Zaburzenia mowy (3) niedosluch (1).pdf

(850 KB) Pobierz
Zaburzenia mowy a
niedosłuch
Zaburzenia mowy.
Wprowadzenie (4)
Głuchota a niedosłuch
Głuchota – całkowity brak słuchu lub
niedosłuch tak znaczny, że nie pozwala na
odbiór mowy nawet z zastosowaniem aparatu
słuchowego.
Niedosłuch – ograniczenie słuchu, które
utrudnia odbiór mowy (znaczny niedosłuch:
aparat + odczytywanie mowy z ust).
Konsekwencje
Opóźniony rozwój mowy.
Opóźniony rozwój poznawczy (np. zaburzenia
w tworzeniu schematu własnego ciała),
emocjonalny (np. zakłócenia w tworzeniu
trwałego i silnego związku z matką ze względu
na brak dostępu do informacji o emocjach
zawartych w głosie => trudności z
wykształceniem poczucia bezpieczeństwa) i
społeczny.
Niemożność zrozumienia poleceń w szkole lub
trudności z ich rozumieniem
Język migowy a język migany
Od końca XIX w. do końca XX w. język migowy
zakazany
Od końca XX: język migowy zalecany podczas
zajęć wychowawczych i dydaktycznych
JĘZYK MIGOWY
znaki – ideogramy, w
większości ikoniczne: ok.
1/3,
podobieństwo języków
migowych z różnych
krajów, jak j. fonicznych z
jednej rodziny (por. np. j.
polski i słowacki),
gramatyka ma charakter
pozycyjny, a o znaczeniu
decyduje szyk, brak
końcówek fleksyjnych
JĘZYK MIGANY
znaki języka migowego +
daktylografia, czyli alfabet
palcowy,
szyk zdania języka
polskiego, a nie języka
migowego,
używany zawsze
symultanicznie z językiem
mówionym (inaczej tzw.
system językowo-migowy)
Etiologia - czynniki
endogenne
20-30 proc. przypadków niedosłuchu ma
podłoże genetyczne, zarówno w niedosłuchu
przewodzeniowym, jak i odbiorczym; większe
prawdopodobieństwo, gdy oboje rodzice nie
słyszą;
Gen recesywny i dominujący
Zgłoś jeśli naruszono regulamin