PNF.docx

PNF-  prioprioreceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie (ułatwianie)

Twórcy koncepcji PNF- Herman Kabat, Margaret Knott

Prawa Sheringtona:

Wyładowania następcze- efekt pobudzenia jednostek motorycznych trwa dłużej niż działanie impulsu podobnie działającego

Sumacja czasowa- następuje bezpośrednio po sobie, bodźce podprogowe dodają się do siebie dając impuls progowy tzw. Impuls pobudzający

Rumacja przestrzenna- bodżce podprogowe wysyłane z różnych przestrzeni scalają się tworząc odpowiedź progową

Promieniowanie pobudzania- rozprzestrzenianie się zw. siły pobudzenia

Kolejne wzbudzenia- narastające pobudzenie agonistów, nastepujące po stymulacji agonistów

Unerwienie przeciwstawne (recyplokalne)- reakcja agonistów powoduje hamowanie mięśni antagonistycznych

Filozofia PNF:

-bezbolesna praca

-pozytywne nastawienie do pac jęta i jego problemów

-całościowa obserwacja pacjenta

-irradiacja (promieniowanie pobudzania) i wzmocnienie

-zastosowanie globalnych czynności ruchowych

-intensywny plan ćwiczeń

-zmiana pw ( najwyższa jaką pacjent potrafi uzyskać)

-zmiana kolejności ruchu

3 etapy ICF-

-strukturalna

-aktywacyjna

- życia społecznego

Zasady:

1. Kontakt manualny

- stymulacja receptorów skóry

- torowanie kierunku ruchu

-możliwość dawkowania oporu przeciwko wszystkim komponentom ruchu

2. kontakt werbalny

- uświadomienie pacjentowi oczekiwanego ruchu

-stymulacja przez krótkie wyrażanie komend

-rozluźnienie, uspokojenie prze spokojne komendy

3. kontakt wizualny

- kontrola, korekcja ruchu

-wzmocnienie napięcia mięśni

4. opór manualny

- tworzenie napięci i skurczu mięśni

- poprawa stabilności i kontroli motorycznej

-wzmocnienie m. agonistycznych

-rozlużnienie mięśnie antagonistycznych

-poprawa czucia ruchu

- poprawa koordynacji Inter i inramięśniowej

- osiągnięcie optymalnej irradiacji

- opór optymalny do możliwości

- dawkowany przeciwko wszystkim komponentom ruchu

-intensywniej aplikowany w części proksymalnej

-utrzymywany do końca zakresu ruchu

- poprzedzony optymalnym rozciągnięciem

5. trakcja

- zmniejszenie bólu stawowego

     - rozciągnięcie mięśni w celu przygotowanie ich do napięcia i skurczu

    - oporowanie zgięciowych komponentów ruchu w stawach pośrednich

6 aproksymacja (kompresja, nacisk)

- zastosowanie siły grawitacji

-poprawa stabilizacji

-torowanie odruchów równoważnych

Szybka- krótki impuls aby uświadomić prawidłowe ustawienie

Wolne- wywołanie odpowiedniego napięcia przy skorygowanie pozycji

7. stretch

-impuls pobudzający rozciągnięty mięsień do skurczu lub stymulujący napięcie mięśni do intensywnego skurczu

- zostaje sprowokowany przy optymalnym rozciągnięciu dolnej granicy mięśnia

- grupa mięśni która została optymalnie rozciągnięta

8. machanika ciała terapeuty

- ekonomiczna, ergonomiczna

- optymalne dozowanie oporu używając tułowia

-optymalna współpraca między terapeutą a pacjentem

- pewność zachowanie kierunku ruchu

9. wzorce ruchowe

Prawo Beerera „ mózg nie wie nic o pojedynczym mięśniu ale steruje ruchem w całości „

- większość codziennych czynności

--łopatki

--miednicy

--kombinacja wzorców łopatki i miednicy

--kkg 12 wzorców

--kkd 12 wzorców

--głowy i szyji

--tłowia

Bilateralne symetryczne asymetryczne

Bilateralne symetryczne naprzemienne

Bilateralne asymetryczne

10. irradiacja

- możliwośc aktywizowania chorego obszaru przez prace silniejszych odcinków ciała lub mm w jednyck łańcuchu kinematycznym

- pobudzanie lub obniżanie napięcia mm.

Warunki:

-wykorzystujemy bezbolesne odcinki ciała

-stosujemy optymalne dostosowanie

11. normalna kolejność ruchu

- timing, najpierw aktywujemy mięśnie obwodowe od stawów dystalnych do proksymalnych

- funkcjonalna nauka ruchu

- optymalna koordynacja

12. zmana normalnej kolejności ruchu

Zatrzymanie w pracy statycznej wszystkich komponentów wzorca z wyjątkiem tej która jest osłabiona

13. sumowanie bodźców czasowe i przestrzenne

WZORCE ŁOPATKI I MIEDNICY

Cele: poprawa ruchu i stabilizacji

Ćw. M. tułowia przez wykorzystanie prawidłowej kolejności ruchu i oporu w celu pobudzenia

- wupracowanie funkcji obracania

- ułatwienie ruchów i stabilizacji odcina szyjnego

- torowanie ruchów i stabilizacji kkg

- pośrednie leczenie dyzfunkcji dolnej cz. Tułowia (dzieki zjawisku promieniowania)

Elewacja- róch do góry Depresja – róch w dół Elewacja przednia i tylna Depresja przedni i tylna

1.elewaja przednia łopaki

Mm. : dźwigacz łopatki, równoległoboczny, zębaty przedni

Czynność: przejście do l. przeodem , sieganie przed siebie, przy chodzie ruch po łuku

