RKO.pdf

(4079 KB) Pobierz

Na j ważn i e j s ze e le m e n t y

Wy t yczn ych

2010

Resuscytacji Krążeniowo-

Oddechowej oraz Doraźnego

Postępowania w Zaburzeniach

Krążenia opublikowanych przez

American Heart Association

Spis treści

Główne zagadnienia dotyczące

wszystkich ratowników

RKO osoby dorosłej dla ratownika niezawodowego

Podstawowe zabiegi resuscytacyjne BLS dla

pracowników ochrony zdrowia

Elektroterapia

Techniki i urządzenia wykorzystywane w RKO

Zaawansowane zabiegi

resuscytacyjne u osób dorosłych

Ostre zespoły wieńcowe

Udar

Podstawowe zabiegi resuscytacyjne u dzieci

Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne

u dzieci

Resuscytacja noworodka

Kwestie etyczne

Edukacja, wdrażanie i zespoły

Pierwsza pomoc

Podsumowanie

Redaktor

Mary Fran Hazinski, RN, MSN

Redaktorzy pomocniczy

Leon Chameides, MD

Robin Hemphill, MD, MPH

Ricardo A. Samson, MD

Stephen M. Schexnayder, MD

Elizabeth Sinz, MD

Uczestnik

Brenda Schoolfield

Przewodniczący i współprzewodniczący grupy

piszącej wytyczne

Michael R. Sayre, MD

Marc D. Berg, MD

Robert A. Berg, MD

Farhan Bhanji, MD

John E. Billi, MD

Clifton W. Callaway, MD, PhD

Diana M. Cave, RN, MSN, CEN

Brett Cucchiara, MD

Jeffrey D. Ferguson, MD, NREMT-P

Robert W. Hickey, MD

Edward C. Jauch, MD, MS

John Kattwinkel, MD

Monica E. Kleinman, MD

Peter J. Kudenchuk, MD

Mark S. Link, MD

Laurie J. Morrison, MD, MSc

Robert W. Neumar, MD, PhD

Robert E. O’Connor, MD, MPH

Mary Ann Peberdy, MD

Jeffrey M. Perlman, MB, ChB

Thomas D. Rea, MD, MPH

Michael Shuster, MD

Andrew H. Travers, MD, MSc

Terry L. Vanden Hoek, MD

G Ł Ó W N E

Z A

E Z A

D N

D N I

N I

GŁ WN

G A

I E

niniejszej publikacji „Najważniejsze elementy wytycznych”

zebrano kluczowe zagadnienia oraz zmiany wprowadzone

w opublikowanych przez American Heart Association

(AHA) Wytycznych 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej

oraz Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia.

Opracowano je dla osób wykonujących resuscytację oraz

instruktorów AHA w celu zwrócenia uwagi na te wyniki badań

naukowych i zalecenia, które są najbardziej istotne lub kontrowersyjne

bądź spowodują wprowadzenie zmian do praktyki resuscytacji i

szkolenia w tym zakresie. Dodatkowo zawarto tu uzasadnienie

opisanych zaleceń.

Ze względu na fakt, że niniejsza publikacja stanowi jedynie

podsumowanie, nie zawiera ona odniesień do opublikowanych

wyników badań, stanowiących podstawę sformułowania wskazań,

ani nie wymienia klas zaleceń lub poziomów dowodowych.

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji i odniesień

do piśmiennictwa zaleca się zapoznanie z Wytycznymi AHA

2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego

Postępowania w Zaburzeniach Krążenia, łącznie z zawartym

tam Streszczeniem wykonawczym,

opublikowanych online w

periodyku

Circulation

w październiku 2010 r., oraz do sięgnięcia

po szczegółowe podsumowanie wyników badań naukowych

dotyczących resuscytacji, zawartych w dokumencie 2010

International Consensus on CPR and ECC Science with Treatment

Recommendations, opublikowanym równocześnie w periodykach

Circulation

oraz

Resuscitation.

Minęło już 50 lat od chwili opublikowania pierwszego artykułu

medycznego dokumentującego przeżycie dzięki zastosowaniu

uciskania klatki piersiowej w przypadku nagłego zatrzymania

krążenia (NZK),

a eksperci w dziedzinie resuscytacji z jeszcze

większym poświęceniem badają możliwości ograniczenia odsetka

zgonów i inwalidztwa w następstwie chorób krążenia i udarów.

Przypadkowi świadkowie, osoby reagujące na zaobserwowany

wypadek oraz pracownicy ochrony zdrowia odgrywają kluczowe

role w przeprowadzaniu resuscytacji krążeniowo-oddechowej

poszkodowanych z NZK. Dodatkowo doświadczeni ratownicy są w

stanie zapewnić doskonałą opiekę w czasie oraz po NZK.

Wytyczne AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz

Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia oparte są

na międzynarodowym procesie oceny danych naukowych, w

którym uczestniczą setki naukowców z całego świata zajmujących

się problematyką resuscytacji oraz eksperci, którzy poddali

ocenie, omówili i przedyskutowali tysiące publikacji na ten temat.

Informacje na temat procesu oceny danych naukowych w roku 2010

przedstawiono w Ramce nr 1.

GŁÓWNE ZAGADNIENIA DOTYCZĄCE

WSZYSTKICH RATOWNIKÓW

W tym rozdziale podsumowano główne kwestie zawarte w Wytycznych

AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego

Postępowania w Zaburzeniach Krążenia, dotyczące przede wszystkim

podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (Basic Life Support, BLS),

istotne dla wszystkich ratowników, w równym stopniu pracowników

ochrony zdrowia, jak i ratowników niezawodowych. Wytyczne AHA 2005

Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w

Zaburzeniach Krążenia podkreślały znaczenie wysokiej jakości uciskania

klatki piersiowej (uciskanie w odpowiednim tempie i na odpowiednią

głębokość, umożliwienie całkowitego rozprężenia klatki piersiowej po

każdym uciśnięciu oraz minimalizowanie przerw w uciskaniu klatki

piersiowej). Badania opublikowane do roku 2005 i później wskazują, że:

(1) jakość uciskania klatki piersiowej w dalszym ciągu wymaga poprawy,

choć zastosowanie Wytycznych AHA 2005 Resuscytacji Krążeniowo-

Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia

zapewniło wyższą jakość zabiegów resuscytacyjnych oraz wyższy

poziom przeżywalności; (2) istnieje znaczna różnica w poziomie

przeżywalności po zatrzymaniu krążenia pomiędzy różnymi systemami

udzielania pomocy lekarskiej w przypadkach nagłych (Emergency

Medical Service, EMS); oraz (3) większości poszkodowanym z NZK

w warunkach pozaszpitalnych nie jest udzielana pomoc w postaci

resuscytacji krążeniowo-oddechowej przez przypadkowych świadków

zdarzenia. Tych kwestii dotyczą zmiany zalecone w Wytycznych

AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego

Postępowania w Zaburzeniach Krążenia. Zawarto w nich także zalecenia

dotyczące osiągania lepszych wyników resuscytacji poprzez położenie

nacisku na opiekę po NZK.

Dalszy nacisk na wysoką jakość resuscytacji

krążeniowo-oddechowej

Wytyczne AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz

Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia raz jeszcze

podkreślają konieczność zapewnienia wysokiej jakości resuscytacji

krążeniowo-oddechowej, obejmującej:

•

Tempo uciśnięć wynoszące co najmniej 100/min

(zmiana z „około” 100/min)

•

Głębokość uciśnięć wynoszącą co najmniej 5 cm u osób dorosłych

oraz co najmniej jedną trzecią przednio-tylnego wymiaru klatki

piersiowej w przypadku niemowląt i dzieci (około 4 cm u niemowląt

oraz 5 cm u dzieci). Należy zwrócić uwagę, że nie jest już stosowane

podawanie zakresu głębokości w przypadku osób dorosłych,

wynoszącego od 4 cm do 5 cm, oraz że bezwzględna głębokość

określona dla dzieci i niemowląt jest większa, niż to było we

wcześniejszych wersjach Wytycznych AHA Resuscytacji Krążeniowo-

Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia.

RAMKA 1

Proces oceny danych naukowych

Wytyczne AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia oparte są na

szerokim przeglądzie literatury dotyczącej resuscytacji oraz wielu debatach i dyskusjach prowadzonych przez międzynarodowych

ekspertów w dziedzinie resuscytacji oraz członków komitetów i podkomitetów AHA ECC. Jednoczesna publikacja 2010 ILCOR

International Consensus on Science With Treatment Recommendations w periodykach

Circulation

Resuscitation

przyniosła

podsumowanie uzgodnień międzynarodowych zawierających interpretację dziesiątków tysięcy prac nad zagadnieniami resuscytacji.

W tym zrealizowanym do roku 2010 procesie oceny danych międzynarodowych wzięło udział 356 ekspertów w dziedzinie resuscytacji

z 29 krajów, którzy analizowali, omawiali dane i dyskutowali na temat badań dotyczących resuscytacji podczas spotkań osobistych,

połączeń konferencyjnych oraz sesji internetowych (webinaria) w okresie 36 miesięcy, obejmującym także konferencję 2010 International

Consensus Conference on CPR and ECC Science With Treatment Recommendations, która odbyła się w Dallas w Teksasie na początku

2010 roku. Eksperci dokonali 411 przeglądów danych naukowych w obrębie 277 tematów dotyczących resuscytacji i doraźnego

postępowania w zaburzeniach krążenia. Proces ten obejmował strukturalną ocenę danych naukowych, ich analizę i katalogowanie

literatury. Obejmował także rygorystyczne ujawnianie i zarządzanie potencjalnymi przypadkami konfliktu interesów. Wytyczne AHA 2010

Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia

zawierają zalecenia ekspertów w

zakresie stosowania międzynarodowego konsensusu dotyczącego danych naukowych oraz zalecenia dotyczące terapii (International

Consensus on CPR and ECC Science With Treatment Recommendations) z uwzględnieniem skuteczności, łatwości nauczania i

stosowania oraz czynników związanych z lokalnymi systemami.

N a j waż ni ej sze e l e m en ty W yt yczn ych 2 0 1 0 Re su scyta c ji Kr ążeniowo-Od dechowej or az Dor aź ne go

Post ę p owa n i a w Z a b u rze n iach Krążenia opu blikowan ych przez AH A

ZAG

E R A

NIA

Ł Ó W

R E S C U

A D N I E

D U L T C P R

•

Umożliwienie całkowitego rozprężenia klatki piersiowej po każdym

uciśnięciu

•

Minimalizowanie przerw w uciskaniu klatki piersiowej

Unikanie nadmiernej wentylacji

wentylacji

powinno być minimalne (tj. obejmować będzie wyłącznie

czas konieczny do wykonania pierwszego cyklu 30 uciśnięć klatki

piersiowej, czyli około 18 sekund; w przypadku współdziałania 2

ratowników w resuscytacji niemowlęcia lub dziecka opóźnienie to będzie

jeszcze krótsze).

Większości poszkodowanym, u których wystąpiło NZK w warunkach

pozaszpitalnych, przypadkowi świadkowie nie udzielają pomocy w

postaci resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Prawdopodobnie powodem

tego jest wiele czynników, lecz jednym z nich może być konieczność

zastosowania sekwencji A-B-C, rozpoczynającej się od procedury,

którą ratownicy uznają za najtrudniejszą, czyli udrożnienia dróg

oddechowych i wykonania oddechów ratunkowych. Rozpoczęcie od

procedury uciskania klatki piersiowej może zachęcić większą liczbę

potencjalnych ratowników do podjęcia resuscytacji krążeniowo-

oddechowej.

Podstawowe zabiegi resuscytacyjne są zwykle opisywane jako

kolejno wykonywane działania (sekwencja). Jest to prawdą w

przypadku ratownika działającego w pojedynkę. Jednakże większość

pracowników ochrony zdrowia pracuje w zespołach, a członkowie

takich zespołów zwykle wykonują poszczególne zabiegi BLS w tym

samym czasie. Na przykład jeden ratownik niezwłocznie rozpoczyna

uciskanie klatki piersiowej, podczas gdy drugi przygotowuje się do

użycia automatycznego defibrylatora zewnętrznego (Automated

External Defibrillator, AED) i wzywa pomoc, a trzeci udrażnia drogi

oddechowe i wykonuje wentylację.

Pracowników ochrony zdrowia zachęca się ponownie do

dostosowywania zabiegów ratunkowych do najbardziej

prawdopodobnej przyczyny NZK. Na przykład, jeśli działający w

pojedynkę pracownik ochrony zdrowia jest świadkiem nagłego

pogorszenia się stanu poszkodowanego, może zakładać, że

u poszkodowanego wystąpiło zatrzymanie krążenia z rytmem

wymagającym defibrylacji i w takiej sytuacji powinien niezwłocznie

wezwać pogotowie ratunkowe, zabrać AED i powrócić do

poszkodowanego w celu rozpoczęcia RKO i zastosowania AED.

Natomiast w przypadku poszkodowanego z zatrzymaniem krążenia

związanym z asfiksją, np. przy utonięciu, priorytet będzie miało

rozpoczęcie uciskania klatki piersiowej z wykonywaniem oddechów

ratunkowych i kontynuowania tego działania przez około 5 cykli (około

2 minuty) przed wezwaniem pogotowia ratunkowego.

Dwoma nowymi częściami Wytycznych AHA 2010 Resuscytacji

Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w

Zaburzeniach Krążenia są „Opieka po nagłym zatrzymaniu krążenia”

oraz „Edukacja, wdrażanie i zespoły”. Istotne znaczenie opieki po

NZK zostało podkreślone poprzez dodanie nowego, piątego ogniwa

do zaproponowanego przez AHA łańcucha przeżycia dorosłych po

udzieleniu doraźnej pomocy w zaburzeniach krążenia (patrz Ilustracja 1).

W rozdziałach „Opieka po nagłym zatrzymaniu krążenia” oraz

„Edukacja, wdrażanie i zespoły” zamieszczono podsumowanie

kluczowych zaleceń zawartych w tych nowych częściach.

Nie wprowadzono zmiany w zakresie zaleceń dotyczących stosunku

uciśnięć klatki piersiowej do oddechów, wynoszącego 30:2 w przypadku

pojedynczego ratownika wykonującego resuscytację osoby dorosłej,

dziecka lub niemowlęcia (z wyjątkiem noworodków). Wytyczne

AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego

Postępowania w Zaburzeniach Krążenia w dalszym ciągu zawierają

zalecenia, aby oddechy ratunkowe były wykonywane w tempie

około 1 na sekundę. Po zastosowaniu zaawansowanych zabiegów

resuscytacyjnych uciskanie klatki piersiowej może być wykonywane w

sposób ciągły (z częstotliwością wynoszącą co najmniej 100 uciśnięć

na minutę) bez przerw na wentylację. W takim wypadku oddechy

ratunkowe mogą być wykonywane z częstotliwością jednego oddechu

na 6–8 sekund (około 8–10 oddechów na minutę). Należy unikać

nadmiernej wentylacji.

Zmiana ze schematu A-B-C na C-A-B

Wytyczne AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz

Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia zalecają zmianę

kolejności podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (BLS) ze

schematu A-B-C (Airway, Breathing, Chest compressions — Drogi

oddechowe, Oddech, Uciskanie klatki piersiowej) na C-A-B (Chest

compressions, Airway, Breathing — Uciskanie klatki piersiowej, Drogi

oddechowe, Oddech) w przypadku osób dorosłych, dzieci i niemowląt (z

wyłączeniem noworodków; patrz rozdział „Resuscytacja noworodków”). Ta

fundamentalna zmiana sekwencji RKO wymaga powtórnej edukacji każdej

osoby, która kiedykolwiek uczyła się udzielania pierwszej pomocy. Jednak

autorzy Wytycznych AHA 2010 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz

Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia i eksperci zgodnie

deklarują, że korzyści osiągnięte dzięki tej zmianie uzasadniają dodatkowy

wysiłek włożony w szkolenie.

Powód:

Znaczna większość przypadków nagłego zatrzymania

krążenia (NZK) występuje u osób dorosłych, a najwyższy poziom

przeżywalności po zatrzymaniu krążenia stwierdza się w przypadku

pacjentów w każdym wieku, u których wystąpiło NZK oraz początkowy

rytm migotania komór (Ventricular Fibrillation, VF) lub częstoskurcz

komorowy (Ventricular Tachycardia, VT) bez tętna w obecności

świadków. W przypadku takich pacjentów krytycznymi elementami

podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (BLS) są: uciskanie klatki

