· Jeśli wypadkowa sił działających na ciało wynosi 0 to : ciało pozostaje w spoczynku.
· Mięsień pobudzany w swoim działaniu ekscentrycznym wykonuje pracę mechaniczną: ujemną.
Koncentryczna: dodatnia
· Nie jest prawdą że: w układzie ruchu człowieka jest wiele źródeł energetycznych.
· Istota zjawiska amortyzacji polega głównie na rozpraszaniu energii kinetycznej zdarzenia.
· Pod wpływem sił zewnętrznych pojawiają się w ciele naprężenia, które wyrażamy w Pa (paskal)
· Hook – w swoim prawie przekonywał nas, że w pewnym zakresie wartość przyłożone do ciała siły jest proporcjonalna do wielkości rozciągnięcia.
· Największym względnym wydłużeniem pod wpływem sił rozciągających charakteryzują się mięśnie
Najmniejszym: kości
· Im większa jest wartość moduły Younga (E) dla danej próbki (tkanki), tym materiał ten: jest mniej odkształcany
Im niższa tym bardziej odkształcalny
· Wartość moduły Younga dla kości wyrażamy w gigapaskalach
· Kość jest wytrzymała, twarda i krucha
· Grupa zjawisk określanych jako utrata stateczności konstrukcji to mechaniczne wyboczenie.
· Jeżeli geometryczny środek stawu kolanowego leży na zewnątrz od osi biomechanicznej kończyny dolnej to staw ten jest szpotawy
Leży od wewnątrz: koślawy
· Stopień swobody stawu to niezależny ruch możliwy do zrealizowania
· Przykład stawu dwuosiowego stanowi staw eliptyczny
Jednoosiowy: bloczkowy
· Ruchliwość palca wskazującego względem II kości śródręcza określa liczba 4
· Tzw. „jakość chwytu” zależy przede wszystkim od możliwości ruchowych ręki
· Zakres ruchu stawu kolanowego w płaszczyźnie strzałkowej, podczas chodu nie przekracza wartości 2 rad
· Przyżyciowe zmiany długości włókna mięśniowego wynoszą u ludzi ok. 20%
· Tzw. Aktywna składowa sił mięśni szkieletowych (Fa) zmienia swą wartość w funkcji długości mięśnia. Kształt tej funkcji zbliżony jest do paraboli
· Mięsień szkieletowy o przekroju fizjologicznym 15 cm2 rozwija maksymalną siłę około 450N (1cm2 -30N)
10cm2 – 300N
· Stopień unerwienia różnych mięśni szkieletowych u człowieka jest zmienny
· Wartość rozwijanej przez mięśnie siły nie zależy od odległości pomiędzy ścięgnami i osią obrotu w stawie
(Zależy od: wielkości jednostki motorycznej, temperatury mięśnia, rodzaju włókien mięśniowych)
· Długość spoczynkowa mięśnia ma miejsce w przypadku gdy kąt stawowy oznacza połowę zakresu ruchu
· Na maksymalną prędkość skracania się mięśnia jako całości wpływa: długość mięśnia, długość sarkomeru, kąt pierzastości.
· W układzie ruchu człowieka liczebnie dominują dźwignie, w których ramię działania siły mięśniowej jest zawsze krótsze od ramienia obciążenia
· Zysk siły w układzie dźwigniowym u ludzi przyjmuje zazwyczaj wartości mniejsze od 1
Składowa obrotowa siły mięśnia może być zapisana w postaci (Fm – siła mięśniowa, α – kąt działania mięśnia) Fm sin α
· Liczna opisująca klasę mięśnia dwugłowego ramienia to 3
· Ciężar ciała jest wielkością wektorową
· W warunkach statyki porównaj wartość momentu siły mięśniowej (Mm) i wartość momentu siły zewnętrznej (Mz) zawsze Mm = Mz
· Dwukrotne zwiększenie ramienia siły (d) przy niezmienionej wartości działającej siły (F) spowoduje wzrost momentu tej siły (M) 2 razy
Wielokrotnie: 4 razy
natalia10mendala