Katecheza 10
CHRZEST CZYNI MNIE DZIECKIEM BOŻYM
Ogólne cele katechetyczne
Okrywanie prawdy o tym, że chrzest czyni nas dziećmi Bożymi.
Kształtowanie postawy wdzięczności wobec Boga i radości.
Cele szczegółowe
Wiedza
Dziecko:
– dowiaduje się, że zostało ochrzczone
– rozumie, że chrzest czyni nas dziećmi Bożymi
– rozumie, że należy do wspólnoty Kościoła.
–
Umiejętności:
– potrafi wyjaśnić, dlaczego chrzest jest tak ważnym wydarzeniem
– potrafi śpiewać piosenkę „Spotkał mnie dziś Pan”.
Postawy:
– wyraża wdzięczność Bogu za swój chrzest modlitwą i pieśnią.
Metody i techniki
: rozmowa kierowana, opowiadanie, modlitwa, piosenka, praca z ilustracjami, prezentacja szaty chrzcielnej, improwizowana scenka na temat chrztu.
Środki dydaktyczne
: pacynka Kasi, świeca, woda, biała szata, zdjęcia lub obrazki przedstawiające sceny
z chrztu, film wideo.
I. WPROWADZENIE
K. serdecznie wita dzieci i nawiązuje z nimi rozmowę:
– Kto z was widział kiedyś małe dziecko na rękach mamy w kościele?
K. prosi, aby dzieci o tym opowiedziały, a potem wyjaśnia:
Rodzice przynoszą dziecko do kościoła po to, żeby je włączyć do Bożej rodziny. Chcę wam dzisiaj
powiedzieć, że każde z was jest dzieckiem Bożym i że jest bardzo kochane przez dobrego Boga. Przypomnijmy sobie, kto w naszych rodzinach jest najmłodszy, ponieważ opowiemy o wielkim wydarzeniu dla osoby najmniejszej spośród bliskich Kasi.
I. AKTYWIZACJA
1. Opowiadanie
K., posługując się pacynką Kasi, opowiada:
Chrzest Oli
W sobotę od rana w naszym domu panowało wielkie ożywienie, a wszyscy zajmowali się
tylko małą Olą. Tego dnia cała rodzina miała wielkie święto, ponieważ Ola miała zostać
ochrzczona.
Na początku nie mogłam zrozumieć, o co chodzi.
– Mamo, co to znaczy „ochrzczona”? – pytałam, ale mamie zabrakło czasu na odpowiedź.
Właśnie zajmowała się przystrajaniem świecy zieloną gałązką, którą urwałam z paprotki. Piotrek czyścił swoje buty, a tata sprzątał w samochodzie, który umył już poprzedniego dnia. Babcia, która zjawiła się, żeby pomóc, gotowała teraz uroczysty obiad. Wszyscy byli bardzo zajęci.– Mamo, co to znaczy „ochrzczona”? – dopytywałam się nadal.
Na szczęście babcia znalazła chwilę czasu i wytłumaczyła mi, że ksiądz w kościele poleje
główkę Oli wodą i w ten sposób stanie się ona dzieckiem Bożym i będzie należała do rodziny,
której Ojcem jest Bóg.
Z opowiadania babci wynikało, że podczas chrztu dziecko przytula się do dobrego Boga
i już na zawsze zostaje w Jego sercu.
– Jaka szczęśliwa będzie nasza Ola... – zamyśliłam się. Wtedy babcia powiedziała:
– Kasiu, ty też jesteś dzieckiem Bożym. Nawet ja, twoja babcia, dla Boga jestem „dzieckiem”.
– Chyba nie zdążymy – martwiła się mama – trzeba jeszcze uprasować białą szatkę dla Oli.
Kasiu, podaj mi ją, proszę. Otrzyma ją Ola w czasie chrztu.
Pobiegłam posłusznie.
– Będzie w niej wyglądała jak aniołek – zauważyłam, podając mamie szatkę.
Ponieważ wszyscy sobie bardzo pomagali, cała rodzina, wystrojona i uśmiechnięta, zdążyła na czas. W kościele mogłam zobaczyć wszystko, o czym wcześniej dowiedziałam się od babci. Ksiądz polał głowę Oli wodą i zrobił znak krzyża na jej czole. Bardzo spodobała mi się duża świeca, która paliła się obok.
Potem wszyscy wróciliśmy do domu, żeby świętować ten dzień razem. Najgłośniej robiła to chyba Ola, ale w końcu było to jej największe święto.
2. Rozmowa na temat opowiadania
– Jakie święto miała rodzina Kasi?
– Kto przyjechał pomóc rodzinie Kasi?
– Co zrobił ksiądz, aby uczynić Olę dzieckiem Bożym?
– Jakiego koloru szatę otrzymała Ola w czasie chrztu?
K. pokazuje dzieciom białą szatę, pytając:
– Co wam przypomina biały kolor?
(śnieg, opłatek, obrus)
K. wyjaśnia grupie, że biel jest symbolem czystości.
3. Piosenka
Potem dzieci uczą się piosenki „Spotkał mnie dziś Pan”.
D G D
Spotkał mnie dziś Pan
G D A D
i radość ogromną w sercu mam.
Z tej radości chcę
śpiewać i klaskać w dłonie swe.
D G A D G D
Więc wszyscy razem chwalmy Go,
za to, że trzyma nas ręką swą.
(powtórzyć dwa razy)
4. Nowe pojęcie
K. tłumaczy dzieciom, że każde z nich też przeżyło dzień swojego chrztu, w którym zostało przytulone przez
Pana Boga.
Spróbujmy sobie wyobrazić, jak ten dzień wyglądał.
Film
K. może odtworzyć z kasety wideo scenę chrztu lub pokazać zdjęcia upamiętniające to wydarzenie.
K. zachęca dzieci, aby poprosiły rodziców o rozmowę na temat chrztu dzieci.
6. Praca z podręcznikiem
Dzieci wykonują polecenia w podręczniku dziecka.
III. ZAKOŃCZENIE
1. Rymowanka
K. uczy dzieci rymowanki:
Bóg przytulił mnie do siebie, chce mnie spotkać kiedyś w niebie.
2. Modlitwa
K. prowadzi modlitwę dziękczynną za chrzest (podczas modlitwy dzieci mogą stać w kręgu wokół świecy
i wypowiadać słowa: „Dziękujemy Ci, dobry Boże”).
– Dziękujemy Ci, dobry Boże, że jesteś naszym Ojcem.
– Dziękujemy Ci, że wprowadziłeś nas do swojej rodziny.
KĄCIK KATECHETY
1. Rozważanie
„Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego». I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je”. (Mk 10,13-16)
2. Okruch mądrości
„Wszystkie lata naszego życia, od dzieciństwa do starości, są bardzo krótkim okresem w orównaniu
z wiecznością”. (Platon)
3. Wiersz
Chcę moje życie Tobą przeżyć, Boże;
Tobie je oddać, jak od Ciebie wziąłem.
Chcę, byś rozpalił we mnie Łaski zorze,
Daj piąć się ciągle wyżej, choć z mozołem.
Błagam Cię, Boże, byś był zawsze ze mną,
Lecz nie koło mnie, ale zawsze we mnie –
Był mi światłością w nocy pustkę ciemną;
Błagam Cię, Panie, i wiem – nienadaremnie!
(Bolesław Taborski)
4. Warto przeczytać
S. Bielecki, Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie , Kielce 1999.
W. Hoffsümmer, Bóg i dziecięcy świat. Wychowanie religijne dzieci w wieku przedszkolnym i w szkole podstawowej , Kielce 2000.
F.W. Niehl, A. Thommes, 212 metod do zastosowania na lekcjach religii , Kielce 2004.
S. Sławiński, Wychowywać do posłuszeństwa , Warszawa 1994
elcik