Wewnętrzna droga.rtf

Wydawnictwo DAS WORT - Wewnetrzna Droga - Spis tresci
DAS WORT - wydawnictwo w Zyciu Uniwersalnym

 

WEWNETRZNA
DROGA

Wydanie zbiorowe
Objawiona przez brata Emanuela, cherubina boskiej Madrosci,
przekazana i wyjasniona przez prorokinie Boga,
Gabriele z Würzburga


CVerlag DAS WORT, Max-Braun-Straße 2,
97828 Marktheidenfeld/Altfeld, Niemcy
Wszystkie prawa do rozpowszechniania i przedruku zastrzezone.




Spis tresci


Slowo wstepne do wydania zbiorowego Wewnetrznej Drogi
Czesc I
Prachrzescijanskie otwieranie swiadomosci dla drogi do wnetrza
do boskiego jestestwa
Slowo wstepne do prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci
Kryteria, jakie powinny byc spelnione przed wkroczeniem na Wewnetrzna Droge
Wskazówki odnosnie przebiegu kursów prachrzescijanskiego otwierania
swiadomosci
Wyklad wprowadzajacy do kursów prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci
Kurs I - rozszerzajacy i stabilizujacy swiadomosc
Kurs II - przygotowujacy dusze do Wewnetrznej Drogi



Czesc II
Stopnie podstawowe Wewnetrznej Drogi
Droga Wewnetrzna droga do serca Boga
Wewnetrzna Droga, droga oswobodzenia, jest radoscia
Jak korzystac z tej ksiazki?
Przedmowa do podstawowych stopni Wewnetrznej Drogi
Stopien Porzadku
Stopien Woli
Stopien Madrosci
Stopien Powagi



Czesc III
Wielkie kosmiczne nauki Jezusa z Nazaretu dla Jego apostolów i uczniów,
którzy mogli je pojac. Zycie ludzi prawdziwie wypelnionych Bogiem
Wielkie kosmiczne nauki Jezusa z Nazaretu



Aneks
Co to jest Zycie Uniwersalne?
Co to jest prorocze slowo?


Prachrzescijanskie otwieranie
swiadomosci dla drogi do wnetrza
do boskiego jestestwa

Slowo wstepne do prachrzescijanskiego
otwierania swiadomosci

Celem naszej ziemskiej wedrówki jest zblizenie sie do Boga, naszego niebianskiego Ojca, przez ponowne rozwiniecie boskiej istoty, wiecznego bytu w glebi naszej duszy. To dokonuje sie przez samorozpoznanie i oczyszczanie tego, co grzeszne, i przez stopniowe urzeczywistnianie boskich praw w zyciu codziennym. Nauki Drogi Wewnetrznej w Zyciu Uniwersalnym przekazane z boskiego swiata obejmuja duchowe lekcje, wskazówki, zadania i cwiczenia, które sa dla nas pomoca i drogowskazem.
Przygotowaniu i duchowemu ukierunkowaniu sie na wlasciwa Wewnetrzna Droge sluza oba kursy prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci. Ich haslem jest: »Otwieram moja swiadomosc, zeby odnalezc i odkryc droge do serca Boga, do wielkiego zycia, aby dazyc do Niego, do Wszechjedynego.«
Duchowa droga szkoleniowa, która otrzymalismy we wszystkich szczególach poprzez slowo prorocze, rozpoczyna sie szesciomiesiecznym przygotowawczym kursem prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci. W dwunastu tekstach sluzacych uswiadomieniu i uwewnetrznieniu uczymy sie ukierunkowywac nasze uczucia, mysli i czyny coraz bardziej na Boga w Chrystusie. Lekkie cwiczenia rozluzniajace przeprowadzane na tle odpowiedniej muzyki przed kazdym uwewnetrznieniem, dodatkowo harmonizuja dusze i cialo.
Po tym pierwszym szkoleniu - po kursie rozszerzajacym i stabilizujacym swiadomosc - nastepuje drugi, dziewieciomiesieczny kurs przygotowujacy dusze do Wewnetrznej Drogi. W kursie tym wedrowiec na wewnetrznej sciezce do Boga - znowu w dwunastu tekstach sluzacych do uswiadomienia i uwewnetrznienia - uczy sie uaktywniac intensywniej sile duchowa, czyli boskie energie w sobie, w celu uzdrowienia duszy i ciala.
Przy tym uczen dowiaduje sie o strukturze i funkcji duchowego ciala w czlowieku, a w wyniku tego o tym, jak pozytywne i negatywne odczucia, mysli, slowa i czyny oddzialuja na dusze i cialo. Dzieki temu uczen moze pojac istote zdrowia i choroby i prowadzic odpowiednie zycie.
Prachrzescijanskie otwieranie swiadomosci i urzeczywistnianie w zyciu codziennym tego, co rozpoznalismy, coraz bardziej przygotowuja dusze i czlowieka do wlasciwej wewnetrznej sciezki do Boga, która rozpoczyna sie po tych dwóch kursach przygotowawczych. Na tej sciezce haslem jest: »Rozpoznaj samego siebie!« Oznacza to, ze powinnismy rozpoznac wszystkie slabosci, niezgodne z prawem sklonnosci, zwiazania, mniemania i wyobrazenia i przezwyciezyc je przekazujac Chrystusowi. Nie z fanatyzmu, lecz z milosci do Boga zwalczamy na tej drodze »po stromym grzbiecie górskim« nasze ludzkie ja i przekazujemy je Chrystusowi, zbawczej i przeistaczajacej sile w nas.
Przez samorozpoznanie i przez urzeczywistnianie odwiecznych praw dusza i czlowiek moga duchowo dojrzewac. Czlowiek dazacy do Boga, który kieruje sie calkowicie na to, co najwyzsze, rozwija w sobie krok po kroku prawdziwa, ofiarna milosc, dzieki czemu rozbudza sie stopniowo w boskiej swiadomosci w takiej mierze, w jakiej rozwija w sobie stopnie swiadomosci. W ten sposób dojrzewa do chrzescijanstwa czynu.
Dla kazdego chetnego, pragnacego pójsc ta chrzescijanska mistyczna sciezka milosci do Boga, ten boski dar jest dostepny. Kazdy ma swobode podjecia decyzji. Powinien jednak zdecydowac sie szczerze, a nastepnie pójsc ta droga z calego serca, z milosci do Boga.
Jestesmy bowiem na ziemi, aby znowu stac sie boskimi.
***

Kryteria, jakie powinny byc spelnione
przed wkroczeniem na Wewnetrzna Droge

Droga siostro, drogi bracie na Wewnetrznej Drodze! Wewnetrzna Droga w Zyciu Uniwersalnym nauczana jest z Ducha Bozego, w którym wszyscy jestesmy bracmi i siostrami. Dlatego pragniemy zwracac sie do siebie po imieniu.
Chcemy sie jednak odnosic do siebie z powazaniem i szacunkiem w coraz glebszym przekonaniu, ze jestesmy ludzmi Ducha, których laczy wiez Bozej milosci.
Droga siostro, drogi bracie! Jesli zdecydujesz sie wkroczyc na te duchowa droge w Zyciu Uniwersalnym, to powinienes w swoim wnetrzu byc gotowy do konsekwentnego skierowania swojego zycia na mistrza, który jest w tobie, na Chrystusa.
Nie wykonuj równolegle z tym kursem zadnych innych duchowych cwiczen i praktyk, nawet jesli nazywaja sie one chrzescijanskimi.
Wyobrazmy sobie, ze chcemy przekroczyc rzeke. Rzeka jest nasze ludzkie ja, które mamy przezwyciezyc. Jezeli wezmiemy dwie lódki, stawiajac jedna noge w jednej, a druga w drugiej, to najmniejsza fala zachwieje nasza równowage, a przy wiekszych wirach niechybnie wpadniemy do wody. Podobnie jest z Wewnetrzna Droga. Jesli nie mozemy sie zdecydowac na jedna duchowa droge - lub poslugujac sie naszym porównaniem, na jedna mocna lódke, co do której jestesmy pewni, ze bezpiecznie przewiezie nas na druga strone rzeki to wczesniej czy pózniej doznamy niepowodzenia.
Kazdy czlowiek jest jednoczesnie nadajnikiem i odbiornikiem. Jesli przez równolegle praktykowanie róznych duchowych cwiczen nastawimy sie na kilka stacji nadawczych, to w nas, w odbiorniku, powstanie wir energetyczny, któremu nie kazdy czlowiek bedzie mógl sprostac.
Szkolenia na Wewnetrznej Drodze w Zyciu Uniwersalnym skierowane sa do Ducha, duszy i ciala. Moga one doprowadzic do zaklócen u tych ludzi, którzy:
- cierpia od pewnego czasu na zaburzenia i choroby psychiczne,
- w ciagu ostatnich trzech lat byli leczeni psychiatrycznie lub korzystali z pomocy psychoanalityka,
- zazywaja leki wplywajace na swiadomosc uspokajajaco lub stymulujaco (jak Valium, Librium, Lexotanil, srodki antydepresyjne i neuroleptyczne, srodki pobudzajace, nasenne itp.),
- sa uzaleznieni od narkotyków w najszerszym tego slowa znaczeniu (równiez od alkoholu i nikotyny),
- uprawiaja lub jeszcze do niedawna uprawiali inne duchowe praktyki i techniki (np. Yoga, Zen, TM, trening autogenny itp.).
W okresie ciazy kurs powinien byc przerwany. Przyszla matka, która nosi rozwijajacy sie plód, nie powinna byc poddawana zbyt duzym wstrzasom swojego ludzkiego ja, aby embrion mógl sie w spokoju przygotowac dla wcielajacej sie duszy.
Po porodzie matka moze kontynuowac kurs w tym miejscu, w którym go przerwala. Dobrze byloby jednak powtórzyc kilka ostatnich kroków.
***

Wskazówki odnosnie przebiegu kursów
prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci

Droga siostro, drogi bracie! Kazde prachrzescijanskie otwieranie swiadomosci sklada sie z krótkiego wprowadzenia i z wlasciwego tekstu otwierania swiadomosci. Teksty wprowadzajace opracowane sa wedlug wskazówek Ducha. Objasniaja one duchowe powiazania i prawidlowosci oraz daja pierwsze cwiczenia swiadomosci do zastosowania w zyciu codziennym. Natomiast slowa uswiadomienia i uwewnetrznienia zostaly nam objawione bezposrednio z Ducha Bozego. One celowo kieruja czlowieka do wnetrza, do Boskosci, która zyje i dziala w nas. To ukierunkowanie uda nam sie uzyskac tym lepiej, im bardziej uda nam sie podczas uwewnetrznienia odwrócic nasza uwage od zewnetrznych wplywów. W tym celu dobrze by bylo, gdybysmy sluchali slów otwierajacych swiadomosc majac zamkniete oczy.
Jezeli mamy przyjaciól, którzy razem z nami krocza ta droga, to moze znajdzie sie mozliwosc wspólnego otwierania swiadomosci w nastepujacy sposób:
Jedno z rodzenstwa - na zmiane - czyta tekst, a reszta slucha majac zamkniete oczy, tak ze slowa z Ducha Bozego wpadaja gleboko w ich serca.
Jesli taka mozliwosc wspólnego otwierania swiadomosci nie istnieje, to powoli, zdanie po zdaniu, czytamy tekst (jesli nam to pomaga, na glos) i pozwalamy, aby te slowa gleboko wniknely w nasze wnetrze, nie zastanawiajac sie nad nimi.
Na koniec pozostajemy jeszcze w pozycji siedzacej, majac zamkniete oczy, okolo dziesieciu do pietnastu minut - zaleznie od tego, jak glebokie bylo nasze uwewnetrznienie - az wszystkie odczytane slowa znajda w naszej duszy oddzwiek.
Staramy sie, zeby podczas uwewnetrzniania nikt nam nie zaklócal spokoju. Jesli jednak to sie stanie, to konczymy uwewnetrznianie krótka modlitwa dziekczynna i w tym dniu nie kontynuujemy juz przerwanego otwierania swiadomosci.
Aby slowa prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci mogly rozwinac w nas swoje dzialanie, powinnismy ich sluchac przez dwa tygodnie, o ile to mozliwe, kazdego dnia wczesnie rano. W ten sposób przygotowujemy sie do nowego dnia i niebawem odczujemy dzialanie otwierania swiadomosci.
Droga siostro, drogi bracie, duchowy swiat darowal nam do tekstów otwierania swiadomosci lekkie cwiczenia rozluzniajace, które nasza siostra, nauczajaca prorokini Pana, odebrala w swoim wewnetrznym widzeniu.
Odpowiednie cwiczenie rozluzniajace nalezy wykonywac przed uwewnetrznieniem na tle odpowiedniej muzyki. Cwiczenia te dodatkowo harmonizuja dusze i cialo.
Jezeli na skutek jakiejs fizycznej dolegliwosci nie jestes w stanie wykonac tych cwiczen, mozesz przeprowadzic je w duchu: usiadz spokojnie na krzesle, zamknij oczy, sluchaj muzyki i wykonuj cwiczenia w myslach. Takie tylko w twojej wyobrazni wykonywane cwiczenia, takze dzialaja ozywiajaco na dusze i cialo.
Wskazówki co do sposobu wykonywania cwiczen rozluzniajacych zawarte sa w aneksie do 12 tekstów otwierania swiadomosci. Muzyka i objasnienia do tych cwiczen nagrane sa na kasecie magnetofonowej. Te kasete mozesz równiez zamówic w Zyciu Uniwersalnym w Würzburgu lub w punktach wysylki w twoim kraju. Ich adresy znajdziesz na koncu ksiazki.
Droga siostro, drogi bracie! Jezeli coraz bardziej uda ci sie zachowac w ciagu dnia osiagniete w prachrzescijanskim otwieraniu swiadomosci ukierunkowanie na Boga i w coraz wiekszym stopniu urzeczywistnic to, co rozpoznasz dzieki uswiadomieniu, a wiec zyc wedlug tego, to bedziesz duchowo dojrzewac i prachrzescijanskie otwieranie swiadomosci bedzie ci sprawiac radosc i dawac ci wewnetrzne wypelnienie.
Zostan z Bogiem!
***

Wyklad wprowadzajacy do kursów
prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci

Gdy 2000 lat temu Jezus z Nazaretu dzialal na tej ziemi, glównym Jego celem bylo wskazanie wszystkim ludziom i duszom zyjacym daleko od Boga drogi powrotnej do odwiecznej ojczyzny.
Od tamtych czasów Duch Bozy wciaz na nowo naucza poprzez slowo prorocze drogi wiodacej do boskiej Prawdy, Prawdy, która jest w nas. Jednakze te szkoly Ducha, szkoly wewnetrznego chrzescijanstwa, wciaz musialy ustepowac pod naporem zewnetrznej wladzy koscielnej, która obstawala przy tym, ze jedynie jej nauka i jej instytucja moze udostepnic wieczne zbawienie. Tak to wiedza mistyczna stala sie starannie przechowywana tajemnica malych grup wtajemniczonych. Chociaz wiedza o siedmiostopniowej sciezce mistycznej, dzieki swiadectwu niektórych chrzescijanskich mistyków, nie pozostawala calkiem w ukryciu, to jednak wiekszosc chrzescijan na Zachodzie nie miala prawie zadnych mozliwosci wkroczenia na te sciezke.
Wladcom tego swiata nie na reke bylo ujawnienie wewnetrznej Prawdy, która uwalnia dusze i czlowieka, wiec starali sie temu zapobiec. Udalo im sie usunac ze swiadomosci chrzescijan nawet podstawowa duchowa wiedze, np. wiedze o tym, ze naszej niesmiertelnej duszy darowana jest mozliwosc oczyszczania sie i uszlachetniania w kolejnych inkarnacjach, aby w ten sposób mogla ona odnalezc powrotna droge do swojego boskiego prapoczatku.
Obecnie stoimy na progu nowej epoki. Nadchodza przelomowe wydarzenia, które wstrzasna ziemia i obejma wszystkich zyjacych na niej ludzi.
Jeszcze raz w tych koncowych czasach, które sa epoka wzmozonej laski, niebiosa schylaja sie ku ziemi. Ojciec ponownie wyciaga reke do swoich ziemskich dzieci poprzez swoje zrozumiale dla wszystkich slowo, aby sprowadzic nas z powrotem do wiecznego królestwa swiatla, Prawdy i zycia - przez Chrystusa, naszego Zbawiciela.
W Zyciu Uniwersalnym Duch Chrystusa, poprzez usta prorokini Boga, ponownie naucza Wewnetrznej Drogi - bezposrednio, wszechobejmujaco i we wszystkich szczególach. Wiele tysiecy ludzi przyjelo zaproszenie Ducha Bozego i bierze udzial w osobistych kursach prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci i w szkoleniach intensywnych Wyzszej Szkoly Ducha Bozego w Zyciu Uniwersalnym. Kazdego dnia wielu ludzi decyduje sie wstapic na te sciezke zycia.
Dzisiaj Wewnetrzna Droga potrzebna jest ludzkosci bardziej niz kiedykolwiek. Wlasnie teraz, kiedy kolo czasu obraca sie coraz szybciej, kiedy przyroda jest zatruta, a warstwa atmosfery staje sie coraz ciensza, kiedy niesprawiedliwosc i zadza wladzy prowadza na wielka i mala skale do grozacych zaglada napiec, kiedy wszechobecna technika wlada juz czlowiekiem bardziej niz on nia, pojedynczy ludzie przygnebieni strachem, niepewnoscia, zniewoleni, uciskani przymusem, któremu ledwie mozna sie oprzec, unoszeni sa bez celu na falach oceanu tego swiata. Bez wytchnienia daza oni do ciagle nowych celów, staraja sie rozumem znalezc droge do ich realizacji i próbuja, czesto za wszelka cene, zdobyc i zapewnic sobie swoje miejsce w tym swiecie. Mozolnie pracujac, staraja sie nadac kierunek swojemu zyciu, urzadzic sie jak najwygodniej i osiagnac szczescie, o którym sadza, ze moga je znalezc tylko w swiecie zewnetrznym.
Tak wiec czlowiek ukierunkowany jest na zycie ziemskie i na ten swiat. Jego swiadomosc jest ograniczona i skierowana tylko na ciezka materie, na ziemski byt, który czlowiek pojmuje i widzi jako jedyna rzeczywistosc.
Ten, kto do tego stopnia utozsamia sie z materia, wciaz na nowo musi przekonywac sie, ze ta rzeczywistosc jest ograniczona. Spelnienie, którym obdarza nas ten swiat, okazuje sie pozorne. Krótki wypoczynek i ulga szybko przemijaja, zas trudy, starania, zabiegi i wysilki trwaja bez konca! Nigdy bowiem czlowiek nie znajdzie w zewnetrznym swiecie tego, czego sie spodziewa i do czego w glebi serca teskni: glebokiego wewnetrznego spokoju, zupelnego bezpieczenstwa, nieprzemijajacej czystej milosci i bogactwa, które wypelnia serce swietlista radoscia i prawdziwym, trwalym szczesciem. Pokoju, który jest równoznaczny z wyciszeniem w zywym bycie pelnym harmonii, jednosci i milosci, nie da sie osiagnac za pomoca dazen, trudów i gonitwy w swiecie doczesnym.
Przeczucie realnosci bytu, który miesci w sobie wszystkie te dary i ofiarowuje je nam, jest gleboko zakorzenione w kazdej ludzkiej duszy. Gdyz to wlasnie w niej znajduje sie nasze prawdziwe, pierwotne zycie. To jest realnosc Ducha, z której pochodzimy, do której powrócimy i do której w naszym wnetrzu juz teraz nalezymy. Swiadomosc tej prawdziwej realnosci zostala jednak zaslonieta przez samolubstwo i materializm, zamurowana w twardej, niesubtelnej wibracji tego swiata i zdlawiona absolutnym roszczeniem intelektu do wylacznosci w zdolnosci pojmowania.
Czlowiek jednak nie byl stworzony jako czlowiek. Tylko fizyczne cialo, które nalezy do materii, przemija jak i ona. Cialo sluzy naszej nieprzemijajacej duszy jedynie jako zewnetrzna powloka z ciezkiej materii w czasie naszego pobytu na ziemi w danej inkarnacji. Tak wiec planeta Ziemia nie jest nasza prawdziwa ojczyzna.
Prawdziwy byt czlowieka jest natury duchowej. Jako dzieci odwiecznego Ojca, dzieci Boze, jestesmy czystymi istotami duchowymi, wiecznie bedacymi i doskonalymi - Jego podobienstwem. Naszym dziedzictwem sa swietliste sily z potencjalu prasily Ojca; nasza ojczyzna sa swietliste sfery czystych niebios. Tam zylismy niegdys w absolutnej harmonii z odwieczna miloscia, ze swietym Prawem; zylismy w odwiecznej milosci, w Absolutnym Prawie. Gdybysmy sami nie udali sie poza obreb tego boskiego Prawa i nie opuscili swiatów czystego Ducha, to nie bylibysmy teraz w szacie ziemskiej. To moglo sie stac tylko dlatego, ze doskonale prawo Boze zawiera absolutna wolnosc. Bóg dal wszystkim swoim dzieciom, jako nienaruszalne dziedzictwo, wolna wole. Przez bledne uzycie wolnej woli, na skutek coraz bardziej sprzecznego z boskim Prawem myslenia i postepowania, oddalilismy sie coraz bardziej od Boga i zapadalismy sie w coraz ubozsze w swiatlo glebiny. Równoczesnie zmniejszalo sie i zamraczalo nasze czyste duchowe cialo eteryczne. Ono zamroczylo sie i otoczylo powlokami. Te tak zwane powloki duszy, zamroczenia naszej pierwotnie czystej istoty, powstaly na skutek naszych sprzecznych z Prawem uczuc, mysli i czynów. Nasza dusza jest zatem zamroczonym, obciazonym, niegdys czystym cialem duchowym.
Inkarnowanie sie na Ziemi, a wiec szata ziemska, ludzkie cialo, stwarza jednak dla duszy szanse duzo szybszego i latwiejszego oczyszczenia sie i uszlachetnienia anizeli jest to mozliwe w zaswiatach, gdyz czesc obciazen moze byc tutaj oddawana przez dusze fizycznemu cialu i w ten sposób moga one wyplynac i zaniknac.
W czasie inkarnacji przeszlosc duszy jest przed czlowiekiem zakryta, tak ze czlowiek nie jest swiadomy, jak wielka i ciezka jest jego karma (wina duszy). Dlatego moze on z wieksza swoboda i ufnoscia zajac sie samorozpoznaniem i urzeczywistnianiem, aby zblizyc sie do swojego wznioslego celu, do Boskosci.
Tak wiec warunki, jakie dusza napotyka w ziemskiej szacie, sa w tym miejscu oczyszczania, w szkole zycia na ziemi, szczególnie korzystne. Przez rozpoznanie i skruche dusza moze sie tutaj latwiej uwolnic od swoich obciazen i - poprzez urzeczywistnianie i spelnianie przykazania ofiarnej milosci, milosci do Boga i do blizniego - odnalezc droge do odwiecznej ojczyzny, do Boga, do swojego Ojca.
Aby móc wkroczyc na te droge powrotna, na Wewnetrzna Droge, musimy najpierw pojac, kim wlasciwie jestesmy. Podczas ziemskiej wedrówki kazdemu czlowiekowi wielokrotnie dawana jest mozliwosc rozpoznania tego, np. przez ciezka chorobe, ciosy losu lub inne wydarzenia, które sklaniaja nas do zastanowienia sie i opamietania. Ponadto wlasnie w obecnych czasach intensywniej oddzialuja na nasza planete duchowe energie z prasily, aby rozbudzac, wznosic i prowadzic z powrotem do domu wszystko, co niegdys upadlo. Te sily dotykaja w glebi duszy czlowieka zycia, które w niej lezy, Ducha, i wprowadzaja dusze na wyzszy poziom wibracji, aby w czlowieku rozbudzila sie swiadomosc jego boskiego pochodzenia.
Bóg jest prasila, samym zyciem. Bóg jest miloscia. On jest naszym Ojcem - a my Jego dziecmi, dziecmi odwiecznej milosci: swiatlem z Jego swiatla, moca z Jego mocy, miloscia z Jego milosci. Taka jest w glebi wnetrza nasza istota.
Bóg, nasz Ojciec, nie jest daleko od nas. Zycie, Bóg, Sila, z której wywodzi sie wszystko co jest, jest w nas samych. Tchnienie Ojca, najwyzej wibrujaca duchowa energia, Duch Swiety, zywi, przenika tchnieniem i utrzymuje przy zyciu wszystkie stworzone formy bytu. On jest tez zyciem w materii, która nie jest niczym innym, jak przetransformowana na nizszy poziom, nisko wibrujaca substancja duchowa, która znowu bedzie przemieniona w swoja duchowa forme. Ziemia - a zatem równiez i czlowiek - w tej zageszczonej, ciezkiej formie nie bedzie istniala wiecznie. Bóg dopuscil te forme, bysmy szybciej przebudzili sie w swiadomosci naszego nieprzemijajacego bytu, bysmy tutaj, w materialnej szacie, rozswietlili swoja dusze i znowu stali sie podobienstwem Ojca.
To jest dar laski, który kryje sie w tej szkole zycia; to jest tez nasze zadanie - tu i teraz! Jest to Wewnetrzna Droga. Na Wewnetrzna Droge moze wstapic kazdy czlowiek dobrej woli. W zasadzie jest to droga, która wskazana jest kazdemu czlowiekowi i która kazda dusza musi kiedys pójsc czy to na ziemi czy tez w jednym z obszarów oczyszczania, gdzie po odlozeniu materialnej powloki bedzie zyc dalej.
Ta sciezka nazywana jest Wewnetrzna Droga, bo chodzi na niej o to, zebysmy znowu rozwineli uspione w nas sily wiecznego zycia, to znaczy ozywili i uaktywnili je przez samorozpoznanie, skruche i urzeczywistnianie rozpoznanego boskiego Prawa.
Inaczej mówiac, musimy stopniowo usunac wszystkie powloki, które nalozyly sie na boskie swiatlo w naszej duszy i które je zaciemniaja i nie pozwalaja mu przez nas promieniowac. Powloki, zamroczenia, powstale przez wykroczenia przeciwko boskiemu Prawu, a wiec przez wine, tworza nasza obecna ludzka osobowosc, nasza chwilowa istote, nasz charakter - krótko mówiac, »czlowieka«, nasze niskie ja.
Naszym zadaniem na Wewnetrznej Drodze jest rozpoznanie naszego ja w naszych uczuciach, odczuciach, myslach, slowach i czynach. Albowiem jedynie za to, co rozpoznalismy, mozemy odczuc skruche i potem przekazac to do przeistoczenia wszechpoteznej mocy Bozej w nas, która wspiera nas w naszych staraniach, zebysmy odtad urzeczywistniali to, co jest zgodne z Prawem i przez to wzmocnili sie w duchu ofiarnego, bezosobowego zycia, zycia w Duchu. Dzieki temu krok za krokiem uwalniamy sie od wszystkiego, co niskie. Boskosc, do której dazymy, moze teraz wnikac w nas z coraz wieksza sila. W ten sposób nasza istota stanie sie z czasem czysta, nasz sposób myslenia uszlachetni sie, a my zblizymy sie do naszego prapoczatku, do swietlistej istoty w nas.
Tam gdzie niegdys panowala zazdrosc, moze nienawisc, zlosc, zarozumialosc i egoizm, zamieszkaja teraz lagodnosc, cierpliwosc, pokora, tolerancja i wielkodusznosc. Tam gdzie niegdys nasza swiadomosc obciazaly slabosc i chwiejnosc, rozterka i trwoga, kielkuja teraz i rozkwitaja pogoda ducha, spokój i opanowanie, ufnosc, odwaga, prawdziwa wielkosc i prawdziwa moc zasilana z wiecznie plynacej pelni sil boskiego swiata w nas. Niedbalstwo i opieszalosc, zahamowania i niesmialosc znikaja. Rozbudzamy sie do pelnej zycia dynamiki, do czynu w duchu naszego niebianskiego Ojca. To jest wspaniala droga! Ale droga do boskiego sedna duszy w nas mozemy kroczyc z powodzeniem tylko wtedy, kiedy ogarnela nas milosc do Ojca, do tej niezmiennej, odwiecznej milosci. W nas jest dziedzictwo tej wiecznej milosci. Boska milosc jest nasza istota, naszym prawdziwym bytem. Ona jest naszym wlasciwym, pierwotnym zyciem. Droga Wewnetrzna jest zatem jednoczesnie sciezka powrotna do wiecznej milosci.
Jezeli ukierunkujemy sie na wszechobejmujace, swiete Prawo, na milosc, na Boga, naszego Ojca, i na Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela, to to, co boskie, co jest naszym celem, jest tez nasza droga. Jezeli nasza nadzieje i ufnosc pokladamy w Bogu w Chrystusie, to doznamy Jego prowadzenia i Jego pomocy. On pragnie kazdemu z nas podac reke. On pragnie kazdego z nas wspierac i prowadzic!
Jezeli rozpoznamy samych siebie i przezwyciezymy sie na tyle, zeby przekazac nasze ujemne cechy, nasze niskie mysli i nawyki swiatlu Chrystusa w nas, jezeli wiec zrobimy jeden krok na Wewnetrznej Drodze, to Duch Bozy wyjdzie nam wiele kroków naprzeciw. On wzmocni nas, ozywi i natchnie z pelni boskiej milosci i boskiego milosierdzia.
Jezeli postaramy sie rozpoznac wole Ojca, odlozyc nasza sprzeczna z Prawem, ludzka samowole i spelniac wole Boga, pozwalajac, aby stala sie ona w nas i przez nas, to doznamy przeistaczajacej sily boskiej woli, »Niech sie stanie«, która wzniesie nas na wyzszy poziom swiadomosci, na stopnie wyzszej duchowosci, do zycia z Ducha Bozego i w Duchu Bozym. Wówczas szlachetnosc naszej swietlistej pierwotnej istoty coraz bardziej stanie sie widoczna promieniujac z nas i umozliwi nam dokonanie wielkich czynów, gdyz Jego sila, sila Boga, moze przez nas dzialac.
Jak wiec rozpoczyna sie Wewnetrzna Droga? Jak przebiega szkolenie w dziele Pana?
Prowadzenie z Ducha Bozego zaczyna sie pierwszym przygotowawczym kursem, pierwszym kursem prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci dla drogi do wnetrza, do boskiego jestestwa, tak zwana medytacyjna droga przygotowawcza, który trwa szesc miesiecy. Obejmuje on dwanascie tekstów sluzacych rozszerzeniu i stabilizacji swiadomosci. Tutaj uczymy sie kierowac nasze uczucia, mysli i czyny coraz bardziej na Boga i na Chrystusa. Czlowiek i dusza kieruja sie wiec juz na ten wzniosly cel.
W dwunastu tekstach otwierania swiadomosci wibruja na wysokim poziomie slowa z Ducha Bozego. Zawarta w nich sila moze zadzialac w nas na tyle, na ile otworzymy sie na nia. W ten sposób dusza i czlowiek przygotowywani sa do dalszego szkolenia.
Po pierwszym szkoleniu nastepuje drugi kurs przygotowawczy, skladajacy sie z dwunastu tekstów danych z Ducha Bozego, przygotowujacych dusze do Wewnetrznej Drogi. Jest to tak zwana droga pobudzajaca, w której uaktywniamy sile duchowa, czyli boskie sily w nas, w celu uzdrowienia duszy i ciala. Uczymy sie pobudzac osrodki swiadomosci, a poprzez nie kazdy narzad, a nawet kazda komórke naszego ciala, i swiadomie kierowac wznioslymi silami swiatla.
Po tych obu kursach przygotowujacych nastepuje szkolenie intensywne. Podczas szkolenia uczymy sie rozpoznawac nasze negatywne aspekty i z pomoca sily Chrystusowej w nas odkladac je krok po kroku. Jest to droga milosci do Boga. Na tej drodze uczymy sie pozostawiac wszystko, co w naszych odczuciach, myslach, slowach i czynach nie jest boskie.
To szkolenie moze trwac wiele lat, zaleznie od tego, jak konsekwentnie dany czlowiek urzeczywistnia to, co rozpoznal. Jesli opanujemy pierwsze cztery stopnie intensywnego szkolenia, to zawladniemy naszym niskim ja. Jezeli w naszych uczuciach, odczuciach, myslach, slowach i czynach bedziemy w znacznej mierze w zgodzie i harmonii z tym, co boskie, jezeli wiec bedziemy zyc w wypelnianiu swietych praw, to bedziemy tez mogli odbierac glos Wszechmogacego w Chrystusie, wewnetrzne slowo, gdyz dusza i czlowiek beda uszlachetnieni i oczyszczeni.
Od samego poczatku powinnismy sie zatem starac urzeczywistniac w zyciu codziennym to, co juz rozpoznajemy i pojmujemy w otwieraniu swiadomosci. Swiatlo dzialajace w naszym wnetrzu podczas uwewnetrznienia, wyzsza wibracja duszy, oznacza przyrost wewnetrznej sily, który sprawi, ze juz niebawem ujrzymy w nowym swietle niejedno z tego, co jest na zewnatrz. Impulsy duchowego zycia pobudzaja nas do glebszego odczuwania, do bardziej swiadomego myslenia i mówienia. Uczymy sie coraz lepiej odrózniac to, co nieistotne, od tego, co istotne, i doznajemy radosci swiadomego, zaplanowanego dzialania.
W uswiadomieniu i uwewnetrznieniu zanurzamy sie w realnosc Ducha. Nasza dusza rozbudza sie i pragnie sie przygotowac na to, zeby znowu nastal w niej boski porzadek. Tak wiec i poza godzinami otwierania swiadomosci powinnismy sie starac o uporzadkowanie naszego zycia - wewnetrznego i zewnetrznego. Wówczas prachrzescijanskie otwieranie swiadomosci rozwinie w nas swoja uduchowiajaca sile i nasze zycie zmieni sie stopniowo od wewnatrz na zewnatrz.
Uwewnetrznienie wprowadza nas w wewnetrzna cisze. Wiecznie plynace boskie zycie jest cisza. Jedynie w prawdziwej ciszy mozemy odnalezc Boga.
Tak wiec wolno nam z wdziecznoscia przyjac to, co nasz Ojciec daruje nam przez Chrystusa, swojego Syna, naszego Zbawiciela. Pozwólmy sie poprowadzic tam, gdzie On, Zycie, na nas czeka: do naszego wnetrza.
Jego blogoslawienstwo, Jego pokój i Jego milosc sa z nami i towarzysza nam.
Prachrzescijanie w Zyciu Uniwersalnym,
nastepcy Jezusa z Nazaretu
***
 

Prachrzescijanskie otwieranie
swiadomosci dla drogi do wnetrza
do boskiego jestestwa


Kurs I - rozszerzajacy i stabilizujacy swiadomosc



Podzial czasu dla pierwszego prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci
Tekst 1: Moim prapoczatkiem jest Duch
Tekst 2: Chrystus mnie wzywa
Tekst 3: Moja dusza rozbudza sie w swiadomosci Chrystusa
Tekst 4: Moja dusza uwalnia sie z wiezienia swojej niskiej natury
Tekst 5: Kieruje sie na wieczne pole energii, na milosc
Tekst 6: Moja dusza rozkwita jak róza
Tekst 7: Swiatlo Boze promieniuje przeze mnie
Tekst 8: Boskie sily swiatla we mnie wszystko przeistaczaja
Tekst 9: Im bardziej kieruje sie na boska zyciodajna sile, tym piekniej...
Tekst 10: Zyje w Chrystusie, w Jego obecnosci
Tekst 11: Ja sam buduje i ksztaltuje mój los
Tekst 12: We wszystkim widze milosc Boga
Poslowie
Wskazówki do cwiczen rozluzniajacych
Slownik pojec duchowych




Podzial czasu dla pierwszego
prachrzescijanskiego otwierania swiadomosci,
rozszerzajacego i stabilizujacego swiadomosc
Przed otwieraniem swiadomosci nr 1 - 5 wykonujemy pierwsze cwiczenie rozluzniajace.
1 i 2 tydzien
3 i 4 tydzien
5 i 6 tydzien
7 i 8 tydzien
9 i 10 tydzien
Tekst 1 - cwiczenie pierwsze
Tekst 2 - cwiczenie pierwsze
Tekst 3 - cwiczenie pierwsze
Tekst 4 - cwiczenie pierwsze
Tekst 5 - cwiczenie pierwsze

Przed otwieraniem swiadomosci nr 6 - 12 wykonujemy drugie cwiczenie rozluzniajace.
11 i 12 tydzien
13 i 14 tydzien
15 i 16 tydzien
17 i 18 tydzien
19 i 20 tydzien
21 i 22 tydzien
23 i 24 tydzien
Tekst 6 - cwiczenie drugie
Tekst 7 - cwiczenie drugie
Tekst 8 - cwiczenie drugie
Tekst 9 - cwiczenie drugie
Tekst 10 - cwiczenie drugie
Tekst 11 - cwiczenie drugie
Tekst 12 - cwiczenie drugie


Poczatek rozdzialu / strony Spis tresci strony / ksiazki Strona poczatkowa



Tekst pierwszy

Moim prapoczatkiem jest Duch

Wprowadzenie
W nas jest zycie. Zyciem jest Duch, z którego powstalo wszystko, co istnieje. Zatem wszystko, co istnieje, jest duchowego pochodzenia.
Duch jest plynacym swiatlem. On promieniuje przez caly wszechswiat: zarówno przez swietliste sfery czystych niebios, jak i przez widoczna dla nas materie. Duch, plynace swiatlo, zasila silami zycia i bezustannie utrzymuje wszystkie formy nieskonczonosci bytu.
Bóg jest Duchem. Bóg jest plynacym swiatlem. Jest On bezosobowym zyciem, które wszystko stworzylo i tworzy, które wszystko utrzymuje i napelnia Swoim tchnieniem.
Bóg jest wszechobejmujacym plynacym zyciem, wiecznie dzialajacym i bez konca bedacym Jam Jest.
Czlowiek jest dzieckiem Bozym. Z Boga, z Zycia, powstalismy. W naszej zewnetrznej powloce, w fizycznym ciele, znajduje sie niesmiertelna dusza, w której dziala nasze pierwotne, wlasciwe zycie.
Nasze materialne cialo sklada sie z komórek, nasza dusza zbudowana jest z duchowych czasteczek.
Poprzez sedno duszy jestesmy polaczeni z Bogiem, z odwiecznym Duchem. Poprzez sedno duszy naplywaja w nas boskie sily zycia. Wplywaja one w czasteczki duszy, a stamtad w komórki i narzady naszego ziemskiego ciala. Plynace z odwiecznego Ducha swiatlo zaopatruje wiec w zyciodajna sile nasza dusze i nasze fizyczne cialo.
Potrzeba nam jest sil z Boga, z Zycia. Jezeli wiemy, ze Bóg jest Duchem, wiecznie plynacym swiatlem, i jezeli pozwolimy, aby ono nas wypelnilo, to sily Boze naplyna do nas w otwieraniu swiadomosci.
Pragniemy wiec teraz, w uwewnetrznieniu, otworzyc sie na te boskie sily.
Przyjmujemy postawe swiadomego ukierunkowania na boski strumien.
Siadamy prosto na krzesle, które odpowiada rozmiarom naszego ciala i nie jest ani za twarde, ani co wazniejsze, za miekkie.
Staramy sie nie opierac, lecz trzymac plecy wyprostowane. Takze glowe trzymamy prosto. Nie krzyzujemy nóg, obie stopy stawiamy na podlodze.
Rece kladziemy grzbietami dloni na udach; dlonie sa wiec otwarte ku górze. Teraz przyciagamy rece nieco blizej do tulowia, pozostawiajac je jednak na udach; dzieki temu plecy wyprostowuja sie jeszcze bardziej.
W tej swiadomie przybranej, ukierunkowanej postawie uaktywniamy w nas intensywny przeplyw duchowych sil.
Teraz przestajemy myslec o swiecie zewnetrznym; poswiecamy sie calkowicie wewnetrznemu polu energii, wiecznie plynacemu Duchowi.
Pozwalamy, aby slowa z Ducha Bozego wplynely w nas gleboko. Pozwalamy zadzialac w nas silom Bozym, do których zwracamy sie w uwewnetrznieniu.
Nie chcemy przy tym zastanawiac sie nad slowami tekstu, lecz pobierac dzialajace w nich boskie sily. Boskie sily chca zadzialac w czasteczkach duszy i w komórkach naszego ciala.
Jezeli dusza znajdzie sie w wyzszej wibracji, to zarówno ona, jak i czlowiek beda w stanie pobierac jeszcze glebsze mysli z Ducha Bozego. Dzieki coraz wyzej wibrujacym silom, uskrzydlajacym dusze i czlowieka, wkroczy on na sciezke do doskonalosci.
Rozpoczynamy teraz otwieranie swiadomosci. Kazde zdanie odbieramy swiadomie w naszym wnetrzu i pozwalamy, aby znalazlo w nas oddzwiek, zanim przystapimy do nastepnego zdania.
Otwieranie swiadomosci
Moim prapoczatkiem jest Duch.
We mnie jest i dziala pelnia Wszechmogacego.
Moim prawdziwym zyciem jest milosc.
Plynaca, wieczna sila Boza jest darujaca miloscia.
Milosc jest moja pierwotna istota.
Milosc jest wiecznie bedaca.
Milosc jest zródlem, Duchem Stworzycielskim,
który mnie stworzyl,
który przenika swoim tchnieniem wszelki byt.
Milosc przeplywa przez mineraly, rosliny i zwierzeta.
...