piersiowej oraz wczesna defibrylacja. W przypadku sekwencji A-B-C

uciskanie klatki piersiowej ulega często opóźnieniu, ponieważ ratownik

udrażnia drogi oddechowe, aby przeprowadzić sztuczne oddychanie

metodą usta-usta, rozpakowuje ustnik lub gromadzi i instaluje sprzęt

do wentylacji. Dzięki zmianie kolejności zabiegów na C-A-B uciskanie

klatki piersiowej zostanie podjęte wcześniej, a opóźnienie zastosowania

Ilustracja 1

Łańcuch przeżycia dorosłych po udzieleniu doraźnej pomocy

w zaburzeniach krążenia opracowany przez AHA

Poszczególnymi ogniwami w nowym łańcuchu przeżycia dorosłych

po udzieleniu doraźnej pomocy w zaburzeniach

krążenia opracowanym przez AHA są:

Niezwłoczne

rozpoznanie

zatrzymania

krążenia oraz

wezwanie

pogotowia

ratunkowego

2. Wczesna

RKO

ze zwróceniem szczególnej

uwagi na uciskanie klatki piersiowej

3. Szybka

defibrylacja

4. Skuteczne

zaawansowane zabiegi resuscytacyjne

5. Zintegrowana

opieka poresuscytacyjna

American Heart Association

R K O O S O B Y D O R O S Ł

L T

A R A

A R

W N

K A

I E Z A

O D O W E G O

H C

R O

I D E

B L S

RKO OSOBY DOROSŁEJ DLA

RATOWNIKA NIEZAWODOWEGO

Podsumowanie kluczowych zagadnień

i głównych zmian

Kluczowe zagadnienia oraz główne zmiany w Wytycznych AHA 2010

Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w

Zaburzeniach Krążenia dotyczące zaleceń dla ratownika niezawodowego

przeprowadzającego RKO osoby dorosłej:

Ilustracja 2

Uproszczony algorytm podstawowych zabiegów

resuscytacyjnych BLS u osób dorosłych

Uproszczony algorytm podstawowych

zabiegów resuscytacyjnych u osób dorosłych

Brak reakcji,

brak oddechu lub

oddech nieprawidłowy

(jedynie łapanie powietrza)

•

Opracowano uproszczony algorytm BLS dorosłych (Ilustracja 2).

Uszczegółowienie zaleceń dla niezwłocznego rozpoznania i

wezwania pogotowia ratunkowego w oparciu o oznaki braku reakcji

poszkodowanego oraz rozpoczęcia RKO, jeśli poszkodowany nie reaguje

i nie oddycha lub oddycha nieprawidłowo (tj. jedynie łapie powietrze).

Z algorytmu usunięto element „Wzrokiem, słuchem i dotykiem poszukaj

prawidłowego oddechu”.

W dalszym ciągu kładzie się nacisk na wysoką jakość RKO (uciskanie

klatki piersiowej w odpowiednim tempie i na odpowiednią głębokość,

umożliwienie całkowitego rozprężenia klatki piersiowej po każdym

uciśnięciu, minimalizowanie przerw w uciskaniu klatki piersiowej i

unikanie nadmiernej wentylacji).

Wprowadzono zmianę zalecanej kolejności zabiegów dla ratownika

działającego w pojedynkę: rozpoczęcie uciskania klatki piersiowej przed

rozpoczęciem oddechów ratunkowych (C-A-B zamiast A-B-C). Ratownik

działający w pojedynkę powinien rozpoczynać RKO od 30 uciśnięć klatki

piersiowej, zamiast od 2 oddechów ratunkowych, aby zminimalizować

opóźnienie zastosowania uciskania klatki piersiowej.

Tempo uciśnięć powinno wynosić co najmniej 100 uciśnięć na minutę

(zamiast wcześniej zalecanych „około” 100/min).

Głębokość uciśnięć w przypadku osób dorosłych została zmieniona z

zakresu od 4 cm do 5 cm na co najmniej 5 cm.

Wezwać

pogotowie

ratunkowe

Przygotować

deﬁbrylator

•

Rozpocząć

RKO

•

Sprawdzić czynność

serca/zastosować

wyładowanie, jeśli

jest wskazane

Powtarzać co 2 minuty

ocn

•

ska

Zmiany te mają na celu uproszczenie szkolenia ratowników niezawodowych

oraz podkreślenie znaczenia jak najwcześniejszego rozpoczęcia uciskania

klatki piersiowej w przypadku poszkodowanych z NZK. Więcej informacji

na temat tych zmian przedstawiono poniżej.

