Czołg niszczycielski Ladungsleger I 1940.pdf

(7553 KB) Pobierz
NIEMCY
Technika lądowa
BROŃ
1940
Pojazdy specjalne
Czołg niszczycielski Ladungsleger I
Dane taktyczno-techniczne Ladungsle-
ger I
Typ:
czołg niszczycielski.
Lata
produkcji:
1940.
Wyprodukowano:
ok.
30 sztuk.
Wycofanie
ze służby: 1941.
Załoga:
2 osoby.
Długość:
4,42 m.
Sze-
rokość:
2,06 m.
Wysokość:
2,5 m.
Prze-
świt:
0,29 m.
Masa bojowa:
6200 kg.
Opancerzenie:
6-13 mm.
Napęd:
sze-
ściocylindrowy, górnozaworowy silnik
rzędowy chłodzony cieczą Maybach NL38
TRKM o mocy 100 KM przy 2500 obr/min.
Trakcja:
gąsienicowa.
Pojemność zbior-
ników paliwa:
146 l.
Transmisja:
mecha-
niczna, ZF Aphon FG 31.
Moc jednost-
kowa:
17 KM/t.
Nacisk jednostkowy na
grunt:
0,39 kg/cm².
Prędkość:
na drodze
40 km/h, w terenie 20 km/h.
Zasięg:
droga 140 km, teren 95 km.
Pokonywanie przeszkód:
ściany 37 cm; brody 60 cm;
rowy (okopy) 140 cm, stoki o nachyleniu do 30°.
Uzbrojenie:
dwa karabiny maszynowe Dreyse MG 13 kalibru 7,92 mm z
zapasem amunicji 2250 pocisków (90 magazynków) umieszczone w wieży czołgu.
Użytkownicy:
Niemcy.
2
Podczas planowania przez
Niemcy inwazji na Francję postano-
wiono zbudować pojazd mogący
niszczyć bunkry silnym ładunkiem
wybuchowym. Na początku
1940
roku w zakładach kolejowych Talbot
w Aachen przystosowano około 30
czołgów PzKpfw I Ausf. B dla jedno-
stek saperskich dywizji pancernych.
Pojazd nazwany
Ladungsleger auf
PzKpfw I
(dosłownie: „kładący ła-
dunki”) przystosowany był do prze-
noszenia ładunku wybuchowego
służącego do niszczenia stałych
przeszkód polowych. Nazywano go
także
Zerstorerpanzer
(czołg
nisz-
czycielski).
Istniały dwie wersje tego
wozu. Pierwsza przenosząca ładu-
nek o masie 50 kg, zaopatrzona była
w specjalny wysięgnik zaczepiony do
stalowej liny, której drugi koniec
przymocowany był do wciągarki. Po
podjechaniu do celu wysięgnik prze-
nosił zasobnik nad czołgiem i składał
na ziemi, po czym ładunek można
było odczepić i po wycofaniu odpalić.
Druga wersja pojazdu zabierała 75-
cio kg ładunek wybuchowy zamoco-
wany na rozkładanym wysięgniku
zamontowanym z tyłu kadłuba. Po
podjechaniu na wstecznym biegu do
celu wysięgnik opuszczał zasobnik
za czołgiem, po czym ładunek moż-
na było odpalić przy pomocy zapalni-
ka czasowego lub kabla. Pojazdy
obu wersji poza przenoszonymi ła-
dunkami wybuchowymi były uzbrojo-
ne tak jak normalne czołgi Panzer I.
Wozy Ladungsleger były używane w
Pancernych Kompaniach Saperów
(np. w 57 zmotoryzowany batalion
saperów 7. DPanc we Francji) nie-
których Dywizji Pancernych (2., 6. i
7. DPanc), sporadycznie na froncie
zachodnim w 1940 roku i wschodnim
w 1941 roku.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin