Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa w praktyce i w teorji 1933.pdf

(30529 KB) Pobierz
BIBLJOTEKA ŻYCIA WEWNĘTRZNEGO
O
O
o
TOM XXXVI
o
o
o
N A BO Ż E Ń S T W O
DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA
D R U K A R N I A „PRZEG LĄDU POWSZECHNEGO
O. ARTUR YERMEERSCH T. J.
NABOŻEŃSTWO
DO NAJŚW. SERCA JEZUSA
W PRAKTYCE I W TEORJI
W Y D A N I E SI ÓDME,
PRZEJRZANE, UZUPEŁNIONE I UZGODNIONE
Z ENCYKLIKĄ „MISERENTISSIMUS“
SPOLSZCZYŁ KS. HERMAN LIB1ŃSKI T. J.
KRAKÓW 1933
W YD AW NICTW O K S IĘ Ż Y J E Z U IT Ó W
MOŻNA DRUKOWAĆ
Kraków, dnia 10 lutego 1933 r.
Ks. Włodzimierz Konopka T. J.
Prowincjał Małopolski.
L. 1371/33.
POZWALAMY DRUKOWAĆ
Z Książęco-Metropolitalnej Kurji.
Kraków, dnia 18 lutego 1933 r.
f Stanisław Bp.
Wik. gen.
L. S.
Ks. Stefan Mazanek
kanclerz.
Cel, do którego „Bibljoteka tgcia wewnętrznego“ Świadomie
i ustawicznie podąia, polega na tem, iebg w szeregu wybitnych
dzieł omówić wszystkie sprawy, wchodzące w zakres doskona­
łości chrześcijańskiej.
Wiele j u i z nich znalazło w dotychczasowych 35 tomach
Bibljoteki godne uwzględnienie. Zdajemy sobie jednak sprawę,
te istnieje jeszcze sporo tematów, i to ściśle związanych z nad-
przyrodzonem życiem, które dotychczas nie są należycie w niej
reprezentowane. Takim np. tematem, nad którym „Bibljoteka
życia wewnętrznego“ nie mogła bynajmniej przechodzić do po­
rządku dziennego, jest nabożeństwo do Najśw. Serca Jezuso­
wego. „Wielkie nabożeństwo katolickie, tak bowiem można dziś
nazwać nabożeństwo do Serca Chrystusa Pana“, jak się wyraża
O. Vermeersch.
Istotnie na niebie pobożności chrześcijańskiej nie jest ono
bynajmniej jakąś gwiazdką drugiego rzędu, jakąś poboczną
praktyką, ale stało się jakby wielkim systemem słonecznym,
ogarniającym całe chrześcijaństwo katolickie. Dziś trudno wy­
obrazić sobie jakikolwiek kościół katolicki bez ołtarza, bez
obrazu Najśw. Serca. W każdym odprawiają się pobożne ćwi­
czenia ku jego czci. Mamy ju ż szereg wybitnych świętych, dla
których to nabożeństwo stało się treścią ich życia, przy jego
pomocy wzbili się na wyżyny heroicznej cnoty. — U nas w Polsce
cześć Najśw. Serca, obok nabożeństwa do Matki Bożej, zajmuje
wśród wiernych pierwszorzędne miejsce, w ogromnej mierze
dzięki Apostolstwu Modlitwy i „Posłańcowi Serca Jezusowego“.
Jest też u nas dość obfita literatura na ten temat.
Zagraniczna literatura religijna posiada kilkanaście wybit­
nych dzieł o nabożeństwie do Najśw. Serca. Jednem z bardzo
wartościowych jest książka O. A. Vermeerscha, belgijskiego
10
Jezuity, znanego z wielu gruntownych prac na potu teologji
moralnej i prawa kanonicznego. Otóż jego „Pratique et doctrine
de la dévotion au Sacré-Coeur“, postanowiliśmy przełożyć
z 7-go wydania francuskiego i uczynić z niej 36 tom naszej
Bibljoteki. O tej książce O. Vermeerscha można powiedzieć, że
stanowi jakby encyhlopedję kultu Bożego Serca, albowiem
z wyjątkiem historji tego nabożeństwa, znajdujemy w niej nie­
mal wszystkie tematy związane z tern nabożeństwem.
A więc w „części praktycznej“ mamy na pierwszem miejscu
wyjaśnione, na czem polega istota poświęcenia się, oddania się
Boskiemu Sercu. Jest to praktyka, wnikająca niezmiernie głę­
boko w całe nabożeństwo do Najśw. Serca. Mamy dalej omó­
wiony liturgiczny kult Serca Jezusowego. Idą następnie cale
szeregi rozmyślań to na miesiąc czerwiec, to na nowennę, to
znów o tak zwanych „przysługach“. Rozmyślania cechuje głębia
i zwartość. To są rzeczywiście punktu, a więc krótkie rzuty
myślowe, wymagające osobistej pracy umysłu i serca. Z nich
widzimy, jak nabożeństwo do Najśw. Serca ze wszech stron
i dogłębnie obejmuje duszę.
Część teoretyczna, oparta na gruntownym fundamencie
dogmatycznym, określa jakie miejsce zajmuje w kulcie Najśw.
Serca samo serce fizyczne, następnie ludzka miłość Jezusa,
a wreszcie miłość boska. Specjalny rozdział wyjaśnia znaczenie
„wielkiej obietnicy“. Wreszcie zamieszczono liczne dokumenta
oficjalne.
Przez tę książkę zyskujemy pracę bardzo gruntowną
i praktyczną. Czciciele Serca Bożego znajdą w niej mądrego
i pewnego przewodnika w tern wielkiem nabożeństwie. Kapłani
mnóstwo materjału dla siebie i dla dusz sobie powierzonych.
Kraków, 17 lutego 1933.
KS. JÓ ZE F A N D R A SZ T. J.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin