piecza zastępcza.pdf

(609 KB) Pobierz
©Kancelaria Sejmu
s. 1/132
Dz.U. 2011 Nr 149 poz. 887
USTAWA
z dnia 9 czerwca 2011 r.
o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej
Dla dobra dzieci, które potrzebują szczególnej ochrony i pomocy ze strony
dorosłych, środowiska rodzinnego, atmosfery szczęścia, miłości i zrozumienia, w
trosce o ich harmonijny rozwój i przyszłą samodzielność życiową, dla zapewnienia
ochrony przysługujących im praw i wolności,
dla dobra rodziny, która jest podstawową komórką społeczeństwa oraz
naturalnym środowiskiem rozwoju, i dobra wszystkich jej członków, a w
szczególności dzieci,
w przekonaniu, że skuteczna pomoc dla rodziny przeżywającej trudności w
opiekowaniu się i wychowywaniu dzieci oraz skuteczna ochrona dzieci i pomoc dla
nich może być osiągnięta przez współpracę wszystkich osób, instytucji i organizacji
pracujących z dziećmi i rodzicami – uchwala się, co następuje:
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa:
1)
zasady i formy wspierania rodziny przeżywającej trudności w wypełnianiu
funkcji opiekuńczo-wychowawczych;
2)
zasady
i
formy
sprawowania
pieczy
zastępczej
oraz
pomocy
w
usamodzielnianiu jej pełnoletnich wychowanków;
3)
zadania administracji publicznej w zakresie wspierania rodziny i systemu
pieczy zastępczej;
4)
5)
zasady finansowania wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
zadania w zakresie postępowania adopcyjnego.
Art. 2.
1. Wspieranie rodziny przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji
opiekuńczo-wychowawczych to zespół planowych działań mających na celu
przywrócenie rodzinie zdolności do wypełniania tych funkcji.
Opracowano na
podstawie:
t.j.
Dz. U. z 2013 r.
poz. 135, z 2012
r. poz. 1519, z
2013 r. poz. 154,
866, 1650, z 2014
r. poz. 619, 1188,
1198.
2015-01-20
©Kancelaria Sejmu
s. 2/132
2. System pieczy zastępczej to zespół osób, instytucji i działań mających na
celu zapewnienie czasowej opieki i wychowania dzieciom w przypadkach
niemożności sprawowania opieki i wychowania przez rodziców.
3. Jednostkami organizacyjnymi wspierania rodziny i systemu pieczy
zastępczej
jednostki
organizacyjne
jednostek
samorządu
terytorialnego
wykonujące zadania w zakresie wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,
placówki wsparcia dziennego, organizatorzy rodzinnej pieczy zastępczej, placówki
opiekuńczo-wychowawcze,
regionalne
placówki
opiekuńczo-terapeutyczne,
interwencyjne ośrodki preadopcyjne, ośrodki adopcyjne oraz podmioty, którym
zlecono realizację zadań z zakresu wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej.
Art. 3.
1.
Obowiązek
wspierania
rodziny
przeżywającej
trudności
w
wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych oraz organizacji pieczy zastępczej,
w zakresie ustalonym ustawą, spoczywa na jednostkach samorządu terytorialnego
oraz na organach administracji rządowej.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, jednostki samorządu terytorialnego
oraz organy administracji rządowej realizują w szczególności we współpracy ze
środowiskiem lokalnym, sądami i ich organami pomocniczymi, Policją, instytucjami
oświatowymi,
podmiotami
leczniczymi,
a
także
kościołami
i
związkami
wyznaniowymi oraz organizacjami społecznymi.
3. Zadania z zakresu wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej są
realizowane zgodnie z zasadą pomocniczości, zwłaszcza gdy przepisy ustawy
przewidują możliwość zlecania realizacji tych zadań przez organy jednostek
samorządu terytorialnego.
Art. 4.
Stosując ustawę, należy mieć na względzie podmiotowość dziecka i
rodziny oraz prawo dziecka do:
1)
wychowania w rodzinie, a w razie konieczności wychowywania dziecka poza
rodziną – do opieki i wychowania w rodzinnych formach pieczy zastępczej,
jeśli jest to zgodne z dobrem dziecka;
2)
3)
powrotu do rodziny;
utrzymywania osobistych kontaktów z rodzicami, z wyjątkiem przypadków, w
których sąd zakazał takich kontaktów;
4)
stabilnego środowiska wychowawczego;
2015-01-20
©Kancelaria Sejmu
s. 3/132
5)
kształcenia, rozwoju uzdolnień, zainteresowań i przekonań oraz zabawy i
wypoczynku;
pomocy w przygotowaniu do samodzielnego życia;
ochrony przed arbitralną lub bezprawną ingerencją w życie dziecka;
informacji i wyrażania opinii w sprawach, które go dotyczą, odpowiednio do
jego wieku i stopnia dojrzałości;
ochrony przed poniżającym traktowaniem i karaniem;
6)
7)
8)
9)
10) poszanowania tożsamości religijnej i kulturowej;
11) dostępu do informacji dotyczących jego pochodzenia.
Art. 4a.
Podmioty realizujące zadania wynikające z niniejszej ustawy, w
szczególności dokonując oceny sytuacji dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej
oraz kwalifikując dziecko do przysposobienia, są obowiązane do wysłuchania
dziecka, jeżeli jego wiek i stopień dojrzałości na to pozwalają, oraz stosownie do
okoliczności uwzględniają jego zdanie.
Art. 5.
1. Ustawę stosuje się do:
1)
osób posiadających obywatelstwo polskie, mających miejsce zamieszkania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz
członków ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o
wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z
tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków
ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043, z późn. zm.
1)
), posiadających prawo
pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
cudzoziemców mających miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie:
a)
zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 818, z 2008 r. Nr
216, poz. 1367, z 2010 r. Nr 81, poz. 531 oraz z 2011 r. Nr 92, poz. 532.
2015-01-20
©Kancelaria Sejmu
s. 4/132
b)
uzyskania w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony
uzupełniającej;
4)
cudzoziemców mających miejsce zamieszkania i przebywających na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie:
a)
b)
zezwolenia na pobyt stały,
zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznością, o
której mowa w art. 186 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o
cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650).
2. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3, nie traci uprawnień określonych w
dziale IV w przypadku podjęcia nauki poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Przepisy działu III stosuje się także do małoletniego cudzoziemca
niewymienionego w ust. 1 pkt 2–4, przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 6.
Ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy przez to rozumieć także
burmistrza oraz prezydenta miasta.
Art. 7.
1. Podmioty i osoby realizujące zadania w zakresie wspierania rodziny i
systemu pieczy zastępczej mogą przetwarzać dane osobowe osób, do których stosuje
się niniejszą ustawę, oraz członków ich rodzin w zakresie niezbędnym do realizacji
zadań wynikających z niniejszej ustawy.
2. Zbieranie danych, o których mowa w ust. 1, w celu realizacji zadań z zakresu
wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej przez podmioty i osoby realizujące te
zadania, nie powoduje po ich stronie obowiązku, o którym mowa w art. 25 ust. 1
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1182).
3. Podmioty i osoby realizujące zadania w zakresie wspierania rodziny i
systemu pieczy zastępczej są obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji o
osobach, do których stosuje się niniejszą ustawę, oraz członkach ich rodzin, w tym
informacji o udzielonej tym osobom pomocy i świadczeniach.
2015-01-20
©Kancelaria Sejmu
s. 5/132
DZIAŁ II
Wspieranie rodziny
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 8.
1. Rodzinie przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-
wychowawczych wójt zapewnia wsparcie, które polega w szczególności na:
1)
analizie sytuacji rodziny i środowiska rodzinnego oraz przyczyn kryzysu w
rodzinie;
2)
3)
4)
wzmocnieniu roli i funkcji rodziny;
rozwijaniu umiejętności opiekuńczo-wychowawczych rodziny;
podniesieniu świadomości w zakresie planowania oraz funkcjonowania
rodziny;
5)
6)
7)
pomocy w integracji rodziny;
przeciwdziałaniu marginalizacji i degradacji społecznej rodziny;
dążeniu do reintegracji rodziny.
2. Wspieranie rodziny jest prowadzone w formie:
1)
2)
pracy z rodziną;
pomocy w opiece i wychowaniu dziecka.
3. Wspieranie rodziny jest prowadzone za jej zgodą i aktywnym udziałem, z
uwzględnieniem zasobów własnych oraz źródeł wsparcia zewnętrznego.
Art. 9.
Rodzina może otrzymać wsparcie przez działania:
1)
2)
3)
instytucji i podmiotów działających na rzecz dziecka i rodziny;
placówek wsparcia dziennego;
rodzin wspierających.
Rozdział 2
Praca z rodziną
Art. 10.
1. Pracę z rodziną organizuje gmina lub podmiot, któremu gmina
zleciła realizację tego zadania na podstawie art. 190.
2. W przypadku gdy wyznaczonym na podstawie ust. 1 podmiotem jest ośrodek
pomocy społecznej, w ośrodku można utworzyć zespół do spraw asysty rodzinnej.
2015-01-20
Zgłoś jeśli naruszono regulamin