geomechanika.pdf

(344 KB) Pobierz
Stany gruntów niespoistych
Podstawowe rozpoznanie gruntu obejmuje oprócz określenia uziarnienia,
określenie jego stanu. Uziarnienie i stan gruntu wpływają na właściwości
mechaniczne gruntu, takie jak ściśliwość i wytrzymałość na ściskanie.
Stan gruntu niespoistego określają stopień wilgotności S
r
i stopień
zagęszczenia I
D.
Stopień zagęszczenia gruntów niespoistych I
D
jest to stosunek zagęszczenia
występującego w stanie naturalnym do największego możliwego zagęszczenia
danego gruntu.
Zmiana objętości porów w piasku w miarę jego zagęszczania: a) objętość piasku
najbardziej luźnego, b) objętość w naturze (pośrednia), c) objętość piasku
najbardziej zagęszczonego
Stany gruntów niespoistych
Stopień zagęszczania I
D
oblicza się ze wzoru:
V
max
V
e
max
e
d
max
d
d
min
I
D
�½
�½
�½
V
max
V
min
e
max
e
min
d
d
max
d
min
e
max
- wskaźnik porowatości maksymalnej obliczany dla gęstości objętościowej
ρ
dmin
przy najbardziej luźno usypanym gruncie suchym,
e
min
-wskaźnik porowatości minimalnej obliczany dla gęstości objętościowej ρ
dmin
przy możliwie największym zagęszczeniu gruntu suchego przez wibrację (bez
zniszczenia ziaren)
e -wskaźnik porowatości naturalnej odpowiadający ρ
d
Stopień zagęszczania gruntu
Stopień zagęszczenia I
D
charakteryzuje stan gruntów
niespoistych. Rozróżnia się cztery stany gruntów
niespoistych:
grunt luźny 0 < I
D
≤ 0,33
grunt średnio zagęszczony 0,33 < I
D
≤ 0,67
grunt zagęszczony 0,67 < I
D
≤ 0,8
grunt bardzo zagęszczony I
D
> 0,8
Maksymalna wartość stopnia zagęszczenia I
D
= 1,0
Stany gruntów spoistych
Stan gruntu spoistego zależy od jego wilgotności.
Atterberg wyróżnił następujące stany gruntu spoistego:
zwarty,
półzwarty, twardoplastyczny, plastyczny, miękkoplastyczny, płynny
oraz trzy konsystencje:
zwartą, plastyczną i płynną.
Charakterystyczne wilgotności, jakie ma grunt na pograniczu
sąsiadujących stanów nazywamy granicami konsystencji. Są to:
Granica skurczu (skurczalności) (w
s
), to jest wilgotność gruntu na
granicy stanu zwartego i półzwartego,
Granica plastyczności (w
p
) to jest wilgotność gruntu na granicy
stanu półzwartego i twardoplastycznego,
Granica płynności (w
L
), to jest wilgotność gruntu na granicy stanu
miękkoplastycznego i płynnego.
Granice konsystencji (Atterberga)
Grunt o
konsystencji płynnej
zachowuje się jak ciecz i nie ma prawie żadnej
wytrzymałości na ścinanie.
Grunt o
konsystencji plastycznej
odkształca się przy pewnym nacisku, nie
ulega przy tym spękaniom i zachowuje nadany mu kształt.
Grunt o
konsystencji zwartej
odkształca się przy dużych naciskach, przy czym
odkształceniom towarzyszą spękania.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin