Zew_pustyni_-_Teresa_Fortis.pdf

(1609 KB) Pobierz

Część

pierwsza

Rozdział pierwszy

Droga kandydatko na stewardesę,

rozmowy kwalifikacyjne dla przyszłych stewardes Saudyjskich Linii Lotniczych odbywać się będą od 3

listopada 1981 w hotelu Sheraton w Stambule. Prosimy panią o stawienie się w recepcji we wtorek

listopada o godzinie 9.20.

o za sprawą tego telegramu poleciałam do Stambułu, by spotkać się z najświętszymi ze świętych w Saudii

Arabian Airli-T

nes. To tu była szansa na wymarzoną pracę i tej szansy w żadnym wypadku nie chciałam stracić.

Z subtelnym makijażem, w ciemnozielonej bluzce z falbankami i prostej białej spódnicy oraz wysokich

skórzanych botkach chcia

łam przekonać do siebie saudyjską komisję zadbanym wyglądem i niezawodnością, w odpowiednich

proporcjach.

Gdy czekałam w holu na rozmowę, napotkałam wzrok młodej kobiety. Wyglądała blado i chudo, jak cień

samej siebie.

- Przepraszam - zapytała łamaną angielszczyzną - czy jesteś tu z powodu pracy stewardesy?

Gdy przytaknęłam, zachichotała z zakłopotaniem i zdradziła, że ona też.

- Czuję, że mam marne szanse. Przyjechałam wprost z Anatolii. Spędziłam w autobusie całą noc. Teraz

jestem zmęczona. Mój angielski jest kiepski. Obawiam się, że odeślą mnie do domu.

Zastanawiałam się nad tą bezbarwną postacią o miłym uśmiechu. Jej ocenę własnych szans uważałam za

bardzo realistyczną.

Fizycznie nie sprawiała wrażenia szczególnie odpornej.

Na naszym piętrze, wysoko nad miastem, otworzyły się drzwi.

Gruby dywan pochłonął odgłos kroków sekretarki, która zbliżała się, żeby zaprosić mnie jako następną

kandydatkę. Gdy tylko podą

żyłam za sekretarką, „panna bez szans" znów przysnęła w swoim miękkim fotelu.

- Co pani wie o Arabii Saudyjskiej?

Przysadzisty mężczyzna w okularach, który zadał mi to pytanie, był przewodniczącym gremium złożonego

z czterech mężczyzn.