Wykład 6-7 Elektrolity, teorie kwasów i zasad, pH.pdf

(1039 KB) Pobierz
Wykład 6-7
Teoria dysocjacji
elektrolitycznej, teorie kwasów
i zasad, pH
Podział przewodników elektryczności
Przepływ prądu elektrycznego przez substancje polega na ruchu
elektronów lub jonów.
Podział substancji ze względu zdolność przewodzenia prądu i na
charakter elementów przenoszących ładunek elektryczny:
przewodniki metaliczne (przewodzenie prądu - ruch elektronów)
przewodniki jonowe lub elektrolityczne (przewodzenie prądu- ruch jonów)
półprzewodniki (nośniki prądu- elektrony lub dziury elektronowe)
izolatory - (nie przewodzą prądu w danych warunkach).
Przewodnikami jonowymi mogą być: elektrolity substancje stałe,
stopione lub ich roztwory.
Elektrolity dzielimy na:
elektrolity właściwe (substancje zbudowane z jonów)
elektrolity potencjalne (substancje dysocjujące na jony pod wpływem
rozpuszczalnika)
Nieelektrolity - substancje, które pod wpływem rozpuszczalnika nie rozpadają
się na jony i tym samym ich roztwory nie przewodzą prądu elektrycznego.
Opór elektryczny przewodników elektrolitycznych zależy od:
temperatury (maleje ze wzrostem temperatury);
stężenia roztworu (maleje ze wzrostem stężenia);
stałej dielektrycznej rozpuszczalnika (maleje ze wzrostem stałej
dielektycznej);
lepkości rozpuszczalnika (rośnie ze wzrostem lepkości rozpuszczalnika).
Teoria Arrheniusa (1887r) dotycząca zachowania
elektrolitów w roztworach wodnych:
1.
2.
3.
Elektrolity (kwasy, sole i zasady)
podczas rozpuszczania w wodzie
rozpadają się na elementy obdarzone
ładunkiem elektrycznym (aniony i
kationy) - jest to proces dysocjacji
elektrolitycznej;
Suma ładunków elektrycznych kationów i
anionów powstających podczas
dysocjacji jest równa zero;
Właściwości fizyczne i chemiczne jonów
są różne niż odpowiednich
elektroobojętnych atomów lub
cząsteczek. Właściwości fizyczne i
chemiczne każdego rodzaju jonów są
charakterystyczne dla jonów danego
rodzaju i nie zależą od rodzaju jonów
przeciwnego znaku obecnych w
roztworze.
Svante Arrhenius
1859-1927
Kwasy
wg Arrheniusa to związki , które w H
2
O całkowicie lub częściowo
dysocjują na kationy wodorowe i aniony reszt kwasowych. Kwasy
wieloprotonowe dysocjują stopniowo, co tłumaczy powstawanie wodorosoli.
Kation wodoru po oderwaniu od cząsteczki kwasu przyłącza się do
cząsteczki wody tworząc kation oksoniowy (hydroniowy) H
3
O
+
.
.
Stosowany
powszechnie zapis H
+
jest zapisem uproszczonym.
Zasady
wg Arrheniusa to związki , które w H
2
O całkowicie lub częściowo
dysocjują na jony OH
-
i kation zasady. Stopniowa dysocjacja zasad
wielohydroksylowych tłumaczy powstawanie hydroksosoli.
Sole
wg Arrheniusa to związki chemiczne , które po rozpuszczeniu w wodzie
dysocjują na kationy oraz aniony reszt kwasowych.
Przeprowadzone badania przewodnictwa roztworów wodnych elektrolitów
wykazały, że roztwory wodne różnych kwasów (lub zasad) o tym samym
stężeniu
w rożnym
stopniu przewodzą prąd , co świadczy o tym, że w
roztworach tych wytwarzane są różne ilości jonów.
Zatem nie wszystkie elektrolity ulegają całkowitej dysocjacji na jony.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin