A_K - 03.10.14.docx

(16 KB) Pobierz

Główne funkcje komputera:

1.      Otrzymywanie informacji wejściowych;

2.      Przechowywanie informacji wejściowych, wyjściowych, o procesach wykonanych na danych, systemu operacyjnego;

3.      Wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych;

4.      Ogólne automatyczne sterowanie komputerem;

5.      Przekazywanie wyjściowych informacji;

Główne składniki komputera:

Jednostka wejściowa

Pamięć zewnętrzna

Jednostka sterowania

Jednostka wyjściowa

Pamięć główna

Jednostka arytmetyczno-logiczna

Otrzymywanie i wyprowadzanie informacji

Pamięć podręczna (cache)

Pamięć rejestrowa

Pamięć

Procesor

 

Charakterystyka komputera:

1.      Wydajność (liczba operacji dzielona przez określony czas);

2.      Pojemność pamięci zewnętrznej;

3.      Pojemność pamięci głównej;

4.      Pojemność pamięci podręcznej (cache);

5.      Formaty danych;

6.      Przepustowość komputera z jednostkami zewnętrznymi;

7.      Koszt;

8.      Zużycie energii;

9.      Waga i rozmiar;

10.  Wpływ na środowisko;

Prawo Moore’a:

Ilość tranzystorów na chipie wzrasta 2 razy na 1,5 roku

!Ważne do 2004 r. Później był wolniejszy rozwój!

Typy komputerów:

1.      Komputery osobiste;

2.      Stacje robocze;

3.      Systemy wieloterminalne;

4.      Serwery;

5.      Mainframes;

6.      Klastrowe systemy komputerowe;

7.      Superkomputery;

8.      Mikrokontrolery;

9.      Komputery specjalistyczne


Architektury komputera:

1.      Architektura Von Neumanna - cechą charakterystyczną tej architektury jest to, że dane przechowywane są wspólnie z instrukcjami, co sprawia, że są kodowane w ten sam sposób.;

Główne osobliwości architektury von Neumanna:

a.       Programowe sterowanie (Przez instrukcję rozkazów);

b.      Informacje są dzielone na instrukcję i dane;

c.       Program składa się z instrukcji;

d.      Dane są zakodowane;

e.       Dane i instrukcje są w kodzie binarnym;

f.        Dane i instrukcje trzymane są w tej samej pamięci, odpowiedniej dla swoich adresów;

g.      Pamięć ma swobodny dostęp do komórek;

h.      Pamięć ma strukturę liniową;

 

2.      Architektura Harvardzka - w odróżnieniu od architektury von Neumanna, pamięć danych programu jest oddzielona od pamięci rozkazów. Separacja pamięci danych od pamięci rozkazów sprawia, że architektura harwardzka jest obecnie powszechnie stosowana w mikrokomputerach jednoukładowych, w których dane programu są najczęściej zapisane w nieulotnej pamięci ROM (EPROM/EEPROM), natomiast dla danych tymczasowych wykorzystana jest pamięć RAM (wewnętrzna lub zewnętrzna).;

3.      Architektura Princeton -

4.      Architektura Harvardzka-Princeton

5.      Komputer Asocjatywny Główną cechą jest to, że nie ma adresów w pamięci, a informacje szukane są po ID;

Przedrostki SI:

Kilo     „k” – 103

Mili     „m” - 10−3

Mega „M”106

Mikro µ” - 10−6

Giga   „G”109

Nano   „n” - 10−9

Tera   „T”1012

Piko   p” - 10−12

Peta   „P”1015

Femto „f” - 10−15

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin