5 plus 4.doc

(36 KB) Pobierz
Badania selektywnej przepuszczalności błony

 

Badania selektywnej przepuszczalności błony

 

 

Problem badawczy:  Czy błona jest półprzepuszczalna?

 

                Hipoteza:    Błona jest selektywnie przepuszczalna.

 

                   Przbieg    Próba badawcza – wąski cylinder z roztworem glukozy zamknięty błoną i wstawiony do

       doświadczenia:   szerokiego cylindra z wodą.

 

Próba kontrolna – wąski cylinder z wodą zamknięty błoną i wstawiony do szerokiego       cylindra z wodą.

 

Za pomocą gleukometru sprawdź stężenie glukozy w obu naczyniach próby badawczej.    Następnie zamknij szczelnie wylot wąskiego cylindra badaną błoną i odwróć naczynie do góry dnem. Zaznacz poziom roztworu w wąskim cylindrze, po czym zanurz go w wodzie znajdującej się w szerokim cylindrze. Zaznacz poziom wody w szerokim cylindrze. Próbę kontrolną przygotuj podobnie jak próbę badawczą, jednak wąski cylinder napełnij tylko wodą.

 

                 Uwaga!     Jako błony półprzepuszczalnej możesz użyć celofanu (przezroczysta lub barwiona folia      

stosowana głównie jako opakowanie.

 

           Wynik doświadczenia:    Po upływie kilkunastu godzin sprawdź poziom cieczy oraz stężenie glukozy w naczyniach.

Wykonaj rysunek próby kontrolnej i badawczej z zaznaczeniem poziomu cieczy w            szerokich cylindrach.

 

                Wniosek:    Sformułuj wniosek.

 

          Wyjaśnienie:    Zastosowana błona jest selektywnie przepuszczalna – cząsteczki wody przenikają przez

nią swobodnie, natomiast cząsteczki glukozy przez nią nie przechodzą. Transport wody nastąpił ze środowiska o wyższym stężeniu substancji, w tym wypadku glukozy. Świadczy o tym podniesienie się poziomu cieczy w małym cylindrze.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykrywanie wiązań peptydowych

 

 

Problem badawczy:   Sformułuj problem badawczy.

 

                Hipoteza:    Postaw hipotezę.

     

                Przebieg     Próba badawcza

      doświadczenia:    Probówka A – zawierająca roztwór białka jaja kurzego, roztwór NaOH o stężeniu 10%,

roztwór Cu SO4 o stężeniu 1%.

Próba kontrolna

Probówka B – zawierająca wodę destylowaną, roztwór NaOH o stężeniu 10%, roztwór CuSO4 o stężeniu 1%.

 

Przygotuj roztwór białka jaja kurzego. W tym celu rozcieńcz białko wodą destylowaną w objętości 19-krotnie większej niż objętość użytego białka. Wytrącający się osad rozpuszcza się po dodaniu niewielkiej ilości NaCl. Roztwór otrzymany po przesączeniu zawiera około 5% substancji białkowych.

 

Do probówki A wlej ok. 2 ml roztworu białka jaja kurzego, dodaj taką samą objętość roztworu NaOH o stężeniu 10% i kilka kropel roztworu CuSO4 o stężeniu 1%.

 

      Wynik doświadczenia:   Zwróć uwagę na zmianę zabarwienia roztworu w jednej z probówek.

 

     Wniosek:    Sformułuj wniosek.

 

          Wyjaśnienie:    Reakcja biuretowa jest charakterystyczna dla wiązań peptydowych występujących w

cząsteczkach białek i peptydów zbudowanych z co najmniej trzech aminokwasów.          W obecności białek roztwór zmienia barwę z jasnoniebieskiej, wynikającej z obecności jonów miedzi Cu2+, na fioletową, wynikającą z powstawania związków kompleksowych białek z jonami miedzi (III) w środowisku zasadowym. Intensywność barwy w reakcji biuretowej jest proporcjonalna do liczby wiązań peptydowych.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin