Lidia Wysocka.pdf

(61 KB) Pobierz
Lidia Wysocka
Lidia Wysocka
(ur.
24 czerwca 1916
w Rogaczewie,
zm.
2 stycznia 2006
w
Warszawie)
– polska aktorka, pio-
senkarka, a także reżyser teatralny
[1]
. Założycielka, reży-
ser, kierownik artystyczny i artystka
Kabaretu Wagabun-
da
(1956–1968).
3 Filmografia
•
Kochaj tylko mnie
(1935), jako Hanka, córka Żar-
skiego
•
Papa się żeni
(1936) jako Lili, córka Miry Stelli
•
Gehenna
(1938), jako Ania Tarłówna
1 Biografia
W 1935 zadebiutowała na srebrnym ekranie główną rolą
w filmie
Kochaj tylko mnie
u boku
Witolda Zacharewi-
cza
i
Kazimierza Junoszy-Stępowskiego
[2]
. Rok później
(1936) ukończyła studia w warszawskim
Państwowym
Instytucie Sztuki Teatralnej.
Jej debiut sceniczny nastą-
pił w
Teatrze Polskim w Warszawie
w 1936. Z powodze-
niem występowała w filmie, teatrze i w radiu, zarówno
przedwojennym jak i powojennym - w szerokim wachla-
rzu tematycznym: od dramatu po farsę.
W czasie
drugiej wojny światowej
więziona przez
Gestapo
na
Pawiaku
[3]
jako zakładniczka w ramach hi-
tlerowskiej akcji odwetowej za likwidację przez polskie
podziemie agenta niemieckiego wywiadu,
Igo Syma
(któ-
ry partnerował jej w
Złotej masce).
Podobnie jak jej ko-
ledzy i koleżanki bojkotowała kontrolowany przez Niem-
ców teatr, pracowała jako kelnerka (w kawiarni “Na an-
tresoli”); odmówiła propozycji niemieckich filmowców z
UFA
[4][5]
.
Aktorkę sportretowała w 1939
Maja Berezowska.
•
Ostatnia brygada
(1938) jako Marta Rzecka
•
Serce matki
(1938) jako Lusia
•
Wrzos
(1938) jako Dębska
•
Doktór Murek
(1939) jako Tunka Czabranówna
•
Złota Maska
(1940) jako Magda Nieczajówna
•
Irena do domu!
(1955), jako Irena Majewska
•
Sprawa pilota Maresza
(1955), jako Mary Godzicka
•
Nikodem Dyzma
(1956), jako piosenkarka rewiowa
śpiewająca piosenkę o Dyzmie
•
Rozstanie
(1960), jako Magdalena
•
Sekret
(1973), jako Lena Nurkiewicz, przyjaciółka
Lewickiej
•
Zaczarowane podwórko
(1974), jako królowa
Anna
Jagiellonka
•
W obronie własnej
(1981), jako matka Marii
Dziewiątym filmem aktorki był
Szczęście przychodzi kiedy
chce
(1939) w reżyserii
Mieczysława Krawicza
(na pod-
stawie powieści
Kamila Nordena
o tym samym tytule),
nie ukończony jednak z powodu wybuchu wojny
[7]
. Zo-
stała zaproszona do udziału w debiucie fabularnym
Jacka
Bławuta
opowiadającym o aktorach - weteranach, pt.
Li-
li
[8]
, jednakże na skutek opóźnień (niedostatek środków
finansowych, przeróbki scenariusza) został on zrealizo-
wany dopiero w
2008
(jako
Jeszcze nie wieczór),
już po
jej śmierci.
2 Odznaczenia i nagrody
•
Odznaka 1000-lecia w 1967 roku
•
Zasłużony Działacz Kultury
w 1974 roku
•
Złoty
Krzyż Zasługi
w 1978 roku
•
Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy
w 1996
roku
[6]
4 Teatr
•
Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady “Prometeusz” Wybrane przedstawienia teatralne
(daty dzienne odnoszą
w 1996 roku
się do premier):
•
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
za wy-
bitne osiągnięcia w pracy artystycznej w 1999 roku
1
•
26 IX 1936 –
Klub Pickwicka
Karola Dickensa
–
Marysia,
Teatr Polski w Warszawie
2
•
31 XII 1936 –
Wesele Figara
Pierre-Augustina Ca-
ron de Beaumarchais’go
- Franusia,
Teatr Polski w
Warszawie
•
8 VII 1937 –
Papa,
Gaston Arman de Caillavet
–
Janka Aubrin,
Teatr Polski w Warszawie
•
9 XI 1937 –
Gałązka rozmarynu
Zygmunta Nowa-
kowskiego
– panna Mania,
Teatr Polski w Warsza-
wie
•
31 III 1938 –
Noc listopadowa
Stanisława Wyspiań-
skiego
– Małgorzata, Teatr Polski w Warszawie
•
20 V 1938 –
Nowa Dalila
Ferenca Molnára, Teatr
Mały w Warszawie
•
14 XII 1938 –
Temperamenty
Antoniego Cwojdziń-
skiego
– Stefcia,
Teatr Mały w Warszawie
•
28 III 1939 –
Brat marnotrawny
Oskara Wilde'a,
Teatr Mały w Warszawie
•
27 V 1944 –
Szkarłatne róże
Aldo De Benedettie-
go
– Maria Verani, Teatr Małych Form Miniatury,
Warszawa
•
12 II 1946 –
Freuda teoria snów
Antoniego Cwoj-
dzińskiego
– Ona,
Teatr Mały
(Miejskie
Teatry Dra-
matyczne),
Warszawa
•
2 VII 1946 –
Po co daleko szukać
George'a Bernarda
Shawa, Teatr Mały
(Miejskie
Teatry Dramatyczne),
Warszawa
•
24 V 1947 –
Wiele hałasu o nic
Williama Szekspira
– Beatrycze,
Teatr Mały
(Miejskie
Teatry Drama-
tyczne),
Warszawa
•
13 I 1948 –
Mąż i żona
Aleksandra Fredry
– Ju-
stysia, Teatr Miniatury (Miejskie
Teatry Dramatycz-
ne),
Warszawa
•
26 V 1948 –
Jadzia wdowa
Ryszarda Ruszkowskie-
go
– Jadwiga,
Teatr Nowy, Warszawa
•
22 I 1949 –
Wiele hałasu o nic
Williama Szekspira
– Beatrycze,
Teatr Polski w Szczecinie
5 PIOSENKARKA
•
6 I 1951 –
Zielony Gil,
Tirso de Molina
– Donna
Diana,
Państwowy Teatr Nowy (Scena Komediowo–
Muzyczna), Warszawa
•
28 VII 1951 –
Ojciec debiutantki,
D. Leński, Ludowy
Teatr Muzyczny, Warszawa – reżyseria
•
8 X 1951 –
Zielony Gil,
Tirso de Molina, Teatr Dra-
matyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku
– reżyseria
•
17 IX 1952 –
Biuro docinków,
Teatr Satyryków,
Warszawa
•
11 I 1959 –
Mąż i żona
Aleksandra Fredry
– Justysia
– reżyseria (przedstawienie impresaryjne przygoto-
wane na występy w
Londynie)
•
15 II 1961 –
Łowcy głów,
Max Régnier
– Irena,
Teatr Komedia w Warszawie
•
1 III 1975 -
Bądź moją wdową,
Marcel Mithois
–
Coco Baisos,
Teatr Syrena,
Warszawa
•
24 IV 1977 –
Będziemy obrażać!,
Teatr Syrena,
Warszawa
•
17 I 1979 –
Wielki Dodek
Witolda Fillera
i
Jonasza
Kofty
– Panna Stefania,
Teatr Syrena,
Warszawa
•
5 VII 1980 –
Warto byś wpadł
Ryszarda Marka
Grońskiego
i
Antoniego Marianowicza, Teatr Syre-
na,
Warszawa
•
27 II 1981 –
Dobry wojak Szwejk,
Jaroslav Hašek
–
Mamon,
Teatr Syrena,
Warszawa
•
16 VII 1981 –
Wizyta młodszej pani
Ryszarda Marka
Grońskiego
i
Michała Komara
– Pani Loda,
Teatr
Syrena,
Warszawa
5 Piosenkarka
W 1936 ukazało się jej pierwsze nagranie na
płytach
[9]
•
9 III 1949 –
Wiosna w Norwegii
Stuarta Engstranda, Syrena Rekord
. W swych filmach wykonywała piosen-
ki:
Teatr Polski w Szczecinie
– reżyseria
•
18 IV 1949 –
Jadzia wdowa
Ryszarda Ruszkowskie-
go
– Jadwiga,
Teatr Polski w Szczecinie
– projekty
kostiumów
•
16 VIII 1949 –
Seans
Noela Cowarda, Teatr Polski
w Szczecinie
– projekty kostiumów
•
27 X 1949 –
Bajka
Michaiła Swietłowa
– Katia,
Teatr Polski w Szczecinie
•
1950.I.16 –
Niemcy
Leona Kruczkowskiego, Teatr
Współczesny w Szczecinie
(Teatry Dramatyczne) –
projekty kostiumów
•
Kochaj tylko mnie!
oraz
Mnie wystarczy słówko
(Ko-
chaj tylko mnie,
1935 - płyta Syrena Electro 9562)
•
Co ja zrobię, że mnie się podobasz
w duecie ze
Zbigniewem Rakowieckim
(Papa
się żeni,
1936)
•
To nic
oraz
Królowa pereł
(Złota
maska,
1939)
•
piosenka o Dyzmie (Nikodem
Dyzma,
1956)
•
Retmanie, coś narobił!
(Zaczarowane
podwórko,
1974).
3
Specjalizowała się w
piosence aktorskiej,
upodobała so-
bie piosenkę francuską i styl
fin de siècle
[10]
. Zaśpiewała
m.in.:
Piosenka o Wiśle,
a także polskie wersje popular-
nych zagranicznych przebojów, jak
Człowiek, którego ko-
cham, Rapsodia, Tak nam się zdawało, Zacna Kasia
[11]
.
8 Bibliografia
•
okładka i notka w tygodniku „Kino”, 1935 nr 28, str.
2,12 , 14/07/1935
•
okładka i wywiad w tygodniku „Kino”, 1938 nr 10,
str. 7, 06/03/1938
•
okładka i notka w tygodniku „Kino”, 1938 nr 38
•
Roman Burzyński.
Wieczór u Lidii Wysockiej.
„Film”. Nr 7, s. 10-11, 1957.
•
Roman Włodek.
Złota maska - scenariusz dopisało
życie.
„Kino”, s. 48-52, 09/2001.
ISSN 0023-1673.
•
Ryszard Marek Groński:
Od Siedmiu Kotów do
Owcy. Kabaret 1946-1968.
Warszawa: Wydawnic-
twa Artystyczne i Filmowe, 1971, s. 127-156.
•
Zbigniew Adrjański:
Kalejdoskop estradowy: leksy-
kon polskiej rozrywki 1944-1989: artyści, twórcy,
osobistości.
Warszawa: Bellona, 2002.
ISBN 83-11-
09191-9.
•
Henryk Czerwiński:
Leksykon Sztuki Filmowej
(1895-2000).
Warszawa: 2000. [dostęp 28-07-
2010].
6 Radio
Jeszcze przed wojną wzięła udział w adaptacji powieści
na antenie
Polskiego Radia
(słuchowiska
Teatr Wyobraź-
ni).
Po wojnie brała udział w
Podwieczorkach przy mikro-
fonie,
audycjach
Satyrycy przed mikrofonem,
koncertach
radiowych i estradowych, grała w Teatrze Polskiego Ra-
dia - wystąpiła m.in. w radiowej wersji serialu telewizyj-
nego
Polskie drogi
pt.
Lekcja poloneza
(1976), w słucho-
wisku
Henryka Bardijewskiego
pt.
Umowa,
w adaptacji
Tristana 1946
Marii Kuncewiczowej
(1996). Na przeło-
mie lat 1980/1990 występowała na antenie
Programu I
z
felietonami własnego autorstwa
Rozmowy o piosence,
w
których poruszała aktualne tematy kulturalne.
7 Przypisy
[1] Witold Sadowy:
Lidia Wysocka. Pożegnanie.
Gazeta Wy-
borcza - Lublin, nr 13, 16/01/2006. [dostęp 02/05/2010].
[2] “Nowa gwiazda: Lidia Wysocka”.
Stanisław Janicki.
W
Iluzjonie.
Kino Polska.
2011.
[3]
Więźniowie Pawiaka, lista imienna.
Więźniowie Pawiaka
1939–1944, 2006. [dostęp 02/05/2010].
[4] Bogusław Kunach:
Być tym, co słynie. Igo Sym.
Gazeta
Wyborcza, 01/12/2003. [dostęp 02/05/2010].
[5] "". Piotr Sławiński, Leszek Wasiuta, Krzysztof Gostkow-
ski.
Dzieje Warszawy w latach 1920-1939.
Telewizja Pol-
ska.
2008.
[6]
Rejestr Nagrodzonych Nagrodą Miasta Stołecznego War-
szawy 1996-2010.
Biuletyn Informacji Publicznej m.st.
Warszawy. [dostęp 27/04/2010].
[7] Leon Bukowiecki.
Lidia Wysocka.
„Video Club”, s. 14,
10/1997.
[8]
“Lili”. Szaflarska w debiucie Bławuta.
stopklatka.pl,
17/12/2004. [dostęp 02/05/2010].
[9]
Tomasz Lerski:
Syrena Record - pierwsza polska wytwór-
nia fonograficzna - Poland’s first recording company -
1904 - 1939.
New York, Warszawa: Karin, 2004, s. 510,
796.
ISBN 978-83-917189-0-2.
[10] Piotr Nowakowski:
Lidia Wysocka.
culture.pl, 01/2006.
[dostęp 02/05/2010].
[11]
Lidia Wysocka.
Biblioteka Polskiej Piosenki. [dostęp
02/05/2010].
9 Linki zewnętrzne
•
Lidia Wysocka
w bazie
Internet Movie Database
(IMDb)
(ang.)
•
Lidia Wysocka
w bazie
filmpolski.pl
•
Lidia Wysocka
w bazie
e-teatr.pl
•
Lidia Wysocka
w bazie
Filmoteki Narodowej
„Ni-
trofilm”
•
Lidia Wysocka
w bazie
filmweb.pl
•
Lidia Wysocka
w bazie
stopklatka.pl
9.1 Multimedia
•
Lidia Wysocka na zdjęciach
w bazie Filmoteki Na-
rodowej „Fototeka”
•
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/142069/
-
zdjęcie promocyjne z 1935 do filmu
Kochaj tylko
mnie
•
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/150747/
-
przedstawienie
Nowa Dalila
w Teatrze Małym w
Warszawie, 1938
•
http://www.fotohistoria.pl/main.php?g2_itemId=
108860
- zdjęcie portretowe z 1948 z premiery
komedii
Jadzia wdowa,
Teatr Nowy, Warszawa
4
•
http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/7441/
- zdję-
cie portretowe z 1950, sztuka
Zielony Gil,
Teatr No-
wy, Warszawa
Kontrola autorytatywna
(osoba):
•
ISNI: 0000 0000 0262 0191
•
VIAF: 71730966
•
BnF: 158974168
•
SUDOC: 130637610
•
WorldCat
9
LINKI ZEWNĘTRZNE
5
10 Text and image sources, contributors, and licenses
10.1 Text
•
Lidia Wysocka
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lidia_Wysocka?oldid=42954515
Autorzy:
Kpjas, Roo72, Edk, Grzegorz Wysocki,
Mzungu, SpiderMum, WarXboT, Erwin-Bot, Cancre, Gładka, Mathiasrex, MalarzBOT, Zu, Kmarius, Gytha, Aradek, Kondi15, Bonio,
Kamilhrub, Gregok, Luckas-bot, TAMM, Seibun, Wisniowylikier, Airwick, Romi, Politicus, Kgbo, EmausBot, Rola, RolaPL, ZéroBot,
Pbk, Darekm135, Bulwersator: bot, Makecat-bot, Ngabrylewicz, Addbot, BlackBot oraz Anonimowy: 9
10.2 Images
•
Plik:POL_Odznaka_1000-lecia_Państwa_Polskiego_BAR.png
Źródło:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/ce/
POL_Odznaka_1000-lecia_Pa%C5%84stwa_Polskiego_BAR.png
Licencja:
Public domain
Autorzy:
Praca własna
Artysta:
Wiki Romi
•
Plik:POL_Polonia_Restituta_Oficerski_BAR.svg
Źródło:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e0/POL_Polonia_
Restituta_Oficerski_BAR.svg
Licencja:
Public domain
Autorzy:
?
Artysta:
?
•
Plik:POL_Złoty_Krzyż_Zasługi_BAR.svg
Źródło:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0f/POL_Z%C5%82oty_
Krzy%C5%BC_Zas%C5%82ugi_BAR.svg
Licencja:
Public domain
Autorzy:
?
Artysta:
?
•
Plik:Wikiquote-logo.svg
Źródło:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fa/Wikiquote-logo.svg
Licencja:
Public domain
Autorzy:
?
Artysta:
?
10.3 Content license
•
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin