjny od 5
dni do 3 miesięcy,• Inwestowanie w średnim okresie czasu (Intermediate – term trading)
– horyzont inwestycyjny od 3 miesięcy do 12 miesięcy,
Inwestowanie w długim okresie czasu (Long – term investing) – horyzont inwestycyjny
dłuższy niż 12 miesięcy.
Styl intraday trading
W przypadku gracza o stylu intraday tradying, operującego na dużych pakietach akcji od 5 000
do 10 000 sztuk, ale utrzymującego je w swoim portfelu jedynie przez kilka – kilkanaście minut,
koniecznym jest posiadanie przez niego szerokiej wiedzy i doświadczenia, portfela
inwestycyjnego o dużej wartości (na rynku amerykańskim jest to co najmniej 100 000 USD).
Ta grupa inwestorów koncentruje swoją uwagę na akcjach charakteryzujących się dużą
zmiennością ceny w trakcie sesji. Inwestorzy wykorzystują specjalistyczne oprogramowanie,
często obserwując jednocześnie kilka monitorów, stosują specyficzny wykład wykresów w
analizie technicznej – powszechnie używane są 15 minutowe poziomy wsparcia i oporu
utworzone w oparciu o technikę poziomów Pivota lub haki Ross'a, a szerokość okna obserwacji
wykresu analizy technicznej to także b. często 15 minut. Transakcje wejścia / wyjścia z rynku
przeprowadzane są po wybiciu się ceny z formacji konsolidacji. Inwestorzy o stylu intraday
trading charakteryzują się niską awersją do ryzyka.
Styl day-trading
Inwestorzy o stylu day-trading posiadają portfele bardzo zbliżone swoją wielkością do portfeli
inwestorów o stylu inwestowania intraday. Pozostałe cechy tego stylu są bardzo zbliżone do
stylu intraday, jednak inwestorów cechuje nieco wyższa awersja do ryzyka w stosunku do
inwestorów reprezentujących styl intraday. Cechą charakterystyczną jest duże wykorzystanie
analizy technicznej w tym stylu.
W przypadku stylów day-tradying i intraday trading istotne znaczenie ma umiejętność
odpowiedniego stosowania zleceń obronnych. Wiele pozycji literatury z zakresu analizy
technicznej poświęconych sposobom i technikom kładzenia zleceń obronnych.
Styl momentum trading
Inwestorzy charakteryzujący się stylem typu momentum trading najczęściej posiadają portfele
w wysokości 50 000 USD, a pojedyncze zlecenie opiewa najczęściej na 1 000 – 5 000 akcji.
Charakteryzują się umiarkowaną awersją do ryzyka. Oprogramowanie do analizy wykresów
wykorzystywane jest po godzinach zamknięcia giełdy, stosuje się wykresy w układzie
dziennym (jedna świeca to jedna sesja) i oscylatory typu momentum. Zlecenia obronne
ustawiane są najczęściej na poziomie minimum z ostatniej sesji lub też wykorzystywane są
zlecenia obronne z przebiegu notowań na ostatniej sesji (intraday suport).
Styl swing trading
Inwestorzy o stylu swing trading mogą posiadać nieco mniejsze umiejętności oceny sytuacji
rynkowej w stosunku do inwestorów o stylu day trading. Zazwyczaj w analizie technicznej
wykorzystuje się wykresy w układzie dziennym. Wartość portfeli inwestycyjnych wynosi w
tym przypadku kilkanaście tysięcy USD. Pojedyncze zlecenie opiewa w typ przypadku na
kilkaset akcji. W tej strategii stosunkowo dużego znaczenia nabiera wpływ na cenę bieżących
informacji napływających ze spółek.
Styl position trading
Inwestorzy o stylu position trading najczęściej posiadają portfele inwestycyjne w kwocie kilku
tysięcy USD. Zlecenia kupna / sprzedaży opiewają w tym przypadku od kilkudziesięciu do stu
akcji. Inwestorzy nabywają akcje charakteryzujące się małą zmiennością cen. Ta grupa
inwestorów posiada wyższą awersję do ryzyka i najczęściej charakteryzuje się niższym
poziomem wiedzy o rynku kapitałowym. Często posługuje się wykresami w układzie dziennym
(np. jedna świeca na wykresie odpowiada jednej sesji), podejmując decyzje inwestycyjne po
zakończeniu sesji. Stosuje się systemy komputerowe z jednym lub dwoma ekranami prezentacji
danych giełdowych. Transakcje wejścia na rynek przeprowadzane są w trendach bocznych
przed wybiciem się ceny z formacji – bardzo często wybiciu w z formacji bazy towarzyszą
nowe informacje napływające ze spółki. Zlecenia obronne ustawiane są na bazie obserwacji z
kilku tygodni.
Ta grupa inwestorów rozpoczyna analizę techniczną rynku akcji od wykresów w układzie
tygodniowym, sporadycznie przechodząc do układu dziennego. Wskaźniki i oscylatory analizy
technicznej stosowane przez tę grupę odbiegają w znacznym stopniu od stosowanych przez
inwestorów o stylu inwestowania intraday trading – często stosowanymi są wskaźniki analizy
technicznej służące do śledzenia inwestorów instytucjonalnych. Ten styl inwestowania jest
zalecany nowicjuszom na początku ich giełdowej kariery – wiele błędów popełnianych przez
tego typu inwestorów jest kompensowanych przez odpowiednią zmianę cen akcji na rynku.
Nowym inwestorom zaleca się zamiast codziennego śledzenia układu wykresów analizy
technicznej, koncentrowanie się na danych fundamentalnych uzasadniających lub też nie,
dalsze utrzymywanie akcji wybranego waloru w portfelu inwestycyjnym.
Styl intermediate – term i longterm
Inwestorzy o stylu intermediate i longterm w przeważającej mierze przy podejmowaniu decyzji
inwestycyjnych stosują analizę fundamentalną lub portfelową. W analizie technicznej znajdują
zastosowanie wskaźniki potwierdzające trend. Bardzo często wykorzystuje się do analizy
wykresów średnie 50, 100 i 200 sesyjne lub też stosuje ekrany w układzie miesięcznym (jedna
świeca to jeden miesiąc), kwartalnym, a nawet rocznym (dotyczy to stylu long – term).
Inwestorzy stosujący oba te style posiadają dużą awersję do ryzyka i stosunkowo rzadko
dokonują wymiany akcji w portfelu.
Mieszanie stylów
Najczęstszym błędem popełnianym przez inwestorów jest tzw. mieszanie stylów
inwestycyjnych. Przykładem może być inwestor o stylu position trading stosujący poziomy
wsparcia o małym znaczeniu (weak suport stop – loss) dlatego, że operuje na akcjach
charakteryzujących się zbyt wysokim poziomem ryzyka w stosunku do jego stylu
inwestycyjnego i poziomu jego awersji do ryzyka. W tym przypadku zlecenia stop loss
umieszczane są przez inwestora zbyt ciasno, przez co stosunkowo łatwo dochodzi do ich
realizacji. Po zrealizowaniu zlecenia obronnego (spadku ceny akcji do określonego poziomu)
bardzo często cena zawraca w górę i zgodnie z oczekiwaniami rozpoczyna trend wzrostowy.
Inwestor po realizacji zlecenia obronnego nie uczestniczy już w tendencji zwyżkowej – w
żargonie analizy technicznej został on "strząśnięty z rynku". Z punktu widzenia finansów
behawioralnych tacy inwestorzy swoimi niepowodzeniami obciążają rynek lub jego
uczestników. W rzeczywistości jednak wina leży po ich stronie – nie posiadają oni
precyzyjnego stylu inwestowania.
Innym przykładem może być składanie zleceń kupna co najwyżej 100 akcji przez inwestora o
stylu momentum trading. Z uwagi na fakt, że w tym stylu wykorzystuje się szybkie zmiany cen
akcji, które nie trwają długo, inwestor powinien składać większe zlecenia wykorzystując
trwający ruch ceny.
Każdy z wyżej opisanych stylów inwestycyjnych charakteryzuje się odmiennym położeniem
zleceń obronnych:
Intraday: poziomy od 15 minut do 1 godziny,
Daytrading i momenum trading: cena zamknięcia z dzisiejszej sesji jest poziomem
wsparcia na sesji następnej.• Swing: poziom wsparcia wyznaczony na bazie ostatnich
kilku – kilkunastu dni,
Position: poziom wsparcia wyznaczony na bazie kilku tygodni do – trzech miesięcy
(kwartał),
Intermediate – term: poziom wsparcia wyznaczony na bazie ostatniego kwartału – do
kilku kwartałów.
Long – term: poziom wsparcia wyznaczony na bazie ostatniego roku (w układzie
rocznym).
Inwestorzy o stylu inwestowania: intraday, daytrading, swing i momentum koncentrują się
głównie na analizie technicznej. Wykorzystanie analizy fundamentalnej przy tak krótkich
horyzontach czasowych nie znajduje uzasadnienia. Współczynnik rotacji portfela (turnover)
jest największy w przypadku stylu intraday i systematycznie maleje dla pozostałych stylów.
Każdy z inwestorów powinien wybrać styl inwestycyjny odpowiedni do własnych
uwarunkowań psychologicznych i zgodny z osobistymi celami. Zasady, jakim kieruje się każdy
z w/w stylów inwestycyjnych pozwala wyeliminować czynnik emocjonalny przy
podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Zasady te zmuszają inwestora do koncentrowania się
na najważniejszych czynnikach towarzyszących danej transakcji, pozwalając mu uniknąć
niewłaściwych operacji (z punktu widzenia stylu inwestycyjnego).
Podsumowanie
Poprzez dłuższą obserwację przeprowadzonych przez siebie inwestycji, każdy z inwestorów
jest w stanie określić, jaki z przedstawionych stylów inwestycyjnych jest najbardziej dla niego
odpowiedni. Kluczowego znaczenia ma tutaj odpowiedź na pytanie z jakim stylem inwestor
czuje się najlepiej. Inwestorzy powinni być świadomi faktu, że muszą wybrać tylko jeden styl
inwestycyjny i unikać błędu mieszana stylów, co prowadzi w konsekwencji do wielu strat.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin