Wszystkie pytania wrzesien 10.doc

PRAWDA/FAŁSZ

GR. I

1. Jednostki uczestnictwa oraz certyfikaty inwestycyjne należą do instrumentów dłużnych FAŁSZ, są to instrumenty powiernicze

2. Jednostki uczestnictwa emitowane przez otwarte fundusze inwestycyjne nie są podmiotem wtórnego obrotu -P

3. W poniedziałek nadszedł termin zapadalności mojej należności PRAWDA, zapadalność-wierzyciel, wymagalność-dłużnik , należności-zapadalne, zobowiązania - wymagalne

4. Wystawcą weksla określa się mianem trata FAŁSZ, trasant, trata to inaczej weksel trasowany

5. W celu zabezpieczenia się przed spadkiem ceny instrumentu podstawowego należy kupić opcję sprzedaży PRAWDA, czyli opcja put

6. Bank centralny jest bankiem depozytowo-kredytowym PRAWDA

7. Bony pieniężne są cennym aktywem banku centralnego PRAWDA

8. Fundusze typu Venture Capital w pełni przenoszą ryzyko na inwestorów. PRAWDA, tak samo PE, FI, FE

9. Rynek wekslowy jest przykładem rynku kapitałowego FAŁSZ, pieniężnego

10. Zastosowanie instrumentu finansowego możliwe jest tylko wówczas, gdy został on zdefiniowany we właściwej ustawie FAŁSZ, bo np. papiery komercyjne do któregoś momentu może nawet i dalej tak jest) nie widniały w zdanej ustawie, a nie oznaczało to, ze z nich sie nie korzystało

GR. II

1. Prawo Kopernika - pieniądz lepszy wypiera pieniądz gorszy F
2. Bony skarbowe są aktywem finansowym Banku Centralnego F
3. Waluta zagraniczna a podaż pieniądza (?)
4. Sposób przenoszenia instr.finans. na zlecenie - przez cesje F imienne przez cesje, na zlecenie przez indos
5. Wczoraj minął termin zapadalności moich należności P
6. Rynek wekslowy jest częścią/należy do rynku pieniężnego P
7. Akcje, udziały przynoszą dochód odsetkowy F przynoszą dochód kapitałowy, odsetkowy to na przykład kredyty, pożyczki
8. Powszechne Towarzystwo Emerytalne a ryzyko (?) ale PTE raczej obniża ryzyko OFE
9. Czy dług publiczny Polski jest znacznie większy niż dług Unii Europejskiej ? NIE

GR. III
1. Zdematerializowana akcja zwykła jest instrumentem na okaziciela P

2. Wzrost stopy procentowej w USA spowoduje spadek terminowych kursów USD

3. W poniedziałek nadszedł termin wymagalności mojej należności P

4. Krzywa rentowności w warunkach stabilnych stóp procentowych jest pozioma P

5. Realna stopa lokat dobowych NBP była w grudniu 2009 roku ujemna

6. Rynek kapitałowy w Polsce regulowany jest Ustawą o publicznym obrocie papierami wartościowymi z roku 1997

7. Deprecjacja oznacza spadek kursu złotego P

8. Długa pozycja w opcji put zabezpiecza przed spadkiem ceny instrumentu finansowego P

9. Odsetki i dywidendy należą do dochodów kapitałowych P

10. Stosunek długu publicznego w Polsce jest znacznie wyższy od przeciętnego w państwach Unii Europejskiej.

GR. IV

1. Jednostki uczestnictwa emitowane przez otwarte fundusze inwestycyjne nie są podmiotem wtórnego obrotu P
2. Wystawcą weksla określa się mianem trasanta PRAWDA
3. Trasant jest wystawcą weksla/ trasat jest dłużnikiem PRAWDA

4. Zapadalność aktywów/wymagalność pasywów PRAWDA

5. Listy zastawne a banki hipoteczne - . Hipoteczny list zastawny jest papierem wartościowym imiennym lub na okaziciela, którego podstawę emisji stanowią wierzytelności banku hipotecznego zabezpieczone hipotekami, w którym to liście bank hipoteczny zobowiązuje się wobec uprawnionego do spełnienia określonych świadczeń pieniężnych.

GR. I

-weksel trasowany- rodzaj papieru wartościowego, imiennego lub na zlecenie, w którym wystawca weksla zobowiązuje się bezwarunkowo, że inna osoba (trasat) dokona na rzecz odbiorcy weksla (remitenta) zapłaty określonej sumy pieniężnej, Przy wekslu własnym wystawca jest głównym dłużnikiem odbiorcy weksla - odwrotnie niż przy wekslu trasowanym, gdzie dłużnikiem głównym jest trasat, który przyjął weksel, (jako akceptant), a dłużnikiem ubocznym wystawca, który odpowiada w razie niewypłacalności dłużnika głównego.

-realna aprecjacja waluty krajowej – aprecjacja – wzrost wartości waluty względem innych walut, czyli większą cenę danej waluty wyrażoną w innych walutach.

A zatem aprecjacja/deprecjacja  realnego kursu walutowego pogarsza/poprawia saldo obrotów bieżących, co powoduje przemieszczanie się czynników wytwórczych pomiędzy sektorami: dóbr wymiennych i niewymiennych.

- amortyzowana obligacja indeksowana- Obligacje to papiery wartościowe emitowane w serii, w których

emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia, które może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny. Inwestor, który je nabywa staje się wierzycielem emitenta i pobiera z tego tytułu odsetki obliczane od wartości nominalnej obligacji. Obligacje indeksowane to takie, w których oprocentowanie za dany okres zależy od wartości pewnego indeksu ekonomicznego, np. stóp procentowych na rynku międzybankowym (WIBOR 6M lub 1R), stopy inflacji, indeksów giełdowych  (WIG, WIG20, EUROINDEX 50-indeks największych 50 europejskich spółek giełdowych). Naliczanie odsetek odbywa się zgodnie z formułą indeks +/– marża  wyrażona w punktach procentowych lub bazowych. Emitent może określić również minimalny gwarantowany poziom stałego oprocentowania obligacji.

- Obowiązki informacyjne spółki notowanej na podstawowym parkiecie GPW w Warszawie - raporty bieżące (dotyczą wszystkich istotnych wydarzeń w firmie, np. zmian w składzie akcjonariatu, kierownictwie, emisji akcji, decyzji walnych zgromadzeń). Szczegółową listę informacji, które należy publikować w raportach bieżących określa rozporządzenie rządu.

- nieaudytowane raporty kwartalne zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości,

- zaudytowane raporty półroczne i roczne zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości.

-Krzywa rentowności - przedstawia zależność pomiędzy poziomem stóp zwrotu z obligacji o różnych terminach zapadalności a tym samym poziomie ryzyka, tej samej płynności oraz tych samych regulacjach podatkowych. Poziom rentowności jest odłożony na osi pionowej, a termin wymagalności na osi poziomej. Krzywa rentowności jest rosnąca jeśli stopy zwrotu długoterminowe są wyższe od stóp krótkookresowych. Kształt może być – zgarbiony, odwrócony, plaski, normalny;

-Funkcje pieniądza - pośrednik wymiany-powszechny ekwiwalent. Powszechnie akceptowalny zamiennik towarów; środek płatniczy-Absolutnie płynny instrument fians. Posiada absolutną moc zwalniania z zobowiązań. Wierzyciel nie może odmówić przyjęcia zapłaty w tej formie. Prawny środek płatniczy; środek przetrzymywania majątku (aktyw fiansn)-Nieprzynoszący dochodu, absolutnie płynny składnik majątku fianns; miernik wartości-za pomocą pien wyrażamy wartość wszystkich towarów zasobów i strumieni gospodarnych;

-Amortyzowana, przychodowa obligacja komunalna – jest to obligacja emitowana przez samorząd, przeznaczona na konkretna inwestycje, w przychodzie której obligatariusz będzie partycypował (w razie fiaska projektu, obligatariusz nie ponosi strat) według określonej z góry zasady (tzn. stopy procentowej). Kupony wypłacane na rzecz obligatariusza nie są w całości, lecz w z góry określonych odstępach czasowych.

Obligacja zamienna – to takie, gdzie ustalona zmienność oprocentowania może być uzależniona np. od stopy inflacji lub od poziomu wskazanej rynkowej stopy procentowej. W takim przypadku oprocentowanie w każdym z ustalonych okresów odsetkowych może przyjąć różne wartości i inwestor do końca nie wie jaką rentowność osiągnie na zainwestowaniu swoich środków w daną obligację. Posiadacze takich obligacji mają w przeciwieństwie do posiadaczy obligacji stało kuponowych pewność, że oprocentowanie tych obligacji w mniejszym lub większym stopniu postępowało będzie zgodnie z ruchami rynkowej stopy procentowej.

Współczynnik wypłacalności banku – jest podstawowym współczynnikiem oceny kondycji finansowej banku. Jest to wyrażony w procentach stosunek funduszy własnych banku do sumy aktywów i zobowiązań pozabilansowych ważonych ryzykiem. Bank jest zobowiązany utrzymywać sumę funduszy własnych na takim poziomie aby wynosiła ona nie mniej niż 8% aktywów i zobowiązań pozabilansowych banku. Pierwsze 12 m-cy – nie mniej niż 15%; przez następne 12 m-cy – nie mniej niż 12%; Wzrost poziomu współczynnika wypłacalności osiągnięty dzięki powiększeniu funduszy własnych, wskazuje na wzrost kondycji finansowej banku, zaś wzrost współczynnika wskutek obniżenia się wartości aktywów i zobowiązań pozabilansowych oznacza poprawę zarządzania aktywami banku, a przez to zmniejszenie poziomu ryzyka. Sposób i szczegółowe zasady obliczania współczynnika wypłacalności banku określa w drodze uchwały Komisja Nadzoru Bankowego.

Realna stopa procentowa - to nominalna stopa procentowa, pomniejszona o oczekiwaną stopę inflacji / 1 + infl. Jest to stopa równoważąca podaż i popyt na rynku kapitałowym. Podaż oszczędności zależna jest od tego, w jakim stopniu ludzie skłonni są poświęcić dzisiejszą konsumpcję na rzecz przyszłej. Popyt natomiast uzależniony jest od efektywności produktywnego wykorzystania zasobów rzeczowych, które są zaangażowane w działalność gospodarczą. Stopa efektywności wykorzystania tych zasobów wyznacza górny dopuszczany poziom stopy procentowej. Stopa procentowa jest zarówno czynnikiem wpływającym na wielość podaży, jak i popytu na oszczędności w gospodarce, a także traktowana jest jako parametr, którego poziom jest zależny od relacji pomiędzy tą podażą i popytem. Wzrost stopy procentowej powoduje przyrost oszczędności, z kolei jej spadek zniechęca do oszczędzania. Spadek stopy procentowej jest równocześnie czynnikiem zachęcającym do zaciągania kredytów, natomiast jej wzrost powoduje odwrotny skutek. Wzrost podaży oszczędności z kolei, jest czynnikiem wpływającym na spadek stopy procentowej, zaś przyrost popytu na oszczędności pobudza jej wzrost.

Rzeczywista (efektywna) stopa procentowa - ref; stopa, która uwzględnia wszystkie koszty obsługi długu, w tym prowizję i zróznicowanie okresów spłaty (kapitalizacji) odsetek. Zależy od: nominalnej stopy procentowej, cześtotliwosci kapitalizacji (okresów w których występuje kapitalizacja), wysokosci prowizji i kosztów. Od 2003 nakaz informowania swoich klientów przez banki działające w Polsce o poziomie rzeczywistej stopie oprocentowania kredytów.

Weksel własny, sola weksel - rodzaj papieru wartościowego, imiennego lub na zlecenie, w którym wystawca weksla zobowiązuje się bezwarunkowo, że sam zapłaci sumę wekslową odbiorcy weksla. Przy wekslu własnym wystawca jest głównym dłużnikiem odbiorcy weksla - odwrotnie niż przy wekslu trasowanym, gdzie dłużnikiem głównym jest trasat, który przyjął weksel (jako akceptant), a dłużnikiem ubocznym wystawca, który odpowiada w razie niewypłacalności dłużnika głównego.

Akredytywa to forma rozliczeń krajowych i zagranicznych za pośrednictwem banku stosowana jako instrument zabezpieczający interesy stron kontraktu. Dokument określający warunki tych rozliczeń, zwany jest także listem kredytowym.

1.       Kredytodawca, którym najczęściej jest kupujący, zabezpiecza w banku określoną sumę, najczęściej poprzez dokonanie blokady albo złożenie gwarancji.

2.       Kredytodawca instruuje bank, pod jakimi warunkami i do jakiej kwoty strony trzecie (zazwyczaj sprzedający) mają prawo korzystać z tych pieniędzy. Sposób korzystania z kredytu może być różny, np. może to być kredyt dla sprzedającego, akceptacja weksli sprzedającego, zapłata sprzedającemu itp. Jeśli akredytywa służy jako zabezpieczenie interesów sprzedającego, to musi być nieodwołalna.

3.       Bank wystawia akredytywę (list kredytowy) zgodnie z instrukcjami.

4.       Strona upoważniona (najczęściej sprzedający) korzysta z kredytu pod warunkiem przedstawienia bankowi dowodu, że wywiązuje się ze swych zobowiązań.

WIBID (ang. Warsaw Interbank Bid Rate) - roczna stopa procentowa jaką płacą banki za środki przyjęte w depozyt od innych banków. Stopa ta, podobnie jak WIBOR, ustalana jest codziennie o godz. 11:00.

Funkcjonuje w odniesieniu do transakcji jednodniowych: overnight (O/N) (zaczyna się w dniu zawarcie i zapasa w następnym dniu roboczym), i tomorrow/next (T/N) (zaczyna się w nast. dniu roboczym od dnia zawarcia transakcji i zapada w drugi dzień po zawarciu transakcji),

oraz w przeliczeniu na okresy: Spot/next (S/N), 1W, 2W, 1M, 3M, 6M, 9M, 1Y – zaczyna się pojutrze ui zapada w następnym dniu roboczym, po tygodniu, dwóch, miesiacu, itd

Stopa ta jest niższa od stopy WIBOR, bo w przeciwnym wypadku banki traciłyby na pożyczaniu sobie pieniędzy.

Faktoring jest rodzajem specjalistycznego pośrednictwa handlowego, w którym wyspecjalizowana instytucja finansowa (z reguły spółka z udziałem banku) nabywa w drodze cesji od przedsiębiorstw handlowych lub przemysłowych roszczenie o zapłatę należnych im kwot z różnego rodzaju źródeł zobowiązanych, a zwłaszcza sprzedaży.

Umowę faktoringu zaliczać należy do tzw. umów nienazwanych. Dopuszczalność zawierania umów faktoringowych wynika z zasady swobody umów

·         Faktorant (klient) - przedsiębiorca trudniący się sprzedażą, dostawą towarów lub swiadczeniem usług;.

·         Faktor – termin ten wywodzi się z języka łacińskiego (facere) i oznacza podmiot działający (czyniący) za pośrednika. Z praktyki światowej wynika, że faktorami z reguły są: instytucje bankowe, wyspecjalizowane spółki faktoringowe

Agregaty pieniądza są miarą podaży pieniądza w walucie krajowej. W zależności od tego jakie aktywa uznamy za pieniądz mówimy o różnych agregatach pieniężnych. Istnieje kilka powszechnie przyjętych kategorii pieniądza, oznaczamy je literą M od angielskiego słowa money.

·         Agregat M0 - baza monetarna, który obejmuje wartość krążącego w gospodarce pieniądza gotówkowego, wartość rachunków bieżących banków komercyjnych w banku centralnym, za pomocą których dokonują codziennych rozliczeń z Narodowym Bankiem Polskim oraz wartość rachunków rezerwy obowiązkowej. Zwany inaczej "pieniądzem wielkiej mocy", najwęższa definicja pieniądza. Określa, ile pieniędzy może być natychmiast użytych do transakcji gotówkowych.

·         Agregat M1 - oprócz pozycji agregatu M0 obejmuje dodatkowo całą wartość depozytów na żądanie w bankach komercyjnych osób prywatnych, podmiotów gospodarczych i instytucji finansowych nie będących bankami. Agregat pieniężny uznawany za podstawową miarę podaży pieniądza w wąskim ujęciu.

·         Agregat M2 - oprócz agregatu M1 obejmuje dodatkowo wszystkie depozyty w bankach komercyjnych o terminie zwrotu do 2 lat włącznie. informuje o stanie oszczędności, które są jednocześnie podstawą możliwości kredytowych sektora bankowego.

·         Agregat M3 - jest najszerszym pojęciem pieniądza, zawiera oprócz pozycji z M2 bankowe papiery dłużne o terminie zwrotu do 2 lat oraz zobowiązania banków z tytułu operacji przeprowadzonych z podmiotami nie bankowymi. Jest uważany za najlepszą miarę pieniądza krajowego w szerokim ujęciu

Opcja call – opcja kupna; jest prawem dla nabywcy kupna aktywów po określonej cenie, nie stwarza równocześnie żadnego obowiązku wykonania kontraktu. Natomiast wystawca opcji call, pobierając z góry premię za tą opcję, zobowiązuje się wykonać kontrakt na żądanie drugiej strony.
Funkcja wypłaty dla nabywający opcji call jest dodatnia, jeżeli cena wykonania kontraktu jest niższa od ceny bieżącej na rynku. Wówczas inwestor realizuje kontrakt, tj. kupuję od wystawcy opcji określoną ilość instrumentu bazowego, po określonej cenie i następnie sprzedaje ten instrument na rynku bieżącym. Różnica stanowi zysk dla nabywcy opcji.
Posiadacz opcji call nabywając kontrakt, płaci za niego określoną premię wystawcy, ponosi więc koszt na wejściu.

