Ustawa o kierujących pojazdami.pdf

(658 KB) Pobierz
©Kancelaria Sejmu
s. 1/141
Dz.U. 2011 Nr 30 poz. 151
USTAWA
z dnia 5 stycznia 2011 r.
o kierujących pojazdami
1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa:
1)
osoby uprawnione do kierowania pojazdami na drogach publicznych oraz na
drogach położonych w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu;
2)
3)
wymagania w stosunku do osób, o których mowa w pkt 1;
zasady uzyskiwania i cofania uprawnień do kierowania pojazdami oraz
zatrzymywania dokumentów stwierdzających posiadanie uprawnienia do
kierowania pojazdami;
4)
zasady prowadzenia działalności w zakresie uzyskiwania uprawnień i badań
psychologicznych, związanych z kierowaniem pojazdami;
5)
zasady wykonywania badań lekarskich i psychologicznych kierowców,
instruktorów i egzaminatorów oraz kandydatów na kierowców, instruktorów
i egzaminatorów;
6)
zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia ośrodka
doskonalenia techniki jazdy.
Opracowano na
podstawie:
t.j.
Dz. U. z 2015 r.
poz. 155, 541.
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy nr 2006/126/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy
(przekształcenie) (Dz. Urz. UE L 403 z 30.12.2006, str. 18) oraz częściowo dyrektywy
2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej
kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu
rzeczy lub osób, zmieniającej rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady
91/439/EWG i uchylającej dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz. Urz. UE L 226 z 10.09.2003, str. 4,
z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 7, str. 441, z późn. zm.).
2015-05-12
©Kancelaria Sejmu
s. 2/141
2. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 10 ust. 3, art. 18
ust. 3, art. 58 ust. 2, art. 67 ust. 1, art. 69 ust. 1, art. 70 ust. 1, art. 71 ust. 1 i 2, art. 72
ust. 1 i 2, art. 77 ust. 2, art. 80 ust. 1–5, art. 85 ust. 3 i 8, art. 86 ust. 4, 5 i 7, art. 87
ust. 3, art. 88 ust. 1, 4, 6, 7 i 9, art. 96 ust. 3, art. 97 ust. 2, art. 99 ust. 5 i art. 103
ust. 6, stanowią zadania z zakresu administracji rządowej.
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
kierowcy, kierującym lub o pojeździe określonego rodzaju – należy przez to
rozumieć odpowiednio kierowcę, kierującego lub pojazd w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.
2)
);
2)
opłacie ewidencyjnej – należy przez to rozumieć opłatę stanowiącą przychód
Funduszu – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców, o którym mowa
w art. 80d ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.
Rozdział 2
Osoby uprawnione do kierowania pojazdami
Art. 3.
1. Kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany
wiek i jest sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden
z następujących warunków:
1)
posiada
umiejętność
kierowania
pojazdem
w sposób
niezagrażający
bezpieczeństwu, nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek
na szkodę oraz odpowiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do
kierowania pojazdem;
2)
3)
odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy;
zdaje egzamin państwowy.
2. Kierującym pojazdem może być również osoba, która odbywa szkolenie
w ramach kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji
wstępnej uzupełniającej lub kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej,
o których mowa w przepisach rozdziału 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1448,
z 2013 r. poz. 700, 991, 1446 i 1611 oraz z 2014 r. poz. 312, 486, 529, 768, 822 i 970.
2015-05-12
©Kancelaria Sejmu
s. 3/141
o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414, z późn. zm.
3)
), i jest sprawna
pod względem fizycznym i psychicznym.
3. Osoba niepełnosprawna pod względem fizycznym może być kierującym,
jeżeli uzyskała orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do
kierowania pojazdem.
4. Osoba, która ukończyła 18 lat, nie jest obowiązana do posiadania dokumentu
stwierdzającego posiadanie uprawnienia do kierowania rowerem, wózkiem
rowerowym lub pojazdem zaprzęgowym.
Art. 4.
1. Dokumentem stwierdzającym posiadanie uprawnienia do kierowania
motorowerem, pojazdem silnikowym lub zespołem pojazdów składającym się
z pojazdu silnikowego i przyczepy lub naczepy jest:
1)
wydane w kraju:
a)
b)
c)
2)
prawo jazdy,
pozwolenie wojskowe,
międzynarodowe prawo jazdy;
międzynarodowe
prawo
jazdy,
określone
w Konwencji
o ruchu
wydane za granicą:
a)
drogowym, podpisanej w Genewie dnia 19 września 1949 r. (Dz. U.
z 1959 r. Nr 54, poz. 321 i 322),
b)
krajowe lub międzynarodowe prawo jazdy, określone w Konwencji
o ruchu drogowym, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r.
(Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 40 i 44),
c)
krajowe prawo jazdy wydane w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
d)
krajowe prawo jazdy określone w umowie międzynarodowej, której stroną
jest Rzeczpospolita Polska;
3)
zagraniczny dokument wojskowy, określony w umowach międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 486,
805, 915 i 1310.
2015-05-12
©Kancelaria Sejmu
s. 4/141
2. Kierowca może posiadać tylko jedno ważne prawo jazdy. Przepis ten nie
dotyczy międzynarodowego prawa jazdy oraz krajowego prawa jazdy osoby, o której
mowa w art. 10 ust. 3.
3. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie jest uznawane za ważne prawo
jazdy wydane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jeżeli na
terytorium któregokolwiek z tych państw to prawo jazdy zostało zatrzymane lub
czasowo albo na stałe cofnięto posiadane uprawnienie do kierowania pojazdem.
Art. 5.
1. Prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a, stwierdza
posiadanie uprawnienia do kierowania odpowiednio motorowerem, pojazdem
silnikowym lub zespołem pojazdów:
1)
2)
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
w ruchu międzynarodowym na terytorium:
a)
państw-stron Konwencji, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. b –
z wyjątkiem kierowania motorowerem lub ciągnikiem rolniczym,
b)
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej
lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
– z wyjątkiem kierowania ciągnikiem rolniczym.
2. Pozwolenie wojskowe, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b, stwierdza
posiadanie przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej i żołnierza służby
kandydackiej uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym,
zespołem pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub pojazdem
pobranym w ramach świadczeń na rzecz obrony.
3. Międzynarodowe prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c,
stwierdza
posiadanie
uprawnienia
do
kierowania
odpowiednim
pojazdem
silnikowym lub zespołem pojazdów w ruchu międzynarodowym na terytorium
państw-stron Konwencji, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, z wyjątkiem
kierowania ciągnikiem rolniczym. Międzynarodowe prawo jazdy jest ważne łącznie
z krajowym prawem jazdy.
4. Prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, stwierdza
posiadanie uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym na
2015-05-12
©Kancelaria Sejmu
s. 5/141
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia
stałego lub czasowego pobytu.
5. Zagraniczny dokument wojskowy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3,
stwierdza posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdami na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie określonym w umowach międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
6. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpowiednio motorowerem lub
pojazdem silnikowym może kierować osoba posiadająca ważne zagraniczne prawo
jazdy wydane przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederację
Szwajcarską lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym –
w okresie ważności prawa jazdy.
Art. 5a.
Krajowe prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. d,
stwierdza posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdami na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie określonym w tym prawie jazdy i umowie
międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Art. 6.
1. Prawo jazdy stwierdza posiadanie uprawnienia do kierowania:
1)
kategorii AM:
a)
b)
2)
motorowerem,
czterokołowcem lekkim;
motocyklem o pojemności skokowej silnika nieprzekraczającej 125 cm
3
,
mocy nieprzekraczającej 11 kW i stosunku mocy do masy własnej
nieprzekraczającym 0,1 kW/kg,
b)
c)
3)
motocyklem trójkołowym o mocy nieprzekraczającej 15 kW,
pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
motocyklem o mocy nieprzekraczającej 35 kW i stosunku mocy do masy
własnej nieprzekraczającym 0,2 kW/kg, przy czym nie może on powstać
w wyniku wprowadzenia zmian w pojeździe o mocy przekraczającej
dwukrotność mocy tego motocykla,
b)
motocyklem trójkołowym o mocy nieprzekraczającej 15 kW,
kategorii A1:
a)
kategorii A2:
a)
2015-05-12
Zgłoś jeśli naruszono regulamin