Katecheza 10 - Dziękuję Ci Boże, za to że żyję.odt

Katecheza 10

Dziękuję Ci Boże, za to, że żyję

Cele:

1. Uczymy, że życie nasze jest darem Boga i rodziców
2. Wychowujemy do wdzięczności za dar życia Bogu i rodzicom.

Po katechezie dziecko:

●         wie, że życie jest darem Boga i rodziców.

●         Potrafi podziękować Bogu i rodzicom.

Środki dydaktyczne:

Duży arkusz papieru (brystolu), grube, kolorowe pisaki, obraz: „radosne dzieci bawiące się na podwórku” , nagranie piosenki” Ja jestem zespołu Arki Noego.

Wprowadzenie:

Katecheta rozwija arkusz papieru na dywanie i zwraca się się do dzieci:

              Mamy tutaj taki duży arkusz papieru. Zobaczymy, czy jest taki duży jak Tomek. Spróbujmy odrysować postać Tomka na papierze, dobrze? Katecheta zaprasza dziecko do położenia się na papierze i odrysowuje jego sylwetkę. Następnie nazywa poszczególne części ciała . Zwraca uwagę, że brakuje ważnych elementów. Dzieci wymieniają i dorysowują kolejno: oczy, nos, usta. Katecheta wiesza gotową pracę na ścianie i pyta:

–           Czy ten chłopiec może już widzieć, słyszeć, biegać? (nie, to tylko rysunek).

–           Żeby chłopiec mógł oddychać, słyszeć, biegać musi mieć serce, które sprawia, że człowiek żyje. Połóżcie teraz swoją rękę na sercu. Każdy posłucha jak bije jego serce. Wszyscy pozostają przez chwilę w milczeniu.  

Rozwinięcie:

1. Moje bijące serce jest znakiem życia. Ono sprawia, że ja żyję. Popatrzcie na swoje ręce – możecie zaklaskać? - dzieci wykonują poszczególne czynności.

–           A do czego służą nogi? (możemy biegać, skakać...)

–           Dzięki czemu słyszymy? (bo mamy uszy)

–           Dzięki czemu możemy obserwować świat? (mamy oczy)

–           dzięki czemu czujemy zapachy? (mamy nos)

A wszystko dlatego, że bije moje serce. „Ja jestem, ja żyje, ja czuje, bo moje serce bije!” - Dzieci powtarzają 2 razy. Życie jest darem dobrego Boga. To On sprawił, że ja żyję. On dał mi serce i całe ciało: ręce, nogi, oczy, usta. Mogę widzieć, śmiać się i biegać. Jak dobry jest Bóg,który dał mi życie! Podziękujmy Bogu za ten piękny dar. Wznieśmy ręce w górę i powtórzcie modlitwę:

Dziękuję Ci Boże za to, że jestem. Spontaniczne podziękowania dzieci Dobry Boże, dziękuję Ci za moje ręce....

2. Katecheta pokazuje obraz. Popatrzcie na te dzieci. Są radosne, bawią się na łące, biegają, rzucają piłką, śmieją się.

Katecheta rozpoczyna opowiadanie: Wojtek biegał za motylem. Motyl był piękny. Jego kolorowe skrzydła błyszczały w słońcu.. W końcu zgubił swego motyla – zapewne pofrunął wysoko w górę                i Wojtek go nie zauważył. Usiadł więc zmęczony na trawie. Wtedy poczuł jak głośno i szybko bije mu serce. Nigdy wcześniej nie zastanawiał się nad tym. Zamyślił się głęboko... wieczorem poszedł do mamy, aby zadać ważne pytanie:

–           Mamo, gdzie je byłem, jak mnie nie było?

–           Byłeś pod sercem u mamy.

–           I byłem taki duży jak teraz?

–           Nie, odpowiedziała mama. Najpierw byłeś jak małe ziarno, ale szybko zacząłeś rosnąć. Wtedy po raz pierwszy zaczęło bić twoje serce. Dziewięć miesięcy rosłeś pod moim sercem.

–           Mamo, a co ja tam wtedy jadłem – zapytał trochę zaniepokojony Wojtek?

–           Jadłeś to samo co ja.

–           Czekoladki również? - zapytał z uśmiechem.

–           Oczywiście – odpowiedziała mama

Wtedy Wojtek uścisnął mocno mamę, ucałował ją i powiedział: jaka Ty jesteś kochana mamo! Już wtedy dawałaś mi czekoladki.

Każde dziecko podobnie jak Wojtek, rosło pod sercem mamy. Moje życie jest więc darem moich rodziców, lecz przede wszystkim darem Boga. To Bóg dał mi życie. On chciał aby ja był na świecie, bo On kocha życie, On kocha mnie. On sprawił, że mogłem rosnąć pod sercem mamy, która teraz razem z tatą tak troszczy się o mnie.

–           Czyim darem jest nasze życie? (Boga i rodziców).

–           Dlaczego dobry Bóg dał nam życie? (bo nas kocha).

–           Komu podziękujemy za dar życia? (Bogu i rodzicom)

Modlitwa – śpiew -

Ja jestem, ja czuje, ja żyję moje serce bije

To moje pierwsze godziny
Jestem najmłodsze z całej rodziny
Jestem jak małe ziarenko
Czuje że żyje urosnę wam prędko

Ja jestem
Ja czuję
Ja żyje
moje serce bije / x 2

To moje pierwsze tygodnie
U mamy pod sercem jest mi wygodnie
I czekam z radości już skacze
Kiedy was w końcu wszystkich zobaczę

Ja jestem ...

Moje serce już dawno bije
Dziękuje ci mamo za to że żyje
Moje serce już dawno bije
Dziękuje ci tato za to że żyje

Moje serce dla ciebie bije
Dziękuje ci Boże za to że żyje
Moje serce dla ciebie bije
Dziękuje ci Boże za to że żyje

Zakończenie:

Życie jest darem dobrego Boga. O ten dar trzeba się troszczyć i szanować go. Dlatego trzeba słuchać rodziców: gdy na przykład mama każe ubrać się ciepło lub zabrać płaszcz przeciwdeszczowy – wypowiedzi dzieci – w ten sposób troszczymy się o nasze zdrowie. Bóg razem z rodzicami od początku troszczył się o małe ziarenko naszego życia dlatego i my musimy się o nie troszczyć

następuje śpiew piosenki: Ja jestem....

Dla rodziców:

Proszę, aby przy rożnych okazjach wyrazić radość z posiadania dziecka, dać mu odczuć, że jest akceptowane, potrzebne i kochane. W czasie wieczornej modlitwy proszę wspólnie podziękować Bogu za dar życia.