Uwaga:

W poniższych

tematach zmiany lub punkty o szczególnym znaczeniu dla ratowników

niezawodowych podobne do elementów dotyczących pracowników ochrony

zdrowia zaznaczono gwiazdką (*).

ratunkowe, uciskanie klatki piersiowej i oddechy powinny być wykonywane

w stosunku 30 uciśnięć na 2 oddechy. Ratownik powinien kontynuować

RKO do chwili dostarczenia i uruchomienia AED lub przybycia ratowników

medycznych, którzy przejmą opiekę nad poszkodowanym.

2005 (Stare):

W Wytycznych AHA 2005 Resuscytacji Krążeniowo-

Podkreślenie znaczenia uciskania klatki piersiowej*

2010 (Nowe):

Jeśli przypadkowy świadek zdarzenia nie przeszedł

szkolenia w zakresie RKO, powinien wykonywać RKO z użyciem techniki

Hands-Only™ (tylko z uciskaniem klatki piersiowej bez oddechów

ratunkowych) u poszkodowanej osoby dorosłej, u której wystąpiło nagłe

pogorszenie stanu, z położeniem nacisku na instrukcje, by „uciskać mocno

i szybko” środkową część klatki piersiowej lub postępować zgodnie ze

wskazówkami dyspozytora pogotowia ratunkowego. Ratownik powinien

kontynuować RKO tylko z uciskaniem klatki piersiowej bez oddechów

ratunkowych do chwili dostarczenia i uruchomienia AED lub przybycia

ratowników medycznych lub innych służb ratunkowych, które przejmą

opiekę nad poszkodowanym.

Wszyscy przeszkoleni ratownicy niezawodowi powinni wykonać co najmniej

uciskanie klatki piersiowej u poszkodowanych z NZK. Dodatkowo, jeśli

przeszkolony ratownik niezawodowy jest w stanie wykonać oddechy

Oddechowej oraz Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia

nie podano odmiennych zaleceń dla ratowników przeszkolonych i

nieprzeszkolonych. Zawarto w nich jednak zalecenie, aby przypadkowym

świadkom zdarzenia nieposiadającym wiedzy z zakresu udzielania

pierwszej pomocy dyspozytorzy pogotowia ratunkowego przekazywali

instrukcje dotyczące wykonywania RKO tylko z uciskaniem klatki piersiowej.

W Wytycznych AHA 2005 Resuscytacji Krążeniowo-Oddechowej oraz

Doraźnego Postępowania w Zaburzeniach Krążenia stwierdzono, że jeśli

ratownik nie chce lub nie może wykonać wentylacji, powinien prowadzić

wyłącznie uciskanie klatki piersiowej.

Powód:

Prowadzenie RKO tylko z uciskaniem klatki piersiowej bez

oddechów ratunkowych jest łatwiejsze do wykonania dla nieprzeszkolonego

ratownika, a dyspozytorowi pogotowia ratunkowego jest łatwiej przekazać

przez telefon instrukcje na ten temat. Dodatkowo poziom przeżywalności

po NZK o etiologii sercowej jest podobny w przypadku zastosowania RKO

tylko z uciskaniem klatki piersiowej bez oddechów ratunkowych i RKO

obejmującej zarówno uciskanie klatki piersiowej, jak i oddechy ratunkowe.

Jednakże w przypadku przeszkolonego ratownika niezawodowego, który

jest w stanie wykonywać uciskanie klatki piersiowej oraz wentylację, nadal

zalecane jest wykonywania obu tych działań.

N a j waż ni ej sze e l e m en ty W yt yczn ych 2 0 1 0 Re su scyta c ji Kr ążeniowo-Od dechowej or az Dor aź ne go

Post ę p owa n i a w Z a b u rze n iach Krążenia opu blikowan ych przez AH A

Plik z chomika:

baksztag

Inne pliki z tego folderu:

przeszcep serca.pdf (7901 KB)
RKO.pdf (4079 KB)
Podstawy transplantologii dla studentow.pdf (3068 KB)
TRANSPLANTOLOGIA.pdf (718 KB)
Gospodarka wodno-elektrolitowa 2013.pdf (1700 KB)

RKO.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: