Nabożeństwo

Do Miłosierdzia Bożego

Chwała i uwielbienie Miłosierdziu Bożemu

Niech płynie od wszelkiego stworzenia

Po wszystkie wieki i czasy

Słowa Pana Jezusa do siostry Faustyny

„ O, jak wielkich łask udzielę duszom, które odmawiać będą tę koronkę, wnętrzności miłosierdzia mego poruszone są dla odmawiających tę koronkę. Zapisz te słowa córko moja, mów światu o moim miłosierdziu, niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie moje. Jest to znak na czasy ostateczne, po nim nadejdzie dzień sprawiedliwy. Póki czas niech uciekają się do źródła miłosierdzia mojego, niech korzystają z krwi i wody, która dla nich wytrysła „ O dusze ludzkie, gdzie się schronicie w dzień gniewu Bożego? Uciekajcie teraz do źródła miłosierdzia Bożego. O, jak wielką widzę liczbę dusz, widzę, które uwielbiły miłosierdzie Boże i śpiewać będą pieśń chwały na wieki.

„ Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą ją podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby był grzesznik najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia Mojego „

Koronka do Miłosierdzia Bożego godz. 15.00

Pan Jezus do Św. Fausty­ny: "O trzeciej godzinie błagaj Mojego Miłosierdzia, szczegól­nie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej Męce, szczególnie w Moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina Wielkiego Miłosierdzia dla świata całego. W tej godzinie nie odmówię duszy niczego, która Mnie prosi przez Mękę Moją (Dz. IV. s. 59) ... zanurzaj się w Miłosierdziu Moim, uwielbiając Je wzywaj Jego Wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników... w godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i dla innych. Staraj się w tej godzinie odprawić drogę krzyżową... uczcij Moje Ser­ce, które jest pełne Miłosierdzia w Najświętszym Sakra­mencie, a jak nie możesz wstąpić do kaplicy, pogrąż się w modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaż przez króciutką chwilę. Żądam czci dla Miłosierdzia Mojego, od wszelkiego stworzenia... (Dz. V s. 144).

Wyznanie szatana do siostry Faustyny

Szatan do siostry Faustyny

„ Tysiąc dusz mniej robi mi szkody aniżeli ty, kiedy mówisz o miłosierdziu wielkim Wszechmogącego. Najwięksi grzesznicy nabierają ufności i wracają do Boga.

Jezus, sam powiedział siostrze Faustynie, że udzielał będzie wiele łask, przez ten obraz. Więc proszę Cię Jezu...

Istota nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego

(w formach przekazanych przez błogosławioną siostrę Faustynę)

  1. Ufność - określa naszą postawę wobec Boga; obej­muje nie tylko cnotę nadziei, lecz także cnotę żywej wiary, pokory, wytrwałości i żalu za popełnione winy. Jest to, po prostu, postawa dziecka, które w każdej sytuacji bezgranicznie ufa miłosiernej miłości i wszech­mocy Ojca niebieskiego. Ufność do tego stopnia stanowi o istocie nabo­żeństwa do Miłosierdzia Bożego, że bez niej to nabo­żeństwo nie istnieje, bo pierwszym i zasadniczym wy­razem czci Miłosierdzia Bożego jest właśnie akt ufności. Już sama postawa ufności (bez praktyki innych form kultu) zapewnia ufającemu łaski Bożego miłosier­dzia. "Niepojętych łask - obiecał Pan Jezus – pragnę udzielać duszom, które ufają Mojemu miłosierdziu. Niech się zbliżą do tego morza miłosierdzia z wielką ufnością: grzesznicy dostąpią usprawiedliwienia, a sprawiedliwi w dobrym utwierdzenia. Kto pokładał ufność w miłosierdziu Moim, napełnię duszę jego w godzinę śmierci swym Bożym pokojem?. Ufność jest nie tylko samą istotą, duszą tego nabożeństwa, ale i warunkiem czerpania łask. "Łaski z Mojego miłosierdzia - mówił Pan Jezus do s. Fau­styny - czerpie się jednym naczyniem, a nim jest u­fność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma. Wielką Mi są pociechą dusze o bezgranicznej, ufnoś­ci, bo w takie dusze przelewam wszystkie skarby swych łask. Cieszę się, że żądają wiele, bo Moim pra­gnieniem jest dawać wiele i to bardzo wiele. Dusza, która zaufa Mojemu miłosierdziu jest najszczęśliwsza, bo Ja sam mam o nią staranie: żadna dusza, która wzywała Mojego miłosierdzia, nie zawiodła się ani nie doznała zawstydzenia. Mam szczególne upodobanie w duszy, która zaufała dobroci Mojej".

  2. Miłosierdzie - określa naszą postawę, w stosun­ku do każdego człowieka. Pan Jezus powiedział do s. Faustyny:,, żądam uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku Mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie, nie możesz się od te­go usunąć ani wymówić, ani uniewinnić. Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy - czyn; drugi - słowo; trzeci - modlitwa.

W tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest nie­zbitym dowodem miłości ku Mnie. W ten sposób du­sza wysławia i oddaje cześć Miłosierdziu Mojemu".

Postawa czynnej miłości bliźniego jest również warunkiem otrzymania łask. "Jeżeli dusza nie czyni miłosierdzia w jakikolwiek sposób - przypomniał Pan Jezus myśl ewangeliczną - nie dostąpi Mojego miło­sierdzia w dzień sądu. O, gdyby dusze umiały gro­madzić sobie skarby wieczne, nie byłyby sądzone, uprzedzając sądy Moje miłosierdziem".

Pan Jezus pragnie, aby Jego czciciele w ciągu dnia wykonali, chociaż jeden uczynek miłosierdzia. "Wiedz, córko Moja - mówił Pan Jezus do s. Fausty­ny - że Serce Moje jest miłosierdziem samym. Z te­go morza miłosierdzia rozlewają się łaski na świat cały. Pragnę, aby serce twoje (było) siedliskiem miłosierdzia Mojego. Pragnę, aby to miłosierdzie ro­zlało się na świat cały przez serce twoje. Ktokolwiek się zbliży do ciebie, niech nie odejdzie bez tej ufnoś­ci w miłosierdzie Moje, której tak bardzo pragnę dla dusz”.

"Ile razy usłyszysz jak zegar bije trzecią godzi­nę, zanurzaj się cała w miłosierdziu Moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj Jego wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej chwili zostało otwarte na oścież dla wszelkiej du­szy. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego".

Pan Jezus pragnie, aby każdego dnia uczcić moment Jego konania na krzyżu (godzina trzecia po południu), w którym - jak powiedział - "stała się ła­ska dla świata całego: miłosierdzie zwyciężyło spra­wiedliwość". Pragnie, aby w tej godzinie rozważać Je­go bolesną mękę, bo w niej najwyraźniej objawiła się miłość Boga do ludzi; aby uwielbiać i wysławiać miło­sierdzie Boga i dla zasług męki Chrystusa błagać o potrzebne łaski dla siebie i całego świata, a szczegól­nie dla grzeszników. "Staraj się w tej godzinie - pouczał s. Fausty­nę - odprawiać drogę krzyżową, o ile ci na to obo­wiązki pozwolą; a jeżeli nie możesz odprawić drogi krzyżowej, to przynajmniej wstąp na chwilę do kaplicy i uczcij Moje Serce, które jest pełne miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie; a jeżeli nie możesz wstą­pić do kaplicy, pogrąż się w modlitwie tam, gdzie je­steś, chociaż przez króciutką chwilę".

"Jest to godzina - jak obiecał Pan Jezus - w której uprosisz wszystko dla siebie i innych. Nie od­mówię duszy niczego, która Mnie prosi przez mękę Moją".

