Na_krawedzi_widelca.pdf

(1657 KB) Pobierz

Książkę tę chciałabym zadedykować swoim rodzicom, którzy podczas moich

zmagań z chorobą cierpieli bardziej ode mnie. Jest to moje podziękowanie dla Was

za wiarę silniejszą od głazu, za wsparcie, którego mocy nie są w stanie osłabić

kilometry odległości i za Waszą bezwarunkową miłość, która łagodzi najcięższe

rany.

Tato, jesteś moim wzorem, inspiracją i siłą. Nauczyłeś mnie wytrwałości

i odwagi. Na własnym przykładzie udowodniłeś, że nie ma rzeczy niemożliwych,

a najważniejsza jest wierność własnym zasadom i miłość najbliższych.

Mamo, jeśli anioły są tutaj na ziemi, to Ty na pewno jesteś jednym z nich. Twoja

miłość, ciepło i niewyczerpana cierpliwość sprawiły, że odnalazłam światełko

w ciemnym tunelu własnego życia.

Książka ta powstała dla Was i dzięki Wam, gdyż słowa „dziękuję” i „kocham” nie

są w stanie wyrazić tego, kim dla mnie jesteście.

Dziękuję również najwspanialszej kobiecie, jaką znam – mojej siostrze. Za wsparcie

na każdym etapie mojego życia i zrozumienie tego, czego pozornie zrozumieć się

nie da.

Więź jest nami!

Więź jest w nas!

Nie niszczy jej odległość,

nie niszczy jej czas.

Nie oparta jest na złudnych sentymentach,

lecz trwałych i głębokich fundamentach…

Pamiętaj!

Są słowa wypowiedziane,

które umysł rozjaśniają.

Są dłonie podane ,

które upaść nie pozwalają.

Są łzy otarte,

nowe odkrywające rzeczywistości.

Są drzwi przyszłości otwarte,

przez zamknięte przeszłości.

Są ludzie swą pomocą bieg losów innych zmieniający,

Na krętej drodze życia napotkani,

Na zawsze zostają zapamiętani…