D. Mereżkowski, Julian Apostata, Warszawa 1901.pdf

(4536 KB) Pobierz

JULIAN APOSTATA

Druk Warszaw. Towarzystwa-Akcyjni Artystyczno-Wydawniczego.

J UL I AN

APOSTATA

Przełożył

$ ó z e f QzokaleRi

S A t2 -

W y d a w n ic tw o /,,T y g o d n ik a lllustro w an ego "

WARSZAWA

1S01

3łTa,łeła.d. G eT

se tD .a .e a 1 "Wolffa

a a r -

AoBBOjteHo tte u a jp o io

BapmaBa, 7

M afl

1901

ro^a.

C Z Ę Ś Ć

O dwadzieścia stadyów od Cezarei, w Kapadocji, na

lesistych stokach góry Argeus, w pobliża wielkiego rzym

skiego gościńca, wytryskało znane ze swych własności lecz

niczych źródło gorące. G ranitowa płyta, przyozdobiona

niezgrabnemi rzeźbami, z napisem w języku greckim, świad

czyła, że źródło to było niegdyś poświęcone braciom Dios-

kurom: Kastorow i i Poluksowi. Nieuszkodzone dotych

czas postaci tych dwu półbogów pogańskich uważano obec

nie za wizerunki świętych: Koźm y i Damiana.

Po drugiej stronie gościńca, naprzeciwko źródła świę

tego, stała niewielka, słomą k ry ta „taberna,” mająca po

bokach brudną oborę i szopę, pod któ rą szukały pożywie

nia stada k u r i gęsi. W oberży, utrzymywanej przez chy

trego O rmianina Syrofeniksa, można było dostać koziego

sera, chleba czarnego, miodu, oliwy i dosyć cierpkiego w i

na miejscowego wyrobu.

Taberna podzielona była na dwie części; jedna z nich

służyła dla pospólstwa, druga — dla znakomitszych gości.

Pod zczerniałym od gryzącego dymu pułapem zwieszały