11. Warunki nośności elementów zginanych dla różnych klas przekrojów.
Warunek nośności (stateczności)
M –moment obliczeniowy
MR – nośność obliczeniowa na zginanie
- współczynnik zwichrzenia
- dla przekrojów klasy 1 , 2
- obliczeniowy wskaźnik rezerwy
plastycznej przekroju
S1,S2 – momenty statyczne ściskanej i rozciąganej strefy
przekroju wg osi obojętnej
-dla przekroju symetrycznego
S=S1=S2
W – minimalny wskaźnik wytrzymałości sprężystej
przekroju przy zginaniu (dla włókien ściskanych lub
rozciąganych)
- dla przekrojów klasy 3 , 4
=1 dla przekroju klasy 3
<1 dla przekroju klasy 4
Wc – wskaźnik wytrzymałości sprężystej dla strefy
ściskanej
fd - wytrzymałość obliczeniowa stali
8.Stężenia dachowe
tężniki połaciowe poprzeczne: rola : przejęcie wiatru na ściany szczytowe oraz stężenia pasa górnego (ściskanego) dźwigara dachowego, pola skrajne, po obu stronach dylatacji, nie rzadziej niż co 8 pole i nie rzadziej niż 120m
tężniki połaciowe podłużne: połączenie tężników poprzecznych i otworzenie wraz z nimi sztywnej ramy w płaszczyźnie dachu, przejęcie parcia wiatru na ściany podłużne, usztywnienie konstrukcji dachu gdy rozstaw słupów głównych jest większy od rozstawu dźwigarów, przeniesienie obciążeń poziomych na część sztywną konstrukcji, gdy słupy główne są przegubowo podparte; pola przy okapie i linii słupów wewnętrznych rozdzielających nawy
tężniki pionowe: zabezpieczenie dźwigarów przed przesunięciem lub przewróceniem się zwłaszcza w trakcie montażu; w polach przyległych do tężników połaciowych poprzecznych(w przypadku hali z suwnicami- wzdłuż całej długości hali), przy okapach, pod ściankami świetlików i nie rzadziej niż co 15m .
tężniki poprzeczne i podłużne pasa dolnego(pomocnicze); dodatkowe usztywnienie hali w przypadku, gdy rozstaw słupów głównych jest większy od rozstawu dźwigarów, pomoc w przejęciu sił poziomych od wiatru, gdy pasy dolne są ściskane, pola przy ścianach bocznych i szczytowych
stężenia hal przemysłowych
stężenia ścian:
tężniki górne ścian: przenosi siły poziome od parcia wiatru ścianki szczytowe, współdziała w przenoszeniu sił poziomych podłużnych wywołanych pracą suwnicy; pola skrajne, pola przy dylatacji, pola nas tężnikami dolnymi ścian
tężniki dolne ścian: przenosi siły poziome wywołane parciem wiatru na ściany szczytowe i siły poziome podłużne wywołane pracą suwnicy; pole środkowe lub pola skrajne lub co 1/3 długości hali (zbyt wiele tężników wpływa niekorzystnie, ograniczając ruchy termiczne)
tężniki hamowne: wzdłuż belek podsuwnicowych na pełnej długości belek; przenosi siły poziome poprzeczne i podłużne, wywołane pracą suwnicy
13.efekt II rzędu w budynkach wysokich
Uwzględniamy przemieszczenia czyli przechyły wstępne;
Kryterium: αH ≤ 0,1 – układ niewrażliwy na efekt II rzędu
αH = [(1+ Ψo*∑N/∑H)*( ∑N/(Ψo∑N+∑H)] * Ψ^-1
αH > 0,1 – istotne efekty II rzędu , dlatego wprowadzamy fikcyjne siły Ho i liczymy siły H”
H” = 1/(1- α H ) *(Ho+H) Ho= ∑N * Ψo następnie liczymy metodami metodami rzędu
Darekjaw