Akupresura stopy.pdf

(607 KB) Pobierz
SPIS TREŚCI
I. Wprowadzenie do teorii receptorów
1. Co to są receptory ?
7
2. Jak działają receptory ?
7
3. Dlaczego ukrwienie jest tak istotne ?
7
4. W jaki sposób można działać na receptory ? 8
5. Gdzie rozpoczynamy masaż ?
10
6. Możliwe reakcje po stosowaniu masażu
11
II. Układ wydalniczy
1. Nerki
2. Moczowody
3. Pęcherz moczowy
III. Układ trawienny
I Jama ustna
2.Przelyk i żołądek ,.
3.Jelito cienkie
4.Jelito grube
5.Wątroba i pęcherzyk żółciowy
6. Trzustka
IV. Układ krwionośny
t. Serce
2. Naczynia krwionośne
V. Układ chłonny
1. Naczynia chłonne
2. Węzły chłonne
3. Chłonka
4. Śledziona
VI. Układ oddechowy
1 .Nos i jama nosowa
2.Krtań
3.Tchawica i oskrzela
4.Płuca
U
11
11
13
14
15
15
17
18
19
19
21
21
22
23
24
24
24
25
Legenda do rysunku prawej stopy:
VII. Układ nerwowy
1. Mózgowie
2. Rdzeń kręgowy
VIII. Narządy i części ciała będące receptorami
wzajemnymi
IX. Układ narządów ruchu
1. Kręgosłup
2. Kości klatki piersiowej
3. Kości kończyny górnej
4. Kości kończyny dolnej
X. Narządy zmysłów
1. Narząd
2. Narząd
3. Narząd
4. Narząd
powonienia
smaku
wzroku
słuchu
35
35
35
35
32
33
33
33
27
_, 27
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
46
29.
35.
36.
Głowa, lewa połowa
Zatoki czołowe,
lewa polowa
Pień mózgu,
mały móżdżek'
Przysadka mózgowa
Skroń, strona lewa,
nerw trójdzielny
Nos
Kark
Oko lewe
Ucho lewe
Ramię prawe
Umięśnienie
trapezoidalne
strona prawa
Tarczyca
Gruczoły przytarczyczne
Płuca i oskrzela
strona prawa
Żołądek
Dwunastnica
Trzustka
Wątroba
Pęcherzyk żółciowy
Splot słoneczny
Nadnercze,
strona prawa
Nerka,
strona prawa
Przewód moczowy
strona prawa
Pęcherz moczowy
Jelita cienkie
Wyrostek
robaczkowy
/ ślepa kiszka /
Zastawka
ileocoecalis
Grube jelito
skierowane
ku górze
Jelito poprzeczne
Kolano prawe
Gruczoły płciowe
/jajniki, jądra
strona prawa /
29
XI. Gruczoły dokrewne
1. Przysadka
2. Tarczyca
3. Gruczoły przytarczyczne
4. Nadnercza
XII. Narządy płciowe
1. Narządy płciowe żeńskie
2. Narządy płciowe męskie
Obuwie
Receptory, które należy masować w przypadku
określonych dolegliwości
37
38
38
38
39
42
44
I. WPROWADZENIE DO TEORII RECEPTORÓW
Leg
legenda do rysunku
lewej stopy
Głowa. mózg.
strona prawa
2.
Zatoki czołowc.
strona prawa
Pień mózgu,
3.
mały móżdżek
Przysadka mózgowa
4.
5,
Skroń, strona prawa
nerw trójdzielny
6.
Nos
7.
Kark
Oko prawe
8.
9.
Ucho prawe
10. Ramię lewe
1 1. Umięśnienie
trapezoidalne.
strona lewa
12. Tarczyca
13. Gruczoły przytarczyczne
14. Płuca, oskrzela.
strona lewa
15. Żołądek
16. Dwunastnica
17. Trzustka
20. Splot słoneczny
21. Nadnercze.
strona lewa
22. Nerka.
strona lewa
23. Przewód moczowy.
strona lewa
24. Pęcherz moczowy
25. Jelita cienkie
29. Jelito poprzeczne
30. Jelito grube.
skierowane w dól
31. Odbytnica
32.. Odbyt
33. Serce
34. Śledziona
35. Kolano lewe
36. Gruczoły płciowe
/jajniki, jadra
strona lewa /
1.
l.Co to są receptory ?
Receptory to zakończenia włókien nerwowych lub inaczej wyspecjalizowane
komórki zmysłowe, odbierające ściśle określone bodźce zewnętrzne i wew­
nętrzne i przekazujące je w postaci impulsów do ośrodków nerwowych.
Receptory są wyspecjalizowanymi narządami, które odbierają różne postacie
energii i transformują je na bodźce nerwowe.
Można wyróżnić kilka rodzajów receptorów:
- telereceptory - odbierające bodźce wzrokowe i słuchowe, a poniekąd także
węchowe i smakowe, są to narządy wymienionych zmysłów;
- eksteroreceptory - odbierające bodźce dotykowe i cieplne, zawarte są
w skórze i błonach śluzowych;
- proprioreceptory - odbierające bodźce czucia głębokiego / ułożenia .ruchu,
ucisku /, stawowo-mięśniowego, należą do nich również wrzecionka
mięśniowe i narządy Golgiego w ścięgnach oraz receptory położone
w stawach, wiązadłach, okostnej;
- intcroceptory - odbierające bodźce z narządów wewnętrznych, naczyń
krwionośnych.
Receptory, które nas interesują, to receptory znajdujące się w stopach.
W stopach znajduje się wiele receptorów czucia powierzchownego o różnej
budowie i funkcji.
2. J a k działają receptory ?
Receptory są miejscem zmieniającym poszczególne rodzaje energii bodźców
na swoistą dla układu nerwowego energię potencjału czynnościowego.
Z każdego receptora prowadzą odrębne drogi informacyjne w postaci włókien
nerwowych do pól czuciowych kory mózgowej, gdzie powstają odpowiednie
wrażenia zmysłowe.
Masaż .jako bodziec mechaniczny, którego źródłem jest odpowiednia praca rąk
masażysty na tkankach pacjenta, wywołuje ze strony organizmu reakcję zwaną
odczynem, w którym zostaje pobudzony układ krążenia.
3. Dlaczego ukrwienie jest tak istotne?
Układ krążenia spełnia wiele różnych czynności w organiźmie człowieka.
Podstawowe funkcje sprowadzają się do:
- transportu tlenu z pluc do tkanek obwodowych oraz dwutlenku węgla
w kierunku odwrotnym.
- transportu ciepła z narządów o dużej przemianie materii do skóry, poprzez
którą usuwany jest jego nadmiar z organizmu;
- transportu związków energetycznych z ich źródeł pozamięśniowych
/tkanek tłuszczowych, wątroby / do mózgu i mięśni;
- transportu metabolitów z mięśni i innych tkanek do narządów, w których
ulegają dalszej przemianie /wątroba, nieczynne mięśnie/ lub usuwaniu
/nerki/;
- transportu hormonów i innych substancji biologicznie czynnych między
tkankami, w których powstają i tkankami, na które działają oraz do narzą­
dów, w których ulegają eliminacji.
-7-
4. W jaki sposób można działać na receptory?
Działanie bodźców mechanicznych na skórę przejawia się jako odczucie
ucisku lub dotyku.
Aktualnie przyjmuje się, że minimalną powierzchnią do wywołania odczynu jest
10% powierzchni ciała, przy czasie trwania 10 minut.
W zasadzie każdy receptor stopy można masować bez szkodliwych
konsekwencji przez 5 minut. W przypadku ostrego ataku można ten czas
podwoić. Ostrożność zaleca się tylko przy receptorach wątroby i kręgosłupa.
Receptor wątroby może być masowany powyżej 5 minut tylko wtedy, gdy mamy
do czynienia z wystarczającą wydolnością nerek. W przeciwnym razie zbyt duża
ilość toksycznych produktów nie będzie mogła zostać przez nerki wydalona.
Pamiętać też należy o tym, że inaczej reaguje na masaż dziecko, inaczej człowiek
dorosły, inaczej osoba zmęczona, inaczej choleryk, inaczej flegmatyk.
Chcąc dostarczyć każdemu odpowiednią do wywołania odczynu ilość bodźców,
należy uwzględnić wszystkie indywidualne cechy psychofizyczne.
Niezależnie od zasygnalizowanych niezbędnych parametrów zabiegu, popraw­
ność wykonania masażu wymaga spełnienia niżej wymienionych warunków:
- tkanki masowane powinny być rozluźnione;
- podczas masażu należy uwzględnić stopniowe przechodzenie od bodźców
na tkanki powierzchowne do bodźców na tkanki głębiej położone;
- przy stosowaniu masażu należy uwzględnić odpowiedni kierunek
wykonywania masażu, zgodny z anatomiczną budową okolicy masowanej.
Jako podstawowe przyjmuje się kierunki:
- dla układu żylnego kierunek dosercowy,
- dla układu chłonnego kierunek do najbliższych węzłów chłonnych,
- dla układu nerwowego kierunek od odcinków obwodowych do
ośrodkowego układu nerwowego,
- dla mięśni kierunek zgodny z ich anatomicznym przebiegiem.
W przypadku wystąpienia wielu objawów chorobowych, należy w pierwszej
kolejności stosować masaż na objawy najbardziej uciążliwe.
Przygotowanie pacjenta do zabiegu wynika z toku zabiegu i podstawowych
wymogów higienicznych.
Chory powinien odsłonić miejsce zabiegu przez odpowiednie rozebranie się.
Istotne jest, aby zapewnić swobodny przepływ krwi i chłonki w obrębie obszaru
masowanego. Odzież, zwłaszcza powyżej masowanego miejsca, nic może
uciskać tkanek. Skóra powinna być czysta, nie mogą na niej występować zmiany
chorobowe, mogące stanowić źródło infekcji lub pogorszenia się zdrowia
chorego.
Przy masażu wszystkich receptorów na podeszwie stopy: stopa osoby masowanej
powinna leżeć na kolanach masażysty, aby mógł mieć do niej swobodny dostęp
/rys 1/
Przy masażu receptorów w obrębie palców i kości śródstopia: masowana osoba
winna zgiąć nogę w kolanie i pozostawić stopę na kolanach masażysty /rys.2.1
Przy masażu okolic pięt, kostek i górnej części nogi: masowana osoba powinna
obracać się i nastawić masażyście wewnętrzną lub zewnętrzną część nogi.
/rys.3/
-8-
Prócz masażu możemy postępować z naszymi stopami inaczej.
Kiedyś człowiek poruszał się bez "osłony", jaką jest obuwie. Dzięki temu jego
stopy poddawane były stale "masażowi" podłoża, po którym stąpał. Niestety
-9-
Zgłoś jeśli naruszono regulamin