poradnik-dla-nauczyciela-czesc-1b-edukacja-zintegrowana1.pdf
(
9006 KB
)
Pobierz
PODRĘCZNIK do szkoły podstawowej
PODRĘCZNIK do szkoły podstawowej
EDUKACJA
ZINTEGROWANA
PORADNIK DLA NAUCZYCIELA
k lasa
k lasa
klasy drugiej szkoły podstawowej
część
2
2
1B
2
CZĘŚĆ
część
1a
POBIERZ
CZĘŚĆ 1B.
PORADNIKA
JESIEŃ
Małgorzata Boćko
Magdalena Oleksy-Zborowska
EDUKACJA ZINTEGROWANA
PORADNIK DLA NAUCZYCIELA
klasy drugiej szkoły podstawowej
CZĘŚĆ
1B
AUTORKI
Małgorzata Boćko, Magdalena Oleksy-Zborowska
REDAKTOR PROWADZĄCA
Renata Faron-Radzka
REDAKCJA MERYTORYCZNA
Agnieszka Górecka
REDAKCJA JĘZYKOWA
Agnieszka Gzylewska
PROJEKT I OPRACOWANIE GRAFICZNE
Katarzyna Mickiewicz
(z wykorzystaniem motywu z okładki
Naszej szkoły,
zaprojektowanej przez Katarzynę Trzeszczkowską)
OPRACOWANIE GRAFICZNE I SKŁAD
Paweł Jaros
RYSUNKI
Elżbieta Śmietanka-Combik
WYDAWCA
Ośrodek Rozwoju Edukacji
Al. Ujazdowskie 28, 00-478 Warszawa
tel. 22 345 37 00, fax: 22 345 37 70
www.ore.edu.pl
Wydanie I
Warszawa 2015
ISBN 978-83-64915-36-9 (całość)
ISBN 978-83-64915-46-8 (część 1B)
Pierwsza część poradnika (1B) jest rozpowszechniana na zasadach wolnej licencji
Creative Commons – Uznanie Autorstwa 3.0 Polska
EDUKACJA ZINTEGROWANA
POLSKIE SMAKI
EDUKACJA ZINTEGROWANA
PAŹDZIERNIK
– 8. TYDZIEŃ NAUKI
„Zaułek słówek – Kto to jest?
Co to jest?”
CELE OPERACYJNE
Uczeń:
• korzysta z przekazywanych informacji, próbując samo-
dzielnie wnioskować i odpowiadać na pytania na podsta-
wie informacji z podręcznika;
• układa wyrazy w kolejności alfabetycznej;
• rozszerza zasób słownika czynnego i biernego, biorąc
udział w grach i zabawach językowych;
• współpracuje z koleżankami i kolegami;
• zapisuje czytelnie jak najwięcej nazw ludzi, roślin, zwierząt
i rzeczy;
• zachowuje się właściwie zwyciężając i przegrywając;
• stosuje pytania: Kto to jest? i Co to jest?, odpowiednio
odnosząc je do nazw ludzi, zwierząt, roślin i rzeczy.
NAWIGACJA
PODRĘCZNIK:
Nasza szkoła. Podręcznik do szkoły podstawowej. Klasa 2.
Część 1B,
s. 4–5
PORADNIK:
„Rozmowa przez pędzle i farby – O co pyta noc?”, s. 42–43
Zajęcia można połączyć z lekturą wiersza
Lokomotywa
Juliana Tuwima.
AKTYWNOŚCI UCZNIA
• dowiadujemy się, kiedy zadajemy pytania: Kto to jest? i Co
to jest?;
• układamy i zapisujemy podane wyrazy w kolejności alfa-
betycznej;
• współpracujemy z innymi podczas odgadywania i wymy-
ślania zasad gry słownej;
• przestrzegamy zasady fair play i jesteśmy uczciwi wobec
siebie.
POMYSŁY NA REALIZACJĘ Z KOMENTARZEM
SPIS RZECZY
Uczniowie, podzieleni na kilkuosobowe zespoły, mają za za-
danie zapisać jak najwięcej nazw przedmiotów znajdują-
cych się w sali. Wygrywa grupa, która w określonym czasie
zapisze poprawnie największą liczbę wyrazów.
KTO TO JEST? CO TO JEST?
Uczniowie grają w parach. Jedno dziecko zadaje pytanie:
Kto to jest? lub Co to jest? Drugi uczeń stara się jak najszyb-
ciej udzielić odpowiedzi. Na pytanie: Kto to jest? – dziecko
podaje, np. nazwy zawodów, narodowości itp. Gdy uczeń
usłyszy pytanie: Co to jest?, wówczas wymienia nazwy rze-
czy, roślin lub zwierząt.
OPISUJEMY ILUSTRACJĘ
Uczniowie, pracując w parach, analizują ilustrację z pod-
ręcznika. Dzieci starają się znaleźć odpowiedź na pytanie:
Kto/co jedzie w wagonach przedstawionych na ilustracji?
PRZEZ RUCH DO WIEDZY! – Zabawa ruchowa „Jedzie pociąg
wyładowany rzeczami/osobami/roślinami/zwierzętami na
literę…”
Uczniowie ustawiają się po jednej stronie długiego pomiesz-
czenia lub boiska, po drugiej stronie nauczyciel umieszcza
pojemnik z kartonikami, na których są zapisane wybrane
przez niego litery oraz określenia: rzecz, zwierzę, osoba, ro-
ślina. Dzieci kolejno, na sygnał nauczyciela, biegną do po-
jemnika, losują kartonik i wołają np.: „Jedzie pociąg wyłado-
wany rzeczami na literę „g”!”. Pozostali uczniowie mają za
zadanie w wyznaczonym czasie podać dziecku losującemu
kartonik jak najwięcej nazw rzeczy rozpoczynających się na
literę „g”. Uczeń, który losował kartonik, wraca do grupy,
a kolejna osoba biegnie, aby wylosować nowe zadanie.
ALFABETYCZNE UKŁADANKI
Dzieci samodzielnie układają w kolejności alfabetycznej kil-
ka (2–4) wyrazów zaproponowanych przez nauczyciela. Za-
pisują swoje odpowiedzi w zeszytach. Następnie dobierają
się w pary. Każde dziecko z pary wymyśla pięć wyrazów
(rzeczowników), zapisuje je na kartce, którą potem wręcza
koleżance/koledze. Zadaniem uczniów jest ułożenie otrzy-
manych wyrazów w kolejności alfabetycznej. Po zakończe-
niu pracy dzieci w parach wspólnie sprawdzają poprawność
wykonania zadania.
ZNASZ TĘ GRĘ?
W grze mogą brać udział wszyscy uczniowie albo dzieci pra-
cujące w parach lub w kilkuosobowych grupach. Uczniowie
zastanawiają się, jak można zagrać w grę zaproponowaną
w
podręczniku (polecenie 2, s. 4).
Prezentują swoje pomysły,
zapisują zasady gry. Następnie dobierają się w pary (grupy)
i grają w tę grę. Dzieci mogą też zaproponować inną grę we-
dług własnego pomysłu. Nauczyciel zwraca uwagę na ko-
nieczność przestrzegania przyjętych reguł i zasady fair play.
„Z POCIĄGU WYPADŁ…” – Zabawa rozwijająca twórcze
myślenie
Uczniowie siedzą w kręgu. Nauczyciel lub jeden z uczniów
mówi zdanie: „Z pociągu wypadł/wypadły…” i podaje cztery
nazwy: rzeczy, zwierząt, roślin i osób. Zadaniem pozosta-
łych osób z zespołu klasowego jest wymyślenie krótkiej hi-
storyjki (np. Jakie przygody spotkały przywołane rzeczy/
zwierzęta, rośliny/osoby, gdy pociąg odjechał? Co do siebie
powiedziały/powiedzieli rzeczy/zwierzęta, rośliny/osoby?
Gdzie potoczyły się przedmioty itp.). Zabawa opiera się na
swobodnych skojarzeniach uczniów i swobodnej wymianie
pomysłów.
KAŻDA PARA RĄK SIĘ PRZYDA!
Zadaniem uczniów jest wspólne wykonanie pracy plastycz-
nej „Pociąg na stacji. Zaułek słówek”. Dzieci tworzą swoją
wersję pociągu wiozącego rzeczy, rośliny, zwierzęta i ludzi.
Zabawa rozwija umiejętności negocjowania i dążenia do
kompromisu.
Uwaga:
Przed przystąpieniem dzieci do pracy nauczyciel po-
winien zwrócić ich uwagę na potrzebę ustalenia planu dzia-
łania i wspólnej koncepcji dzieła.
CZYTAM I WIEM
Uczniowie pracują indywidualnie. Czytają wierszyk z pod-
ręcznika
(polecenie 3, s. 5).
Wyszukują nazwy ludzi, zwierząt,
roślin i rzeczy, następnie rysują tabelę, uwzględniając
wszystkie kategorie, i wpisują wyrazy w odpowiednie ko-
lumny tabeli. Nauczyciel zwraca uwagę na poprawny i este-
tyczny zapis wyrazów.
PODSUMOWANIE ZAJĘĆ
Uczniowie wymieniają się informacjami zwrotnymi i spo-
strzeżeniami na temat lekcji.
Propozycje pytań do informacji zwrotnych:
• „Zapamiętałam/zapamiętałem, gdy… powiedziała/powie-
dział…”.
• „Pomogło mi, gdy…”.
•
„Dobrze współpracowało mi się z…”.
