Czołg PzKpfw I Ausf. A 1934.pdf

(9196 KB) Pobierz
NIEMCY
Technika lądowa
BROŃ
Czołgi
1934
Czołg lekki Panzerkampfwagen I Ausf. A
Dane taktyczno-techniczne:
PzKpfw I Ausf. A:
producent: Henschel-Werke i MAN, wyprodukowano: 477 sztuk, produkcja: 1934-1936, użyt-
kownicy: Niemcy, Hiszpania, Chiny, typ: czołg lekki, trakcja: gąsienicowa, transmisja - ZF Aphon FG 35, mechaniczna,
załoga: 2 osoby (dowódca/strzelec i kierowca/mechanik), masa całkowita - 5400 kg, masa użyteczna - 340 kg, długość -
4,02 m, szerokość - 2,06 m, wysokość - 1,72 m, prześwit - 29 cm, nacisk jednostkowy na grunt - 0,39 kg/cm
2
, silnik -
3
Krupp M305, moc jednostkowa - 10,55 KM/t, pojemność skokowa - 3460 cm , moc silnika - 57 KM przy 2500 obr./min.,
skrzynia biegów - 5 do przodu, 1 wsteczny, pojemność zbiorników paliwa - 144 dm
3
, prędkość po drodze - 37 km/h, pręd-
kość w terenie - 25 km/h, zasięg po drodze - 145 km, zasięg w terenie - 100 km, zużycie paliwa na drodze - 100 dm
3
/100
km, zużycie paliwa w terenie - 149 dm
3
/100 km, pancerz - stalowy, spawany, 6-13 mm, pokonywane przeszkody: brody
0,6 m, rowy 1,4 m, ściany 0,37 m, kąt podjazdu 57% (30°), uzbrojenie - 2 x 7,92 mm km Dreyse MG-13, zapas amunicji -
1526 sztuk.
W
1931
roku
gen. mjr Oswald Lutz,
in-
spektor wojsk samochodowych Reichswehry
(Inspektorat Wojsk Samochodowych – transportu
samochodowego – był w istocie zamaskowanym
dowództwem broni pancernej, a gen. mjr Lutz jej
dowódcą), wysunął projekt przyszłościowego
formowania dużych jednostek pancernych, uzna-
jąc zarazem, że dotychczasowe rezultaty w bu-
dowie czołgów nie odpowiadają oczekiwaniom.
Pod wpływem poglądów swego szefa sztabu
ppłk Heinza Guderiana
polecił opracować model
czołgu lekkiego o masie 5 t, aby natychmiast po
odzyskaniu suwerenności wojskowej, czyli ze-
rwaniu ograniczeń traktatu wersalskiego, można
było te wozy dostarczyć armii do celów szkole-
niowych. Jak dotąd bowiem posługiwano się na ćwiczeniach drewniano-tekturowymi makietami czołgów, montowanych
na samochodach osobowych
Hanomag 25 PS, Opel 24
i
Adler Standard 6.
Podwozie czołgu PzKpfw I zostało opracowane w zakładach Kruppa na podstawie brytyjskiej konstrukcji Mark IV
produkcji Carden-Lloyda. Niemcy otrzymali dwa takie czołgi w tajemnicy od Związku Radzieckiego w 1932 roku. Testy
pierwszych pięciu podwozi rozpoczęto już w 1933 roku, natomiast rok później przekazano Oddziałowi Szkolenia Motoro-
wego w Zossen, pierwszych 15 gotowych czołgów, oznaczonych 1A LaS (Landwirtschaftlicher Schlepper – ciągnik rolni-
czy). Nazwę tę zmieniono na
PzKpfw I (MG) Ausf. A
w lecie 1935 roku, po wypowiedzeniu przez Hitlera traktatu wersal-
2
skiego zabraniającego Niemcom posiadania wojsk pancernych. Wozy te produkowano od lipca 1934 do czerwca 1936
roku. Był to czołg o masie całkowitej 5400 kg, wyposażony w silnik Kruppa M 305 o mocy 60 KM, pozwalający poruszać
się z prędkością 37 km/h. Opancerzenie stanowiły płyty pancerne o grubości do 13 mm, a uzbrojeniem były dwa karabiny
maszynowe MG 13 kalibru 7,92 mm. Charakterystyczne podwozie tego pojazdu zawierało 4 pary kół nośnych i trzy pary
kół podtrzymujących gąsienice. Koło napinające znajdowało się na jednym poziomie z kołami nośnym. Załogę stanowiło
dwóch ludzi: kierowca/mechanik i dowódca/radiotelegrafista, który jednocześnie obsługiwał karabiny maszynowe.
W lipcu
1934
roku podwozia 1 LaS
Krupp dostarczono trzem kompaniom szkolnym
Kraftlehrkommando Zassen (oddział szkolenia
motorowego w Zassen); we wrześniu przekaza-
no im pierwsze czołgi. Miesiąc później oddział
szkolenia przemianowano na
1 pułk pancerny.
Podobną jednostka stacjonująca w Ohrdruf sta-
nowiła zalążek
2 pułku pancernego.
W
1935
roku, po wypowiedzeniu przez Hitlera postano-
wień traktatu wersalskiego. Informowano już
oficjalnie o istnieniu jednostek pancernych. La-
tem tego roku czołgi obu pułków uczestniczyły w
manewrach koło Munster. Jednocześnie zmie-
niono oznaczenie czołgu z 1 LaS Krupp na
Panzerkampfwagen I (MG) Ausf. A
(czołg
I
uzbrojony w karabiny maszynowe, model A)
oraz wprowadzono nowy, ujednolicony system
oznaczeń.
We wrześniu 1936 roku 41 czołgów Pz-
Kpfw I Ausf. A wysłano Hiszpanii jako cześć
wyposażenia Legionu Condor. W 1934 roku
sprzedano Węgrom. Ogółem wyprodukowano
477 czołgów typu PzKpfw I Ausf. A: 349 w za-
kładach Henschla i 128 w zakładach MAN. Je-
den czołg PzKpfw I Ausf. A wyposażono do-
świadczalnie w silnik dieslowski Krupp M 601 o
mocy 60 KM. Czołgi PzKpfw I Ausf. A miały
numery fabryczne 10001 do 10477.
Czołg lekki PzKpfw I Ausf. A składał się
z następujących podstawowych elementów:
kadłuba, wieży, zespołu napędowego, przyrzą-
dów kierowania, uzbrojenia, podwozia z zawie-
szeniem oraz osprzętu i wyposażenia.
Kadłub czołgu spawany był z płyt wal-
cowanych ze stali chromowo-niklowej. Płyty miał
zróżnicowaną grubość, uzależnioną od kąta
nachylenia oraz od tego jakie podzespoły czołgu
osłaniały. Kadłub był zbudowany na szkielecie z
kątowników stalowych i dzielił się na przedział
załogi (bojowy) oraz przedział silnikowy. Z przodu przedziału załogi, po lewej stronie skrzyni przekładniowej, znajdowało
się stanowisko mechanika-kierowcy. Wał napędowy (od silnika do skrzyni przekładniowej) przebiegał przez środek prze-
działu załogi. Stanowisko dowódcy znajdowało się z tyłu przedziału po prawej stronie. Przedział załogi był oddzielony od
przedziału silnika przegrodą pancerną. Wejście do czołgu umożliwiał dwudzielny właz umieszczony na wysokości wieży
w lewej ścianie kadłuba. Przed stanowiskiem kierowcy znajdowała się tablica przyrządów wyposażona w obrotomierz
(wyskalowany w zakresie od 300 do 3500 obr/min) produkcji firmy Veigel, wskaźnik ciśnienia oleju (wyskalowany od 0 do
6 kg/cm ), prędkościomierz (wyskalowany od 0 do 50 km/h), światła oświetlające tablicę przyrządów oraz włącznik za-
płonu. Prędkościomierz dodatkowo zawierał oznaczenia optymalnych prędkości dla danego biegu (1 bieg-5 km/h; 2 bieg-
11 km/h itd.)
Wieża czołgu umieszczona była
niesymetrycznie po prawej stronie kadłu-
ba. Jej konstrukcja była podobna do kon-
strukcji kadłuba, również opierała się na
konstrukcji ze stalowych kątowników i
przyspawanych do niej stalowych płyt
pancernych. Podstawa wieży o średnicy
911 mm spoczywała na łożyskach kulko-
wych. Wieża nie posiadała podłogi, a do-
wódca obsługujący karabiny maszynowe
obracał się wraz z siedziskiem. Wieżą
kierowano ręcznie za pomocą mechani-
zmu kół zębatych, służyły do tego dwa
3
manipulatory umieszczone po obu stronach jarzma karabinu maszynowego. Lewe koło mechanizmu obrotowego pozwa-
lało na zmianę kąta położenia karabinów maszynowych od -12° do +18°, prawe natomiast umożliwiało obrót wieży w
płaszczyźnie poziomej o 360°. Na ścianach wieży znajdowało się osiem uchwytów do mocowania zapasowych magazyn-
ków, w górnej ścianie wieży umieszczono właz dowódcy zamykany na zamek. Wysokość wieży wynosiła 860 mm, a z
podstawą 1009 mm. Wysokość od podłogi do wierzchu wieży wynosiła 1212 mm. Długość wieży u podstawy 914 mm.
Uzbrojenie czołgu PzKpfw I Ausf. A stanowiły
dwa karabiny maszynowe Dreyse MG-13 o szybko-
strzelności praktycznej 680 strzałów/min., zasilane z
dwóch magazynków bębnowych o łącznej pojemno-
ści 25 naboi. Zapas amunicji wynosił 1526 naboi (61
magazynków.
Czołg PzKpfw I Ausf. A był napędzany 4 cy-
lindrowym silnikiem gaźnikowym w układzie bokser
typu Krupp M305, chłodzonym powietrzem, o pojem-
ności 3,460 l i mocy 57 KM przy 2500 obr/min. Śred-
nica tłoka wynosiła 90 mm, a jego skok 130 mm.
Instalacja elektryczna była jednoprzewodowa
12 V. Źródłem prądu był jeden 6 V akumulator o po-
jemności 105 A/h. Napięcie: 6 V. Prądnica typu Bo-
sch GTL 600 12-1200 lub Bosch RRCN 300 12-300.
W czołgach PzKpfw I Ausf. A prądnica była zblokowana z rozrusznikiem.
Instalacja paliwowa składała się z dwóch zbiorników o łącznej pojemności 144 l. Zużycie paliwa wynosiło od 100
l/100 km. Paliwo stanowiła benzyna etylizowana o liczbie oktanowej 76. Pojemność zbiornika oleju wynosiła 12 l. Gaźniki
były dwugardzielowe Solex 40 JEP. Przeniesienie napędu stanowiło sprzęgło suche dwutarczowe. Skrzynia biegów typu
ZF Aphon FG 35. Skrzynia ta posiadała po 5 biegów do przodu i jeden wsteczny.
Czołgi PzKpfw I Ausf. A miały stalowe gąsienice drobnoogniwkowe, o szerokości 280 mm i długości oporowej
2470 mm. Rozstaw gąsienic wynosił 1676 mm. Koła napędowe znajdowały się z przodu, a mechanizmy i koła napinające
z tyłu.
Układ jezdny tworzyło ponadto cztery lub pięć kół nośnych i odpowiednio trzy lub cztery pary kół podtrzymują-
cych. W czołgach wersji A ostatnie koło nośne służyło jako koło napinające. Koła nośne były odlewane, posiadały gumo-
wy bandaż firmy Continental, o wymiarach 530x80 mm. Koła te były amortyzowane za pomocą resorów piórowych
(pierwsze koło miało amortyzator sprężynowy typu 35H). Koła podtrzymujące miały wymiary 190/85/72 mm. Pojazd wy-
posażony został w hamulce bębnowe oraz hamulec ręczny mechaniczny. Sterowanie kierunkowe odbywało się za pomo-
cą sprzęgieł bocznych.
Każdy czołg był wyposażony w zestaw narzędzi służących do przeprowadzania bieżących napraw i do konser-
wacji. Narzędzia znajdowały się w zasobnikach umieszczonych na błotnikach. Do obserwacji służyło 4 lub 5 szczelin
obserwacyjnych, osłoniętych wkładkami ze szkła pancernego. Uzbrojenie czołgu posiadało celownik optyczny typu Zeiss
TZF2 z dwukrotnym powiększeniem. Wyposażenie w środki łączności składało się z chorągiewek sygnałowych, rakietnicy
typu Walther z kompletem rakiet sygnałowych oraz odbiornika krótkofalowego Fu-2. Wyposażenie saperskie stanowiły
łopaty, piły i siekiera. Istniała możliwość przewozu dodatkowego zapasu paliwa w kanistrach zamocowanych do kadłuba.
Czołgi PzKpfw I Ausf. A przeznaczone do walk w Afryce otrzymały wydajniejsze filtry powietrza i miały lepszą wentylację
wewnętrzną.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin