L.p

Czas

Czynności instruktora

Czynności SZKOLONYCH

1.

10’

I.CZĘŚĆ WSTĘPNA

-sprawdzenie obecności

-podanie tematu i celu zajęć

-podanie zagadnień zajęć

2.

30’

II.CZĘŚĆ ZASADNICZA

1.Pokonywanie terenu skażonego.

              Pokonywanie terenu skażonego rozpoczyna się od postawienia rozkazu   bojowego do wykonania określonego zadania bojowego. W rozkazie dowódca informuje o zagrożeniu, bądź uderzeniach BMR i możliwości lub potrzebie pokonywania terenu skażonego. Stawia szczegółowe zadanie drużynie (załodze) specjalnie przygotowanej, która będzie realizowała zadania ubezpieczenia marszowego. W zadaniu dowódca podaje: miejsce w kolumnie marszowej, sposób określenia rodzaju skażenia i oznakowania przedniej i tylnej granicy skażeń, oraz sygnały alarmowania o skażeniach, doraźnie może także ustalić umówione sygnały do nakładania ISOPS, rozpoczęcia prowadzenia zabiegów specjalnych po wyjściu z terenu skażonego.

              Drużyna specjalnie przygotowana przygotowując się do wykonania zadania realizuje następujące czynności:

-     przygotowuje i sprawdza działanie przyrządu rozpoznania chemicznego i rentgenoradiometru do pracy;

-     przygotowuje zestaw znaków ostrzegawczych wraz z meldunkami o wynikach rozpoznania;

-     sprawdza i przygotowuje zestaw odkażający do prowadzenia zabiegów specjalnych;

-     nawiązuje łączność z dowódcą pododdziału;

-     nakłada ISOPS do położenia pogotowia ( ogólnowojskową odzież ochronną jako kombinezon).

              Pododdział w tym czasie dokonuje sprawdzenia szczelności masek przeciwgazowych, sprawność urządzeń filtrowentylacyjnych oraz przygotowuje zestawy odkażające do pracy.

              Po wykonaniu tych czynności pododdział rozpoczyna wykonywanie zadania bojowego. Drużyna specjalnie przygotowana realizuje zadania ubezpieczenia marszowego, po zauważeniu  charakterystycznych oznak wskazujących na skażenie terenu zatrzymuje się i podaje sygnał do zatrzymania kolumny maszerującego pododdziału, jeden z członków drużyny nakłada maskę przeciwgazową do położenia bojowego, opuszcza pojazd z przyrządem rozpoznania chemicznego, określa rodzaj użytego środka trującego i ustalonym sygnałem melduje swojemu przełożonemu, po czym oznacza przednią granicę terenu skażonego. Wbijając chorągiewkę ostrzegawczą po prawej stronie drogi jednocześnie do kieszonki chorągiewki włada meldunek, w którym podaje:

-     rodzaj środka trującego;

-     czas wykrycia;

-     kto wykrył.

              W tym czasie inny żołnierz drużyny specjalnie przygotowanej przygotowuje roztwór odkażający z posiadanych pakietów odkażających. Żołnierz prowadzący rozpoznanie przeprowadza częściowe zabiegi sanitarne i specjalne, a następnie zdejmuje odzież ochronną, którą wkłada do worka podgumowanego (nie zdejmuje maski przeciwgazowej). Aby mógł wejść do wozu bojowego pozostali żołnierze drużyny  powinni nałożyć maski przeciwgazowe.

Po wejściu do wozu bojowego melduje dowódcy drużyny o wykonaniu zadania. Dowódca drużyny drogą radiową melduje dowódcy pododdziału wyniki rozpoznania.

              Dowódca pododdziału powinien podjąć decyzję do szukania drogi obejścia, w tym celu stawia dowódcy wozu patrolowego zadanie bojowe. Drużyna specjalnie przygotowana po wjechaniu na drogę obejścia wykonuje te same czynności jak podczas rozpoznanie przedniej granicy skażeń.

Celowym jest aby droga obejścia również znalazła się w strefie skażeń. Po zameldowaniu o wynikach rozpoznania dowódca pododdziału podaje komendę (sygnał) do nałożenia ISOPS.

ISOPS żołnierze pododdziału nakładają bezpośrednio w pojazdach, bądź po spieszeniu z pojazdów ( z tyłu lub przodu pojazdu, tak, aby nie utrudniać ruchu innym użytkownikom drogi). Nakazuje włączenie urządzeń filtrowentylacyjnych (zamknięcia drzwi, włazów, okien, luków i żaluzji). Skrzynie ładunkowe, odkryte wozy bojowe i ciągniki jeżeli są możliwości przykrywa się brezentem.

              Podczas podchodzenia do terenu skażonego, ale wcześniej rozpoznanego i oznakowanego czynności drużyny specjalnie przygotowanej powinny być następujące:

-     zatrzymuje pojazd;

-     wyznaczony żołnierz nakłada ISOPS, wychodzi z wozu bojowego i podchodzi do chorągiewki ostrzegawczej, wyjmuje meldunek i odczytuje go, po czym z powrotem go wkłada do kieszonki chorągiewki;

-     wraca do wozu bojowego i melduje o wynikach rozpoznania, ( w tym przypadku nie zachodzi potrzeba prowadzenia zabiegów specjalnych).

Pozostałe czynności wraz z szukaniem drogi obejścia drużyna wykonuje tak samo jak w poprzedniej sytuacji.

              Po przygotowaniu pododdziału do pokonania terenu skażonego, dowódca pododdziału zarządza jego pokonanie. W tym czasie drużyna specjalnie przygotowana powinna rozpoznać i oznaczyć tylną granicę skażeń (chyba, że została wcześniej rozpoznana). oraz wybrać dogodne miejsce do prowadzenia zabiegów specjalnych. Miejsce to powinno być oddalone od terenu skażonego na bezpieczną odległość (w zależności od kierunku i prędkości wiatru, a także od rodzaju środka trującego lub promieniotwórczego).

              Pododdział po pokonaniu terenu skażonego zajmuje rejon prowadzenia zabiegów specjalnych, dowódca pododdziału powinien odpowiednio pododdział rozśrodkować oraz zorganizować zabezpieczenie bojowe. Po czym podaje komendy do przeprowadzenia zabiegów sanitarnych i specjalnych. Po wykonaniu zabiegów specjalnych przeprowadza się za pomocą przyrządu rozpoznania chemicznego próbę na stężenie bezpieczne środków trujących. Jeżeli próba wypadnie pomyślnie żołnierze mogą zdjąć maski przeciwgazowe i odzież ochronną, w przypadku próby niepomyślnej powtórnie przeprowadza się zabiegi sanitarne i specjalne.

              W przypadku gdy pododdział musi pokonywać lub realizować zadania w terenie skażonym środkami promieniotwórczymi dowódca pododdziału powinien uwzględnić przyjętą na daną dobę dopuszczalną dawkę napromieniowania oraz dawkę biologicznie czynną, w sytuacji kiedy żołnierze w poprzednich działaniach zostali napromieniowani.

Żołnierze notują podawane wiadomości w zeszytach samokształcenia.

Żołnierze notują podawane wiadomości w zeszytach samokształcenia.

Żołnierze notują podawane wiadomości w zeszytach samokształcenia.

3.

5’

III. ZAKOŃCZENIE ZAJĘĆ

-posumowanie zajęć

-podanie zagadnień na samokształcenie

Żołnierze odpowiadają na pytania z przerobionego materiału