Modlitwa w godzinie Miłosierdzia jest ściśle związana z godziną trzecią po południu, winna być skierowana do Jezusa i w błaganiach należy się od­woływać do wartości i zasług Jego bolesnej męki.

Szerzenie czci Miłosierdzia Bożego

"Dusze, które szerzą cześć Miłosierdzia Moje­go, osłaniam przez całe życie jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinę śmierci nie będę im Sędzią, ale miłosiernym Zbawicielem". Pan Jezus, zachęcając do szerzenia czci Bożego Miłosierdzia, obiecał macierzyńską opiekę w całym życiu i w godzinie śmierci. Szczególną obietnicę dał kapłanom, mówiąc: "Zatwardziali grzesznicy kruszyć się będą pod ich słowami, kiedy będą mówić o niezgłębionym miłosierdziu Moim, o litości, jaką mam dla nich w Sercu swoim. Kapłanom, którzy głosić będą i wysławiać miłosierdzie Moje, dam moc przedziwną i namaszczę ich słowa, i poruszę serca, do których przemawiać będą".

Podstawą czci Miłosierdzia Bożego i apostol­stwa jest świadectwo życia w duchu tego nabożeń­stwa, czyli w duchu dziecięcego zawierzenia dobroci i wszechmocy Boga oraz czynnej miłości bliźniego. Wszystkim duszom - powiedział Pan Jezus, ­które uwielbiać będą to Moje miłosierdzie i szerzyć Je­go cześć, zachęcając inne dusze do ufności w Mo­je miłosierdzie, dusze te w godzinę śmierci nie do­znają przerażenia. Miłosierdzie Moje osłoni je w tej ostatniej walce".

Akty Uwielbienia Ojca Przedwiecznego

Każdy człowiek powinien się zobowiązać, by praktyko­wać uwielbienie Boga. Są dwie pory, w których to uwielbie­nie zyskuje swą wartość: jest to całkiem wczesny ranek i godzina śmierci Pana (15.00). Należy się w tym ćwiczyć:

uklęknąć i uprzytomnić sobie, że Bóg jest tutaj i że panuje, że jest On godzien posiadać wszelką władzę... cześć i pano­wanie. Dopóki człowiek uwielbia Boga, schyla głowę przed Tym, który jest godzien otrzymać władzę, cześć i powoła­nie, dopóty pozostaje wolny od zaślepienia i poznaje, po co jest na tej ziemi i że nie ma tu stałego miejsca pobytu.

Bądź uwielbiony, Ojcze Przedwieczny, Stwórco Nieba i ziemi, i całego wszechświata. Chwała Ojcu...

Bądź uwielbiony, Ojcze Przedwieczny, w Twojej Mą­drości i Twojej Potędze. Chwała Ojcu...

Bądź uwielbiony, Ojcze Przedwieczny, w Twojej Miłości, Twojej Dobroci i wielkim Miłosierdziu. Chwała Ojcu...

Bądź uwielbiony, Ojcze Przedwieczny, w Twoich Anio­łach i Twoich Świętych. Chwała Ojcu...

Bądź uwielbiony, Ojcze Przedwieczny, we wszystkich istotach żywych, które stworzyłeś. Chwała Ojcu...

Bądź uwielbiony, Ojcze Przedwieczny, we wszystkich dziełach Rąk Twoich. Chwała Ojcu...

Dziękujemy Ci, Ojcze Przedwieczny, za Twoją Miłość i Miłosierdzie. Chwała Ojcu;..

Dziękujemy Ci, Ojcze Przedwieczny, że przez Ofiarę Syna Twojego, Jezusa, i Jego Przenajświętszą Krew wyku­piłeś nas z niewoli grzechu. Chwała Ojcu...

Dziękujemy Ci, Ojcze Przedwieczny, za to, że dałeś nam Maryję jako Matkę - Współodkupicielkę i Pośre­dniczkę wszystkich Łask. Chwała Ojcu...

Dziękujemy Ci, Ojcze Przedwieczny, za to, że przez Chrzest i Łaskę Ducha Świętego włączyłeś nas do Króle­stwa Twego jako dzieci Boże. Chwała Ojcu...

Dopomóż nam, dobry i miłosierny Ojcze, abyśmy za­wsze byli Tobie wierni i wdzięczni za Twoją Miłość, aby­śmy zawsze pełnili Twoją Wolę, przez Jezusa Chrystusa, Syna Twojego i Jego Matkę Maryję, Współodkupicielkę i Pośredniczkę wszystkich Łask. Amen.

Ojcze Przedwieczny, Stwórco wszelkiego dobra, niech Cię wielbi wszechświat cały, cała ziemia i każde stworzenie. Pragniemy, aby w Kościele Świętym ustanowione było spe­cjalne święto ku Twojej czci i ku Twojej chwale. Amen.

Ojcze nasz... Zdrowaś... Chwała Ojcu...

Ojcze Przedwieczny! Spójrz na cierpienie, które Jezus Chrystus, Twój Boski Syn, poniósł w czasie swej Męki. Spojrzyj, jak staje przed Tobą, ofiarując się jako żertwa, aby dla dusz otrzymać światło i siłę, przebaczenie i miło­sierdzie... Ojcze Przedwieczny! Przyjmij cierpienia i zasługi wszystkich dusz, które łącząc się z zasługami i cierpienia­mi Jezusa Chrystusa, ofiarują Ci się z Nim i przez Niego, błagając o przebaczenie dla świata. O Boże pełen Miłosier­dzia i Miłości! Bądź siłą słabych, światłem zaślepionych, przedmiotem miłości dla dusz... Udziel wszelkich łask Swoim umiłowanym synom - ka­płanom, aby byli wiernymi pośrednikami Twych łask, aby byli światłem dla wiernych i wiernymi Twoimi sługami.

Koronka do Miłosierdzia Bożego

/ Do odmawiania na zwykłej cząstce różańca /

Ojcze Nasz, któryś jest w niebie, uświęcaj się Imię Twojego Syna wśród nas; przyjdź Królestwo Twoje, bądź święta wola Twoja jaka jest w niebie, aby była i na ziemi. Chleba Twojego duchowego daj nam dzisiaj i dnia każdego. I jako Ty, odpuszczasz nam nasze winy, spraw abyśmy i my odpuszczali naszym winowajcom; i nie wódę nas na pokuszenie, dawaj nam Ojcze zawsze najlepszą alternatywę wyboru, we wszystkich naszych myślach, dążeniach i poczynaniach. Zbawiaj nas Ojcze naszej duszy od zła wszelkiego, od chorób duszy, serca, ciała i umysłu, przez zasługi bolesnej męki Twojego Syna a Pana naszego.

Bądź pozdrowiona Maryjo, łaski Jesteś pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony jest owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boga, modlę się z Tobą do Ciebie i przez Ciebie, jako Matki Miłosierdzia o oczyszczenie i odpuszczenie mi moich grzechów popełnionych w świadomości i nieświadomości mojej.

Na początku

Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po Prawicy Boga Ojca Wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

Na dużych paciorkach

Ojcze Przedwieczny ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata. / 1 Raz /

Na małych paciorkach

Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata. / 10 Razy /

Na zakończenie

Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym światem. / 3 Razy /

- Odprawiać drogę krzyżową.

Jeżeli nie możesz odprawić drogi krzyżowej, to przynajmniej wstąp na chwilę do kaplicy i uczcij Najświętsze Serce Pana Jezusa, które jest pełne miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie, a jeżeli nie możesz wstą­pić do kaplicy, pogrąż się w modlitwie tam, gdzie je­steś, chociaż przez króciutką chwilę.

...