• „Najbardziej podobało mi się ćwiczenie/zabawa/zadanie…,
bo…”.
• „To, czego dziś się nauczyłam/nauczyłem, wykorzystam
do…”.
• „Ucieszyłam się/ucieszyłem się, gdy…”.
• „Zamierzam sprawdzić…”.
• „Gdybym miała/miał powtórzyć coś z dzisiejszych zadań/
zabaw, to byłaby/byłby/byłoby to…”.
• „Najważniejszy cel dzisiejszych zajęć dla mnie to…”.
• „Jestem dumna/dumny z…”.
4
5
EDUKACJA ZINTEGROWANA
POLSKIE SMAKI
EDUKACJA ZINTEGROWANA
PAŹDZIERNIK
– 8. TYDZIEŃ NAUKI
Jesienna surówka „Samo zdrowie”
CELE OPERACYJNE
Uczeń:
• odbiera bodźce, wykorzystując różne zmysły;
• poznaje techniki szybkiego zapamiętywania;
• podaje przepis na jesienną surówkę;
• znajduje warzywa spełniające kilka kryteriów;
• samodzielnie dostrzega związek między jedzeniem
warzyw a dobrym zdrowiem;
• wymienia sposoby przetwarzania warzyw i owoców;
• rozszerza zasób swojego słownika czynnego i biernego,
wymyślając język mieszkańców „warzywnego miasta”;
• zapisuje czytelnie jak najwięcej nazw warzyw;
• współtworzy klasową książkę kucharską, uzupełnia jej
pierwszą kartkę.
NAWIGACJA
PODRĘCZNIK:
Nasza szkoła. Podręcznik do szkoły podstawowej. Klasa 2.
Część 1B,
s. 6–7
ZASOBY:
SCHOLARIS:
JADALNE CZĘŚCI ROŚLIN
SCHOLARIS:
INTERAKTYWNY OBRAZ „WARZYWA”
LITERATURA:
Nęcka E., Orzechowski J., Słabosz A., Szymura B., (2012),
Tre-
ning twórczości,
Sopot: GWP.
AKTYWNOŚCI UCZNIA
• rozpoznajemy warzywa za pomocą dotyku, zapachu
i smaku;
• poznajemy sposoby na szybkie zapamiętywanie tekstu;
• tworzymy w grupie listę warzyw;
• określamy korzyści z jedzenia warzyw;
• wyobrażamy sobie „warzywne miasto” i wspólnie je
projektujemy, wymyślając język jego mieszkańców oraz
nazwy obiektów;
• zakładamy klasową książkę kucharską.
POMYSŁY NA REALIZACJĘ Z KOMENTARZEM
WYMYŚLANIE PRZEPISU NA DOBRY DZIEŃ
Uczniowie siedzą w kręgu. Zastanawiają się, co wprowadza
ich w dobry nastrój, i kolejno przedstawiają swoje propozy-
cje. Aby sprecyzować ilość potrzebnego „składnika”, który
jest gwarantem dobrego dnia, dzieci muszą odwołać się do
określeń używanych podczas przygotowywania potraw.
Mówią, np.: „Aby ten dzień był udany, przydałaby się odro-
bina uśmiechu”.
TWÓRCZE MYŚLENIE
Dzieci zastanawiają się nad nietypowym zastosowaniem
przedmiotów używanych na co dzień w kuchni, np. tarki.
POWĄCHAJ, DOTKNIJ, SKOSZTUJ, POSŁUCHAJ, OBEJRZYJ
Uczniowie pracują w parach. Jedno dziecko ma zasłonięte oczy,
drugie pomaga mu rozpoznawać zgromadzone w klasie warzy-
wa i owoce, mówiąc, np.: Powąchaj i zgadnij, jaki to owoc/jakie
to warzywo. Dotknij i zgadnij, jaki to owoc/jakie to warzywo.
Skosztuj i powiedz, jaki to owoc/jakie to warzywo.
Po odgadnięciu nazw kilku warzyw i owoców dzieci zamie-
niają się rolami.
PRZEPIS NA JESIENNĄ SURÓWKĘ
(podręcznik, s. 6–7)
Wariant I
Nauczyciel czyta dwukrotnie przepis na jesienną surówkę.
Dzieci robią notatki, zwracając uwagę na właściwą kolejność
czynności. Następnie w grupach porównują swoje zapisy.
Nauczyciel czyta tekst po raz kolejny, uczniowie uzupełnia-
ją notatki.
Wariant II
Nauczyciel czyta przepis na jesienną surówkę. Uczniowie,
wykorzystując klocki Cuisenaire’a (kredki, kolorowe flama-
stry), tworzą mapę skojarzeń, np. Pokrój kapustę – klocek
jasnozielony, pokrój ogórek – klocek ciemnozielony, zetrzyj
marchewkę – klocek pomarańczowy, pokrusz orzechy –
klocek brązowy, pokrój natkę – klocek ciemnozielony, uło-
żony pionowo, dodaj miodu – klocek żółty.
Dzieci kolejno podają przepis na surówkę. Pozostali ucznio-
wie starają się go zapamiętać.
KOLORY WARZYW
Nauczyciel przygotowuje paski papieru w czterech kolo-
rach i dzieli uczniów na cztery grupy. Dzieci losują paski.
Mają za zadanie zapisać na nich nazwy warzyw w danym
kolorze, np.: zielone: ogórek, sałata, kapusta; żółte: papryka,
kukurydza; czerwone: pomidor, rzodkiewka; pomarańczo-
we: marchewka, dynia.
Na koniec prowadzący wiesza paski na tablicy, aby były wi-
doczne podczas wykonywania kolejnego ćwiczenia.
JAKIE TO WARZYWO?
Ćwiczenie polega na poszukiwaniu takich rozwiązań (w tym
wypadku nazw warzyw), które spełniają kilka kryteriów rów-
nocześnie. Pierwsze pytanie zadane przez nauczyciela od-
nosi się tylko do jednego kryterium, np. koloru. Lista odpo-
wiedzi uczniów będzie zawierać wiele propozycji. Kolejne
pytanie ograniczy liczbę odpowiedzi, gdyż nauczyciel wy-
znaczy kolejne kryterium, np. kształt. Następne pytania za-
wężają wybór. Zabawa trwa do momentu, aż dzieci poda-
dzą właściwe nazwy. Ćwiczenie to można przeprowadzić
w kilku rywalizujących ze sobą grupach. Można też zapro-
ponować uczniom, aby sami wymyślili zagadki dla grup i po-
dały kryteria, które powinny spełnić wybrane przez nich
warzywa, np.: Jakie znasz warzywo zielone? Jakie znasz wa-
rzywo zielone i jednocześnie podłużne? Jakie znasz warzy-
wo zielone, podłużne i twarde? Jakie znasz warzywo zielo-
ne, podłużne, twarde i z małymi pestkami w środku?.
DLACZEGO JESIENNA SURÓWKA NAZYWA SIĘ „SAMO
ZDROWIE”?
(podręcznik, polecenie 1, s. 7)
Nauczyciel (lub uczeń) zadaje klasie (grupie) dociekliwe py-
tania, które mają uświadomić dzieciom, że należy jeść wa-
rzywa oraz że są one zdrowe: Co to są warzywa? Co to są
rośliny jadalne? Dlaczego należy je jeść? Dlaczego należy
jeść zdrowe rzeczy?.
W BABCINEJ SPIŻARNI
Nauczyciel zadaje dzieciom pytanie: W jaki sposób babcia
przechowuje owoce i warzywa w swojej spiżarni? Ucznio-
wie pracują w grupach. Zapisują wszystkie znane im sposo-
by przetwarzania warzyw (kompoty, dżemy, soki, kiszonki,
owoce i warzywa suszone). Po upływie określonego czasu
grupy wymieniają się kartkami i liczą pomysły swoich kole-
żanek i kolegów.
W „WARZYWNYM MIEŚCIE”
Dzieci są podzielone na grupy. Wyobrażają sobie, że znala-
zły się w „warzywnym mieście”. Wszystko, co je otacza, jest
zrobione z warzyw. Ulice noszą nazwy warzyw, a mieszkań-
cy rozmawiają wyłącznie w „warzywnym języku”. Potem
uczniowie wykonują następujące polecenia:
• Wykonajcie rysunek miasta.
• Wymyślcie nazwy miejsc i obiektów (np. ul. Marchwiowa,
rondo Kartofelka).
• Wymyślcie język mieszkańców „warzywnego miasta”. Nie
bójcie się tworzyć nowych wyrazów.
PROJEKTUJEMY OKŁADKĘ KSIĄŻKI KUCHARSKIEJ
Uczniowie w grupach oglądają okładki zgromadzonych w kla-
sie książek. Analizują zawarte w nich informacje. Potem
dzieci wspólnie projektują okładkę klasowej książki kuchar-
skiej, zastanawiają się nad ilustracją oraz ciekawym tytułem.
Następnie tworzą pierwszy wpis, np. odtwarzają z pamięci
przepis na jesienną surówkę.
6
7
Plik z chomika:
lengsel
Inne pliki z tego folderu:
Cwiczenia-z-pomyslem_Plan-wynikowy_wrzesien.pdf
(699 KB)
Cwiczenia-z-pomyslem_Rozklad-materialu_wrzesien.pdf
(777 KB)
doswiadczanie_swiata2.pdf
(990 KB)
nasza-szkola-kl3z-1a.pdf
(14955 KB)
nasza-szkola-kl3z-1b.pdf
(9715 KB)
Inne foldery tego chomika:
praca magisterska
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin