Czołgowy miotacz ognia Flammpanzer III 1943.pdf

(14159 KB) Pobierz
NIEMCY
Technika lądowa
BRON
1943
Pojazdy specjalne
Czołgowy miotacz ognia Flammpanzer III
PzKpfw III (FI) Sd.Kfz 141/3 Flammpanzer III
Dane taktyczno-techniczne Flammpanzer III
Typ:
czołgowy miotacz ognia.
Producent:
MIAG, Wegmann.
Lata produkcji:
1943.
Wyprodu-
kowano:
100 sztuk.
Długość:
6,41 m.
Szerokość:
2,95 m.
Wysokość:
2,5 m.
Prześwit:
41 cm.
Masa
bojowa:
23000 kg.
Opancerzenie:
16-57 mm.
Trak-
cja:
gąsienicowa.
Napęd:
dwunastocylindrowy, gór-
nozaworowy silnik gaźnikowy chłodzony cieczą, w
układzie V (kąt rozwarcia bloków cylindrów wynosił
60°) typu Maybach HL 120 TRM, o mocy 300 KM
przy 3000 obrotów/min. i pojemności skokowej 11867
cm³.
Pojemność zbiorników paliwa:
320 l.
Zużycie
paliwa na 100 km:
droga 206 l, teren 337 l.
Trans-
misja:
mechaniczna, 6 biegów do przodu, jeden
wsteczny.
Nacisk jednostkowy na grunt:
0,99
kg/cm².
Długość oporowa gąsienicy:
2,86 m.
Sze-
rokość gąsienicy:
40 cm.
Ilość ogniw gąsienicy:
93.
Prędkość:
na drodze 40 km/h, w terenie 19
km/h.
Zasięg:
droga 155 km, teren 95 km.
Poko-
nywanie przeszkód:
ściany 60 cm, brody 1,3 m,
rowy (okopy) 2,0 m, stoki o nachyleniu do 30°.
Uzbrojenie:
14 mm miotacz ognia Flammwerfer
oraz dwa karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92
mm (zapas amunicji 3750 nabojów).
Załoga:
3
osoby
(dowódca,
kierowca
i
strzelec-
radiotelegrafista).
W
październiku 1942
roku Zarząd Uzbro-
jenia podjął decyzję o produkcji czołgów PzKpfw III
uzbrojonych w miotacz płomieni -
PzKpfw III (Fl)
Sd.Kfz 141/3 Flammpanzer III.
Producent czoł-
gów PzKpfw III zakłady MIAG przekazały firmie
Wegmann AG
100
czołgów
wersji M
o numerach podwozia 77609 -77708. Przekazane czołgi były pozbawione uzbroje-
nia, a zakłady Wegman miały dokonać przezbrojenia tych wozów w miotacz płomieni.
2
W miejsce armaty 5
cm KwK 39 L/60 zamontowa-
no metalową rurę o długości
1,5 m, osłaniającą dyszę (o
średnicy 14 mm) miotacza
płomieni. Ciśnienie pracy mio-
tacza wynosiło 15 MPa, a ci-
śnienie to wytwarzała sprężar-
ka poruszana dwusuwowym
silnikiem gaźnikowym DKW o
mocy 3 KM i pojemności sko-
kowej 110 cm³. Przed odpale-
nie zbiornik z mieszanką był
ogrzewany przez okres 5 mi-
nut za pomocą łaźni wodnej.
Woda łaźni wodnej była pod-
grzewana przez silnik czołgu.
Zbiorniki mieszanki (Flammol)
umieszczone były w miejscu
zamontowania
zasobników
amunicyjnych i posiadały po-
jemność 1020 cm³. Ciecz za-
palająca była zapalana elek-
tryczną zapalniczką tzw. Smit-
skerzen. Zużycie mieszanki
zapalającej wynosiło do 8
dm³/s, co umożliwiało oddanie
125
jednosekundowych
strzałów oraz 80-81 dwu lub
trzysekundowych serii. Zasięg
skuteczny miotacza płomieni
wynosił
50-55 m
i uzależniony
był od kierunku i siły wiatru.
Miotacz mógł się wychylać w
pionie od -8° do +20°, a w
poziomie obracał się wraz z
wieżą czołgu o 360°.
Dodatkowym uzbroje-
niem czołgu były
dwa karabi-
ny maszynowe MG 34
z ce-
lownikami KgZF 2. Większość
czołgów Flammpanzer III po-
siadała dodatkowe płyty pan-
cerne o grubości 30 mm montowane w przedniej części kadłuba. Zwiększyło to masę czołgu do
23000
kg.
Załoga
czołgu
składała się z trzech ludzi: dowódcy, strzelca-radiotelegrafisty
oraz kierowcy. Prędkość maksymalna wozu Flammpanzer III
wynosiła 40 km/h, a zasięg wynosił 155 km. Poza modyfikacją
uzbrojenia pozostałe wyposażenie czołgu oraz opancerzenie
odpowiadało standardowi wersji Ausf. M.
Planowano, że w styczniu 1943 roku zostanie wypro-
dukowanych 20 czołgów, 45 w lutym i 35 w marcu. Rzeczywi-
sta produkcja przebiegała inaczej. 2 lutego 1943 roku przeka-
zano wojsku 65 czołgów, 34 w marcu i ostatni jeden czołg w
kwietniu 1943 roku.
Flammpanzer III zbudowano głównie z myślą o walkach w terenie
zabudowanym jak np. Stalingrad. Czołgi tego typu były używane
głównie na froncie wschodnim, a pierwsze ich użycie nastąpiło
wiosną 1943 roku. W jednostkach znajdowało się stale około 30
sprawnych czołgów. Najwięcej czołgów PzKpfw III (Fl) Sd.Kfz
141/3 utracono jesienią 1943 roku w czasie walk na Ukrainie.
Flammpanzer III nie był szczególnie udaną konstrukcją, dlatego
pojazdy, które powróciły w celu wykonania napraw (35) przebu-
dowano na standardowe czołgi albo na Sturmgeschutz III. Ostat-
nie kilka czołgów tego typu używano bojowo jeszcze podczas walk w Budapeszcie w styczniu 1945 roku.
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin