WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA WOJSK LĄDOWYCH

im. gen. Tadeusza KOŚCIUSZKI

OŚRODEK SZKOLENIA – CYKL TECHNICZNY

       ZATWIERDZAM

             /stanowisko/

   ………..………………

     /stopień imię i nazwisko/

data ………..………….

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z przedmiotu: szkolenie specjalistyczne

z grupą kursu specjalistycznego

specjalność: Obsługa spycharki gąsienicowej szybkobieżnej.

TEMAT 10/1 Ogólne wiadomości o gruntach. Wydajność maszyn do prac ziemnych.

        OPRACOWAŁ

……...…………………

  /stopień imię nazwisko/

WROCŁAW

TEMAT:10/1 Ogólne wiadomości o gruntach. Wydajność maszyn do prac ziemnych.

CELE:     Nauczyć –     Podstawowych wiadomości o gruntach;

-          Podstawowych własności fizycznych gruntów;

-          Zasad określania wydajności maszyn;

-          Obliczania wydajności maszyn do prac ziemnych;

                 Zapoznać –   Ze sposobami urabiania gruntów;

-          Z fazami pracy  maszyny;

-          Z czynnikami wpływającymi na wydajność pracy maszyny;

-          Z  cyklem pracy maszyny.

                 Doskonalić – Posiadany  zasób  wiadomości.

                 Kształtować – Przeświadczenie iż właściwa eksploatacja i zgodne z zasadami  wykorzystanie maszyn do prac ziemnych i ich właściwe obsługiwanie daje gwarancje  bezawaryjności sprzętu.

ZAGADNIENIA I CZAS:

- Rozpoczęcie zajęć                                                        10 min

1.      Podstawowe wiadomości o gruntach.

2.      Właściwości fizyczne.

3.      Sposoby urabiania gruntu.

4.      Fazy pracy maszyny w gruntach.

5.      Rodzaje wydajności.

6.      Czynniki wpływające na wydajność pracy maszyną.

7.      Cykl pracy maszyny.

8.      Zasady obliczania wydajności maszyny.

- Zakończenie zajęć                                                        10 min

FORMA: zajęcia teoretyczne

METODA: Wykład

CZAS:        2 x 45 min

MIEJSCE: Sala wykładowa, laboratorium.

LITERATURA: „Eksploatacja” – opracowanie metodyczne

                             „Organizacja mechanizacji prac inżynieryjnych” B.Zielecki;

                             „Technologia robót i eksploatacja” M. Wójcicki

POMOCE SZKOLENIOWE:

Rzutnik, foliogramy, instrukcje

WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE:

              W zagadnieniu „Część wstępna” przyjąć meldunek od d-cy plutonu, sprawdzić obecność i wygląd szkolonych pod kątem usunąć  wszelkie stwierdzone usterki. Sprawdzić stopień opanowania materiału zajęć poprzednich przez zadanie pytań kontrolnych. W trakcie stawiania pytań przestrzegać zasady „najpierw pytanie, później wywołanie szkolonego do odpowiedzi”. Podać temat i cel zajęć.

              W zagadnieniu „rodzaje wydajność” scharakteryzować poszczególne rodzaje wydajności  i pod podstawowe wzory. Szczególny nacisk położyć na wydajność eksploatacyjną. Następnie dokładnie omówić.

              W zagadnieniu „Czynniki wpływające na wydajność pracy maszyną” nawiązać do praktyki eksploatacyjnej i wiadomości posiadanych przez słuchaczy. Podkreślić praktyczną stronę poszczególnych czynników.

              W zagadnieniu 7 omówić cykl pracy maszyny określonej specjalności i objaśnić dokładnie jego elementy składowe.

              W zagadnieniu 5 podać podstawowe zasady obliczania wydajności maszyn do prac ziemnych. Główny nacisk położyć na obliczanie wydajności maszyny tej specjalności, w której szkoli się dana grupa. Podać do wykonania kilka prostych przykładów obliczania wydajności maszyn. W trakcie zajęć aktywizować słuchaczy przez zadawanie pytań śródlekcyjnych.

              W podsumowaniu zajęć odpowiedzieć na pytanie słuchaczy dotyczące zajęć. Sprawdzić opanowanie podanego materiału przez zadanie pytań sprawdzających. Podać szkolonym zadania na naukę własną. Podać temat zajęć następnych.

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

Część wstępna             10 min          

- przyjęcie meldunku;

- podanie tematu i celu zajęć;

- podanie zagadnień i literatury;

- sprawdzenie stopnia przygotowania słuchaczy do zajęć. 

CZĘŚĆ GŁÓWNA – 70 min

ZAGADNIENIE 1.  Podstawowe wiadomości o gruntach.

    Gruntem nazywamy zewnętrzna warstwę skorupy ziemskiej, składającą się z rozdrobnionych

cząstek skalnych bez domieszek lub z domieszką  cząstek organicznych.

Grunty powstały ze skał wskutek wietrzenia fizycznego, chemicznego oraz przez rozdrobnienie mechaniczne.

W procesie kształtowania się poszczególnych gruntów, podstawową rolę odegrały następujące czynniki:

-          pochodzenie gruntu (rodzaj skały, roślinność);

-          warunki klimatyczne (temperatura, wilgotność);

-          ukształtowanie terenu (niziny, wyżyny);

-          czas (długość okresu oddziaływania w/w czynników).

Ze względu na pochodzenie gruntu dzielą się na:

a)      grunty rodzinne:

-          grunty skaliste;

-          grunty nieskaliste mineralne;

-          grunty nieskaliste organiczne.

b)     grunty nasypowe.

Grunty skaliste – do tej grupy zalicza się skały wszelkiego rodzaju i pochodzenia, występujące
w monolitach i złożach. Cechą charakterystyczną tych gruntów jest ich wysoka wytrzymałość
na ściskanie. Skały występują w przyrodzie w postaci masywów skalnych, pokładów,  brył, bloków lub okruchów skalnych. Występują też w postaci oddzielnych kamieni, które zostały oddzielone od masywu skalnego i przeniesione przez lodowiec lub wody płynące.

Grunty nieskalne mineralne. Grunty te składają się z cząstek lub ziaren o różnej wielkości (mniejszej od 10 cm), tworzących szkielet gruntowy oraz porów wypełnionych wodą  i powietrzem. Grunty te zwierają mniej niż 2% części organicznych. Zalicza się do nich: wietrzeliny romosze, otoczki, żwiry, pospóki, piaski, pyły, gliny itp.

Grunty nieskalne organiczne. Są to grunty powstałe z resztek wegetacji roślinnej; składają się one wyłącznie,  związków organicznych lub stanowią mieszaninę resztek organicznych i gruntu rodzinnego, przy czym cząstek organicznych musi być wagowo więcej niż 2%. Grunty te są mało spoiste, łatwo wchłaniające wodę, wskazują pęcznienie i duże osiadanie. Do gruntów nieskalnych organicznych zalicza się próchnicze, namuły i torfy.

Grunty nasypowe – ­powstały wskutek kontrolowanego procesu technicznego lub w sposób niekontrolowany. Odznaczają się różnorodnością: uziarnienia, właściwości fizycznych i wytrzymałościowych oraz stopnia zagęszczenia.

Stanowią one bardzo niejednolity materiał lub grunt budowlany. W skład gruntów nasypowych wchodzą: nasypy budowlane i nasypy niekontrolowane (przemieszczone w inne miejsce przez

lodowce, wiatr i wodę).

Podział gruntów ze względu na uziarnienie

Frakcją nazywamy grupę ziaren o zbliżonych wymiarach.

W uzarnieniu gruntów odróżnia się sześć frakcji podstawowych:

-          kamienista o ziarnach większych niż 25 mm;

-          żwirowa o ziarnach 2 – 25 mm;

-          piaskowa o ziarnach 0,05 – 2 mm;

-          pyłowa o ziarnach 0,002 – 0,05 mm;

-          iłowa o ziarnach mniejszych niż 0,002 mm;

-          koloidowe o ziarnach poniżej 0,001 mm.

Podział gruntów na kategorie

W celu umożliwienia określenia rodzaju gruntów oraz oceny jego właściwości stosujemy podział ze względu na trudności odspajania i transportu na następujące kategorie: