Krystyna Boglar - Kieszen pelna elfow.pdf

(257 KB) Pobierz
Krystyna Boglar
Kieszeń pełna elfów
Polski Związek Niewidomych
Zakład Wydawnictw i Nagrań
Warszawa 1990
Książka nagrodzona w
konkursie
jubileuszowym z okazji 65_lecia
Instytutu Wydawniczego
“Nasza
Księgarnia”
Tłoczono w nakładzie 10 egz.
pismem punktowym dla
niewidomych
w Drukarni PZN,
Warszawa, ul. Konwiktorska 9
Pap. kart. 140 g kl. III_Bą1
Przedruk z wydawnictwa
“Nasza Księgarnia”,
Warszawa 1989
Pisał R. Duń
Korekty dokonały:
K. Markiewicz
i K. Kruk
Krystyna Boglar debiutowała
w
roku 1966 opowiadaniami w
“Świerszczyku” i “Płomyczku”, pierwszą książkę wydała w roku
1969. Pisze dla czytelników
najmłodszych, dla dzieci
starszych i dla młodzieży. Na
jej dorobek pisarski,
urozmaicony zarówno pod
względem
tematyki, jak i gatunków
literackich, składa się ponad
dwadzieścia pozycji
książkowych,
m.in. “Klementyna lubi kolor
czerwony”, “Gdzie jest zegar
mistrza Kukułki?”, “Mgła nad
Doliną Wiatrów”, “Nie głaskać
kota pod włos”, “Każdy pies ma
dwa końce”, “Żeby konfitury
nie
latały za muchą”, “Kolor trawy
o
świcie”, “Longplay z
Kowalskim”,
“Stonoga”, “Brent”,
kilkadziesiąt słuchowisk
radiowych, scenariusze do
filmów
fabularnych, scenariusz do
serialu telewizyjnego “Rodzina
Leśniewskich”, wieloodcinkowy
komiks dla przedszkolaków
“Gucio
i Cezar”, z którego nakręcono
serię filmów animowanych i
który
przerobiony został na sztukę, z
dużym powodzeniem graną w
teatrze “Lalka”.
Autorka za twórczość dla
dzieci i młodzieży otrzymała
nagrodę Prezesa Rady
Ministrów.
Wiele jej książek przełożonych
zostało na język czeski,
słowacki, węgierski, estoński,
francuski.
Utwory Krystyny Boglar
odznaczają się żywą akcją,
wyraziście zarysowanymi
sylwetkami bohaterów,
bogactwem
realiów współczesnej
codzienności. Umiejętność
obserwacji świata dzieci,
autentyczne zainteresowanie ich
problemami i odczuciami,
oryginalne, nieco przekorne
poczucie humoru - wszystko to
sprawia, że Krystyna Boglar
stała się autorką niezwykle
popularną.
- Wiesz - powiedziała Kama,
gdy koła wózka zazgrzytały o
żwir - minęłyśmy szczęśliwie
Pierwszy Zakręt!
Busia siedziała nieruchomo jak
mały posążek z chińskiej
porcelany. Wodniste niebieskie
oczka nie wyrażały niczego.
Tylko z uchylonych na
szpareczkę
warg wyrwało się śpiewne
gęganie:
- Gę… gooo, ua.
Kama przystanęła. Obejrzała
się przez ramię.
- Czy to ma znaczyć, że chcesz
rogala? Musisz zrozumieć,
Busiu,
że znalazłyśmy się w wielkim
niebezpieczeństwie. Później, na
Wielkiej Łące, dostaniesz
wszystko, czego będziesz
chciała. Ale teraz nie. Zrozum i
nie gniewaj się.
Za węgłem rozległy się głośne
kroki. Potem szuranie łańcucha
i
stąpanie ciężkiego cielska.
Miało się wrażenie, że powoli
przesuwa się wielka góra albo
wieża zamczyska.
Dziewczynka uśmiechnęła się:
zwierzę było przychylne, jego
opiekun - niekoniecznie.
Kama zastygła w bezruchu, z
palcem na ustach. Jej wzrok
wbity w Busię hipnotyzował.
Oznaczał jedno: “Bardzo cię
proszę, nie gęgaj. Nie wydawaj
żadnego dźwięku. Milcz”.
- Bum… olaa! - zamlaskała

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin