Junkers Ju-86P 1940.pdf

(8588 KB) Pobierz
NIEMCY
Technika lotnicza
BROŃ
1940
Wysokościowy samolot rozpoznawczy i bombowy
Junkers Ju-86P
Dane taktyczno-techniczne
Junkers Ju-86P. Typ:
wysokościowy
samolot bombowy i rozpoznawczy.
Rozpię-
tość:
25,60 m.
Długość:
16,46 m.
Wysokość:
4,08 m.
Powierzchnia nośna:
92,00 m
2
.
Roz-
staw kół podwozia:
3,40 m.
Masa własna:
7035 kg.
Masa startowa:
10500 kg.
Napęd:
dwa silniki wysokoprężne Junkers Jurno 207A-
1 chłodzone wodą o mocy startowej 950 KM
(698 kW) a mocy maksymalnej 680 KM (500
kW) na wysokości 10000 m.
Zapas paliwa:
2420 l.
Prędkość maksymalna:
400 km/h.
Prędkość przelotowa:
375 km/h.
Czas wzno-
szenia na wysokość 10000 m:
54 minuty.
Pułap praktyczny:
12000 m.
Pułap teoretyczny:
13800 m.
Zasięg maksymalny:
1750 km.
Zasięg
normalny:
1040 km.
Zasięg bojowy z maksy-
malnym ładunkiem bomb:
745 km.
Prędkość
lądowania:
84 km/h.
Uzbrojenie:
jeden zdalnie
sterowany karabin maszynowy MG 17 kalibru 7,92
mm strzelający do tyłu z zapasem amunicji 300
sztuk oraz cztery bomby 250 kg lub 16 bomb 50
kg.
Załoga:
2 osoby (pilot, radiotelegrafista-
bombardier).
Kariera Ju-86 nie zakończyła się w okresie
poprzedzającym wybuch II wojny światowej.
La-
tem 1940
roku Ju-86 ponownie trafiły do jednostek
bojowych Luftwaffe, tym razem nie jako bombow-
ce, a jako
wysokościowe samoloty rozpoznawcze.
Powstanie samolotu wysokościowego było wynikiem prac Junkersa
nad wersją rozwojową silnika Jumo-205 - Jumo-207 o mocy startowej 950 KM wyposażonego w dwie sprężarki odśrod-
kowe i przystosowanego do pracy na dużych wysokościach.
Zakłady
Junkersa
miały bogate doświadczenia
w projektowaniu samolotów
wysokościowych. Na począt-
ku lat trzydziestych skon-
struowano
doświadczalny
samolot wysokościowy
Jun-
kers 49
wyposażony w kabi-
nę ciśnieniową. Samolot W.
Nr 3701 został oblatany w
Dessau 2 października 1931
2
roku, otrzymał oznaczenie rejestracyjne D-2688, w 1934 roku zmienione na D-UBAZ. Samolot był napędzany silnikiem
rzędowym Junkers L-88a o mocy startowej 800 KM. Skonstruowany przez Ernsta Zindela samolot wysokościowy miał
bardzo dużą rozpiętość wynoszącą aż
28,26
m i osiągał pułap do
13000
metrów. Podczas konstruowania Ju-49 wyko-
nano udaną kabinę ciśnieniową, testowano też silniki lotnicze podczas pracy na dużych wysokościach.
Junkers nie uzyskał zamówienia na wykonanie
nowych samolotów, lecz na wykorzystanie kadłubów
Ju-
86D-1
do przebudowy na samoloty wysokościowe. Nie
bez znaczenia był fakt, że Junkers opracował kabinę ci-
śnieniowa umożliwiającą załodze loty na bardzo dużych
wysokościach. Wersja wysokościowa była początkowo
oznaczona jako Ju-86H (Hohenflugzeug). RLM wydało
polecenie przebudowy
trzech samolotów,
które miały
otrzymać oznaczenie typu
Ju-86P.
Samoloty wykorzy-
stywały kadłub Ju-86D pozbawiony stanowisk strzelec-
kich. Z przodu kadłuba montowano
dwuosobowa kabinę
ciśnieniową.
Wejście do kabiny przez okrągły właz umieszczony w podłodze. W kabinie panowało ciśnienie odpowiada-
jące wysokości ok. 4200 metrów. Ciśnienie w kabinie zapewniał system wentylacyjny ze sprężarka napędzana przez lewy
silnik samolotu. Oszklenie kabiny było wykonane z warstwowego pleksiglasu, który był mocowany w stalowych ramach.
Pomiędzy warstwami pleksiglasu były komory próżniowe.
Prototyp
Ju-86P-V1
D-AHUB
(V28, Wk Nr 5156) został oblatany w
lutym 1940
roku, w marcu wzniósł się w
powietrze
Ju-86P-V2
(V29, Wk Nr 0279).
Dość szybko osiągnięto zakładany pułap
operacyjny 9938 metrów. W trakcie lotów
próbnych ustalono, że powiększenie
pułapu można uzyskać zwiększając roz-
piętość skrzydeł. Dlatego też prototyp
Ju-86P-V3
(V38, Wk Nr 5097) miał powiększone skrzydła o rozpiętości 25,178 m
(prototypy Ju-86P-V1 i V2 – 22,366 m). Ju-86P-V3 osiągał
12030
metrów, a lot na wysokości 10900 metrów mógł trwać
nawet do dwóch i pół godziny.
Udane wyniki testów spowodowały zamówienie przez RLM
40
samolotów Ju-86P. Samoloty wersji P miały być
produkowane w dwóch wersjach:
Ju-86P-1
jako nieuzbrojony
wysokościowy samolot bombowy
zdolny do przeniesie-
nia czterech bomb SC-250 o masie 250 kg każda, lub szesnastu SC-50 o masie 50 kg każda i
Ju-86P-2
w wersji
rozpo-
znawczej.
Opracowano specjalną taktykę wysokościowych ataków bombowych. Po starcie pilot wznosił się w ciągu około 45
minut (w tym czasie samolot pokonywał odległość około 265 km) na wysokość około 10800 metrów. Dalej pilot kontynu-
ował lot do celu z prędkością ekonomiczną około 340 km/h. W odległości około 220-230 km od celu pilot rozpoczynał
powolne wznoszenie na wysokość około 12000 metrów. Pułap osiągał około 100 km od celu. Około 50 km od celu Ju-
86P rozpoczynał łagodne zniżanie ze zredukowaną mocą silników, tak aby na celem znaleźć się na wysokości 9600-
9900 metrów. Po zrzuceniu bomb pilot ponownie wznosił się na wysokość około 10800 metrów i wracał do bazy.
Latem 1940 roku Ju-86P-V3 został przydzielony do Aufk-
lärungsgruppe Oberkommando der Luftwaffe w celu wykonania
lotów operacyjnych. Wykonał udany lot rozpoznawczy na Wielka
Brytania na wysokości
12400
metrów. Loty rozpoznawcze wyko-
nywano w 1940 i 1941 roku. Celem była nie tylko Wielka Bryta-
nia, ale także Jugosławia, Szwecja i Związek Sowiecki.
W sumie na wersje Ju-86P przebudowano
37
maszyn, z
tego sześć wykonano w rozpoznawczym wariancie Ju-86P-2, a
pozostałe w bombowym Ju-86P-1. Samoloty Ju-86P-1 mogły
przenosić ładunek 1000 kg bomb w czterech pionowych komo-
rach umieszczonych za kabiną pilotów. Za komorą bombową
znajdowały się dwa zbiorniki paliwa - przedni o pojemności 1290
l i tylny o pojemności 1130 l (2420 l), przy czym przy pełnym
ładunku bomb tankowano 2200 l paliwa. Ju-86P-2 miał zbiorniki
zamienione miejscami i przesunięte nieco do przodu, w celu zapobieżenia przesunięciu się środka ciężkości samolotu po
zainstalowaniu w środkowej części kadłuba trzech lotniczych aparatów fotograficznych. Seryjne samoloty Ju-86P-1 i P-2
były wyposażone w śmigła czterołopatowe i zestaw kamer (P-2).
Pułap praktyczny samolotów Ju-86P wynosił
12000
m, co miało czynić je nieosiągalnymi dla myśliwców nieprzy-
jaciela. Kiedy jednak okazało się, że mogą one stanowić pewne zagrożenie, jako uzbrojenie odstraszające dodano uru-
chamiany zdalnie karabin maszynowy MG 17 kalibru 7,92 mm. W jednym egzemplarzu powstał samolot Ju-86P-3 Wk Nr
5161, na którym zabudowano prototypowe silniki Jumo 208 o zwiększonej pojemności i mocy 1475 KM.
Samoloty Ju-86P zostały użyte wyłącznie jako maszyny rozpoznawcze. Pierwszy Ju-86P trafił do Aufklarungs-
gruppe ObdL w połowie 1940 roku. Kolejne trafiały głównie do 2. Staffel tej jednostki, a od stycznia 1941 roku także
4.(F)/ObdL. Samoloty te wykonywały rozpoznanie nad Wielką Brytanią, okazując się całkowicie nieuchwytne dla brytyj-
skich myśliwców. Po powzięciu decyzji o ataku na ZSRS, wydzielone elementy jednostki operujące z lotnisk w Krakowie i
Bukareszcie dokonywały lotów nad tym krajem, dostarczając sztabowcom wielu cennych danych. Na początku 1942 roku
Ju-86P zostały skoncentrowane w 1. Staffel Versuchsverband ObdL.
3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin