Czemu się kołyszesz Wiotka jarzębino Chylšc swojš głowę Do samego płotu A dalej za drogš, Za rzekš szerokš Jeden i samotny, - Dšb stoi wysoki. Gdybym ja tak mogła Przenieć się do niego Wtedy bym przestała, Gišć się i pochylać.. Z delikatnymi powiewami wiatru Przylgnęłabym do niego, I z jego lićmi Dzień i noc bym szeptała. Lecz nie może jarzębina Przenieć się do dębu, Pozostaje jej więc - sierotce.. Wiecznie jednej i samotnej, gišć się i kołysać..??
ametyst4