ulan-i-dziewczyna.pdf

(37 KB) Pobierz
Franciszek Kowalski
Ułan i dziewczyna
Ta lektura,
podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie
wolnelektury.pl.
Utwór opracowany został w ramach projektu
Wolne Lektury
przez
fundację Nowoczesna Polska.
Ułan i dziewczyna
Tam na błoniu
[1]
błyszczy kwiecie,
Stoi ułan na wedecie
[2]
,
A dziewczyna jak malina
Niesie koszyk róż.
— Stój, poczekaj, moja duszko!
Gdzie tak drobną stąpasz nóżką?
— Jam z tej chatki, rwałam kwiatki
I powracam już!
— Próżne twoje są wymówki,
Pójdziesz ze mną do placówki.
— Ach ja biedna, sama jedna,
Matka czeka mnie!
— Stąd są wrogi
[3]
o pół mili
Pewnie ciebie namówili.
— Ja uboga, nie znam wroga
[4]
,
Nie widziałam, nie!
— Może kryjesz wrogów tłuszczę
[5]
,
Daj buziaka, to cię puszczę.
— Jam nie taka, dam buziaka;
Tylko z konia zsiądź!
— Z konia zsiądę, prawo złamię,
Za to kulą w łeb dostanę.
— Jakiś prędki, dość twej chętki,
Bez buziaka bądź!
— Choć mnie życie ma kosztować,
Muszę ciebie pocałować.
— Żal mi ciebie, jak Bóg w niebie,
Bo się zgubisz sam.
— A jak wartę mą porzucę
I szczęśliwie z wojny wrócę?
— Bądź spokojny, wrócisz z wojny,
Pocałunek dam!
— Gdy szczęśliwie wrócę z boju,
Gdzież cię szukać mam w pokoju?
— Tu w tej chatce, przy mej matce,
Nad tą rzeczką w wyż!
— A jak zginę, co tak snadnie
[6]
,
To buziaczek mi przepadnie!
— Wierna tobie, na twym grobie,
Pocałuję krzyż!
Przypisy:
[1]
błonie
— duża przestrzeń porośnięta trawą; pastwisko, łąka.
[2]
wedeta
(fr.
vedette)
— dosł. łańcuch widzów; rodzaj placówki a. czatów; rozstawienie kordonu żołnierzy na warcie w takiej odległości, aby nikt nie
mógł przejść między nimi niezauważony.
[3]
wrogi
— dziś popr. forma M. lm: wrogowie.
[4]
Ja uboga, nie znam wroga
— w innej wersji: „Ach, dla Boga! Nigdym wroga/ Nie widziała, nie”.
[5]
tłuszcza
— tłum.
[6]
snadnie
(daw.) — łatwo.
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie
wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.),
które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji
Creative Commons Uznanie Autorstwa –
Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.
Źródło:
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ulan-i-dziewczyna
Tekst opracowany na podstawie: Śpiewnik polski, tom I, Lwów 1878
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę
Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.
Plik w ygenerow any dnia 2011-04-21.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin