Program własny zajęć terapii tańcem w
„Zatańczyć siebie”
Opracowała:
nauczyciel mianowany- wychowawca grupy wychowawczej
Program własny
mgr Barbara Hatalska, nauczyciel nauczania zintegrowanego
WSTĘP
Proponowany przeze mnie program zajęć muzyczno — ruchowych jest przeznaczony do realizacji w I etapie kształcenia w szkole podstawowej i swym zasięgiem obejmuje uczniów klas I — III. Ma on na celu zaspokojenie potrzeby ruchu, odprężenia, ekspresji i potrzeby tworzenia. Jest sposobem na aktywną formę spędzenia wolnego czasu.
Tematyka w nim zawarta stanowi uzupełnienie treści w ramach edukacji muzycznej. Główne założenia programu polegają na obcowaniu uczniów z muzyką, ruchem i tańcem.
Poprzez taniec, uczeń wyrabia w sobie poczucie rytmu, słuchu, swobodę i płynność ruchów. Uzyskuje elastyczność i harmonijność ruchową. Elementy tańca i układy choreograficzne przyczyniają się do umiejętności i łatwości obcowania w towarzystwie. Przez ruch ciała uczą się dzieci nawiązywać kontakt z otaczającym nas światem. Ruch i taniec z jednej strony mają istotne znaczenie dla rozwoju osobowości człowieka, z drugiej zaś mogą stać się istotnymi elementami terapii, ponieważ ruch znosi napięcie mięśniowe, emocjonalne, daje odprężenie. Przy okazji doskonałej zabawy następuje wzmocnienie mięśni, rozwija się koordynacja ruchowa i równowaga, jednym słowem znaczenie tańca w korygowaniu wad postawy jest bezsporne.
Ruch przy muzyce wzmaga postawę kreatywności, integruje człowieka wewnętrznie i otwiera na twórcze poszukiwania. Pośrednio wpływa na samoocenę uczniów.
Ogromne korzyści, jakie płyną z uczestnictwa w tańcach można streścić następująco:
Ø taniec pozwala kształcić świadomość własnego ciała,
Ø wzmaga koordynację wzrokowo — ruchową,
Ø usprawnia całe ciało, wpływa harmonijnie na jego rozwój,
Ø wzmaga poczucie rytmu i uwrażliwia na muzykę,
Ø taniec uczy nawiązania bliskiego kontaktu z ludźmi.
Uczestnictwo w tego rodzaju zajęciach, to nie tylko rozrywka, ale również sposób na stres, dobre samopoczucie, radość, odprężenie umysłu, relaks i równocześnie aktywna forma spędzania wolnego czasu. Wobec tylu pozytywnych oddziaływań tańca i muzyki na kształtowanie młodego człowieka, uważam za zasadne realizowanie tego programu.
I. CELE OGÓLNE:
§ Radość i przyjemność podczas zabaw przy muzyce.
§ Ćwiczenie koncentracji, spostrzegawczości, koordynacji wzrokowo- ruchowej przy muzyce.
§ Możliwość wyrażania siebie poprzez zabawy muzyczno-taneczne oraz współtworzenie układów tanecznych.
§ Umiejętność współdziałania w grupie i wyrażania swoich potrzeb.
§ Poprawienie własnej sprawności i kontroli swojego ciała; kształtowanie prawidłowej postawy.
§ Współdziałanie w uroczystościach szkolnych z okazji różnych świąt, imprez oraz uroczystościach lokalnych.
§ Poznawanie tańców regionalnych, narodowych, towarzyskich.
II. CELE SZCZEGÓŁOWE:
§ Stwarzanie warunków rozwijania samodzielności, kreatywności i osobistych zainteresowań, rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka oraz jego indywidualnych zdolności twórczych.
§ Pozytywne motywowanie dziecka do pokonywania trudności dostosowanych do jego możliwości psychofizycznych, wzmacnianie wiary we własne siły i możliwości osiągania sukcesów oraz wspomaganie dążenia do osiągania celów.
§ Integracja zespołu klasowego poprzez zabawy ruchowe i tańce integracyjne.
§ Pokonywanie nieśmiałości, rozbudzanie otwartości na drugiego człowieka (partnera, partnerkę).
§ Zapoznanie z podstawowymi formami towarzyskimi obowiązującymi podczas tańca, ćwiczenia w praktycznym ich stosowaniu (zapraszanie do tańca, kulturalne zachowanie w tańcu, odpowiedni ubiór, higiena osobista itp.).
§ Praktyczne zapoznanie z wybranymi tańcami narodowymi, ludowymi oraz towarzyskimi.
§ Nauka prostych układów tanecznych z wybranych tańców.
§ Praktyczny udział w szkolnych imprezach oraz imprezach lokalnych ( np. Dzień Babci i Dziadka, Dzień Matki, Piknik szkolny, Dożynki wiejskie, Teatralna wiosna).
§ Nabycie umiejętności pokonywania nieśmiałości i tremy podczas prezentowania się na scenie.
§ Opracowanie układów choreograficznych do inscenizacji.
§ Zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu.
§ Wyrobienie nawyku aktywnego spędzania wolnego czasu.
III. TREŚCI PROGRAMU.
1. Ćwiczenia rytmiczno-taneczne mające na celu doskonalenie poczucia rytmu oraz „oswojenie się” z muzyką:
· wystukiwanie, wyklaskiwanie rytmu,
· rozróżnianie tempa,
· ilustrowanie muzyki ruchem.
2. Ćwiczenia ruchowe przy muzyce wyrabiające ogólną sprawność ruchową całego ciała:
· ćwiczenia kształtujące sylwetkę- Callanetics, Aerobik,
· ćwiczenia relaksacyjne- Stretching, Yoga,
· Ćwiczenia rytmiczno-ruchowe oparte na cwale, kroku polki oraz z mieszanymi elementami ruchowymi.
3. Zabawy ze śpiewem:
· „Budujemy domy”- zabawa taneczna,
· „Na krakowską nutę”- zabawa taneczna,
· „Samolot”- zabawa taneczna,
· „Samochody”- zabawa taneczna.
4. Pokaz i ćwiczenia wybranych tańców narodowych i regionalnych:
· Polonez- poznanie figur:
- para za parą,
- czwórkami środkiem sali,
- trójka za trójką,
- łańcuszek,
- most,
- obrót.
· Krakowiak — podstawowe kroki taneczne:
- cwały w przód i w tył zmienne,
- cwały w bok bezimienne,
- krok z doskokiem,
- krok obrotowy,
- krok hołubcowi,
- krok krzesany,
- przytupnięcia.
· Kujawiak — poznanie figur:
- „Chodzony”,
- „Niesiony”,
- „Od siebie do siebie”
- „Okienka”
· Tańce regionalne oparte na chodzie, biegu podskokach, przytupnięciach, obrotach:
- Literka,
- Koziorajka,
- Trojak,
- Błogosławiony,
- Lasowiak,
- Cebulka,
- Skakany.
· Tańce regionalne oparte na kroku polkowym:
- Grożony,
- Kozak śląski,
- Rus — dwa
- Klepany.
· Tańce regionalne oparte na kroku walca:
- Nie chcę cię znać,
- Walcerek.
5. Pokaz i ćwiczenia wybranych tańców ludowych innych narodów:
· Savila se Bela loza — Serbia
· Carnevalito — Boliwia
· Kolo von srem — Chorwacja
· Swing w uliczce — USA
· Le bastringlo — Francja
· Specknerin — Anglia
· Doudlebska — Czechy
· Biserka — Serbia
· Yah ribbon — Izrael
· Down by the sally gardens — Irlandia
· Bingo
· Tomba Tomba
6. Pokaz i ćwiczenia wybranych tańców towarzyskich:
· Walc angielski
· Cha — cha
· Samba.
7. Ćwiczenia gimnastyczne z elementami tanecznymi z wykorzystaniem przyborów:
· skakanki,
· laski gimnastyczne,
· hula-hop
· pompony.
IV. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
· Uczeń rozumie piękno i harmonię utworów muzycznych.
· Reaguje na przerwę w muzyce.
· Reaguje na zmiany tempa.
· Uczeń swobodnie porusza się w różnych kierunkach, jednocześnie obserwując przestrzeń wokół siebie.
· Rozróżnia podstawowe cechy tańców narodowych, regionalnych i towarzyskich.
· Stosuje w praktyce podstawowe formy towarzyskie obowiązujące podczas tańca (zaprasza do tańca, kulturalne zachowanie w tańcu).
· Opanował podstawowe układy taneczne z wybranych tańców narodowych i towarzyskich.
· Bierze czynny udział w imprezach szkolnych oraz lokalnych.
· Osiąga zadowolenie z uczestnictwa w zajęciach zespołu poprzez satysfakcję z udanych występów i efektów wspólnej pracy.
· Umie współpracować w zespole, odczuwa poczucie więzi
i odpowiedzialności za wspólną pracę.
· Potrafi pożytecznie i aktywnie spędzać wolny czas.
V. ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
· Magnetofon, kasety i płyty z utworami muzycznymi, instrumenty perkusyjne, rekwizyty do ćwiczeń gimnastycznych, stroje, rekwizyty do inscenizacji.
VI. METODY I FORMY REALIZACJI:
1. METODY PRACY
· Metoda syntetyczna- nauczanie całościowe zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzycznych.
· Metoda analityczna- nauczanie pewnych określonych całości muzyczno-ruchowych fragmentarycznie, częściami. Po opanowaniu łączenie ich w większe zestawy ruchowe.
· Metoda kompleksowa (mieszana)- w nauczaniu większych zestawów muzyczno-ruchowych, dążenie do ich opanowania ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych elementów.
Podczas nauczania ruchów z muzyką nauczyciel przez wzorowy pokaz w odpowiednim tempie, powiązanym z wyliczeniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokładnym objaśnieniem słownym, powinien przekazać uczniom wyobrażenie koncepcji ruchu.
2. FORMY PRACY:
· Ruch przy muzyce- tańce, układy rytmiczne, układy ćwiczeń gimnastycznych z przyborami,
· Słuchanie muzyki, prezentacja muzyki ludowej i klasycznej,
· Tworzenie muzyki, praca nad układami ruchowymi.
VII. EWALUACJA:
Narzędziami badawczymi będą ankiety ewaluacyjne przeznaczone dla uczniów. Wyniki będą wykorzystywane w celu modyfikacji proponowanego programu. Będzie to rodzaj wskazówki dla nauczyciela co uczniom podobało się najbardziej w czasie tych zajęć, co ich nie interesowało, a co najbardziej angażowało. Uczniowie wyrażają także swoją opinię na temat potrzeby tego typu zajęć.
VIII. LITERATURA:
1. O. Kuźmińska- „Aerobik, taniec i gimnastyka”,
2. M. Stępień- „Program nauczania muzyki w klasach I-III szkoły
podstawowej”,
3. M. Wieczysty- „Tańczyć może każdy”,
4. Z. Nożyńska- „Ćwiczenia muzyczno- ruchowe”,
5. Wydawnictwo Klanza- „Tańce i zabawy dla grupy”,
6. Wydawnictwo ZNP Kielce- „Rytm, muzyka, taniec w wychowaniu
fizycznym”
aliensda30