Odważny Polak na marsowym polu
-pieśń konfederacji barskiej
Data powstania: 1768-1772
Stawam na placu z Boga ordynansu,
Rangę porzucam dla nieba wakansu.
Dla wolności ginę —
Wiary swej nie minę,
Ten jest mój azard./bis
Krzyż mi jest tarczą, a zbawienie łupem,
W marszu nie zostaję, choć i padnę trupem.
Nie zważam, bo w boju —
Dla duszy pokoju
Szukam w Ojczyźnie./bis
Krew z ran wylana dla mego zbawienia
Utwierdza żądzę, ukaja pragnienia.
Jako katolika —
Wskroś serce przenika
Prawego w wierze./bis
Śmierć zbawcy stoi za pobudki hasło,
Aby wzniecenie złych skłonności zgasło.
Wolności przywary —
Gwałty świętej wiary
Zniesione były./bis
Wyroku Twego, wiem, że nie zapłacę,
Niech choć przed czasem życie moje tracę.
Aby nie w upadku —
Tylko w swoim statku
Wiary słynęła./bis
Nie obawiam się przeciwników zdrady,
Wiem, że mi dodasz swej zbawiennej rady.
W wymysłach obrotu —
Do praw swych powrotu,
Jak rekrutowi./bis
Matka łaskawa, tuszę, że się stawi,
Dzielnością swoich rąk pobłogosławi.
A że gdy przybraną —
Będę miał wygraną
Wiary obrońca./bis
Boć nie nowina Maryi puklerzem
Zastawiać Polskę, wojować z rycerzem.
Przybywa w osobie —
Sukurs dawać Tobie,
Miła Ojczyzno./bis
W polskich patronach niepłonne nadzieje,
Zelantów serce niechaj się nie chwieje.
Gdy ci przy swej pieczy —
Miecze do odsieczy
Dadzą Polakom./bis
Niech nas nie ślepią światowe ponęty,
Dla Boga brońmy wiary Jego świętej.
A za naszą pracą —
Będzie wszystkim płacą
Żyć z Bogiem w niebie./bis
wilga.w.paski