1945 Podręcznik oficera ogniowego baterii.pdf

(1756 KB) Pobierz
NACZELNE
DOWÓDZTWO
W.
P.
PODRĘCZNIK
OFICERA OGNIOWEGO
BATERII
INSTYTUT
WOJSKOWY
NAUKOWO - WYDAWNICZY
1 9
4
5
PODRĘCZNIK
OFICERA OGNIOWEGO BATERII
DOWÓDZTW O ARTY LE R II W. P.
Z a tw ie rd z a m do u ż y tk u słu żbo w eg o
i. "
w
M . p., d n ia 15. IV . 1945
D o w ód ca A r t y le r ii
(—) C Z A R N IA W S K 1
Gen. dyw.
ybór
s t a n o w is k
o g n io w y c h
.
W zależności od w ykonyw anych zadań sta­
nowiska ogniowe (SO) dzielą się na główne
(wybierane na cały okres walki) i czasowe.
Oprócz tego wybiera się zapasowe SO (w re­
jonie głównych) i odwrotowe na w ypadek w y­
cofania się. Celem wprowadzenia npla w błąd
wybiera się i urządza pozorne SO.
D la baterii w ybiera się:
a) W natarciu:
— główne SO,
— przeciwpancerne SO, jeśli ze stanowi­
ska głównego nie m ożna strzelać na
wprost do czołgów,
— zapasowe SO,
— czasowe do strzelania w nocy.
b. W obronie:
— czasowe SO dla D N O i wsparcia UB,
— czasowe SO do strzelania w nocy,
— główne SO,
— przeciwpancerne SO, jeśli ze stano­
wiska głównego nie m ożna strzelać na
wprost do czołgów,
— zapasowe SO (dwa— trzy),
5
— pozorne SO (jedno— dwa) w rejonie,
wskazanym przez wyższego przełożone­
go,
— odwrotowe SO na wypadek wycofa­
nia się.
Kolejność urządzania stanowisk:
1. główne,
2. czasowe (w obronie — główne i czasowe
równocześnie),
3. zapasowe,
4. pozorne,
5. odwrotowe.
Wszystkie SO wybierać tak, by mieć moż­
ność prowadzenia ognia na wprost do formacyj
broni pancernej npla, które się przedarły,
z głównych SO na odległość od 800 do 1000 m,
lecz w żadnym razie na odległość nie mniejszą
od 400 m.
Jeśli teren uniemożliwia wybór takiego za­
krytego SO głównego, należy dodatkowo wy­
brać specjalne SO przeciwpancerne do strzela­
nia do czołgów na wprost. Oddalenie jego od
głównego SO powinno wynosić nie więcej, niż
50— 100 m, aby w razie potrzeby można było
na czas przetoczyć na nie działo ręcznie wysił­
kiem obsługi działa. Same stanowiska powinny
być przy tym dla czołgów niedostępne — osło­
nięte naturalnymi lub sztucznymi przeszkodami
przeciwpancernymi (jak bagno, stromy stok,
wysokie pnie, rów przeciwpancerny lub szkar-
pa, miny itp.).
6
Wskazanym jest, aby przy SO znajdowała
się woda do gaszenia pożarów na SO i w jego
pobliżu, a także do polewania ziemi przed
działami celem uniknięcia kurzu przy wy­
strzałach lub tworzenia się stożków ku­
rzu.
Oprócz tego wybrane zakryte SO powinno
być tak urządzone:
1. aby można było z niiego strzelać przy żą­
danym najmniejszym celowniku przynaj­
mniej 7-50 w prawo i 7*50 w lewo od
azymutu zasadniczego;
2. aby błysk wystrzałów dział nie był wi­
doczny dla obserwatorów npla; w tym
celu głębokość ukrycia w dzień powinna
wynosić dla armat 76-mm co najmniej
6 m, dla armaty 107-mm i haubicy
122-mm — co najmniej 8 m, dla haubicy
152-mm — co namjniej 10 m, dla armat
152 mm — co najmniej 15 m, dla dział
wielkiej mocy — co najmniej 20 m; przy
strzelaniu w nocy bez przyćmiewacza
i n< piaszczystym gruncie 'głębokość
a
ukrycia powinna być
\U
— 2 razy więk­
X
sza;
3. aby SO umożliwiało dogodne i szybkie
maskowanie, np,: znajdowało się w krza­
kach lub na skraju lasu ftp.;
4. aby SO umożliwiało w miarę możności '
prowadzenie ognia na wprost do bliskich
dróg podejścia; aby odległość do szczytu
zasłony wynosiła 800 — 1000 m, lecz
5.
6.
7.
8.
9.
w żadnym wypadku nie mniej niż 400 m
i aby drogi podejścia nie znajdowały się
w granicach pola martwego;
aby
z
tyłu na SO były wygodne i ukryte
przed obserwacją npla drogi dojazdowe
(jeżeli do odparcia napadu czołgów w po­
bliżu głównego SO wybrano stanowiska
odkryte, to i one powinny posiadać
ukryte przed obserwacją npla drogi do­
jazdowe);
aby SO w miarę możności znajdowało się
za naturalnymi przeszkodami przeciw­
pancernymi, lecz w żadnym wypadku na
dnie wąwozów, dolin, gdzie gazy bojo­
we mogą się długo utrzymywać;
aby w pobliżu SO nie było przedmiotów
terenowych, ułatwiających nplowi orien­
towanie i wstrzeliwanie się, np.: pojedyn­
czych budynków, ^skrzyżowań dróg, po­
jedynczych drzew itp.;
aby SO było możliwie bliżej POD bate­
rii; by między SO i POD były ukryte'
i dogodne drogi do budowy linii łączno­
ści i ruchu gońców;
aby gleba na SO była twarda, lecz bez
kamieni i kurzu (kamienie potęgują dzia­
łanie odłamków pocisków npla); jeśli
ustawienie dział wymagać będzie wyko­
pania dołów lub budowy platform, to
gleba powinna umożliwiać wykonanie
tych prac ziemnych.
Przy tym wszystkim konieczny jest tylko
warunek, aby bateria mogła wykonywać z SO
powierzone jej zadania bojowe i zwalczać na­
cierające czołgi npla; wszystkie zaś pozostałe
warunki powinny być spełnione w zależności
od terenu i czasu.
Gdy na wybór SO jest mało czasu, za zgodą
dowódcy baterii można działać następująco:
1. wybrać najbliższe SO nadające się do wy­
konania zadania bojowego i rozwinąć na
nim baterię;
2. następnie, po zbadaniu terenu bardziej
szczegółowo, wybrać inne SO odpowia­
dające wszystkim, lub większej ilości wy­
żej wymienionych warunków i przy
pierwszej możliwości przesunąć na nie
baterię (nawet plutonami lub działona-
mi), a poprzednie stanowisko pozosta­
wić jako jedno z zapasowych, czaso­
wych lub pozornych.
Stanowiska ogniowe wybiera się zwykle na
tylnych skrajach polan leśnych, w krzakach,
sadach, ogrodach, osiedlach, rzadkim lesie, na
polach i łąkach.
Rozmieszczenie SO Av krzakach, ogrodach,
sadach i osiedlach utrudnia lotnictwu npla wy­
krycie SO i wstrzeliwanie do niego. Przejście
baterii z jednego SO na drugie jest łatwe. Jed­
nakże takie stanowisko nie zawsze osłania ba­
terię przed zaskoczeniem przez formacje zmo­
toryzowane npla; oprócz tego w osiedlu pożar

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin