Kodeks pracy - Dział IV - Obowiązki pracodawcy i pracownika
Utworzono: 10.03.2013, 09:40
Dział czwarty Kodeksu Pracy zawiera regulacje, dotyczące praw i obowiązków pracodawcy i zatrudnionego. Określa także odpowiedzialność pracownika, rodzaje kar stosowanych za niedopełnienie obowiązków służbowych oraz nagród za ich szczególnie dobre wypełnianie.
Dział czwartyObowiązki pracodawcy i pracownika
Rozdział IObowiązki pracodawcy
Art. 94.Pracodawca jest obowiązany w szczególności:1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków,sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach orazich podstawowymi uprawnieniami,2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy,jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ichuzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,2a) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy,zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie,2b) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względuna płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonaniapolityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie,orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określonylub nie określony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy,3) (uchylony),4) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczneszkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,5) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,6) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,7) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkołyprowadzącej kształcenie zawodowe lub szkoły wyższej warunki sprzyjająceprzystosowaniu się do należytego wykonywania pracy,8) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,9) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wynikówich pracy,9a) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy orazakta osobowe pracowników,9b) przechowywać dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracyoraz akta osobowe pracowników w warunkach niegrożących uszkodzeniemlub zniszczeniem,10) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.Art. 941.Pracodawca udostępnia pracownikom tekst przepisów dotyczących równego traktowaniaw zatrudnieniu w formie pisemnej informacji rozpowszechnionej na tereniezakładu pracy lub zapewnia pracownikom dostęp do tych przepisów w inny sposóbprzyjęty u danego pracodawcy.Art. 942.Pracodawca jest obowiązany informować pracowników w sposób przyjęty u danegopracodawcy o możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasupracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony – o wolnych miejscach pracy.Art. 943.§ 1. Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.§ 2. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowaneprzeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałymnękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenęprzydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszeniepracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.§ 3. Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić odpracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznanąkrzywdę.§ 4. Pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzićod pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalnewynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.§ 5. Oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę powinno nastąpić napiśmie z podaniem przyczyny, o której mowa w § 2, uzasadniającej rozwiązanieumowy.Art. 95. (uchylony).Art. 96. (uchylony).Art. 97.§ 1. W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jestobowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wydanieświadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia siępracownika z pracodawcą.§ 11. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę z pracownikiem, zktórym dotychczasowy pracodawca nawiązuje kolejną umowę o pracę bezpośredniopo rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę, pracodawcajest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy, tylko na jegożądanie.§ 2. W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanejpracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okolicznościwygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustaleniauprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadtow świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia zapracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownikaw świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikachwynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.§ 21. Pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić zwnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia oodmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jegosprostowania do sądu pracy.§ 3. Jeżeli z orzeczenia sądu pracy wynika, że rozwiązanie z pracownikiem umowyo pracę bez wypowiedzenia z jego winy nastąpiło z naruszeniem przepisów orozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę, pracodawca jest obowiązany zamieścićw świadectwie pracy informację, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiłoza wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę.§ 4. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowątreść świadectwa pracy oraz sposób i tryb jego wydawania i prostowania.Art. 98. (uchylony).Art. 99.§ 1. Pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przezpracodawcę wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwapracy.§ 2. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, przysługuje w wysokości wynagrodzeniaza czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy jednak niż 6tygodni.§ 3. (uchylony).§ 4. Orzeczenie o odszkodowaniu w związku z wydaniem niewłaściwego świadectwapracy stanowi podstawę do zmiany tego świadectwa.
Rozdział IIObowiązki pracownika
Art. 100.§ 1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosowaćsię do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są onesprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.§ 2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:1) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy,2) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku,3) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a takżeprzepisów przeciwpożarowych,4) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicyinformacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,5) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,7) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.Art. 101. (uchylony).
Rozdział IIaZakaz konkurencji
Art. 1011.§ 1. W zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzićdziałalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramachstosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącegotaką działalność (zakaz konkurencji).§ 2. Pracodawca, który poniósł szkodę wskutek naruszenia przez pracownika zakazukonkurencji przewidzianego w umowie, może dochodzić od pracownikawyrównania tej szkody na zasadach określonych w przepisach rozdziału I wdziale piątym.Art. 1012.§ 1. Przepis art. 1011 § 1 stosuje się odpowiednio, gdy pracodawca i pracownik mającydostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłobynarazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji poustaniu stosunku pracy. W umowie określa się także okres obowiązywania zakazukonkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego pracownikowi odpracodawcy, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3.§ 2. Zakaz konkurencji, o którym mowa w § 1, przestaje obowiązywać przed upływemterminu, na jaki została zawarta umowa przewidziana w tym przepisie, wrazie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz lub niewywiązywania siępracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania.§ 3. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, nie może być niższe od 25 % wynagrodzeniaotrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przezokres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji; odszkodowaniemoże być wypłacane w miesięcznych ratach. W razie sporu o odszkodowaniuorzeka sąd pracy.Art. 1013.Umowy, o których mowa w art. 1011 § 1 i w art. 1012 § 1, wymagają pod rygoremnieważności formy pisemnej.Art. 1014.Przepisy rozdziału nie naruszają zakazu konkurencji przewidzianego w odrębnychprzepisach.
Rozdział IIIKwalifikacje zawodowe pracowników
Art. 102.Kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonegorodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w przepisach prawapracy przewidzianych w art. 771–773, w zakresie nie uregulowanym w przepisachszczególnych.Art. 1031.§ 1. Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianiewiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy alboza jego zgodą.§ 2. Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:1) urlop szkoleniowy,2) zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnieprzybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.§ 3. Za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dniapracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.Art. 1032.§ 1. Urlop szkoleniowy, o którym mowa w art. 1031 § 2 pkt 1, przysługuje w wymiarze:1) 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych,2) 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu maturalnego,3) 6 dni – dla pracownika przystępującego do egzaminu potwierdzającego kwalifikacjezawodowe,4) 21 dni w ostatnim roku studiów – na przygotowanie pracy dyplomowej orazprzygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego.§ 2. Urlopu szkoleniowego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy,zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.Art. 1033.Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowedodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd,podręczniki i zakwaterowanie.W zakresie i na warunkach ustalonych, w drodze rozporządzenia, przez MinistraEdukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej pracodawca ułatwiapracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.] Utracił moc na podstawie wyroku TK z dnia 31 marca 2009 r., sygn. akt K 28/08 (Dz. U. Nr 58,poz. 485).Art. 1034.§ 1. Pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodoweumowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Umowę zawiera się napiśmie.§ 2. Umowa, o której mowa w § 1, nie może zawierać postanowień mniej korzystnychdla pracownika niż przepisy niniejszego rozdziału.§ 3. Nie ma obowiązku zawarcia umowy, o której mowa w § 1, jeżeli pracodawcanie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniupodnoszenia kwalifikacji zawodowych.Art. 1035.Pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe:1) który bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie podnoszenia kwalifikacjizawodowych albo przerwie podnoszenie tych kwalifikacji,2) z którym pracodawca rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z jegowiny, w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu,w terminie określonym w umowie, o której mowa w art. 1034, niedłuższym niż 3 lata,3) który w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem,z wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn określonychw art. 943,4) który w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzeniana podstawie art. 55 lub art. 943, mimo braku przyczyn określonychw tych przepisach– jest obowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na ten celz tytułu dodatkowych świadczeń, w wysokości proporcjonalnej do okresu zatrudnieniapo ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnieniaw czasie ich podnoszenia.Art. 1036.Pracownikowi zdobywającemu lub uzupełniającemu wiedzę i umiejętności na zasadachinnych, niż określone w art. 1031–1035, mogą być przyznane:1) zwolnienie z całości lub części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia,2) urlop bezpłatny– w wymiarze ustalonym w porozumieniu zawieranym między pracodawcą ipracownikiem.
Rozdział IVRegulamin pracy
Art. 104.§ 1. Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związanez tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.§ 2. Regulaminu pracy nie wprowadza się, jeżeli w zakresie przewidzianym w § 1obowiązują postanowienia układu zbiorowego pracy lub gdy pracodawca zatrudniamniej niż 20 pracowników.Art. 1041.§ 1. Regulamin pracy, określając prawa i obowiązki pracodawcy i pracownikówzwiązane z porządkiem w zakładzie pracy, powinien ustalać w szczególności:1) organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy wczasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędziai materiały, a także w odzież i obuwie robocze oraz w środkiochrony indywidualnej i higieny osobistej,2) systemy i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasupracy,3) (uchylony),4) porę nocną,5) termin, miejsce, czas i częstotliwość wypłaty wynagrodzenia,6) wykazy prac wzbronionych pracownikom młodocianym oraz kobietom,7) rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych pracownikom młodocianymw celu odbywania przygotowania zawodowego,7a) wykaz lekkich prac dozwolonych pracownikom młodocianym zatrudnionymw innym celu niż przygotowanie zawodowe,8) obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej,w tym także sposób informowania pracowników o ryzykuzawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą,9) przyjęty u danego pracodawcy sposób potwierdzania przez pracownikówprzybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności wpracy.§ 2. Regulamin pracy powinien zawierać informacje o karach stosowanych zgodniez art. 108 z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracowników.Art. 1042.§ 1. Regulamin pracy ustala pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacjązwiązkową.§ 2. W razie nieuzgodnienia treści regulaminu pracy z zakładową organizacjązwiązkową w ustalonym przez strony terminie, a także w przypadku, gdy u danegopracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, regulamin pracyustala pracodawca.Art. 1043.§ 1. Regulamin pracy wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go dowiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy.§ 2. Pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z treścią regulaminu pracyprzed rozpoczęciem przez niego pracy.Art. 1044. (uchylony).
Rozdział VNagrody i wyróżnienia
Art. 105.Pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianieinicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczyniają się szczególniedo wykonywania zadań zakładu, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia.Odpis zawiadomienia o przyznaniu nagrody lub wyróżnienia składa się do aktosobowych pracownika.Art. 106. (uchylony).Art. 107. (uchylony).
Rozdział VIOdpowiedzialność porządkowa pracowników
Art. 108.§ 1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesiepracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych,a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności wpracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:1) karę upomnienia,2) karę nagany.§ 2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higienypracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia,stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholuw czasie pracy – pracodawca może również stosować karę pieniężną.§ 3. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionejnieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzeniapracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej częściwynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń,o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1–3.§ 4. Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na poprawę warunków bezpieczeństwai higieny pracy.Art. 109.§ 1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomościo naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczeniasię tego naruszenia.§ 2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.§ 3. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być wysłuchany,bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w § 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.Art. 110.O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazującrodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownikatego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminiejego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.Art. 111.Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązkówpracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunekdo pracy.Art. 112.§ 1. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownikmoże w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. Ouwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniustanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej.Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznacznez uwzględnieniem sprzeciwu.§ 2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomieniao odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanejwobec niego kary.§ 3. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lubuchylenia tej kary przez sąd pracy, pracodawca jest obowiązany zwrócić pracownikowirównowartość kwoty tej kary.Art. 113.§ 1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowychpracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnejinicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacjizwiązkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.§ 2. Przepis § 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnieniasprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniukary.Art. 1131. (uchylony).
Autor: regioPraca.pl
Współpraca: Kancelaria Sejmu
Richiger