Pogłębienie kifozy

Wydłużenie górnej części tułowia

Leżenie na boku, terapeuta stoi za plecami pacjenta (niżej bardziej przy nogach) ręce na ramieniu pacjenta jedna na drugiej i dajemy komende ramie do nosa

1.        Depresja tylne łopatki

mm.: zębaty przedni, równoległoboczny, najszerszy grzbietu

czynność: wyprost tułowia, obracanie się w tył, chodzenie o kulach, przenoszenie się przy prostym tułowi na wózek, powrót z leżenia przodem do leżenia tyłem

spłaszczenie kifozy

chwyt na łopatce pod grzebienie łopatki, palec wskazujący na wyrostku barkowym

2.        Elewacja tylna łopatki

mm. czworoboczny, dźwigacz łopatki

czynność: sieganie w tył

leżenie na boku terapeuta stoi za plecami pacjenta bardziej przy głowie ręce terapeuty na ramieniu pacjenta komenda pchaj w moje ręce i oporujemy

3.        Depresja przednia łopatki

mm. równoległoboczny, zębaty przedni, piersiowy większy

czynność: obrót w przód sięganie przed siebie, rzucanie piłką, schylanie się np. przy zdjęciu butów

terapeuta stoi za placami pacjenta bardziej przy głowie ręce tulipanowo na ramieniu pacjenta komenda ciągnij w strone pępka i oporujemy

MIEDNICA

Cel: ćwiczenia ruchów i stabilizacji miednicy,

-ułatwianie ruchów i stabilizacji tułowia,

-ćwiczenie obracania się,

-torowanie ruchów i stabilizacji kkd

Pośrednie: leczenie dysfunkcji i obrębie tułowia i okolicy szyjnej

1.        Elewacja przednia miednicy

mm. skośne zew., wew brzucha

czynność: funkcja przenoszenia w chodzie, pomocnicza podczas obracania, wchodzenia po schodach

terapeuta stoi za pacjentam bliżej nóg, ręce na tależu biodrowym komenda pchaj w moje ręce i oporujemy

2.        Depresja tylna miednicy

mm. skośne zew, wew po stronie przeciwnej

czynność: końcowa faza podporu, w czasie skoku, wchodzenie po schodach

terapeuta za pacjentem przy nogach ręce na kości kulszowej komenda usiądź w moje ręce i oporujemy

3.        Elewacja tylna

Mm. Czworoboczny lędźwi, najszerszy grzbietu, biodrowo- żebrowy, lędźwiowy, najdłuższy klatki piersiowej po tej samej stronie

Czynność: chód w tył, przygotowanie do kopnięcia piłki

Ręce na tależu biodrowym komenda pchaj w moje ręce i oporujemy

4.        Depresja przednia

Mm. Czworoboczny lędźwi, biodrowo- żebrowy, lędźwiowy, najdłuższy klp po przeciwnej stronie

Czynność: schodzenie po schodach, końcowa faza przenoszenia

Ręce tulipanowo na biodrze komenda ciągnij w dół i w przód

Skrócenie z rotacją- depresja tylna łopatki+ elewacja przednia miednicy

Wydłużenie z rotacja- elewacja przednia łopatki+ depresja tylna miednicy

Masywne zgięcie- depresja przednia łopatki+ elewacja przednia miednicy

Masywny wtprost- elewacja tylna łopatki+ elewacja tylna miednicy

Chwyt lumbrykalny:

1.        Ruch bierny

2.        Ruch z minimalnym oporem

3.        Ruch z optymalnym oporem

4.        Ruch samodzielny

MIĘŚNIE MIMICZNE

Odzwierciedlają uczucia, mm. wyrazowe twarzy, biorą udział w spożywaniu pokarmów( policzkowy, okrężny ust)

Unerwiają gałęzie nerwu twarzowego

- m żwacze: skroniowy i żwacz SA unerwiane przez gałęzie nerwu trójdzielnego

Praca z Feedbackiem symetrycznie

M czołowy- marszczenie czoła otwieranie oczu

Luz- spychamy- zmarszcz czoło, popatrz zdziwiony

m. marszczący brwi- popatrz zła

m. okręzny oka- zaciśnij powieki razem luz osobno

m. dźwigacz powieki górnej-

m. podłóżny- coś brzydko pachnie

m. śmiechowy i jażmowy wiekszy- śmiech bez zębny

m. okrężny ust- Dziubek, całus, zagwiżdż

m. dźwigacz wargi- pokarz górne zęby

m. bródkowy- zmarszcz brode

m. dżwigacz kąta ust- uśmiechnij się lekko z zębami

m. policzkowy- wkładamy palce lub szpatłuki do ust i oporujemy język

normalny timing to normalna kolejność ruchu

lifting

wzorzec wyprostny tułowia

mobilizacja i wzmocnienie górnego tułowia

kombinacja bilateralna asymetryczna wzorców kkg zgięciowych i wzorca wyprostnego głowy i szyi

,pżna wykonywać w każdej pw

Kkg

ramie wiodące- zg, owd, rot zew

ramie pomocnicze- zg, przyw, rot zew

głowa wyprostowana, zgiecie boczne, rotacja w ta sama strone

kkd

zg, odw,rot wew

wyp, przyw, rot zew

zg, przy, rot zew pięta do kolana

wypr, odw, rot wew

CHOPING

Wzorzec zgięciowy

Kombinacja bilateralnych asymetrycznych wzorców wyprostnych kg i wzorca zgięciowego głowy

Ramie wiodące

Wyp, odw, rot wew

Ramie pomocnicze

Wypr, przyw,rot wew

Głowa zg, skłon boczny,rot w strone ramienia wiodącego

Cel: mobilizacja i wzmocnienie górnego tułowia , nie można wykonywać w leżeniu przodem