Ciągnik Ja-12 1942.pdf

(7684 KB) Pobierz
ZSRR
Technika lądowa
BROŃ
Ciągniki
1942
Ciągnik artyleryjski Ja-12
Артиллерийский тягач Я-12
Dane taktyczne-techniczne
Typ:
ciągnik gąsienicowy.
Konstruk-
cja:
nadwozie samonośne z drewnianą kabiną
kierowcy, skrzynia ładunkowa drewniana z
napinanym dachem brezentowym
Długość
całkowita:
4,89 m.
Szerokość:
2,44 m.
Wy-
sokość:
2,22 m.
Prześwit:
30,5 cm.
Ciężar
własny:
6550 kg.
Napęd:
silnik dieslowski, 2-
suwowy, 6-cylindrowy, rzędowy GM 4-71, po-
jemność. 4650 cm
3
, moc 110 KM przy 2000
obr./min. chłodzony płynem.
Paliwo:
olej na-
pędowy.
Pojemność zbiorników paliwa:
300
l.
Ładowność skrzyni ładunkowej:
2000 kg.
Siła na haku:
5350 kg.
Maksymalny ciężar
przyczepy:
8000 kg.
Szerokość gąsienic:
300 mm.
Prędkość jazdy po szosie:
37,5
km/h.
Zasięg jazdy
(z ładunkiem i przyczepą):
290 km, maksymalny 350 km.
Średni nacisk
na grunt z pełnym ładunkiem:
0,526 kg/cm
2
.
Najmniejszy promień skrętu:
420 cm.
Pokonywane przeszkody:
wzniesienia 18°-30°, rowy szerokości 220 cm, brody
głębokości 60 cm.
Szybkobieżny ciągnik gąsienicowy Ja-12 to radziecki,
średni ciągnik gąsienicowy przeznaczany dla artylerii oraz wojsk
pancernych. Konstrukcja ciągnika została opracowana w Nauko-
wym Instytucie Traktorowo-Samochodowym (NATI) w 1942 roku,
znana jako NATI-D, z dworna sprzężonymi silnikami GAZ-M1. W
podwoziu wykorzystano elementy (koła nośne, zawieszenie, gąsie-
nice) lekkiego czołgu T-60.
Ciągnik przeszedł próby w
1942
roku, po czym przekazano
go jarosławskiej fabryce samochodów (JAZ) celem dokonania
ulepszeń oraz uruchomienia produkcji seryjnej. Pojazd otrzymał
oznaczenie
Ja-11
i w
kwietniu 1943
roku został przyjęty da
2
uzbrojenia Armii Czerwonej. Jego produkcję miał
rozpocząć oddział pojazdów gąsienicowych gor-
kowskiej fabryki samochodów. Ponieważ był on
obciążany zadaniami budowy lekkich dział sa-
mobieżnych, w czerwcu 1943 roku zmieniono
decyzję i produkcję ciągnika miała ostatecznie
podjąć jarosławska fabryka samochodów, uży-
wając do tego celu importowanych z USA (na
podstawie Lend-Lease) silników dieslowskich
GMC oraz skrzyń przekładniowych typu Spicer.
Ten zmieniony nieco wariant ciągnika otrzymał
oznaczenie
Ja-12.
Produkcja ciągnika rozpoczęła się w
sierpniu 1943
roku i trwała do końca wojny. W
1943
roku zbudowano
285
sztuk, w 1944 roku
982,
do 9 maja 1945 roku -
399
sztuk; łącznie
1666
ciągników. Ponieważ zdarzały się przestaje z powodu
braku dostaw silników w 1944 roku, opracowano dal-
szy wariant
Ja-13,
wyposażony w silnik radziecki,
gaźnikowy ZiS-5M mocy 77 KM, który okazał się jed-
nak za słaby, wobec czego zbudowano tylko
95 cią-
gników
tej serii; ulepszony model Ja-13F miał silnik
ZiS-MF mocy 95 KM. Zewnętrznie warianty Ja-13 nie
różniły się niczym od modelu Ja-12.
Od
1943
roku ciągniki tego typu zaczęto do-
starczać również ludowemu Wojsku Polskiemu, gdzie
były one używane nie tylko w artylerii do holowania
dział (armat 122 mm oraz haubicoarmat 152 mm), lecz
również w jednostkach pancernych, a także do niektó-
rych prac saperskich. W oddziałach polskich ciągnik
ten zwany był przez żołnierzy Jasiem.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin