{35}{260}Film wyróżniony nagrodš imienia|Jeana Vigo w 1974 roku {822}{948}Człowiek, który pi {960}{1112}Reżyseria {1735}{1805}Na podstawie powieci George'a Pereca {10035}{10092}Ty się nie ruszasz. {10115}{10170}Zostajesz w łóżku. {10192}{10230}Zamykasz z powrotem oczy. {10292}{10348}To nie jest gest premedytacji. {10365}{10405}To w ogóle nie jest żaden gest, {10425}{10465}lecz brak gestu. {10475}{10510}To gest, którego nie robisz. {10540}{10588}To gesty, których robienia unikasz. {10648}{10682}Położyłe się wczenie, {10700}{10735}spałe spokojnie. {10760}{10805}Nastawiłe budzik, {10820}{10852}słyszałe, jak dzwoni. {10865}{10932}Czekałe, aż podzwoni sobie jeszcze dobre parę minut. {10942}{10982}Już wczeniej zbudził cię upał, {10985}{11062}wiatło czy też oczekiwanie. {11135}{11190}Nie ruszasz się; nie ruszysz się. {11225}{11330}Kto inny, twój sobowtór, widmowy dubler {11335}{11378}wykonuje być może zamiast ciebie, jeden po drugim, {11380}{11418}gesty których ty już nie robisz: {11438}{11550}wstaje, myje się, goli, ubiera, wychodzi. {11570}{11620}Pozwalasz mu, aby wyleciał na schody, {11625}{11658}wybiegł na ulicę {11675}{11708}złapał w biegu autobus, {11715}{11782}dotarł na czas pod drzwi sali egzaminacyjnej. {11795}{11828}Wstajesz za póno. {11868}{11988}Nie wypowiesz na czterech, omiu lub dwunastu kartkach|tego, co umiesz, co sšdzisz, {11995}{12090}co wiesz, co należy sšdzić o|alienacji, o robotnikach, {12102}{12150}o nowoczesnoci i o rozrywkach. {12162}{12212}o białych kołnierzykach lub o automatyzacji, {12222}{12260}o poznaniu innego, {12270}{12318}o Marksie, rywalu Tocqueville'a, {12325}{12375}o Weberze, wrogu Lukacsa. {12405}{12480}Ty w każdym razie nie wypowiedziałby się|na żaden temat, bo niewiele wiesz {12482}{12515}i nic nie sšdzisz. {12570}{12610}Twoje miejsce pozostaje puste. {12645}{12690}Nie zdobędziesz licencjatu, {12698}{12742}nigdy nie rozpoczniesz studiów magisterskich. {13078}{13112}Nie będziesz już studiował. {13145}{13210}Szykujesz sobie, jak co dzień, neskę. {13235}{13322}Jak co dzień dodajesz kilka kropli|słodkiego mleczka w koncentracie. {13350}{13430}Nie myjesz się,|ledwie się ubierasz. {13455}{13570}Do małej miski z różowego plastiku|wkładasz trzy pary skarpetek do namoczenia. {14352}{14432}Nie idziesz pod salę egzaminacyjnš,|aby dowiedzieć się, {14435}{14507}jakie tematy podano kandydatom pod rozwagę. {14552}{14629}Nie idziesz, wbrew swoim zwyczajom,|do kawiarni, {14630}{14688}aby spotkać się z przyjaciółmi jak co dzień. {14750}{14810}Jeden z twoich kolegów {14812}{14882}pokona nazajutrz szeć pięter,|wiodšcych do twojego pokoju. {14920}{14970}Pozwolisz, aby zastukał do drzwi, {14972}{15055}odczekał, znowu zastukał. {15060}{15128}Pozwolisz,|aby on jeszcze chwilę odczekał, {15132}{15202}zastukał już słabiej,|zawołał cię szeptem, {15205}{15272}zawahał się|i zaczšł schodzić ciężkim krokiem. {15630}{15740}Potem zjawili się inni, przyszli nazajutrz|i jeszcze nawet trzeciego dnia. {15752}{15860}Stukali, czekali, wołali, {15865}{15918}wsuwali kartki. {16325}{16398}Leżysz wycišgnięty na swojej wšskiej ławce, {16400}{16478}z rękami pod karkiem, z uniesionym barkiem,|z uniesionymi kolanami. {16498}{16550}Nie masz ochoty nikogo widzieć, {16560}{16705}z nikim rozmawiać, ani też myleć,|wychodzić, ruszać się z miejsca. {16812}{16865}W takim samym dniu jak tamten, {16868}{16938}może trochę wczeniej lub trochę póniej {16940}{17018}odkrywasz bez zdziwienia,|że co jest nie w porzšdku, {17020}{17110}że nie umiesz żyć,|że nigdy się nie nauczysz. {17162}{17240}Słońce nagrzewa blachę dachu. {17258}{17340}Upał w służbówce jest nie do zniesienia. {17358}{17485}Siedzisz wcinięty pomiędzy ławkę a półkę,|z otwartš ksišżkš na kolanach. {17510}{17562}Od dawna już nie czytasz. {17575}{17652}Wpatrujesz się w półkę z jasnego drewna, {17660}{17772}w małš miednicę z różowego plastiku,|w której gnije szeć skarpetek. {17805}{17918}Dym z porzuconego papierosa idzie w górę,|całkiem prosto lub prawie, {17920}{18038}i zasnuwa nierównš warstwš sufit,|poznaczony maleńkimi rysami. {18320}{18398}Co pękło. {18422}{18472}Już nie czujesz żadnego wsparcia. {18488}{18598}Co, co krzepiło cię do tej pory, dodawało ci ducha, {18602}{18680}napełniało poczuciem własnego istnienia,|wrażeniem, że należysz do wiata, {18682}{18770}że jeste w nim zanurzony,|zaczyna cię zawodzić. {18788}{18898}Twoja przeszłoć, teraniejszoć, przyszłoć zlewajš się teraz w jedno. {18925}{18975}Sš bezwładem twoich członków, {18978}{19015}twojš podstępnš migrenš, {19020}{19072}goryczš wystygłej neski, {19088}{19150}klitkš na poddaszu, która służy ci za pokój, {19162}{19218}norš długš na 2,92 metra {19220}{19265}i szerokš na 1,73, {19270}{19332}o powierzchni ledwie przekraczajšcej|pięć metrów kwadratowych, {19338}{19415}tš mansardš,|z której nie ruszyłe się od wielu godzin, {19418}{19468}od wielu dni. {19498}{19552}Siedzisz na ławce nazbyt krótkiej, {19560}{19628}aby mógł się w nocy porzšdnie wycišgnšć, {19635}{19718}nazbyt wšskiej,|aby mógł się swobodnie przekręcić. {19725}{19815}Wpatrujesz się teraz,|już niemal z fascynacjš, {19825}{19932}w miskę z różowego plastiku,|która mieci nie mniej niż szeć skarpetek. {19995}{20075}Siedzisz w swoim pokoju bez jedzenia, {20085}{20118}bez czytania, {20130}{20172}niemal bez ruchu. {20175}{20238}Wpatrujesz się w miskę, {20242}{20302}w półkę, w swoje kolana, {20305}{20365}w swoje spojrzenie w pękniętym lustrze, {20368}{20432}w miseczkę, w wyłšcznik. {20450}{20502}Wsłuchujesz się w uliczne hałasy, {20508}{20565}w krople wody na korytarzu, {20572}{20610}w odgłosy sšsiada: {20625}{20665}w jego chrzškania, {20672}{20718}napady kaszlu, {20740}{20785}w gwizdanie jego czajnika. {20828}{20912}ledzisz na suficie krętš linię wšskiej szczeliny, {20918}{20967}daremnš wędrówkę muchy, {20968}{21035}niemal niedostrzegalny przyrost cienia. {21205}{21265}Masz dwadziecia pięć lat|i dwadziecia dziewięć zębów, {21270}{21318}trzy koszule i osiem skarpetek, {21328}{21378}500 franków miesięcznie, {21382}{21428}trochę ksišżek, których już nie czytasz, {21432}{21480}trochę płyt, których już nie słuchasz. {21495}{21560}Nie masz ochoty pamiętać o niczym więcej. {21568}{21620}Siedzisz i chcesz tylko czekać, {21622}{21698}czekać,|aż nie będzie już na co czekać. {21778}{21865}Nie widujesz już przyjaciół,|nie otwierasz drzwi, {21888}{21935}nie schodzisz po listy, {21945}{22030}nie oddajesz ksišżek,|które wypożyczyłe z biblioteki, {22045}{22098}nie pisujesz do rodziców. {22175}{22272}Wychodzisz dopiero po zmroku,|niczym szczury, koty i potwory. {22322}{22358}Snujesz się ulicami, {22368}{22435}wlizgujesz się do brudnych,|małych kin na Wielkich Bulwarach. {22998}{23040}Czasami wędrujesz całš noc, {23048}{23098}czasami przesypiasz cały dzień, {23115}{23210}jeste próżniakiem, lunatykiem, ostrygš. {23232}{23320}Nie czujesz się stworzony do życia,|do działania, do kształtowania, {23348}{23450}chcesz tylko trwać,|chcesz tylko oczekiwania i zapomnienia. {23772}{23855}Niczego nie odrzucasz,|niczemu się nie sprzeciwiasz, {23875}{23922}przestałe zmierzać do przodu. {23935}{23975}Ale ty już nie szedłe do przodu. {23985}{24045}Nie zaczynasz niczego od nowa.|Ty już doszedłe, {24065}{24128}bo nie wiesz, co mógłby robić dalej. {24170}{24250}Wystarczyło...|Niemalże wystarczyło, {24258}{24312}aby pewnego majowego dnia,|kiedy panował zbyt nieznony upał, {24332}{24428}doszło do niefortunnego spotkania ksišżki,|której wštek zgubiłe, {24435}{24508}neski o zbyt gorzkim nagle smaku {24528}{24640}i miski o z różowego plastiku,|wypełnionej czarniawš wodš,|w której pływało szeć skarpetek, {24658}{24765}aby co pękło,|co się zepsuło,|co się rozpadło, {24800}{24872}i aby w pełnym wietle dnia|objawiła się ta prawda {24878}{24940}- gorzka, smutna i mieszna jak ole uszy. {24948}{24992}Nie chcesz cišgnšć tego dalej. {25230}{25310}Tylko noc, tylko pokój|służš ci za schronienie. {25315}{25370}Wšska ławka, na której się wycišgasz, {25375}{25448}sufit, który odkrywasz wcišż na nowo. {25460}{25555}Nocš, sam poród tłumu na Wielkich Bulwarach {25562}{25630}czujesz się niemal uszczęliwiony|hałasem i wiatłami, {25635}{25692}ruchem i zapomnieniem. {25758}{25826}Podšżasz za strumieniem,|który płynie tam i z powrotem, {25827}{25892}od Republiki do Madelaine,|od Madelaine do Republiki. {26015}{26085}Martwe chwile, puste przebiegi. {26100}{26170}Ukradkowe i dotkliwe pragnienie,|aby niczego już nie słyszeć, {26175}{26273}niczego nie widzieć,|aby trwać w bezruchu i milczeniu. {26288}{26348}Niedorzeczne marzenia o samotnoci. {26375}{26435}Dotknięty utratš pamięci,|wędrowałby do krainy lepców. {26440}{26527}Wszędzie ulice szerokie i puste,|zimne wiatła, {26542}{26620}nieme twarze, po których|przelizgiwałoby się twoje spojrzenie. {26835}{26981}Jest zupełnie tak, jakby pod powierzchniš twojej spokojnej|i budzšcej zaufanie historii grzecznego dziecka, dobrego ucznia, {26982}{27088}pod widocznymi, nazbyt widocznymi oznakami dorastania, {27092}{27170}grafitowe kreski na futrynie drzwi do ubikacji, {27175}{27290}wiadectwa, długie spodnie, pierwsze papierosy, {27295}{27348}podrażniona skóra po goleniu, alkohol, {27352}{27418}klucz pod słomiankš|na wypady w sobotnie wieczory, {27425}{27530}rozprawiczenie, chrzest powietrzny, chrzest bojowy... {27540}{27610}...biegł inny wštek, {27618}{27712}zawsze obecny,|zawsze trzymany na uboczu, {27723}{27802}który teraz wyplata znajomy wzór|twojej przywróconej egzystencji, {27815}{27873}szkicuje puste dekoracje twojej jałowej egzystencji, {27882}{27948}rozbudzone wspomnienia,|filigranowe obrazy tej obnażonej prawdy, {27962}{28032}tej rejterady tak długo odwlekanej, {28042}{28092}tego wezwania do spokoj...
Larry_Flynt