Ekologia - Badanie widzenia przestrzennego
akomodacja oka (punkt bliższy i dali)- zdolność soczewki ok. do zmiany refrakcji; odbywa się dzięki promieniście umieszczonym dookoła soczewki pasmom mięśniowym.
- punkt bliży wzrokowej – najbliższy punkt, przy którym oglądany obiekt jest wyraźnie widoczny (ok. 8,3cm od oka)
- punkt dali wzrokowej – odległość od oka, z której oglądany obiekt może być widziany wyraźnie bez akomodacji (ok. 6m)
czas adaptacji do mroku - czas procesu przystosowywania narządu wzroku do mroku;
narząd wzroku-tworzą go: gałka oczna umieszczona w oczodole z aparatem słuchowym i ochronnym, drogi wzrokowe i kora wzrokowa płatów potylicznych (tutaj jest wytwarzany i przetwarzany obraz).
ostrość i rozdzielczość widzenia – ostrość widzenia jest to zdolność do wyraźnego widzenia. Rozdzielczość jest wielkością charakteryzującą zdolność do rozróżniania szczegółów obserwowanego przedmiotu. Określa się w minutach kątowych.
pole widzenia i jego struktura – zbiór wszystkich punktów w przestrzeni postrzeganych równocześnie z punktem, na który jest skierowana oś widzenia. Rozróżniamy poziome i pionowe pola widzenia.
rodzaje oświetlenia-biorąc pod uwagę obszar, który jest oświetlany przez określone źródło światła wyróżniamy: ogólne, miejscowe, złożone, zlokalizowane, punktowe. W zależności od oprawy (rozsyłu światła) oświetlenie dzielimy na: bezpośrednie, przeważnie bezpośrednie, mieszane, przeważnie pośrednie, pośrednie, kierunkowe.
równomierność oświetlenia-stosunek najmniejszego natężenia oświetlenia do średniego natężenia oświetlenia na tej powierzchni; na płaszczyźnie roboczej przy pracy ciągłej powinna wynosić co najmniej 0.65, a przy krótkotrwałej i w ciągach komunikacyjnych co najmniej 0.4.
sprawność widzenia-ocenia się na podstawie dokładności widzenia (ostrości widzenia) i szybkości widzenia. Sprawność widzenia warunkują: rozmiar przedmiotu (szczegół przedmiotu), położenie względem pola widzenia, kontrast barwy, kontrast jaskrawości, zatężenia oświetlenia oraz skład widmowego promieniowania.
stereometr - jest stacjonarnym urządzeniem diagnostycznym, umożliwiającym badanie sprawności widzenia stereoskopowego.
szczegół przedmiotu- rozróżniany dzięki rozdzielczości wzroku jako wielkości charakterystycznej ostrości widzenia; wartość progowa do rozróżniania szczegółów przedmiotów to 5’.
światło-promieniowanie optyczne (widzialne); jest częścią promieniowania elektromagnetycznego, którego długość fali zawiera się w zakresie 380-760 nm.
temperatura barwowa – temperatura promiennika Plancka, którego promieniowanie ma taką samą chromatyczność jak dany bodziec. Jednostką jest Kelvin.
widzenie i wrażenia wzrokowe - postrzeganie przez człowieka otaczającego świata. Do widzenia przestrzennego (trójwymiarowego) niezbędne jest patrzenie obuoczne. W zależności od natężenia oświetlenia wyróżnia się widzenie: fotopowe, mezotopowe, skotopowe. Wyróżniamy następujące rodzaje wrażeń wzrokowych: wrażenie światła, kontrastu, kształtu.
widzenie przestrzenne – Stereopsja jest podstawowym mechanizmem widzenia głębi. Mechanizm ten jest związany z widzeniem obuocznym, dzięki nałożeniu tego samego obrazu z dwóch różnych perspektyw.
Widzenie przestrzenne zależy od kilku determinant:
- jednoczesna praca obydwu gałek ocznych;
- koordynacja ustawienia obydwu oczu;
- szerokość rozstawienia gałek ocznych;
- osadzenie oczu w oczodołach.
zadania wizualne-wyróżnia się dwa podstawowe zadania:
-wykrywanie-ostrzeganie operatora,
-nadzorowanie-aktywne poszukiwanie informacji przez operatora;
W zadaniach wykrywania i nadzorowania wyróżnia się trzy strefy rozpoznawania sygnałów wizualnych: zalecaną, dopuszczalną i nieodpowiednią.
martuszkaaa