-3-ETRUSKOWIE I STAROŻYTNY RZYM.docx

(17736 KB) Pobierz

.....ETRUSKOWIE I STAROŻYTNY RZYM........

CHRONOLOGIA

SZTUKA ETRUSKÓW

SZTUKA STAROŻYTNEGO RZYMU

OKRESY

LATA

OKRESY

LATA

 

proto-Villanova

1.100 - 900

 

 

Villanova

900 - 700

monarchia

753 - 509

orientalizujący

700 - 550

republika

509 - 27

archaiczny

550 - 350

MALARSTWO POMPEJAŃSKIE

hellenistyczny

350 - 100

styl I strukturalny 200 - 80
styl II architektoniczny 100 - 40 aC
styl III ozdobny 20 - 60 AD
styl IV barokowy 60 - 80

 

 

cesarstwo

27 aC - 395 AD

cesarztwo zachodnie

395 - 476

 

ŚWIĄTYNIA ETRUSKA

Według Witruwiusza świątynia etruska zbudowana była w porządku toskańskim, miała wysoki cokół, schody i dwurzędowy portyk od strony wejściowej, jedno lub trzynawową cellę, była kryta dwuspadowym dachem z okapem zdobionym antefiksem i otwartym tympanonem. Świątynia etruska miała więc wyraźnie ukierunkowaną bryłę i zaakcentowaną elewację frontową, co odróżnia ją od świątyń greckich (mających cztery równorzędnie opracowane elewacje) i czyni wzorem dla późniejszych, ukierunkowanych świątyń rzymskich.
Najstarsze świątynie (z jedną cellą i dwiema kolumnami) powstawały w VI w. pne. W końcu Vi w. pne powstał układ opisany przez Witruwiusza.
Odkryte szczątki fundamentów i wotywne modele świątyń wskazują na istnienie planów bardziej skomplikowanych (dipteros) i opracowanie rzeźbiarskie bliższe porządkom greckim.

Witruwiańska rekonstrukcja świątyni etruskiej
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/166-plan_swiatyni_etruskiej.jpghttp://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/166-temple.jpg 

Rekonstrukcja świątyni Apulu (Apollo) datowanej na 530 pne, na podstawie wykopalisk w Portonaccio k/Veji
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/166-widok_swiatyni_etruskiej.jpg 

Fundament etruskiej świątyni (tzw. belweder) w Orvieto
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/orvieto-etruscan-temple-belvedere.jpg 

Wotywny model świątyni etruskiej z grupą rzeźbiarską w tympanonie , akroterami, antefiksami
i kolumnami z bazą, kanelowanym trzonem i starannie opracowaną głowicą.
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/166-temple-votiv.jpg 

 

SARCOFAGO DEGLI SPOSI

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/sarkofag_z_cerveteri.jpg

sarkofag małżonków z Cerveteri (Caere), wykonany z terakoty, oryginalnie polichromowany, późny VI w. pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/167-sarkofag-etruski.jpg 

 

ETRUSKIE GROBOWCE

Grobowce w nekropolii Banditaccia, VII w. pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/168-grobiec_etruski.jpg 

Eruski grobowiec w nekropolii San Cerbone - Populonia, VII-VI w. pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/populonia-nekropolia-1.jpg 

 

WILCZYCA KAPITOLIŃSKA

Brązowa rzeźba przedstawiająca wilczycę, przypisywana Etruskom i datowana na V w. pne.
Technika odlewnicza wskazuje na jej powstanie we wczesnym średniowieczu (IX-XIII w.).
Postaci legendarnych Romulusa i Remusa dodano w XV w.
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/wilczyca-kapitol.jpg 

 

APOLLO Z VEII

Posąg Apollo (Apulu) zdobiący dach świątyni Apulu w Veii, 530 pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/170-Apollo-Veii.jpghttp://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/apollo_z_veii.jpg 

 

ARRINGATORE

Posąg znaleziony w Umbrii, wykonany w 80 pne i przedstawiający mówcę Aulusa Metellusa, wymieniany jest w katalogach sztuki
etruskiej, ale pochodzi z epoki, gdy sztuka etruska była już tylko elementem dominującej sztuki rzymskiej.
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/171-Arringatore.jpghttp://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/arringatore.jpg 

 

ETRUSKIE LUSTRA METALOWE

Brązowe lustra etruskie z IV-III w. pne z wyrytymi scenami mitologicznymi (wpływ kultury greckiej)
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/172-lustro-brazowe.jpghttp://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/172-Mirror.jpghttp://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/lustro.JPG 

Brązowe lustro

 

 

CHIMERA Z AREZZO

Znaleziona w Arezzo (Toskania) rzeźba z brązu przedstawiająca chimerę - mitologicznego potwora ziejącego ogniem, 400 pne.
Jeden z symboli sztuki etruskiej.
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/175-chimera.jpg 

 http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/chimera_z_arezzo.JPGChimera z Arezzo

 

BUCCHERO

Rodzaj czarnych (na wierzchu błyszczących), naczyń glinianych, produkowanych przez Etrusków
od połowy VII do początku IV w. pne, znajdowanych na obszarze obejmującym Kartaginę, Egipt, Cypr, Grecję ,
Sycylię, Sardynię i tzw. Wielką Grecję (greckie kolonie w południowej Italii).
Nazwa powstała w czasach nowożytnych i odnosiła się ogólnie do czarnych naczyń ceramicznych importowanych
przez Portugalię z Południowej Ameryki.
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/174-buccherotasseanse.jpg 

 

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/ceramika_bucchero.JPGPrzykładowe naczynie ceramiczne typu bucchero

 

 

GROBOWE MALOWIDŁA ŚCIENNE

Większość zachowanych malowideł pochodzi z grobowców odkrytych w Takwinii, jednym z tzw. "dwunastu miast etruskich",
czyli głównych centrów kultury etruskiej. Odkryto tam szereg nekropolii, w nich 6000 grobów, z których 200 ozdobiono malowidłami.
Najsłynniejsze to Grobowiec Leopardów (Tomba dei Leopardi), Grobowiec Chłosty (Tomba della Fustigazione),
Grobowiec Augurów, Grobowiec Triclinium (Tomba del Triclinio).

"Grający na podwójnym flecie" z Grobowca Leopardów, 500 pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/175-Etruscan-Flute.jpg 

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/grajacy_na_podwojnym_flecie.jpgPrzykładowe malowidła z grobowców, np Grający na podwójnym flecie

"Uczta" z Grobowca Leopardów, 500 pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/177-Uczta-katakumby.jpg 

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/uczta.JPGUczta

"Taniec" Grobowiec Triclinium, 480 pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/PIG-ETR/ETR_TombTricl.jpg 

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/tancerka.JPGTancerka

"Uczta" Tomb of Shields, Banditaccia, III w. pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/PIG-ETR/il-041-Etruscan_banquet7.gif 

Zapasy, Grobowiec Augurów,
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/179-walka_bokserska.jpg 

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/walka_bokserska.JPGWalka bokserska,

Nurek, Grobowiec Nurka, Paestum, 470 pne
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/180-nurkowie.jpg 

 

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/etruskowie/nurkowie.JPG

Nurkowie

 

 

STAROŻYTNY RZYM

 

BUKRANION

motyw dekoracyjny zbudowny z naprzemiennie powtarzanych czaszek wołu, oraz girland, rozet, wstęg itp. elementów.
Stosowany od IV w. pne w architekturze hellenistycznej i rzymskiej. Jest prawdopodobnie przedstawieniem zwierzęcia ofiarnego.
Jego odmianą jest aegikranion z czaszką kozła lub barana.

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/rzym/ornament_bukranion.jpg

http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/181-2.jpg


http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/181-3.jpg 

 

PORZĄDKI ARCHITEKTONICZNE

PORZĄDEK TOSKAŃSKI

Porządek toskański jest zaliczany do pięciu porządków architektury antycznej, ale nie ma żadnych dowodów na to, że rzeczywiście istniał w starożytności. Wspomina o nim Witruwiusz na marginesie uwag o świątyni etruskiej, ale pierwszy rysunek dorobił do wydania dzieła Witruwiusza Fra Giocondo na początku XVI w. (z głowicą zdobioną jajownikiem), a formę "kanoniczną" opracował Andrea Palladio w 1570.
Porządek toskański ma stojącą na bazie kolumnę pozbawioną kanelowania i bardzo prostą głowicę, oraz pozbawione dekoracji (poza profilowaniem) belkowanie. Jest tak prosty, że mógł być stosowany we wczesnych budowlach etruskich, w fazie przejścia od budownictwa drewnianego do kamiennego.
Pierwszą znaną realizacją tego porządku jest renesansowe Tempietto Bramantego z lat 1499-1504. Nie jest więc wykluczone, że prawdziwym "wynalazcą" porządku jest właśnie Bramante.


http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/rzym/porzadek_toskanski.jpg
                                                       

 

                                         Porządek toskański

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elementy porządku toskańskiego
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/orders-tuscan.jpg 

Zastosowanie porządku toskańskiego w budowlach nowożytnych
http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/ARCHITEKTURA/RENESANS/REN-Tempietto-1502.jpghttp://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/182-tuscan-2.jpg
Bramante, Tempietto, 1499-1504; John Wood, Hot Bath, Bath, 1776-1778

 

PORZĄDEK KOMPOZYTOWY

Do czasów renesansu również porządku kompozytowego nie zaliczano do głównych porządków architektury antycznej, traktując go jako rzymską odmianę porządku korynckiego.
Głowica kompozytowa łączy głowicę jońską (abakus i woluta) z akantowym ornamentem głowicy korynckiej. Porządek po raz pierwszy zastosowano w łuku Tytusa wzniesionym na Forum Romanum w 82 AD (patrz niżej).

 

http://www.zsplast.gdynia.pl/historia_sztuki/kanon_dziel_obrazy/rzym/porzadek_kompozytowy.jpg   Porządek kompozytowy

 

 

 

 

http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/183-Composite.jpg
Porządek kompozytowy zastosowany w termach Dioklecjana (z lewej) i renesansowa interpretacja Palladia

 

PLANY BAZYLIK RZYMSKICH

Rzymska bazylika była paradną budowlą publiczną służącą zgromadzeniom, posiedzeniom sądów i działalności handlowej. Już w starożytności bazyliki miały apsydy mieszczące posąg władcy i fotel (tron) najwyższego urzędnika, którym w Grecji był archon basileus (stąd nazwa).
Najstarszą udokumentowaną bazyliką była Basilica Porcia zbudowana na Forum Romanum w 185 BC.
Plan świeckiej bazyliki stał się podstawą pierwszych świątyń chrześcijańskich wznoszonych na początku IV w.

http://www.historiasztuki.com.pl/ilustracje/KANON/KANON_STAR/184-bazyliki.jpg
Basilika Aemilia, Forum Romanym - 179 BC, Basilica Julia, Forum Romanum - 54 BC, Basilica Ulpia, Forum Trajana - 113 AD

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin