Vermeersch_O_Artur_T_J_Nabozenstwo_do_Najsw_Serca_Jezusa_Krakow_1933.pdf

(21530 KB) Pobierz
BIBLJOTEKA ŻYCIA WEWNĘTRZNEGO
o
o
o
TOM XXXVI
O. ARTUR YERMEERSCH T. J.
O o
O
NABOŻEŃSTWO
DO NAJŚW . SERCA JEZUSA
W P R AKT YC E I W T E O R J I
WY D A N I E S I ÓDME,
PRZEJRZANE, UZUPEŁNIONE I UZGODNIONE
Z ENCYKLIKĄ „MI SER ENTI SS I MUS “
N A B O ŻE Ń S TW O
DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA
SPOLSZCZYŁ KS. HERMAN LIBIŃSKI T. J.
DRUKARNIA „PRZEGLĄDU POWSZECHNEGO*
KRAKÓW 1933
WYDAWNICTWO KSIĘŻY JEZU ITÓ W
MOŻNA DRUKOWAĆ
Kraków, dnia 10 lutego 1933 r.
Ks. Włodzimierz Konopka T. J.
Prowincjał Małopolski.
L 1371/33.
POZWALAMY DRUKOWAĆ
Z Książęco-Metropolitalnej Kurji.
Kraków, dnia 18 lutego 1933 r.
f Stanisław Bp.
Wik. gen.
L. S.
Ks. Stefan Mazanek
kanclerz.
Cel, do którego „Bibljoteka igcia wewnętrznego" świadomie
i ustawicznie podąża, polega na tern, żebg w szeregu wybitnych
dzieł omówić wszystkie sprawy, wchodzące w zakres doskona­
łości chrześcijańskiej.
Wiele ju ż z nich znalazło w dotychczasowych 35 tomach
Bibljoteki godne uwzględnienie. Zdajemy sobie jednak sprawę,
że istnieje jeszcze sporo tematów, i to ściśle związanych z nad-
przyrodzonem życiem, które dotychczas nie są należycie w niej
reprezentowane. Takim np. tematem, nad którym „Bibljoteka
życia wewnętrznego“ nie mogła bynajmniej przechodzić do po­
rządku dziennego, jest nabożeństwo do Najśw. Serca Jezuso­
wego. „Wielkie nabożeństwo katolickie, tak bowiem można dziś
nazwać nabożeństwo do Serca Chrystusa Pana", ja k się wyraża
O. Vermeersch.
Istotnie na niebie pobożności chrześcijańskiej nie jest ono
bynajmniej jakąś gwiazdką drugiego rzędu, jakąś poboczną
praktyką, ale stało się jakby wielkim systemem słonecznym,
ogarniającym całe chrześcijaństwo katolickie. Dziś trudno wy­
obrazić sobie jakikolwiek kościół katolicki bez ołtarza, bez
obrazu Najśw. Serca. W każdym odprawiają się pobożne ćwi­
czenia ku jego czci. Mamy ju ż szereg wybitnych świętych, dla
których to nabożeństwo stało się treścią ich życia, przy jego
pomocy wzbili się na wyżyny heroicznej cnoty. — U nas w Polsce
cześć Najśw. Serca, obok nabożeństwa do Matki Bożej, zajmuje
wśród wiernych pierwszorzędne miejsce, w ogromnej mierze
dzięki Apostolstwu Modlitwy i „Posłańcowi Serca Jezusowego".
Jest też u nas dość obfita literatura na ten temat.
Zagraniczna literatura religijna posiada kilkanaście wybit­
nych dzieł o nabożeństwie do Najśw. Serca. Jednem z bardzo
wartościowych jest książka O. A. Yermeerscha, belgijskiego
Jezuity, znanego z wielu gruntownych prac na polu teologji
moralnej i prawa kanonicznego. Otóż jego „Pratique et doctrine
de la dćootion au Sacrć-Coeur*, postanowiliśmy przełożyć
z 7-go wydania francuskiego i uczynić z niej 30 tom naszej
Bibljoteki. O tej książce O. Vermeerscha można powiedzieć, że
stanowi jakby encyklopedię kultu Bożego Serca, albowiem
z wyjątkiem historji tego nabożeństwa, znajdujemy w niej nie­
mal wszystkie tematy związane z tem nabożeństwem.
A więc w „części praktyczneja mamy na pierwszem miejscu
wyjaśnione, na czem polega istota poświęcenia się, oddania się
Boskiemu Sercu. Jest to praktyka, wnikająca niezmiernie głę­
boko w cale nabożeństwo do Najśw. Serca. Mamy dalej omó­
wiony liturgiczny kult Serca Jezusowego. Idą następnie_ całe
szeregi rozmyślań to na miesiąc czerwiec, to na nowennę, to
znów o tak zwanych
„przysługach“.
Rozmyślania cechuje głębia
i zwartość. To są rzeczywiście punkta, a więc krótkie rzuty
myślowe, wymagające osobistej pracy umysłu i serca. Z nich
widzimy, jak nabożeństwo do Najśw. Serca ze wszech stron
i dogłębnie obejmuje duszę.
Część teoretyczna, oparta na gruntownym fundamencie
dogmatycznym, określa jakie miejsce zajmuje w kulcie Najśw.
Serca samo serce fizyczne, następnie ludzka miłość Jezusa,
a wreszcie miłość boska. Specjalny rozdział wyjaśnia znaczenie
, wielkiej obietnicy“. Wreszcie zamieszczono liczne dokumenta
oficjalne.
Przez tę książkę zyskujemy pracę bardzo gruntowną
i praktyczną. Czciciele Serca Bożego znajdą w niej mądrego
i pewnego przewodnika w tem wielkiem nabożeństwie. Kapłani
mnóstwo materjału dla siebie i dla dusz sobie powierzonych.
Kraków, 17 lutego 1933.
KS. JÓZEF ANDRASZ T. J.
DZIAŁ L
PRAKTYKA NABOŻEŃSTWA
C SC
i
.
ZĘ
P o św ię c e n ie s ię B o sk iem u S ercu
Jezu sa.
Wszystko pobudza nas, by na pierwszem miejscu
mówić o poświęceniu się Boskiemu Sercu Jezusa.
„Wśród praktyk, właściwych nabożeństwu do Najśw.
Serca, wybija się na pierwszy plan i na pierwszą
zasługuje wzmiankę poświęcenie",1 czyli oddanie się
)
całkowite Bożemu Sercu. Któryż akt wyraża i stre­
szcza lepiej, co czuła dla tego Serca św. Małgorzata
Marja i błog. Klaudjusz de la Colombiere, aniżeli akt
poświęcenia, którym oddawali mu całe swe życie
i całkowicie ofiarowywali samych siebie?
Akt poświęcenia, zatwierdzony przez Piusa IX,
uświetnił w r. 1875 dwusetną rocznicę wielkiego ob­
jawienia się Najśw. Serca. Leon XIII zaś u progu
dwudziestego stulecia powziął i wykonał wspaniały
pomysł poświęcenia Sercu Jezusowemu całej społecz­
ności ludzkiej. W sześć lat później przepisał na
') Enc.
Miserentissimus
z 8 maja 1928.
(Acta Ap. Sedis,
20,
165;
Periodica
17, 99).
wieczne czasy coroczne odnawianie tego hołdu, obej­
mującego cały wszechświat. W pamiętnej wreszcie
encyklice
Quas primas
z 25 grudnia 1925 r.1 Jego
)
Świątobliwość Pius XI zarządził, aby to odnowienie
odbywało, się odtąd uroczyście w dniu święta Chry-
stusa-Króla, które tą encykliką zostało ustanowione.
Poświęcenie należycie wykonane rozciąga swój
wpływ na wszystkie inne praktyki nabożne. Jakież
może być pełniejsze źródło gorliwości i ufności nad
świadomość, żeśmy się zaciągnęli nieodwołalnie na
służbę tego, którego miłości oddajemy cześć, żeśmy
się stali jego poddanymi?
Sam cel tego dzieła, skierowanego równocześnie
ku uwielbieniu Serca Jezusowego i ku uświątobliwie-
niu duszy, każe nam od początku zachęcać gorąco
naszych czytelników, ażeby na wszystkich aktach
swego życia wyciskali znamię poświęcenia się Bo­
skiemu Sercu Jezusa. Posługując się słowami św.
Małgorzaty-Marji, pragniemy im powiedzieć:2) „Uczy­
niłaby Matka rzecz bardzo miłą Bogu, gdyby się po­
święciła i oddała całkowicie Boskiemu Sercu, jeśli
o tern dotąd nie pomyślała. Należy przystąpić do
Stołu Pańskiego w któryś pierwszy piątek miesiąca,
a po komunji św. złożyć Najśw. Sercu ofiarę z sie­
bie, poświęcając mu całe swe jestestwo, by jemu
odtąd służyło i przysparzało mu tyle chwały, miłości*
)
')
Acta Ap. Sed.
17, 593 53.
Periodica
14, 129 35.
*) List do Matki de Saumaise, napisany mniejwięcej
w miesiąc po pierwszej uroczystości Najśw. Serca, obchodzonej
w zaciszu nowiejackiem.
Vie et Oeuures de la Sainte,
t. II,
lettre 28, p. 65.
i uwielbienia, ile tylko będzie w naszej mocy. Oto
rzecz, której zdaniem mojem domaga się Boskie
Serce, by doprowadzić do doskonałości i pomyślnego
kresu dzieło naszego uświątobliwienia.“
Takie poświęcenie, łatwo się domyśleć, nie może
się ograniczyć do prostego odmówienia jakiejś for­
muły. W następnych rozdziałach spróbujemy wy­
świetlić jego znaczenie i doniosłość, następnie samą
rolę, którą mu nasz plan wyznacza.
ARTYKUŁ I.
P o św ię c e n ie się N ajśw . S e rc u śro d k ie m
d o sk o n ało ści.
g 1.
D o s k o n a ło ś ć n a b y w a n a p r z e z n a b o ż e ń stw o do
N a jśw . S e r c a .
Zbawiciel, który wszystek zakon sprowadził do
podwójnego przykazania miłości, ogłasza równocze­
śnie bez ogródek konieczność wyrzeczenia się zupeł­
nego i powszechnego. Oznajmuje, że jarzmo jego
słodkie a brzemię lekkie. Tym zaś, którzy chcą pójść
za nim, nakazuje opuścić wszystko.
Czy nie możnaby miłować z całego serca bez
porzucenia wszystkiego?
Umrzeć dla całej reszty, czy to nieodzowny wa­
runek życia dla Boga i bliźniego?
A ta utrata samego siebie czyż miałaby być
twarda i uciążliwa tylko pozornie?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin