Wojciech Szostak - Administracja publiczna wobec Romów po 1989 roku - Sytuacja społeczno-polityczna Romów w Polsce po 1989 roku (2006).pdf

(835 KB) Pobierz
ROMOWIE WCZORAJ I DZIŒ
Wojciech Szostak
Administracja publiczna
wobec Romów po 1989 roku
Sytuacja spo³eczno – polityczna
Romów w Polsce po 1989 roku
Wydawca:
Zwi¹zek Romów Polskich
z siedzib¹ w Szczecinku
Instytut Pamiêci i Dziedzictwa Romów
Oraz Ofiar Holokaustu
ul. Krucza 23/31, lok. 1
00-525 Warszawa
tel/fax: 022/ 622 05 32
e-mail: rom.ch@pro.onet.pl
www.romowie.com
Publikacja zosta³a zrealizowana przy pomocy finansowej
Ministerstwa Spraw Wewnêtrznych i Administracji
ISBN
83-919567-3-3
Nak³ad:
250 szt.
Druk:
Zak³ad Poligraficzny „TEMPOPRINT” ul. Harcerska 2
w Szczecinku
Wojciech Szostak
Administracja publiczna wobec
Romów po 989 roku
Sytuacja społeczno – polityczna
Romów w Polsce po 989 roku
© za zgodą autora
Wojciech Szostak
Wojciech Szostak
Administracja publiczna
wobec Romów po 989 roku
Aby mówić o dniu dzisiejszym w życiu Romów, niezbędnym jest wrócić
na moment do lat pięćdziesiątych, czyli do okresu intensywnego umacnia-
nia się władzy ludowej w warunkach budowy zrębów socjalizmu. Jednym
z podstawowych zadań stojących przed ówczesną władzą była, na wzór
Związku Radzieckiego, pełna integracja, asymilacja i produktywizacja ca-
łego społeczeństwa.
A społeczeństwo to było pod względem narodowościowym bardzo
zróżnicowane. Napływ ludności pochodzenia polskiego z terenów byłych
Kresów Wschodnich, emigracja sporej części ludności niemieckiej, ukraiń-
skiej, żydowskiej i białoruskiej sprawiły, że Polska z kraju wieloetniczne-
go przekształciła się w prawie monoteistyczny z nieznaczną statystycznie
liczbą mniejszości; w 1960 roku stanowić one miały ok. 1,5% ludności,
czyli ok. 450 tysięcy osób. Dla porównania podam, że według Spisu Naro-
dowego przeprowadzonego w 1931 roku, mniejszości narodowe i etniczne
stanowiły ok. 31% społeczeństwa. Ówczesna polityka władz w stosunku
do mniejszości była bardzo elastyczna, zróżnicowana w zależności od wy-
darzeń politycznych i nastrojów społecznych. Obejmowała ona szerokie
spektrum orientacji państwa; od forum pluralizmu kulturowego i pokojo-
wej egzystencji do otwartego konfliktu i przymusowej polonizacji.
W stosunku do Romów w latach 50-tych państwo przyjęło orientację
integracyjną, zmierzającą do pełnej asymilacji ze społeczeństwem więk-
szościowym. Efektem tych starań było zniknięcie mniejszości narodowych
i etnicznych z powojennych spisów i roczników statystycznych, a tym sa-
mym z życia społeczno-politycznego nowego państwa.
W całej nielicznej zbiorowości mniejszościowej Romowie stanowili
najbardziej widoczną grupę. Ich nomadyczny tryb życia, charakterystycz-
na karnacja, strój i język, którym posługują się na co dzień sprawiły, że ta
liczebnie mała grupa (licząca na początku lat 50-tych ok. 15 tysięcy osób)
stała się obiektem szczególnego zainteresowania władz PRL. Wedle Zahu-
ty
„...specyficzna społeczność cygańska była żywym przykładem społecz-
ności prymitywnej, ściśle związanej z nomadyzmem jako stylem życia”.
Ta
Wojciech Szostak
Zgłoś jeśli naruszono regulamin