List zastawny - to instrument rynku kapitałowego. Jest to rodzaj długoterminowego papieru dłużnego, podobny do obligacji o bardzo wysokim poziomie bezpieczeństwa. Nabywca listów zastawnych otrzymuje, zgodnie z warunkami emisji, wynagrodzenie w postaci wypłaty odsetek oraz wynagrodzenie wynikające z wykupu listów. W polskim prawodawstwie jedynie wyspecjalizowane banki hipoteczne są uprawnione do emitowania listów zastawnych i jest to dla nich główne źródło refinansowania działalności kredytowej. Rodzaje listów zastawnych:

·         hipoteczne listy zastawne, w przypadku których podstawą emisji są wierzytelności banku hipotecznego z tytułu udzielonych kredytów zabezpieczonych spełniającymi ustawowe warunki hipotekami na rzecz banku,

·         publiczne listy zastawne - emitowane na podstawie kredytów udzielonych bezpośrednio podmiotom o charakterze publicznym, bądź przez te instytucje gwarantowanych lub poręczanych.

Podstawę emisji listów zastawnych stanowią:
1) kredyt zabezpieczony do pełnej wysokości (i wraz z należnymi odsetkami) gwarancją lub poręczeniem Skarbu Państwa, Narodowego Banku Polskiego, Wspólnot Europejskich lub ich państw członkowskich, Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, Europejskiego Banku Inwestycyjnego lub Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju (Banku Światowego),
2) wierzytelności banku hipotecznego z tytułu kredytów udzielonych podmiotom wymienionym w punkcie 1. Bezpieczeństwo listów zastawnych wynika z przepisów dotyczących postępowania w przypadku upadłości banku hipotecznego - ich emitenta. W takiej sytuacji należności posiadaczy listów zastawnych zaspokajane są w pierwszej kolejności, w pełnej wysokości, wraz z należnymi odsetkami przed innymi zobowiązaniami banku.

System walutowy z Bretton Woods - system monetarny, który stworzył podstawy relacji międzynarodowych w sferze zarządzania systemami monetarnymi. Był pierwszym w pełni negocjowalnym systemem monetarnym kierowanym przez rządy państw.. W lipcu 1944r. w USA w Bretton Woods odbyła się międzynarodowa konferencja, w której udział wzięły państwa sojusznicze. Przedmiotem debaty był problem systemu walutowego, jaki miał obowiązywać po zakończeniu II wojny światowej. Utworzono wówczas:

1. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (IMF)

2. Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju (IBRD) -zwany Bankiem Światowym.

System walutowy z Bretton Woods przewidywał:

· ostateczne odejście od waluty złotej,

· brak obowiązku wymiany walut poszczególnych krajów na złoto,

· utrzymanie sztywnych walut - dopuszczenie wahań kursów o 1%, a w przypadku odchyleń powyżej 1% banki centralne zobowiązano do przywrócenia poprzedniego kursu,

· dążenie do pełnej wymienialności walut,

· oparcie zasad działania IMF na podobnych do spółki akcyjnej, tzn. np. pożyczki państwom członkowskim mogą być udzielane do wysokości ich wkładu,

· teoretyczny brak uprzywilejowanej pozycji dolara w stosunku do innych walut, ale praktycznie kursy trzymane były w stosunku do dolara.

Z powodu wzrastających obciążeń system załamał się w 1971. Jednym z powodów było wstrzymanie przez Stany Zjednoczone wymienialności dolara na złoto.

Cechy obrotu giełdowego – regularność kontaktów; standaryzacja przedmiotu obrotu; osiaganie cen równoważących podaż z popytem; upowszechnianie informacji o cenach, wolumenie obrotów i indeksach giełdowych w cedule giełdowej.

Struktura terminowa stóp procentowych

Kształty

• Normalny, czyli rosnący (normal; upward sloping) – stopy długoterminowe znajdują się powyżej stóp krótkoterminowych,

• Płaski (flat) - stopy długoterminowe są na tym samym poziomie, co stopy krótkoterminowe,

• Odwrócony, czyli malejący (inverted) – stopy długoterminowe znajdują się poniżej stóp

krótkoterminowych

• Zgarbiony (hump – shaped)

Trzy fakty, które należy wyjaśnić:

1. Stopy procentowe obligacji o tym samym ryzyku, lecz różnych terminach zapadalności przemieszczają się jednocześnie wraz z upływem czasu;

2. Gdy stopy krótkoterminowe są niskie, krzywa dochodowości ma zazwyczaj kształt normalny; Gdy stopy krótkoterminowe są wysokie, krzywa dochodowości ma zazwyczaj kształt malejący/odwrócony;

3. Krzywe dochodowości prawie zawsze są rosnące

Teorie wyjaśniające–

1. Teoria oczekiwań – wyjaśnia fakt 1 i 2

...