László Krasznahorkai - Melancholia sprzeciwu.pdf

(2017 KB) Pobierz

Płynie, lecz nie mija.

STANY NADZWVCZAJNE

Wstęp

Kiedy mimo zawiłych wyjaśnień kolejarza drepczące

go bezradnie wzdłuż torów i coraz bardziej stanowczych

obietnic nerwowo wbiegającego raz po raz na peron na

czelnika stacji osobowy kursujący pomiędzy zastygłymi

na mrozie osiedlami połudhiowej Niziny, ciągnącymi

się od Cisy aż do podnóża Karpat, ciągle nie nadjeżdżał

(„No, proszę, znów się gdzieś zawieruszył..." - ze złością

machnął ręką osowiały kolejarz), awaryjny skład, złożo

ny z rozklekotanego, używanego jedynie w tak zwanych

„szczególnych przypadkach" wagonu z drewnianymi

ławkami i starego, sfatygowanego wagonu o numerze

424,

wreszcie ruszył z niemal dziewięćdziesięciominuto

wym opóźnieniem w stosunku do nieobowiązującego

zresztą, a i tak niezbyt dokładnego rozkładu jazdy, by

miejscowi, przyjmujący do wiadomości najpierw nie

pewnie, potem z obojętną rezygnacją, Że oczekiwany

z zachodniego kierunku osobowy nie przybędzie do sta

cji, jakoś jednak dotarli do celu, odległego o pięćdziesiąt

kilometrów stąd, na drodze, do której prowadziła bocz

na linia. Nikt nie był tym szczególnie zaskoczony, wszak

sytuacja w mieście nie pozostała bez wpływu na funkcjo

nowanie kolei, codzienny porządek stał pod znakiem