T-2(1).doc

(170 KB) Pobierz
4 OŚRODEK ZAPASOWY

Poznań, dnia ……...2014 r.

              ZATWIERDZAM

 

   dowódca .. kompanii szkolnej OSP

 

       .....................................

 

 

PLAN – KONSPEKT

 

do przeprowadzenia zajęć z ochrony i obrony obiektów

z … plutonem 2 kompanii szkolnej w dniu ……….2014 r

 

 

I.     TEMAT 2: Postępowanie w sytuacjach szczególnych i zagrożenia                                                         terrorystycznego.

 

II.   CELE ZAJĘĆ:

     Zapoznać:

     z głównymi zagrożeniami mogącymi wystąpić podczas ochrony i obrony obiektów (terroryzm),

     z zasadami działania punktu kontrolno – ochronnego.

 

III. FORMA: zajęcia teoretyczne.

 

IV.              CZAS: 2 x 45 min.

 

V.  MIEJSCE: .............................

 

VI.              ZAGADNIENIA:

1.     Zagrożenia mogące wystąpić podczas ochrony i obrony obiektów.

2.     Pojęcie terroryzmu.

3.     Zasady działania punktu kontrolno – ochronnego.

 

VII.            WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:

1.     Organizacyjne:

         3 dni przed zajęciami zatwierdzić plan - konspekt;

         zapoznać się z tematem, celami i uwarunkowaniami organizacyjnymi zajęć;

2.     Metodyczne:

         zajęcia wzbogacić o podawanie praktycznych przykładów z postępowania w sytuacjach szczególnych i zagrożenia oraz ewentualnie o prezentację multimedialną,

         dopilnować zachowania porządku i dyscypliny szkoleniowej w czasie zajęć,

         dokonać podsumowania i oceny zajęć,

 

VIII.          LITERATURA:

       Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton, drużyna).
Warszawa 2000, sygn. DWLąd. 26/2000;

       Poradnik komendanta ochrony obiektu wojskowego. Szt. Gen 1377/90;

       Instrukcja o ochronie obiektów wojskowych. Szt. Gen 1377/90;

       Postępowanie żołnierzy podczas wykonywanie zadań w Iraku. PWL Nr 12(534) Grudzień 2003;

       „Program szkolenia podstawowego Sił Zbrojnych RP” – sygn. Szkol. ????

       „Instrukcja o działalności szkoleniowo – metodycznej” – sygn. Szkol. 816/2009.

 

IX.  ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO – TECHNICZNE:

       literatura,

       laptop,

       projektor multimedialny.

 

X.     ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

-       wykład dla całości plutonu.

 

XI.                     WARUNKI  BEZPIECZEŃSTWA:

       Kategorycznie zabraniam:

-     oddalać się z miejsca zajęć bez wiedzy i  zgody prowadzącego zajęcia.

 

XII.            INNE (DODATKOWE):

Nie dotyczy.

 

XIII.          WPROWADZENIE W SYTUACJĘ TAKTYCZNĄ:

Nie dotyczy.

 

XIV.                   PRZEBIEG ZAJĘĆ:

 

CZĘŚĆ WSTĘPNA ( 7 min)

Rozpoczęcie zajęć:

     przyjęcie meldunku,

     sprawdzenie obecności,

     podanie tematu, celu zajęć oraz zagadnień.

 

CZĘŚĆ GŁÓWNA (75 min)

ZAGADNIENIE 1 (30 min)

Zagrożenia mogące wystąpić podczas ochrony i obrony obiektów.

 

Terroryzm może występować na terenie jednego państwa lub może obejmować arenę międzynarodową. Metody ataku są zróżnicowane, zależne od dostępnych terrorystą środków, materiałów i finansów.

Niektórzy eksperci postrzegają terroryzm jak „negatywne odchylenia w działaniach wojennych” lub „niekonwencjonalna agresja o niewielkiej intensywności”. Mówienie tutaj o wojnie czy choćby porównanie do niej uważam za chybione. Wiadomo, że w czasie działań wojennych dochodzi do przestępstw. Są to zbrodnie wojenne, czym analogicznie do nich, w czasie pokoju jest terroryzm. Jest więc przestępstwo, ale traktowane przez organa ścigania jako najgroźniejsze z możliwych.

Działania terrorysty polega na dokonywaniu aktów przemocy, które przyciągną uwagę rządów i opinii publicznej. Często terroryzm powiązany jest lub wprost wypływa z przestępczości zorganizowanej.

Niestety, walka z przestępczością zorganizowaną jest trudna. Czynników utrudniających tę walkę jest wiele, dlatego uczula się i szkoli członków ochrony pod kątem tego rodzaju zagrożeń. Dlatego między innymi akty terrorystyczne stają się coraz bardziej spektakularne i nacechowane przemocą. Celem terrorystów pojawienie się na czołówkach publikacji prasowych aby zastraszyć społeczeństwo. Środki przekazu odgrywają tu kluczową rolę w powiadamianiu opinii publicznej. Opinia publiczna zaś poprzez różne formy nacisku może wywrzeć presję na rządy aby spełnić żądania zamachowców.

Terroryści uważają swoje akty przemocy za godne akceptacji i pochwały. Terrorysta próbuje spowodować nadmierną reakcję ze strony rządu i naruszenie przezeń prawa, nadając przez to wiarę stwierdzeniom, które głoszą że rząd nie tylko jest bezsilny, ale i również nieprawny. Poprzez takie działania zamachowcy chcą wywrzeć presje na rządy aby osiągnąć swój cel.

Żeby określić co to jest terroryzm należałoby przedstawić jego składniki, rodzaje zamachów, ich fazy, taktyki zagrożenia czy też metody ataku.

Najważniejszymi składnikami aktów terroru są:

              ► przestępne działania sprawców;

              ► umotywowania polityczne popełnianych zbrodni;

              ► różni się od zwykłego przestępstwa skalą działań;

              ► ma na celu uzyskać jak największy rozgłos medialny;

              ► pozorna losowość przy wyborze ofiar;

              ► występuje tu zorganizowany wysiłek sprawców.

Są nimi między innymi zamachy bombowe, zamachy skrytobójcze, podpalenia, fałszywe alarmy, branie zakładników, uprowadzenia, porwania itp. wszystko to jest wykonywane po to aby uzyskać rozgłos prasowy, a poprzez rozgłos zastraszenie społeczeństwa które może wywierać presje na rządy.

Przykładami ataków terrorystycznych są:

1.           Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej John F. Kennedy (zamordowany);

2.           Premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher (usiłowanie);

3.           Papież Jan Paweł II (usiłowanie);

4.           Premier Szwecji Olaf Palme (zamordowany);

5.           Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej Roland Reagan (usiłowanie);

6.           Prezydent Chile Pinochet (usiłowanie);

7.           Imelda Marcos (usiłowanie);

8.           Prezydent Egiptu Anwar Sadat (zamordowany);

9.           Prezydent Elekt Libanu Bashir Gemayel (zamordowany);

10.       Prezydent Pakistanu Zia (zamordowany);

11.       Prezydent Korei Park (usiłowanie);

12.       Były prezydent Nikaragui Somoza (zamordowany);

13.       Prezydent Gruzji (usiłowanie);

14.       11 wrzesień;

15.       Kraj Basków;

16.       Irlandia.

W ostatnich latach notuje się na świecie niepokojące wzrost zamachów terrorystycznych. Dotyczy to zwłaszcza Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, Europy Zachodniej i Ameryki Łacińskiej. Również w Polsce zamachy terrorystyczne nie należą do zjawisk rzadkich. Tylko w okresie od 1 stycznia do 1 listopada 1998 r. odnotowano 158 detonacji, otrzymano 3019 anonimowych informacji o podłożonej bombie, 15 osób zginęło 20 odniosło rany, zatrzymano 161 sprawców, przejęto 35 kg materiałów wybuchowych, 1116 petard, 3700 metrów lontu prochowego, 1 wyrzutnię rakiet przeciwlotniczych i 1 granat moździerzowy.

Zanim będziemy mogli zacząć ochraniać ludzi przed zamachami, musimy zrozumieć dlaczego ludzie przeprowadzają zamachy, jakie ogólne metody aktów terroru były użyte w przeszłości, co kieruje człowieka do zamordowania innego, jakiego typu ludzie są do tego zdolni itp.

Jeżeli dowiemy się dlaczego niektóre osoby dokonują zamachów, poznamy ich cele działania i motywy możemy po ich przeanalizowaniu określić jakie grupy ludzi mogą dokonywać zamachów. Pozwoli to na określenie, czy w danym miejscu działają tego typu grupy, co pozwoli nam je kontrolować. Jeżeli poznamy metody działania terrorystów, w jaki sposób przygotowują się do zamachu jak i gdzie je przeprowadzają oraz jak je planują możemy odpowiednio przeszkolić ochronę osobistą aby ta wykrywała inwigilacje grup przestępczych, oraz jak zapobiegać zbieraniu przez nie informacji.

Poprzez zebranie i analizowanie każdego szczegółu powyższych informacji możemy określić typ ludzi  mogących w przyszłości dokonywać ataków terrorystycznych. Pozwoli to nam na sporządzenie rysopisu psychologicznego potencjalnych sprawców.

W ostatnich latach nastąpił duży postęp w badaniach dotyczących psychopatii i wyraźne są wskazania, że właśnie psychiczne odchylenia stanowią wyjaśnienie wielu przestępstw z użyciem przemocy. Większość zamachów bombowych ma charakter czynów zaplanowanych i celowych, jednak między obiema tymi hipotezami istnieje ścisły związek.

Wszystkie takie informacje poddane analizie przyczyniają się do tego jaki stopień ochrony zastosować, jakie metody wdrożyć do działań ochronnych aby nie dopuścić do zamachów, lub zminimalizować ich skutki.

Przesłanki zamachów:

a)     polityczne;

b)     ekonomiczne;

c)     ideologiczne;

d)     osobiste;

e)     psychologiczne.

Morderstwa dokonywane przez indywidualnych zamachowców lub grupy terrorystyczne skierowane są najczęściej przeciwko ludziom zajmującym wysokie stanowiska w życiu publicznym.

Najczęstszymi motywami zamachów są:

zemsta za prawdziwe lub wymyślone cierpienia spowodowane przez ofiarę,  jej współpracowników lub administrację która kieruje;

zamiar dokonania zmian /politycznych, gospodarczych, handlowych, itp./;

zapewnienie bezpieczeństwa osobom i organizacjom zamieszanym w  morderstwa / dokonywanie zabójstw świadków sądowych, pracowników,  prokuratorów, agentów, itp./;

uzyskanie korzyści materialnych.

Tego rodzaju zabójstwa rozpatruje się w innych kategoriach niż zwykłe przestępstwa, ze względu na fakt, iż ofiarą jest ważna osobistość, morderstwo dokonywane jest z premedytacją, zaś po udanym zamachu może nastąpić chaos organizacyjny w danym sektorze państwa. Ponadto bije to w społeczeństwo, które nie czuje się bezpiecznie. Morderstwa mogą być dokonywane także z pobudek psychologicznych, lub z poczucia spełniania jakiegoś wyimaginowanego obowiązku.

Celem zapewnienia najskuteczniejszej ochrony osobistej należałoby rozpoznać wszystkie fakty i motywy psychiczne, które przyczyniły się do powstania decyzji dokonania zamachu, a następnie do jego dokonania.

Generalnie motywy morderstw można podzielić na trzy podstawowe kategorie:

1.     Ideologiczne-morderstwo z tych powodów ma za zadanie pomóc dużej grupie osób posiadającej plany polityczne realizacji tych zamierzeń;

2.     Z chęci zysku-mordercy myślą głównie o korzyściach osobistych. Tego rodzaju zabójstwa przeważającej większości dokonywane są przez organizację kryminalne, grupy terrorystyczne, tajne polityczne agencje rządowe (większość państw nie ma instytucji, która organizowałaby zamachy na osoby zajmujące wysokie stanowiska w hierarchii państwowej).

3.     Z powodu choroby psychicznej mordercy lub ułomności emocjonalnej.

Przykładami są próby zamachów lub ich dokonanie na głowy państw lub innych wysoko postawionych osobistości rządowych:

1.     1835 rok – LAWRENCE próbował zamordować prezydenta Jacksona, który wystąpił przeciwko „Charter of the Us Bank”. Komentarz prasowy który pchnął go do tego czynu brzmiał jednoznacznie. Mówił, że pozbawi się pracy wielu ludzi.

2.     1865 rok – BOOTH zamordował prezydenta Lincolna w imieniu Konfederacji.

3.     1881 rok – GUOTEAU- zamordował prezydenta Garfielda popierającego członka frakcji konserwatywnej Partii Republikańskiej.

4.     1901 rok – CZOLGOSZ zamordował prezydenta Mc Kinleya chcąc w ten sposób wyrazić swoją niechęć do poczynań rządu.

5.     1921 rok – SHRANK próbował zamordować prezydenta Roosvelta uważając, że ten naruszył przepisy mówiące o dwu kadencyjności rządów prezydenckich.

6.     1933 rok – ZANGARA próbował zamordować prezydenta Roosvelta, gdyż nie akceptował ustroju kapitalistycznego.

7.     1950 rok – GALAZZA i TORRESOLA usiłowali zabić prezydenta Trumana w celu poparcia walczącego o niepodległość Puerto Rico.

8.     196...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin