moda_na_kompostowanie.pdf

(289 KB) Pobierz
MODA NA KOMPOSTOWANIE
SPIS TREŚCI:
1. Wstęp – cel kompostowania
2. Materiały nadające się i nie nadające się do kompostowania
3. Miejsce na kompostownik i parametry pryzmy
4. Sposoby kompostowania:
- przydomowe kompostowanie dla „leniwych”
- przydomowe kompostowanie” dla pracowitych”
- ekokompostowanie
5. Procesy zachodzące w pryźmie
6. Innowacyjne kompostowniki
Opracowanie: Alicja Śmiech
Świętokrzyski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Modliszewicach
1. Wstęp – cel kompostowania
Jednym z czynników mających negatywny wpływ na środowisko naturalne są śmieci.
Problem jest coraz większy i dotyczy każdego z nas, bo tam gdzie są ludzie tam zawsze
będą odpady. Powinniśmy we własnym otoczeniu minimalizować ich ilość, nauczyć się je
składować,
zagospodarować
i
wykorzystywać
bezpiecznie
dla
środowiska.
Kompostowanie jest najbardziej logicznym, najprostszym i najtańszym sposobem na
pozbycie się zbędnych odpadów organicznych i jednocześnie uzyskanie nawozu.
Proces kompostowania jest znany ludzkości od wieków i sięga początków rolnictwa.
Proces ten polega na kontrolowanym, mikrobiologicznym rozkładzie substancji
organicznych w odpowiednich warunkach temperatury i wilgotności, przy dostępie
powietrza. Przyczyniają się do tego głównie termofilne promieniowce, bakterie, pleśnie
oraz dżdżownice. Istota kompostowania wywodzi się od naturalnej zasady zamkniętego
obiegu materii w środowisku naturalnym.
W naturze nic nie ginie - biomateriał wytworzony przez florę i faunę "powraca" jako
cenny kompost. Dobrze przygotowany kompost jest najłatwiej dostępnym oraz
odpowiednim dla wszystkich uprawianych roślin nawozem organicznym. Syntetyczne
nawozy mineralne dostarczają uprawianym roślinom związki gotowe do pobrania. Rośliny
nigdy ich w pełni nie wykorzystują i wówczas może gromadzić się w roślinie nadmiar
azotanów szkodliwych dla zdrowia człowieka. Dojrzały kompost można stosować bez
żadnych obaw i ograniczeń ilościowych do nawożenia gleby. Kompost stale dodawany do
gleby zwiększa w niej zawartość próchnicy poprawiając strukturę słabych gleb. Zwiększa
urodzajność plonów, pozwala na rekultywację ubogiej w składniki odżywcze i mineralne
lub zanieczyszczonej gleby.
Pięć powodów, dla których warto stosować kompost :
Po pierwsze: kompost to substancja organiczna, która nie szkodzi roślinom – nie
grozi przenawożeniem i nie uszkadza młodych roślin.
Po drugie: kompost poprawia strukturę podłoża. Dzięki próchnicy, którą zawiera,
gleba piaszczysta dobrze chłonie wodę i staje się bardziej plastyczna, a gleba
zwięzła i ciężka – pulchna i przewiewna.
Po trzecie: kompost jest przygotowywany w ogrodzie głównie z resztek
roślinnych pochodzących z tego miejsca, a więc jak w naturze – po rozłożeniu
oddajemy ziemi materię i energię, które były z niej czerpane.
Po czwarte: do kompostowania nadają się resztki organiczne z gospodarstwa
domowego, które zwykle stanowią znaczną część śmieci. Mamy więc dodatkową
korzyść – zamiast płacić za ich wywożenie, wzbogacamy nimi skład nawozu.
Po piąte: kompost nie ma szkodliwego wpływu na ludzi ani na rośliny. Stosując go,
nie trzeba chronić skóry i przestrzegać okresu karencji.
2. Materiały nadające się i nie nadające się do kompostowania:
Co wrzucamy do kompostownika?
obierki z warzyw, owoców, skorupki z jaj, fusy z kawy, herbaty, resztki jedzenia,
opadłe owoce, drobne gałązki (pocięte), chwasty bez nasion. czarno-białe gazety,
muł z sadzawki
od czasu do czasu możemy dorzucić skoszoną trawę, popiół z kominka, liście
możemy też dorzucić trochę dżdżownic, żeby przyspieszyć procesy rozkładu
materii organicznej
Czego nie można wrzucać?
nie należy wrzucać - skórek owoców cytrusowych i bananów (traktowanych
preparatami chemicznymi), resztek mięsa, kości, ryb, odchodów zwierząt
domowych i innych niż roślinożerne, solonych i tłustych resztek jedzenia, chorych
roślin, perzu, chwastów z nasionami oraz resztek roślin porażonych przez choroby i
szkodniki
zadrukowanego (kolorowego) papieru, chemikaliów i leków,
Nie należy też kompostować liści dębu, olchy i orzecha włoskiego – ze względu na
garbniki hamujące rozwój innych organizmów – ani igieł i pędów cisa, bo zawierają
trujący alkaloid – taksynę.
Surowce o dużej zawartości węgla zapewniają
celulozę
niezbędną bakteriom do produkcji
ciepła i
cukrów,
podczas gdy surowce o dużej zawartości azotu są źródłem najbardziej
skoncentrowanych
białek,
które pozwalają na rozwój bakterii.
Przykładowe odpady o dużej zawartości węgla:
słoma
zbożowa,
jesienne liście,
pył drzewny i odpady drewniane,
niektóre rodzaje papieru i
kartonu.
Niektóre materiały o dużej zawartości azotu:
zielona biomasa (świeża lub zwiędła), np.
siano,
skoszona trawa,
odchody zwierząt roślinożernych (krów, koni),
resztki owoców i warzyw,
wodorosty,
mielona kawa (po zaparzeniu napoju).
Celem budowy systemu do kompostowania jest zapewnienie zdrowego i bogatego w
składniki odżywcze środowiska życia dla bakterii. Najszybsze kompostowanie ma miejsce
w przypadku gdy stosunek masy węgla do azotu w środowisku wynosi 25:1 – 30:1.
Przykładowo, skoszona
trawa
ma ten stosunek wynoszący 19:1 a jesienne liście -- 55:1.
Wymieszanie tych dwóch składników w równych proporcjach daje odpowiedni stosunek
składników odżywczych.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin