Czołg PzKpfw IV Ausf. B 1938.pdf

(18419 KB) Pobierz
NIEMCY
Technika lądowa
BROŃ
Czołgi
1936
Czołg średni Panzerkampfwagen IV Ausf. B
Panzerkampfwagen IV Ausf. B (2/BW, Sd.Kfz 161)
PzKpfw IV Ausf. B.
Typ:
czołg średni.
Lata
produkcji:
IV.1938 - IX.1938.
Wyprodukowano:
42 sztuki.
Długość:
5,87 m.
Szerokość:
2,83 m.
Wysokość:
2,85 m.
Prześwit:
40 cm.
Masa bojo-
wa:
18800 kg.
Opancerzenie:
10-30 mm.
Trakcja:
gąsienicowa.
Napęd:
dwunastocylindrowy, górno-
zaworowy silnik gaźnikowy chłodzony cieczą, w
układzie V (kąt rozwarcia bloków cylindrów wynosił
60°) typu Maybach HL 120 TR, o mocy 300 KM
przy 3000 obrotów/min. i pojemności skokowej
3
11867 cm
.
Pojemność zbiorników paliwa:
470 l.
Zużycie paliwa:
droga 330 l/100 km, teren 500
l/100 km.
Transmisja:
mechaniczna, 6 biegów do
przodu, jeden wsteczny.
Nacisk jednostkowy na
2
grunt:
0,70 kg/cm .
Długość oporowa gąsienicy:
3,72 m.
Szerokość gąsienicy:
36 cm.
Ilość ogniw gąsienicy:
101.
Prędkość:
na drodze 35 km/h, w terenie 18 km/h.
Zasięg:
droga 140 km, teren 90 km.
Promień skrętu:
5,92 m.
Pokonywanie przeszkód:
ściany 60 cm, brody 80 cm,
rowy (okopy) 2,3 m, stoki o nachyleniu do 30°.
Uzbrojenie:
armata 7,5 cm KwK 37 L/24 (zapas amunicji 80 pocisków)
oraz karabin maszynowy MG34 kal. 7,92 mm (zapas amunicji 2700 naboi).
Załoga:
5 osób (dowódca,
celowniczy, ładow-
niczy, kierowca i radiotelegrafista).
Kolejna wersja
Ausf. B
nieznacznie różniła się od
czołgów Ausf. A. Najważniejszą zmianą było zastosowa-
nie prostej, nie łamanej, płyty czołowej pancerza bez sta-
nowiska przedniego karabinu maszynowego MG 34. W
miejscu karabinu znajdowała się dodatkowa szczelina
obserwacyjna radiotelegrafisty. Radiotelegrafista miał
możliwość prowadzenia ognia z pistoletu maszynowego
przez otwór strzelniczy umieszczony z prawej strony płyty
pancernej. Dalsze zmiany dotyczyły włazów kierowcy i
radiotelegrafisty. Szczelina obserwacyjna kierowcy zosta-
ła zabezpieczona zamykanymi, dwuczęściowymi osłona-
mi. W czołgach Ausf. B były one jednoczęściowe, z otwo-
rami służącymi do wystrzeliwania rakiet sygnalizacyjnych.
2
W tylnej ścianie
wieży umieszczony był
otwór strzelecki. Zmianie
uległy też otwory obser-
wacyjne w ścianie czo-
łowej wieży. Zmieniono
otwory obserwacyjne w
bocznych drzwiach wie-
ży, dodano otwór strze-
lecki, a na wierzchu
zamontowano peryskop.
Wprowadzono
także
nowy typ wieżyczki do-
wódcy. W miejsce do-
tychczas
stosowanej
wieżyczki
basztowej
wprowadzono
lepiej
opancerzoną konstruk-
cję składająca się z pię-
ciu odlewanych segmen-
tów. Otwory obserwa-
cyjne w wieżyczce do-
wódcy mogły być zakry-
te podnoszonymi osło-
nami. Niewielkie zmiany
wprowadzono też w
konstrukcji
bocznych
szczelin obserwacyjnych
umieszczonych z przodu
kadłuba i haków służą-
cych do podnoszenia
wieży oraz otworu wen-
tylacyjnego umieszczo-
nego na wierzchu wieży.
Czołgi Ausf. B
napędzał silnik gaźniko-
wy
Maybach HL 120 TR
o mocy
300 KM
przy
3000 obr./min, pozwala-
jący na przyśpieszenie
do 35 km/h. Zmniejsze-
niu uległ też zapas
przewożonej amunicji do
80
naboi kalibru 75 mm i
2700
naboi kalibru 7,92
mm.
Opancerzenie
czołgów Ausf. B było
następujące: płyta czo-
łowa kadłuba 28 mm,
płyta czołowa wieży 25
mm, bok kadłuba 20
mm, tył i spód kadłuba
15 mm; podobną grubość miał pancerz boczny i tylny wieży.
PzKpfw IV Ausf. B
Czołgi PzKpfw IV Ausf. B uzbrojone były w
armatę
7,5 cm KwK37 L/24
o lufie o długości 24
kalibrów (1765,3 mm). Kąt przemieszczania armaty
w pionie wynosił od -10° do +20°. Armata wyposa-
żona była w hydrauliczno-pneumatyczny oporopow-
rotnik zamontowany na zewnątrz wieży pod lufą
działa oraz elektryczny spust umieszczony na sta-
nowisku celowniczego w manipulatorze obrotu wie-
ży. W naprowadzaniu lufy na cel we wczesnych
wersjach pomagał celownik typu TzF 5b. Uzbroje-
niem dodatkowym pojazdów PzKpfw IV Ausf. był
jeden karabin maszynowy Rheinmetall-Borsig
MG34 kalibru 7,92 mm. Załoga uzbrojona była w
pistolety typu Walther P-38 lub Luger P-08 kalibru 9,0 mm i pistolety maszynowe MP-38 lub MP-40 z zapasem 198 naboi.
3
Czołgi średnie PzKpfw IV Ausf. B napędzane
były czterosuwowymi, chłodzonymi cieczą, dwunasto-
cylindrowymi silnikami gaźnikowymi o układzie V i
kącie rozwarcia bloków cylindrów 60° typu
Maybach
HL 120 TR.
Pojemność skokowa silników wynosiła
11867 cm
3
. Planetarne skrzynie przekładniowe typu
Zahnradfabrik ZF SGG 76
umożliwiały jazdę 6 bie-
gami do przodu i 1 wstecznym. Zbiorniki paliwa (ben-
zyna etylizowana o liczbie oktanowej 74) zawierały
470
litrów tego paliwa W skład układu jezdnego
wchodziło po każdej stronie pojazdu: 8 kół nośnych o
wymiarach 470 x 75-600 sparowanych w 4 amortyzo-
wane resorami piórowymi wózki, koła napędzające z
przodu, koła i mechanizmy napinające z tyłu oraz 4
rolki zwrotne o wymiarach 250 x 65-135, podtrzymu-
jących górną część gąsienicy. Koła nośne i rolki pod-
trzymujące miały bandaże gumowe. Całkowicie me-
talowe jednogrzebieniowe, jednosworzniowe gąsie-
nice wykonane ze stali manganowej złożone były z
101
ogniw o szerokości 36 cm. Prędkość maksy-
malna tej wersji wzrosła do 35 km/h (chwilowo nawet
do 40 km/h).
Łączność radiową zapewniały radiostacje
nadawczo-odbiorcze
FuG 5,
która zasilana była
zasilana była z instalacji elektrycznej czołgu o na-
pięciu znamionowym 12 V pobierającej prąd z 2
prądnic firmy Bosch GTLN 600/12-1500 bądź z
akumulatorów ołowiowych Bosch 12B 105 o napię-
ciu 6V i pojemności 105 A/h. Począwszy od tej wer-
sji, pod lufą pojawiła się rama służąca do odsuwania
anteny.
Czołgi wersji B były produkowane od
kwiet-
nia
do
września 1938
roku. Zbudowano
45
sztuk
(lub tylko
42,
w zależności od źródła), w bloku nume-
rycznym 80201-80300 (nie stosowano ciągłej numeracji). Wycofano je ze służby dopiero w
1943
roku.
4
PzKpfw IV Ausf. B
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin